สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

“นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชายฉันเกลียดนาย” “เกลียดเหรอได้” ชายหนุ่มจูบสาวตาคมแม้หญิงสาวจะทุบจะตีจะข่วนแค่ไหนไม่รู้สึก ชายหนุ่มไม่รอช้าขบที่ติ่งหูไล้ลงมาที่ยอดอกและบีบยอดปทุมทำให้สาวตาคมที่ไร้เดียงสาเผลอเปิดปากให้ชายหนุ่ม ทางด้านพีระวัฒน์ขับรถหลงทางพลัดจากโตมร “เฮ้ยแย่แล้ว” “แย่อะไรนายพี” “ผมว่าเราต้องรีบขับไปให้แล้วที่สุด” “มีอะไรเหรอ” “เดี่ยวผมก็รู้เอง” ส่วนชลกรหลังจากได้รับแมสเสจแล้วก็รีบตรงไป  ในขณะที่พานัจเริ่มหายแฮงค์แล้วได้ยินเสียงรถมาบีบแตร “รีบไปเถอะนัทถ้าคุณไม่รีบไปน้องตาหมดอนาคตอแน่คราวนี้” “เดี่ยวฉันขอตัวทำธุระห้านาทีก่อน” “ตกลงยัยตาเป็นอะไร” หลังจากที่ฟังเรื่องราวทั้งหมดทั้งสองรีบบึ่งรถออกไป   ชลกรโทรถามที่บ้านและโทรไปที่คอนโดไม่มีชลกรรู้แล้วที่ไหนจึงรีบบึ่งรถไม่ลืมที่จะโทรบอกพีระวัฒน์    พานัจเป็นห่วงเพื่อนสาวมากๆจึงได้แต่ภาวนาในใจให้โตมรไม่ทำอะไร “นายชลกรถ้าไอ้พี่โตทำอะไรเพื่อนฉันล่ะก็  ฉันเอานายตายแน่ค่อยดู” “นัทผมไม่รู้เรื่องจริงๆนะคับถ้าคุณจะโกรธโกรธไอ้โตโน่นไงไงมาเป็นผมล่ะคับ” “ขับไปเลยน่ะอย่าบ่นไม่งั้นนายเจอดีแน่” “นี่นัทขนาดยังไม่ได้แต่งผมยังกลัวคุณขนาดนี้แต่ถ้าแต่งกันไปผมไม่กลายเป็นแมวเชื่องๆเลยหรือคุณ” “ใช่    เอ๋อบ้าหรือไงใครจะไปแต่งงานกับนายกันฝันไปเถอะย่ะ” “ผมขอสัญญาว่าผมจะทำให้มันเป็นจริงแน่ๆคับดรีมเกริล์” ณ  บ้านพักตากอากาศที่พัทยา ชายหนุ่มใช้นิ้วสามนิ้วใส่เข้าไปในน้องสาวของสาวสวยตาคมเพื่อปลุกเร้าหญิงสาว “เธอบอกฉันทีว่าเธอต้องการฉัน” “ไม่ฉันไม่บอก” ฐิตาไม่ยอมพูดกลัวเสียฟอร์มในขณะที่ชายหนุ่มยังใช้นิ้วใส่ไปอีกทำให้สาวสวยตาคมถึงกับร้แงครางๆ “ช่วยฉันด้วยฉันต้องการนาย” “ว่าไงน่ะฉันไม่ได้ยิน”  ชายหนุ่มทำเสียงขรึมประกอบกับสีหน้าเจ้าเล่ห์ “ฉันต้องการ” “ไหนพูดมั้ยพูดว่าตาต้องการพี่โตค่ะอะไรยังนี้ได้มั้ยล่ะ” “ก็ได้พี่โตขาตาต้องการพี่โตค่ะ”  หญิงสาวได้แต่ขบกร้าม  ชายหนุ่มเริ่มใส่มังกรเข้าไปในตัวสาวสวยตาคม ไม่ทันไรพวกชลกรเปิดประตูเข้าไปเข้าไปชกหน้าโตมร “ไอ้กรแก่มาชกหน้าฉันทำไม”   พานัจเข้าไปหาเพื่อนสาวพร้อมกับแพรพลอย “ชกแก่ให้ได้มีสติไงไอ้โตแก่ทำแบบนี้กับน้องเขาไม่ได้น่ะน้องเขายังเรียนอยู่” ฐิตาเห็นเพื่อนทั้งสองจึงปล่อยโฮใส่ทำให้พานัจกับแพรพลอยจึงเข้าไปปลอบ “อยากร้องก็ร้องเลยยัยตาวันนี้ถ้าฉันไม่ได้เลือดไอ้พี่โตล่ะก็ฉันนอนไม่หลับ” “พอเถอะน่ะไอ้นัทแก่ใจเย็นๆก่อนเถอะน่ะ” “เย็นไม่ไว้แล้วนะโว้ยไอ้พลอย” “แล้วไงล่ะไอ้กร” “เขามีพ่อมีแม่นะถ้าแก่เห็นเธอแค่คุ่ควงชั่วคราวแก่ควรเลิกยุ่งกับเธอซะ” “ใช่ไอ้โตน้องเขายังมีอนาคตที่สดใสรออยู่นะโว้ย”  พีระวัฒน์เข้ามาพูดแทรกอีกคนหนึ่ง “ที่ฉันทำไปทั้งหมดก็เพราะรักแล้วฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นคนนี้ฉันจริงจังและจริงใจโว้ย” ทำให้เพื่อนทั้งสองถึงกับอึ้ง “นี่พูดจริงเหรอ” “อืม” “ถึงแก่รักก็ไม่ควรทำแบบนี้นะ” โตมรจึงเถียงข้างๆคูๆอีกว่า “ไม่เห็นจะแปลกคู่อื่นๆเขาก็ทำแบบนี้ถมไป” “แต่ไม่ใช่กับเธอคนนี้ดูท่าว่าเธอจะเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มากว่ะ” “ไอ้พี่โตตายซะเถอะ”  ชลกรรวบรวมเอวมือไว้