Melody of love (TK)

       ณ โรงพยาบาลที่อิตาลี
ตอนนี้อาการฉันดีขึ้นแล้วนะ แต่ก็ยังเคลื่อนไหวไม่ได้อยู่ต้องนั่งวีแชร์(รถเข็น)ตลอดเลย คึดถึงเพื่อนๆจังโทรไปดีกว่า
“ฮัลโหล ป๊อปปี้”
  Poppy : Talk
ก่อนหน้านั้น ห้านาที
ระหว่างที่ผมกับเพื่อนๆตามหาตัวแก้วาได้สองอาทิตย์กว่าๆ เรายังไม่พบวีแววของแก้วเลย
“ฮัลโหล ครับ”
แต่ก็มีเบอร์โทรหาผม
“ป๊อป สบายดีไหม”
แก้ว เสียงแก้วแน่ๆ ผมจำได้
“นายอยู่กับใครเหรอ”แก้วถามผม
“กับพวกเพื่อนๆ”
“ออกมาคุยให้ไกลจากพวกนั้นหน่อยสิ ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอก”
แก้วบอกผมแบบนั้น
“เฮ้ย เดี๋ยวมาวะ ไอ้ทีเจมันฝากซื้อของ”
แล้วผมก็รีบเดินออกห่างพวกนั้น
“ออกมาแล้วเหรอ แค่กๆ”
ทันทีที่ผมเห็นสภาพของแก้วผมแทบทรุด
 ผมของเธอเบาบางมาก ร่างกายสีซีดแล้วด้วย
“แก้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
“นายไปกับฉันได้ไหม ป๊อป”
ยังไงก็ตามผมต้องไป เพราะแก้วเป็นคนสำคัญของผม
 บ้านพักที่ริมทะเล
“ขอบคุณมากนะคะ พี่ป๊อป”
อยู่ๆแก้วก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกชื่อของผม แก้วยอมรับผมเป็นพี่ชายแล้ว
“แต่ว่าพี่อยู้กับแก้วจะดีเหรอคะ ฟางละ”“ไม่หรอก ปล่อยฟางไปเถอะ”
“งั้นแก้วก็ขอโทษพี่จริงๆนะคะ”
-----------------------------------------------
ไรท์เตอร์อัพให้แว้วนะ