Melody of love (TK)

 ทำไมกันนะ ทำไมต้องป่วย ทำไมต้องรัก ทำไมตองเจ็บ ทำไมต้องทรมาน
แก้วถามตัวเองซ้ำๆหลังกลับจากดูหนัง สมองของเธอสับสนไปหมด พานให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มช้าๆ นาฬิกาแห่งเวลาก็เดินไปเรื่อยๆอย่างไม่คิดจะสงสาร
ท้องฟ้า ฝนก็ตกพรำๆ ทำให้ใจห่อเหี่ยวขึ้นไปอีก
แต่…ไม่ว่ายังไง การจากไปของเธอ จะไม่มีใครต้องเสียใจ
ไม่มี…
  วันต่อมา
“ทำไมอยู่แบบนี้เนี่ย”
แก้วตื่นขึ้นมาแล้วมองกระจก ตาของเธอช้ำ เป็นผมจากการร้องให้อย่างหนักเมื่อคืน
แก้วจึงรีบไปอาบน้ำ แต่งหน้าแต่งตัว เพื่อกลบเกลื่อนรอยช้ำเมื่อคืน
  โรงเรียน Kami club
“แก้ววววววว”
…………..
“ยัยแก้ววววววววววววว”
“หะ….หา”
การเรียกแก้วเป็นรอบที่ร้อยของวัน แก้วเหม่อลอย ทำให้เฟย์ต้องตะโกนจนแก้วรู้สึกตัว
“แกเป็นบ้าอะไร เฟย์น้อยของฉันเรียกตั้งนาน ไม่ได้ยิน”เขื่อนพูด
“แกไม่สบายรึป่าว” ว่าแล้วป๊อปปี้ก็เอามือมาแตะหน้าผากแก้ว คนอื่นนะไม่เท่าไร แต่โทโมะนะ อารมณ์ไม่ดี หงุดหงิด
“พี่แก้วทานยารึยังคะ”พิมแฟนของโทโมะถามอย่างเป็นห่วงทั้งที่ในใจ สมน้ำหน้า
“ไม่เป็นไรหรอกน้องพิม พี่แค่ปวดหัวนิดหน่อยนะ”
แก้วบอก
“จริง…”
โทโมะถาม
“เออ”
แก้วตอบห้วนๆ
หลังจากที่พิมไปเรียนแล้ว
เอี๊ยดดดดดดดดด (เสียงรถ)           
“ขอโทษนะครับ แก้วไปกับผมหน่อย”
เสียงนั่น ทำให้ทุกคน โดยเฉพาะแก้วถึงกับอึ้ง
-----------------------------------------------------
หนุกมั้ยอะ