Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม

Tomo talk

     พวกเราเดินทางมาถึงโรงเรียนก็พบว่าทุกคนมาครบกันหมดแล้ว==" 

"อ่า...โทโมะ แก้ว ป๊อบปี้ ฟาง เขื่อน เฟย์ ขึ้นรถได้แล้ว"อาจารย์พูดขึ้น พวกผมจึงขนของของตัวเองกับสาวๆไปเก็บที่รถ แล้วก็เดินขึ้นรถไป

"ขอบใจนะป๊อบ ที่ช่วยขนของ"ฟางพูดยิ้มๆ

"ใช่ๆ ขอบใจนะเขื่อน"เฟย์หันมาพูดอีกคน แล้วยัยทอมล่ะ ไม่คิดจะขอบใจบ้างหรือนะ?

"ไม่เป็นไรหรอกฟาง แค่นี้เอง"ไอ้ป๊อบพูด ==

"ว่าแต่...ก็ดีจังนะ ที่หวาย พิม มีล่า อยู่รถอีกคันหนึ่งน่ะ"เขื่อนพูด

"หึ! ถ้าเขื่อนอยากไปนั่งกับยัยมีล่ามาก ก็เชิญนะ!"เฟย์พูดแล้วทำแก้มป่อง

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะเฟย์..."แล้วเขื่อนก็ง้อ เหอะๆ

"ฟางว่าเราหาที่นั่งกันดีกว่านะ"ฟางพูดซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย

"นั่งเป็นคู่ๆ งั้นก็...ป๊อบกับฟาง เฟย์กับชั้น แก้วกับโทโมะ"ไอ้เขื่อนสรุป ซึ่งผมก็เห็นด้วยมาก><" นั่งคู่กับยัยทอม!

"งั้นตามนี้นะ ไปนั่งกันป๊อบ"ฟางพูดแล้วจูงมือไอ้ป๊อบไปนั้ง

"งั้นไปกัน...ที่รัก"ไอ้เขื่อนพูดแล้วลากเฟย์ไปนั่งโดยมีขนมล่อ==" ว่าแต่มีใครสงสัยอะไรไหม?ข้อที่น่าสงสัยก็คือ...ยัยทอมไม่ยอมพูดอะไรเลย เอาแต่ยืนเงียบ แล้วก็ยังเดินไปนั้งริมหน้าต่างโดยไม่รอผมอีก เป็นอะไรของเขาเนี่ย? ผมเดินไปนั่งข้างๆยัยทอม ก่อนจะค่อยๆสังเกตและก็พบว่าใบหน้าของยัยทอมดูซีดๆแปลกๆ ริมฝีปากก็สั่นๆ ดวงตาก็เหมือนจะร้องไห้ออกมาซะอย่างนั้น และที่สำคัญก็คือ...มือของยัยทอมที่กุมอยู่ที่หน้าอกข้างซ้าย! เหมือนกับคนเป็นโรคหัวใจ!Oo" ผมว่าผมคงคิดมากเกินไปล่ะมั้ง?

"ยัยทอม ยัยทอม ยัยทอม"ผมเรียกแล้วสะกิดเบาๆ

"..."ยัยทอมไม่ได้ตอบอะไร สายตายังคงเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง...

"ยัยทอม ยัยทอม!"ผมเรียกและเขย่าตัวยัยทอม

"มะ...มีอะไร"ยัยทอมถาม

"ก็แค่จะถามว่าเธอเป็นอะไรหรือป่าว เห็นเงียบๆ"ผมถาม

"ป๊าวนิ~"ยัยทอมพูดเสียงสูง เหอะๆน่าสงสัยจริงๆเลย

"แน่นะ"ผมถามอีกครั้ง

"มะ...ไม่ เอ้ย!นะ...แน่ใจสิ...เอ่อ...ฟังเพลงกันดีกว่านะ"ยัยทอมพูดตะกุกตะกักก่อนจะหยิบหูฟังออกมาใส่ให้ผมข้างหนึ่งส่วนอีกข้างยัยทอมก็ใส่ที่หูของเธอ เหมือนคู่รักเลยแหะ>///<(มัวแต่ดีใจทำให้ลืมเรื่องที่สงสัยไปหมดเลย) 'ก็สมมุติ ถ้าเธอไม่ใช่เธอ แล้วสมมุติอ่ะ ถ้าฉันไม่ใช่ฉัน

ถ้าความจริงเราไม่ใช่เพื่อนกันอย่างนั้น อ่ะฉันคงเปิดใจ

ถ้าสมมุติน่ะบอกเธอได้ทุกอย่าง ถ้าสมมุติอ่ะ เกิดฉันพูดว่ารัก

แล้วบังเอิญเธอแสดงท่าทีแอบกั๊ก ให้ฉันทำอย่างไง

คิดหนัก... กลัวจะดูไม่ดี

คิดหนัก... กลัวจะเดินหลงทาง

คิดหนัก... กลัวว่าเธอไม่รัก

แอบมีเธออย่างงี้... ก็ดีละ

แอบมีเธอเอาไว้... แค่ในใจ

หากว่าเธอรู้ตัว... ก็กลัวว่าเธอนั้นจะเปลี่ยนไป

ไม่เหมือนเดิม

แอบมีเธออย่างงี้... ก็ดีละ

แค่เก็บเธอในฝัน… เรื่อยๆไป

อยู่ใกล้เธอทุกวัน... เป็นเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ

ไม่เห็นเป็นไรเลย'

   ผมกับยัยทอมที่กำลังฟังเพลงเพลินๆก็หยุดชะงักเมื่อโทรศัพท์ของยัยทอมดังขึ้น

'เนื่องจากตอนนี้มีคนๆหนึ่งกำลัง...'(เสึยงเรียกเข้าโทรศัพท์ยัยทอม)

"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ"รับซะ  เพราะเชียว ==" อย่าให้รู้นะว่าเป็นผู้ชาย ยัยทอมหันมาแย่งหูฟังในหูของผม คงกลัวว่าผมจะได้ยินบทสนทนาสินะ ใครจะยอมให้กัน เมื่อยัยทอมรู้ว่าไม่สามารถแย่งหูฟังคืนจากผมได้จึงปล่อยเลยตามเลย

(สวัสดีครับ คุณแก้ว สบายดีหรือป่าวครับ)เสียงผู้ชายจริงๆด้วย แบบนี้โมะไม่ยอมนะ==" โชคดีนะที่ผมไม่ยอมคืนหูฟังให้ยัยทอมไม่งั้นคงไม่มีทางรู้แน่ๆว่ายัยทอมแอบนอกใจผม

"สบายดีค่ะ โทรมามีอะไรหรือป่าวค่ะ"ยัยทอมถาม ชิส์ อิจฉาอ่ะ ทีผมยัยทอมยังไม่ยอมพูดเพราะๆด้วยเลยTOT

(ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมก็แค่เป็นห่วงคุณแก้ว)มีเป็นห่วงกันด้วย มันเป็นใคร?ผมจะไปฆ่ามัน บังอาจมายุ่งกับยัยทอมของผมได้ไง

"คริๆ^///^ ขอบคุณนะค่ะ ที่เป็นห่วง"ยัยทอมพูด หน้าแดงด้วยอ่ะTOT

(แล้วอาการคุณแก้วเป็นไงบ้างครับ ขอความจริงนะครับ ผมเป็นห่วง)- -+เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ

"ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ แค่อาการกำเริบบ่อยขึ้นนะค่ะ แล้วก็ทรมานกว่าเดิมนิดหน่อยน่ะค่ะ ขอบคุณมากๆนะค่ะที่เป็นห่วง"ยัยทอมพูด อาการรักกำเริบหรือไงห๊าาาาา- -+ ใจเย็นไว้เรา ใจเย็น

(อ๊ะ ผมต้องวางสายซะแล้ว ดูแลตัวเองดีๆนะครับ คุณแก้ว มีอะไรก็โทรมาได้24ชั่วโมงเลยนะครับ)นายเป็นเซเว่นหรือไงห๊าาาาา- -+

"ค่ะ ไว้คุยกันไหมนะค่ะ สวัสดีค่ะ^^"ยัยทอมพูด แล้วสายก็ตัดไป

"เธอคุยกับใคร"ผทถามทันที

"เรื่องของชั้น นายไม่เกี่ยว"ยัยทอมพูดแล้วก็เปิดเพลงต่อ

'ถ้าสมมุติอ่ะ เกิดเธอไปชอบใคร... 

แล้วสมมุติอ่ะ แอบหวงเธอได้มั๊ย

งั้นถ้าเกิดเก็บอาการรักเธอไม่ไหว 

ก็เข้าใจหน่อยเธอ

คิดหนัก... กลัวจะดูไม่ดี

คิดหนัก... กลัวจะเดินหลงทาง

คิดหนัก... กลัวว่าเธอไม่รัก'

"เธอนอกใจชั้น ยัยทอม"ผมพูดเบาๆ

"ชั้นไม่เคยไปอยู่ในใจของนาย"ยัยทอมพูด

"เธอไม่ใช่ชั้น แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเธอไม่ได้อยู่ในนี้"ผมพูดแล้วชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้าย

">///< เงียบๆไปเลย ยัยโคโดโมะ!"ยัยทอมพูด หน้าแดงใหญ่เลยอ่ะ >///< ...น่ารักชะมัด

"เป็นอะไรมั้ย ถ้าชั้นจะขอ...หวงเธอ"ผมพูด

"เรื่องของนาย..."ยัยทอมยังพูดไม่จบผมก็แทรกขึ้นมา

"เรื่องของชั้น ก็คือเรื่องของเธอ"ผมพูด

"-///- เงียบไปเลย ชั้นจะนอนแล้ว"ยัยทอมพูด แล้วก็หลับตาลง...

"เธอใจร้ายมากเลย ยัยทอม เธอทำชั้นเจ็บ..."ผมพูดเบาๆ แต่ผมก็รู้ว่ายัยทอมได้ยิน

Fang talk

     ชั้นนั่งคุยกับป๊อบมาตลอดทางเลยล่ะ 

"ฟางดูนั่นสิ"ป็อบชี้ไปที่ยัยแก้วกับโทโมะ 

"อุ๊ย น่ารักจัง หวานชะมัด"ชั้นพูด ก็ภาพที่เห็นคือยัยแก้วนอนซบไหล่โทโมะส่วนโทโมะก็นอนหัวของโทโมะก็ทับหัวของยัยแก้วอีกที>///< หวานไม่เกรงใจเลยนะ

"ฟาง อยากทำบ้างมั้ย"ป๊อบถาม ชั้นส่ายหัวทันที

"ไม่ดีกว่า ป๊อบดูนั่นสิ"ชั้นเบี่ยงเบนความสนใจชี้ไปที่ยัยเฟย์กับเขื่อนที่นั่งป้อนขนมกันอย่างสนุก ว่าแต่ไม่อิ่มกันบ้างหรือไงนะ เห็นผลัดกันป้อนขนมมาตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว ถึงชั้นจะคุยกับป๊อบได้อย่างปกติ แต่ชั้นก็ยังมีความรู้สึกกลัวอยู่ดี ก็ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ชั้นไม่เคยยุ่งกับผู้ชายคนไหนเลย แม้แต่ป๊ากับพี่จงเบก็เพิ่งคุยด้วยตอนจะมาเรียนที่นี่ก็แค่นั้น

"ฟาง ง่วงหรือยัง"ป๊อบถาม

"ยังไม่ง่วงเลย ป๊อบง่วงแล้วหรอ"ชั้นถาม

"ยังไม่ง่วงหรอกฟาง ฟางกินขนมมั้ย"ป๊อบถาม

"อืม กินก็ได้"ชั้นตอบ ป๊อบหยิบขนมออกมาจากกระเป๋าแล้วป้อนชั้น เลียนแบบยัยเฟย์กับเขื่อน

"มาป๊อบ ฟางป้อน"แล้วชั้นกับป๊อบก็ผลัดกันป้อนขนมไปมา หากชั้นเผลอใจไปกับเขา ชั้นจะเป็นยังไงนะ?

             ชั้นจะไว้ใจเขาได้ไหม...