Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม

Tomo talk
"ยัยโคโดโมะ!"ยัยทอมพูด
"ยัยทอม!"ผมพูด ทำไมต้องเดินมาชนกับยัยนี่ด้วยเนี่ย==
"เธอมาเดินชนชั้นทำไมเนี่ย"ยัยทอมพูด ว่าแต่เธอจะให้ชั้นเป็นผู้หญิงจริงๆสินะ
"ชั้นว่าเธอนั่นแหละที่เดินชนชั้น มัวแต่คิดถึงใครก็ไม่รู้"ผมพูด
"เรื่องของชั้น"ยัยทอมตอบ
"หืม? ใครกันนะที่เป็นผู้โชคร้ายที่ยัยทอมคิดถึง"ผมพูด
"หมาแถวนี้แหละ"ยัยทอมตอบ แต่มันก็ทำให้ผมใจเต้นรัวอีกแล้ว
"อะไรนะ"ผมถาม
"เปล๊า"ยัยทอมตอบเสียงสูง --
"ทำไมต้องทำเสียงสูง"ผมถาม
"ชั้นทำหรอ"ยัยทอมถาม
"หมามันทำมั้ง"ผมตอบ
"เธอเป็นหมาสินะ ยัยโคโดโมะ"ยัยทอมตอบ
"หน้าอย่างชั้นเนี่ยนะหมา"ผมถาม
"ยิ่งกว่าหมาอีก"ยัยทอมตอบ==
"ตายซะเถอะ ยัยทอม"ผมพูดแล้ววิ่งไล่ยัยทอม
"555+ แน่จริงก็ตามให้ทันสิ>o< แบร่ๆ"ยัยทอมหันมาแลบลิ้นให้ผม
"อย่าให้จับได้ละกัน"ผมพูด ว่าแต่ยัยนี่วิ่งเร็วชะมัด
"ไม่กลัวหรอก อะ...เฮ้ย!"ยัยทอมพูด พอผมมองไปก็เห็นยัยทอมกำลังจะล้ม ผมก็รีบวิ่งเข้าไปรับในทันทีเลย
"ยัยทอม เป็นอะไรไหม"ผมถามเมื่อมารับยัยทอมไว้ได้ทัน
"อือ ไม่เป็นไร"ยัยทอมตอบแล้วพยายามจะผละออกจากการประคองของผม
"โอ๊ย~"ยัยทอมร้อง
"เจ็บหรอเจ็บตรงไหนอ่ะ"ผมถาม
"ป่าวหรอก ชั้นจะกลับห้องแล้ว"ยัยทอมบอก
"จริงนะ"ผมถาม
"อือ"ยัยทอมตอบ แล้วก็พยายามจะเดินแต่ก็ล้มในทันทีแต่ยังล้มไม่ถึงพื้นหรอกเพราะผมรับทัน
"อวดเก่งจริงๆ อย่าให้ชั้นเป็นห่วงมากซิ"ผมพูดแต่ประโยคหลังผมเผลอพูดออกไปอย่างลืมตัว
"อะไรนะ"ยัยทอมบอก
"ไม่ได้ยินก็ดีแล้ว"ผมพูด
"ชั้นได้ยิน"ยัยทอมตอบ
"แล้วถามเพื่อ?"ผมถาม
"เพื่อความ...แน่ใจ"ยัยทอมตอบว่าแต่หน้ายัยทอมมันแดงขึ้นนะ
"หน้าถ้าเธอแดงขึ้นนะ เป็นอะไรหรือป่าว"ผมถาม เป็นห่วงนะเนี่ย
"หน้านายก็แดงเหมือนกันนั่นแหละ-///-"ยัยทอมตอบ
"หรอ แต่ช่างเหอะ มานี่เดินไม่ไหวเดี๋ยวชั้นอุ้ม"ผมบอก
"มะ...ไม่ต้อง"ยัยทอมบอก แต่ไม่ทันแล้วแหละเพราะผมอุ้มไปแล้ว
"ปล่อยชั้นลงนะ"ยัยทอมบอก
"ไม่ปล่อย แล้วก็เงียบไปเลย ยัยทอม"ผมพูด แล้วยัยทอมก็เงียบไป ผมอุ้มยัยทอมพามาที่ม้านั่งที่อยู่ในสวนของโรงเรียน
"หนักไหม"ยัยทอมถาม ขณะที่ผมกำลังวางเธอลงบนม้านั่ง
"หนักมาก อย่างกับช้างสิบตัว..."ผมตอบแล้วนั่งคุกเข่าลงกับพื้น
"จริงหรอ สงสัยจะอ้วนขึ้นต้องลดซะแล้วสิ"ยัยทอมพูดเบาๆ แต่ผมได้ยิน
"ชั้นล้อเล่น เธอนะตัวเบายิ่งกว่ามดตัวเล็กๆๆๆๆ(ย้ำว่าเล็กมาก)หนึ่งตัวซะอีก"ผมพูด แล้วก็จับข้อเท้าของยัยทอมมาดู
"ธะ...เธอทำอะไรน่ะ"ยัยทอมถาม
"ก็ดูให้ไง ว่าข้อเท้าแพลงหรือป่าว"ผมบอก
"โห~แดงเชียว คงเจ็บมากซินะ"ผมถาม ก็ข้อเท้าของยัยทอมน่ะแดงมากๆเลยยิ่งผิวขาวๆอยู่เลยเห็นชัดมาก
"ชั้นไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย"ยัยทอมตอบแล้วยืนขึ้น เพราะข้อเท้าที่เจ็บทำให้ยัยทอมล้มมาทับผมไว้ พอผมลืมตาก็พบว่าหน้าของผมกับยัยทอมห่างกันไม่ถึงหนึ่งมิล -///- ตึกตัก ตึกตัก
"ขะ...ขอโทษ"ยัยทอมพูดแล้วรีบลุกขึ้นทันที
"มะ...ไม่เป็นไร มานี่เดี๋ยวอุ้มไปส่งที่หอ"ผมบอก
"มะ...ไม่ต้องหรอก ชั้นเดินไปเองได้"ยัยทอมพูด
"ไม่ต้องมาดื้อเลย ถ้าชั้นไม่ได้ไปส่งเธอถึงหอ ชั้นต้องนอนไม่หลับเพราะมัวแต่เป็นห่วงเธอแน่ๆเลย"ผมบอก-//- แอบเขินนะเนี่ยแต่ขอพูดความจริง ในที่สุดผมก็อุ้มยัยทอมไปส่งถึงหน้าหอ
"แก้ว ไปไหนมาเนี่ยแล้วทำไมกลับมากับโทโมะล่ะ"ฟางที่ยืนรออยู่หน้าหอถาม
"ช่างมันเถอะ เฟย์ฟาง ตอนนี้ยัยทอมเดินไม่ได้ ช่วยไปส่งให้ถึงห้องทีนะ"ผมบอก
"ได้จร้า^^"ฟางบอกแล้วประคองยัยทอมไว้
"งั้นชั้นกลับก่อนล่ะ ยัยทอม"ผมพูด
"ขอบใจนะที่อุ้มมาส่ง..."ยัยทอมบอก
"อือ ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง ชั้นไปนะ"ผมบอก
"เอ่อ...Goodnight...นะยัยโคโดโมะ"ยัยทอมพูด-///- หน้ายัยทอมแดงมากเลยอ่ะ แล้วหน้าผมล่ะ?
"เช่นกัน"ผมตอบแล้วเดินกลับหอไป น่ารักจริงๆเลยยัยทอม
Kaew talk
           พอชั้นอาบน้ำเสร็จก็พบว่ายัยเฟย์กับยัยฟางหลับไปแล้ว เฮ้อ~วันนี้เหนื่อยจริงๆเลย...เหนื่อยหัวใจอ่ะนะ -///- เพราะเธอคนเดียวเลยยัยโคโดโมะ! ข้อเท้าชั้นก็เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ(ดีขึ้นตั้งแต่โทโมะจับไปดูให้อ่ะนะ-///-)ไปนอนดีกว่า ชั้นเดินไปนอนที่เตียง พอหลับตาเท่านั้นล่ะ โอ๊ย~เธอจะมากวนใจชั้นทำไมเนี่ย ยัยโคโดโมะ... แล้วชั้นจะนอนหลับไหมเนี่ย? ไม่ได้นะ...ยังไงชั้นก็ต้องหลับเพราะยัยโคโดโมะบอกให้ชั้นฝันดีเช่นกัน...ชั้นจะหลับฝันดีถึงเธอก็แล้วกันยัยโคโดโมะ...-///-
.....................................................................................................................................
สนุกไหมอ่ะ ถ้าสนุกช่วยเม้นช่วยโหวตด้วยนะคร้าบบบบ