no name ขอโทษทีรักนี้ไม่ประสงค์ออกนาม

่ิ้่่้่ี่่้้ ณ ห้องเรียน (kaew)
"นี่ๆ เมื่อคืนได้ดุบทสำภาษณ์ของซีเคร็ดรีเปล่า"
"ดูสิ เขาหล่อมากเลยเนอะ"
"เสียงของเขาเพราะมากฟังแล้งรุ้สึกอบอุ่น ฉันเคลิ้มเลยแหละ"
"อยากเป็แฟนเขาจัง"
เสียงผูุ้คนมากมายต่างพูดถึง ซีเคร็ดผุ้มรใบหน้าหล่อเหลาที่พึ่งจะมีชื่อเสียงไม่นานมานี้ เขาเริ่มจากการถ่ายแบบ ตามด้วยการออกอัลบัมเพลงเป็นของตัวเองชื่อ NO Name ความสามารถของเขาเป็นที่สนใจอย่างมากเพราะเป็นดาราวัยรุ่นที่ประสบความสำเร้จตั้งแต่อายุยังน้อย
แบะสิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือ...ตัวจริงของซีเคร้ด
"กรี๊ดดดด..ผู้ชายอะไรก็ไม่รุ้หน้าหวานอย่างกะผู้หญิงแถมยังเก่งด้วย"
เสียงกรีดร้องของยัยพิมดังขึ้นทำให้ทำให้เพื่อนทั้งห้องตางหยุดพูดแล้งมองยัยนี่ตาเดียว
"ยัยคางคกออกอาการบ้าผู้ชายยอีกละ" ฉัยพูดขำๆเบาๆ ตั้งใจจะให้ได้ยินแค่ ฟางแต่ยัยพิมด้ยินที่ฉันพูดซะงั้น
"เมื่อกี้เธอว่าใครยะ ยัยจิ้งจก"
"หา...เปล่านี่"
"โกหกหน้าตายฉันได้ยินเธอว่าใครว่าคางคก"
"อ้าวๆ ฉันไม่ได้เจาะจงนะใครอยากรับก็รับไปสิ"
ยัยพิมร้องกรี๊ดแล้วเรียกพักพวกมาทันที
"วันนี้แหละยัย แก้วฉันจะสะสางบันชีทั้งหมดเลย"
"รอวันนี้อยู่เหมือนกัน"
"แก้ว พิม อย่าทะเลาะกันเลยนะ" ฟางเพื่อนสาวเด็กเรียนฉันพูดขึ้น
"อย่าเข้ามาดีกว่าฟาง เดี๋ยวดดนลุกหลง"
ในขณะที่ฉันหัยไปบอกฟางยัยพิมก็เงื้อมือจะตบฉันทันทีทันที
พลึบ!!!!
ฉันหลบได้อย่างหวุดหวิด
"แน่จริงอยาหลบดิ"
"ไม่หลบก็โดนเทอตบหน้าหันน่ะสิ"
"พวกแก..ตบมัน" ยัยพิมหันไปพูดกัยลุกน้องด้านหลังฉัน และพวกนั้นก็เชื่อฟังคำสั่งเป้นอย่างดีขึงเข้ามาล็อคแขนฉันจากทางด้านหลัง
"ขี้โกง"
"คนดง่ย่อมตกเป้นเหงื่อของคนฉลาดจ๊ะ" ยัยพิมพูด
แล้วมือของยัยพิมก็เงื้อขึ้นอีกครั้ง แต่แล้งก็มีมือใหญ่ของใครอีกคนมาจับมือของยัยนั้นค้าวไว้
"นี่พวกเทอทะเลาะกันอีกแล้วเลอะ"เรือนผมสีดำ กับนัยตาสีดำเแ็นระกายคู่นั้นทำเอายัยพิมถึงกับชะงัก
"โทโมะ" พิมพูดขึ้นเสียงดังลั่น แล้วรีบทำใสวื่อกลบเกลื่อนทันที
 "สวัสดีจีะ มาแต่เช้าเลยนะ"
โทโมะมองยัยพิมคู่นึงก่อนจะหันมามองฉัน
"แล้วเทอล่ะไปหาเรื่องอะไรเขาอีก"
"ฉันเปล่านะ ยัยพิมหาเรื่องก่อน"
"กรี๊ดดดด อย่าไปเชื่อนะโทโมะยัยนี่โกหกมันเรียกฉันว่าคางคกก่อนนะ"
"จริงหรอ (ฉันไม่ตอบ) จริงหรอฟาง" ฟางโดนหางเลขไปด้วยเลย
โป๊กก
"โอ๊ยยยยย"
นายโมะเขกกระบานฉัน 
"ต้องขอโทษแทนแก้วด้วยนะพิม"
"ไม่เป็นไรจ๊ะ" แล้ยัยนี่ก็หน้าแดงเดินไปเฉนเลย
"ว่านเข้าไปสิเสน่ห์น่ะ"
"แันทำแบบนี้เพราะช่วยเธอนะ แันกลัวว่าหน้าเทอจะเป็นอะไรไป"
ว่าแล้วก็เอามือมากลุ้มหน้าฉันไว้มองฉันด้วยสาายตาอ่อนโยน
"อ้าวๆ นี่ไม่ใช่โลกของพวกเธอนะ นี่มันห้องเรียนไว้อยู่กะยสองคนค่อยทำ
ฟางพูดขึ้น
"ปกติเห็นเวียบๆแบบนี้ พูดทีนึงก็กัดเจ็นยะฟาง" ฟางยิ้มให้ฉันน้อยๆแล้วหันกลีบไปห่านหนัวสือต่อ
        แนะนำตัวก่อนนะฉันแก้ว เป็นนักเรียนมัธยมปลายธรรมดา ส่วนนายหน้าหล่อที่อยุ่ข้างๆนี่ชื่อ โทโมะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ และอีกคนคือฟาง ฟางเป็นเด็กเรียนฉลาดเป็นกรด
แต่ยัยฟางไม่ได้้เก่งแชค่เรื่องดีๆนะเรื่องเลงๆยัยนี่ก็ถนัด ส่วนที่ทะเลอะกัยไปเมื่อกี้ชื่อยัยพิมคู่กัดฉันล่ะ เจอหน้าที่ไรเป็้นต้องทะเลอะกันทุกทีแต่ก็ไม่มีะไรร้ายแรงเพราะเพื่อนๆช้วยกันจับแยกก่อน
อ้อ!! ยังมีอีกคนที่ฉันอยากแนะนำให้รู้จักก็คือ.....
"โอ๊๊ยยยย"...........