สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

 “เอ๋อแล้วทำไมนายจะทำอะไรฉันเหรอ”

“เปล่านี้คับ”

“พอทั้งคู่แนว่าเรามาเข้าแผนพวกเราดีกว่า”

“ส่วนพวกนายมีหน้าที่ไปตะล่อมยังไงก็ได้เพื่อให้ไอพี่นะมาที่นี้แล้วกัน”

“รุ้แล้วคับพวกสาวๆ”

“ส่วนพวกเราจะไปพูดกับยัยน้องหนูเอง”

ณ บ้านกฤษณะ

“บ้านเปิดไว้เอาไงดีว่ะไอ้กรจะเข้าไปไหม”

“เข้าไปซิมาถึงขั้นนี้แล้วนะโว้ย”

สองหนุ่มหล่อเดินไปที่ระเบียงบันไดแล้วก็ตกใจเมื่อเห็นมีแต่กระป่องเบียร์เกลื่อนกลาดไปหมด

“ไอ้นะตื่นซิแก่”

“พวกแก่เองเหรอมาหาฉันมีธุระอะไร”

“ก็เรื่องน้องมีนาไงพวกฉันคิดว่าแก่ไปบอกกับน้องเขาตรงๆเถอะ”

“บอกเหรอแก่คิดเหรอว่าเขาจะสนใจฉันวันๆฉันเห็นเขาอยู่กับไอ้นักเรียนนอกนั้น”

“พวกฉันรู้แต่แก่ไม่คิดจะสู้เหรอว่ะไอ้เพื่อน” ชลกรพูดให้กำลังใจเพื่อน

“สู้เหรอแก่เห็นอยู่มันเป้นอะไร”

“ไอ้นะฉันกับไอ้พีและ”

“ผมโจ๊กเป็นกำลังใจให้คุณนะคับ คุณนะคับอย่าหาว่าผมสอนคุณเลยนะคับ บางทีนี้ไอ้ความรุ้สึกของเราที่มันเก็บไว้ในใจถ้าไม่พูดออกมามันอึดอัดหัวใจนะคับ”

“แล้วถ้าฉันบอกแล้วมีนาเขาปฎิเสธล่ะ”

“คุณนะรู้ได้ยังไงว่าคุณมีนาเขาคิดยังไงกับคุณคุณเคยถามเขาแล้วเหรอคับ”

“ยัง”

“ก็นั้นไงละไอ้นะ”

“แล้วฉันควรทำอย่างไร”

“ก็ทำตามเสียงหัวใจที่เรียกร้องสิไอ้นะ”

“พวกฉันมาแค่พูดเตือนสติแก่เท่านั้นที่เหลือก็ขอให้แก่พิจารณาเอาเองแล้วกันพวกฉันลาล่ะ”

“ไปกลับกันดีกว่า”

“อืม”

ทางด้านสองสาวสวย

“เป็นอะไรไปยัยน้องหนู”

“นัท พลอยดีใจจังที่เจอพวกเธอ”

“แล้วตาล่ะ”

“อยู่บ้านนะยัยน้องหนูวันนี้แก่ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ”

“ไปไหน”

“ไปสวนสาธารณะ”

“ไปทำไม”

“ไปทำไมแก่ไม่ต้องรู้หรอกน่ะว่าแต่พวกเราเป็นห่วงแก่ก็เลยอยากจะช่วยแก่”

“อืมขอคิดดูก่อนนะ”

“ตามใจไปพวกเรากลับก่อนล่ะ”

“แก่ว่าแผนเราจะใช้ได้ผลไม่”

“ก็ค่อยดูว่าแฟนแก่เขามีน้ำยาแค่ไหน”

“ใครแฟนฉันไอ้นัทแก่พูดให้มันดีๆหน่อยสิ”

“ก็จะใครวะอีกถ้าไม่ใช่ไอ้พี่พี”

“กฤษณะกับมีนารัตน์นั่งคิดทบทวนกับสิ่งที่เพื่อนๆได้พูดกับเขาทั้งคืน พอวันรุ่งเช้าชายหนุ่มได้ตัดสินใจทำอะไรบ้างอย่าง

และหญิงสาวก็เช่นกัน

“เป็นไงนายชลกรตกลงได้เรื่องไหม”

“คับได้เรื่อง”

“เหรอดีใจจัง” พานัจดีใจจึงโผเข้ากอดชลกร

ทำให้พวกที่เหลือนั่งอมยิ้มกัน

ในขณะที่ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม

โจ๊กจึงเป็นคนเริ่มแซวลูกพี่

“แม้ดีใจถึงขนาดต้องกอดเลยเหรอลูกพี่”

“พูดอะไรหมาๆอะไอ้โจ๊ก”

“ใช่ว่ะไอ้นัททำไมแก่ต้องกอดกับพี่ชลกรด้วย”

“ไอ้นี่ก็อีกคนไหนฉันไม่เห็น” แต่แล้วหญิงสาวร่างระหงก้เห็นตัวเองกอดกับชายหนุ่มถึงกับหน้าดำหน้าแดง

“นี่นายมากอดฉันทำไม”

“ใครกอดคุณละก็คุณเองไม่ใช่เหรอที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน” เมื่อได้ยินดังนั้นสาวสวยก็หันมาลงที่เพื่อนกับสมุนแทน

“เอาละตอนนี้ทั้งสองมากันแล้วที่นี้เรามาเริ่มแผนต่อไปไ

“ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของแก่ไอ้พลอย”

“เฮ้ยไม่เอานะทำไมต้องฉันด้วยล่ะเอาเถอะนะไอ้พลอยคิดว่าช่วยเพื่อนให้สมหวังน่ะ”

“เอ่อว่ะ”

“เอ่อขอโทษทีน่ะยัยน้องหนูพอดีว่าไอ้นัทมันติดธุระมาไม่ได้ก้เลยส่งตัวแทนมาเป็นฉันแทนหวังว่าแก่จะไม่โกรธน่ะ”

“ไม่จ๊ะ”

“ว่าแต่พี่นะมีอะไรจะคุยกับน้องหนูก็คุยกันเถอะคะพลอยไม่รบกวน”

พุดจบแพรพลอยก็เดินออกไปสมทบกับพวกที่เหลือที่ใต้ต้นไม้

ในสวนสาธารณะตอนนี้ก็มีสองคน

“สาธุ! ลุกช้างขอให้ทั้งคู่ได้ตกลงกันได้สักทีเถอะถ้าตกลงกันได้ลุกช้างจะแก่บ่นให้ไอ้นัทเป็นแฟนกับพี่กรคะสาธุ!” พูดจบแพรพลอยก็ประนมมือ

“เดี่ยวนะเมื่อตะกี้แก่ว่าไง”

“ถ้าครั้งนี้สำเร้จฉันจะให้แก่เป็นแฟนกับพี่กร”

“เฮ้ยไอ้บ้าพลอยไงเป็นแบบนี้ว่ะ”

ทั้งสองคนอย่างนั่งค่อยยังเชิญอยู่

****************************** เอาไงดีว่าจะบอกหรือไม่บอกถ้าบอกเขาแต่เขาปฎิเสธล่ะ เอาว่ะไอ้นะ

 

กฤษณะตัดสินใจพูด

“น้องมีนาคะ”

“มีอะไรคะพี่นะ”

“พี่มีเรื่องจะบอก”

“เรื่องอะไรคะพี่นะ”

“คือพี่คือพี่” ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนน้ำท่วมปากไม่รู้จะพูดยังไง

“พูดสิไอ้พี่นะพูดสักทีซิ พวกผู้ชายนี้คงไม่รู้สินะว่าผู้หญิงเขาไม่เข้าใจต้องบอกเขาไปซิว่าคิดยังไงมาอ้ำอึ่งแบบนี้ผู้หญิงขาจะรู้เหรอ”

“แม้ไอ้นัทคำบางคำมันไม่ใช่พูดง่ายมากหนักหรอกนะ”

“ใช่คับน้องนัทแต่ถ้าเป้นพี่พี่ก็จะพุดตรงๆเลยว่ารักคับ” ทำให้แพรพลอยถึงหน้าร้อนผ่าว

“จะจีบกันอีกนานไหม”

“แม้นายอิจฉาเขาล่ะซิ”

“ไม่ละคับผมไม่อิจฉาหรอกคับพอไอ้นะกับน้องมีนาเป็นแฟนกันเมื่อไรคุณก็รุ้เองล่คับ”

“ผมว่าเรามาดูดีกว่าว่าสองคนนั้นเขาคุยอะไรบ้าง” โจ๊กพูด

“คือพี่ชอบน้องมีนาคะ”

“พี่นะว่าไงคะเมื่อตะกี้มีนาได้ยินไม่ค่อยชัดคะช่วยพูดให้ดังๆหน่อยได้ไหมคะ”

“ฟังคำพูดพี่ให้ดีๆแล้วมองตาพี่นะคะพี่จะพูดวันนี้เป็นครั้งเดียว พี่ไม่ได้รักน้องมีนาในฐานะรุ่นน้องหรือน้องสาวแต่พี่รักมีนาไหนฐานะผู้ชายรักผู้หญิงคนหนึ่งคะ”

“พี่นะหมายความว่า”

“ใช่ค่ะพี่แอบรักมีนารมานานแล้ว”

“แล้วที่พี่นะทำท่าทางไม่พอใจมีนาล่ะคะมีนาไม่เห็นว่าพี่นะจะรักมีนาตรงไหนเลยคะ”

“ฟังพี่ให้ดีนะคะที่พี่ไม่พอใจก็เพราะว่าพี่หึงคะหึงน้องมีนากับไอ้นักเรียนนอกนั้นพี่ไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาเข้าใกล้ผู้หญิงที่พี่รัก”

คำพูดของชายหนุ่มทำให้ร่างบางถึงกับทำตัวไม่ถูกก็ว่าได้

“ตกลงพี่นะไม่ได้เกลียดมีนาเหรอคะ”

“คะทำไมพี่ต้องเกลียดด้วยละคะในเมื่อพี่รักมีนาขนาดไหนรู้ไหมคะว่าพี่ต้องค่อยห้ามใจแค่ไหนไม่ให้รักแต่รุ้หรือเปล่ายิ่งห้ามก็ยิ่งรักแต่สิ่งที่พี่อยากจะบอกว่าพี่รักมีนาคะ” กฤษณะพูดจบก็กดจูบริมฝีปากบาง เบา พร้อมพูดว่า “จูบนี้พี่ขอมัดจำก่อนได้ไหมคะ”

“บ้าๆอ่ะพี่นะทำอะไรคะ”

“ก็จูบไงคับตกลงเป็นแฟนกับพี่นะคับคนดีแม่ตุ๊กตาเคลือบกระเบื้องน้อยของพี่”

“แต่”

“ห้ามปฎิเสธแล้วมีนาละคะช่วยตอบให้พี่ชื่นใจได้ไหมคะว่าราใจตรงกันหรือเปล่า”

“อืมพี่นะ”

“ไม่เป็นไรคะพี่รอได้” เมื่อเห็นลงรอยความเสียใจบนใบหน้า สาวร่างบางจึงพูดว่า

“พี่นะคิดยังไงมีนาก็คิดยังนั้นคะ” ทำให้คนกำลังก้าวเดินออไปถึงกลับดีใจ

“ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้วพี่ขออีกทีนะคะ”ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มจูบหญิงสาวเมือไม้เริ่มไม่ปกติซะแล้ว

 

เขาปฎิเสธล่ะ เอาว่ะไอ้นะ

กฤษณะตัดสินใจพูด

“น้องมีนาคะ”

“มีอะไรคะพี่นะ”

“พี่มีเรื่องจะบอก”

“เรื่องอะไรคะพี่นะ”

“คือพี่คือพี่” ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนน้ำท่วมปากไม่รู้จะพูดยังไง

“พูดสิไอ้พี่นะพูดสักทีซิ พวกผู้ชายนี้คงไม่รู้สินะว่าผู้หญิงเขาไม่เข้าใจต้องบอกเขาไปซิว่าคิดยังไงมาอ้ำอึ่งแบบนี้ผู้หญิงขาจะรู้เหรอ”

“แม้ไอ้นัทคำบางคำมันไม่ใช่พูดง่ายมากหนักหรอกนะ”

“ใช่คับน้องนัทแต่ถ้าเป้นพี่พี่ก็จะพุดตรงๆเลยว่ารักคับ” ทำให้แพรพลอยถึงหน้าร้อนผ่าว

“จะจีบกันอีกนานไหม”

“แม้นายอิจฉาเขาล่ะซิ”

“ไม่ละคับผมไม่อิจฉาหรอกคับพอไอ้นะกับน้องมีนาเป็นแฟนกันเมื่อไรคุณก็รุ้เองล่คับ”

“ผมว่าเรามาดูดีกว่าว่าสองคนนั้นเขาคุยอะไรบ้าง” โจ๊กพูด

“คือพี่ชอบน้องมีนาคะ”

“พี่นะว่าไงคะเมื่อตะกี้มีนาได้ยินไม่ค่อยชัดคะช่วยพูดให้ดังๆหน่อยได้ไหมคะ”

“ฟังคำพูดพี่ให้ดีๆแล้วมองตาพี่นะคะพี่จะพูดวันนี้เป็นครั้งเดียว พี่ไม่ได้รักน้องมีนาในฐานะรุ่นน้องหรือน้องสาวแต่พี่รักมีนาไหนฐานะผู้ชายรักผู้หญิงคนหนึ่งคะ”

“พี่นะหมายความว่า”

“ใช่ค่ะพี่แอบรักมีนารมานานแล้ว”

“แล้วที่พี่นะทำท่าทางไม่พอใจมีนาล่ะคะมีนาไม่เห็นว่าพี่นะจะรักมีนาตรงไหนเลยคะ”

“ฟังพี่ให้ดีนะคะที่พี่ไม่พอใจก็เพราะว่าพี่หึงคะหึงน้องมีนากับไอ้นักเรียนนอกนั้นพี่ไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาเข้าใกล้ผู้หญิงที่พี่รัก”

คำพูดของชายหนุ่มทำให้ร่างบางถึงกับทำตัวไม่ถูกก็ว่าได้

“ตกลงพี่นะไม่ได้เกลียดมีนาเหรอคะ”

“คะทำไมพี่ต้องเกลียดด้วยละคะในเมื่อพี่รักมีนาขนาดไหนรู้ไหมคะว่าพี่ต้องค่อยห้ามใจแค่ไหนไม่ให้รักแต่รุ้หรือเปล่ายิ่งห้ามก็ยิ่งรักแต่สิ่งที่พี่อยากจะบอกว่าพี่รักมีนาคะ” กฤษณะพูดจบก็กดจูบริมฝีปากบาง เบา พร้อมพูดว่า “จูบนี้พี่ขอมัดจำก่อนได้ไหมคะ”

“บ้าๆอ่ะพี่นะทำอะไรคะ”

“ก็จูบไงคับตกลงเป็นแฟนกับพี่นะคับคนดีแม่ตุ๊กตาเคลือบกระเบื้องน้อยของพี่”

“แต่”

“ห้ามปฎิเสธแล้วมีนาละคะช่วยตอบให้พี่ชื่นใจได้ไหมคะว่าราใจตรงกันหรือเปล่า”

“อืมพี่นะ”

“ไม่เป็นไรคะพี่รอได้” เมื่อเห็นลงรอยความเสียใจบนใบหน้า สาวร่างบางจึงพูดว่า

“พี่นะคิดยังไงมีนาก็คิดยังนั้นคะ” ทำให้คนกำลังก้าวเดินออไปถึงกลับดีใจ

“ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้วพี่ขออีกทีนะคะ”ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มจูบหญิงสาวเมือไม้เริ่มไม่ปกติซะแล้ว