สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

พวกบรรดานักศึกษาก็เริ่มทยอยขึ้นรถเพื่อที่จะเดินทางไปเข้าค่ายจิตอาสา   และจัดกิจกรรมภายในรถเพื่อให้นักศึกษาได้ครายเครียดกันในระหว่างการเดินทาง   วันนี้แพรพลอยได้ช่วยแม่ทำขนมต่างๆมากมายและไม่ลืมที่จะทำมาแบ่งแจกพวกคณะอาจารย์และพวกเพื่อนๆ 
ส่วนมีนารัตน์เองก็ตื้นเต้นที่จะได้ไปเข้าค่าย   ต่างจากฐิตาที่นอนไม่หลับเมื่อนึกถึงความฝันแปลกๆเมื่อคืน
พานัจก็ตื่นแต่เช้าชวนทุกคนในบ้านตักบาตรกันเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองกับโจ๊กและให้กับกุมารทองด้วย
และในที่สุดก็มาถึงที่หมู่บ้านอารีย์    ซึ่งในขณะนี้พวกผู้ใหญ่และชาวบ้านได้มาต้อนรับคณะอาจารย์และพวกนักศึกษา
“สวัสดีคับ ผมพร้าว   เป็นผู้ใหญ่ที่บ้านนี้ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านของเราคับ”
“เช่นกันดิฉันกับ อาจารย์คนอื่นๆและพวกนักศึกษาดีใจที่ผู้ใหญ่และชาวบ้านให้การต้อนรับค่ะ”
“ถ้างั้นผมให้ชาวบ้านพาไปที่พักดีกว่ามั้ยคับ”   พูดจบผู้ใหญ่บ้านสั่งให้พวกชาวบ้านพาคณะอาจารย์และพวกนักศึกษาไปที่พัก
หลังจากที่ขนของกันแล้วพวกเขาก็ต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่กัน จนกระทั่งได้เวลาร่วมรับประทานอาหาร  พวกผู้ใหญ่กับอาจารย์ก็นั่งในโต๊ะเดียวกัน   ส่วนพวกนักศึกษาก็ต่างแยกไปนั่งกับกลุ่มของตนเอง
นักศึกษาและพวกอาจารย์ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนกัน    ทำให้พานัจรู้สึกว่าบรรยากาศมันวังเวงทำให้เธอเหมือนมีลางสังหรณ์อย่างไงอย่างงั้น 
ระหว่างที่ชลกรกำลังนอนหลับสนิอยู่งั้นมีอะไรบ้างอย่างเหมือนตนเองโดนสะกด  ทำให้ชายหนุ่มกำลังลงไปที่น้ำตกเอราวัณ   เป็นช่วงที่กุมารทองเห็นจึงไปเรียกพี่สาวตนเองให้ไปช่วย
“พี่นัทแย่แล้วตื่นแล้วเข้า”
“มีอะไรฮะกุมาร พี่จะนอน เรียกพี่ทำไม”
“พี่รีบออกไปเถอะก่อนที่พี่ผู้ชายคนนั้นจะโดนพรายไปอยู่ด้วย”
“อะไรนะ”
“พี่ได้ยินไม่ผิดหรอกรีบตามผมมาเถอะ”   หญิงสาวร่างระหงเดินตามกุมารทองไป  และหญิงสาวเห็นพรายตนนั้นกำลังกดชายหนุ่มลงน้ำหญิงสาวไม่รอช้าดำน้ำลงไปช่วยชายหนุ่ม
หญิงสาวร่างระหงดำน้ำพร้อมพูดให้สติชายหนุ่ม  หญิงสาวร่างระหงไม่รอช้าใช้ให้กุมารทองมาช่วยจับคนตัวโต    หญิงสาวร่างระหงใช้สายสิญจน์รัดตัวชายหนุ่มเอาไว้และนางพรายกรีดเสียงร้องหายไป   ทำให้กุมารเจ็บใจที่ทำมันไม่ทัน
คนตัวโตหมดสติ หญิงสาวร่างระหงปลดสายสิญจน์ออกไปแต่แล้วหญิงสาวร่างระหงหมดสติเสียก่อน   ทำให้คนตัวโตที่ได้สติเห็นจึงอุ้มหญิงสาวร่างระหงขึ้นมาข้างบน   ส่วนกุมารก็ได้ไปเรียกให้โจ๊กออกมา
“นัทคุณเป็นอะไรไปอะ คุณฟื้นขึ้นมาซิ   คุณอย่าเป็นอะไรไปนะ   นัท”
“อะไรกันนะกุมาร”   โจ๊กไม่รอช้ารีบเดินตามไป
“ลูกพี่เป็นอะไรไปนี่  โธ่ลูกพี่ของไอ้จ๊กฟื้นขึ้นซิ   ถ้ากำนันกับปู่สันต์รู้ละก็ผมต้องตายแน่ๆ”
คนตัวโตไม่รอช้าจึงอุ้มไปส่งที่พักส่งผลให้สามสาวตื่นขึ้น
“พี่กรไอ้นัทเป็นอะไรไปทำไมถึงได้หมดสติไป”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน   นัทตื่นซิ”
“อะไรกันว่ะ”  หญิงสาวร่างระหงฟื้นคืนสติ
“ฟื้นแล้วเหรอนัท”   ชายหนุ่มไม่รอช้ากอดหญิงสาวด้วยความดีใจ ทำให้สามสาวรู้สึกสงสัยใจในตัวชายหนุ่ม
“นี่นายฉวยโอกาสฉันเหรอ   เอาล่ะมานี้เลยนาย”   หญิงสาวร่างระหงลากคนตัวโตออกมาเพื่อที่จะคุยอะไรบางอย่าง  ทำให้ชายหนุ่มแอบยิ้มอยู่
“ดรีมเกริล์มีอะไรจะคุยกับผมเหรอคับ”
“เอานี้ฉันให้นาย”  หญิงสาวร่างระหงหยิบปลัดขิกเส้นหนึ่งให้ชายหนุ่ม
ทำให้ชายหนุ่มงงจึงถามว่า
“คุณให้ผมทำไม”
“ฉันให้ก็เอาไปเถอะน่ะไม่ต้องบ่นและห้ามถอดเข้าใจมั้ย”
“และให้ผมใส่ตรงไหน”
“นี่นายโง่หรือแกล้งโง่ใส่ที่ใต้สะดือซิถามได้”
“คุณใส่ให้ผมหน่อย”
“เรื่องอะไรล่ะ”
“ถ้าคุณไม่ทำให้ผมก็ไม่ใส่”  สีหน้าของชายหนุ่มจริงจังมาก
“ก็ได้มาซินายชลกร”  ชายหนุ่มเปิดทำให้ใจของหญิงสาวเต้นไม่เป็นระส่ำ   หญิงสาวใช้เวลาในการใส่ปลักขิกให้ชายหนุ่มไม่นานก็เสร็จ
“จำเอาไว้ว่าห้ามถอดเข้าใจใช่มั้ย”
“คับยาหยี” 
หลังจากที่ทั้งสองคุยธุระกันเสร็จก็ต่างแยกย้ายกัน
ทางด้านสามสาวอดที่จะสอบถามไม่ได้   หญิงสาวร่างระหงขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและง่วงนอน   ขอตัวไปนอน   เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามของเพื่อนสาว
“ว่าไงนัท”
“ฉันง่วงนะขอนอนก่อนนะเอาไว้อยากรู้เรื่องอะไรค่อยถามแนพรุ่งนี้ก็ได้เข้าใจมั้ย”
หญิงสาวร่างระหงพูดตัดบทและก็เข้านิทราทันที  ทำให้แพรพลอยกับคนอื่นๆถึงกับถอนหายใจเบาๆ ว่า “เฮ้อ”