สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.38 น.

  45 ตอน
  2 วิจารณ์
  51.24K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วันแรกของการพบกัน 30%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่1 วันแรกของการพบกัน  (30%)
หลังจากออกมาจากหมู่บ้านนางแมว ทั้งสามคนก็กลับมาถึงประมาณสี่ทุ่มกว่าๆ กลับมาถึงก็หมดแรงจึงแยกย้ายกันไปจัดของ พานัจอาศัยอยู่กับพี่ชายทั้งสองและโจ๊กสมุนคู่ใจ พงษ์เทพพี่ชายคนโตเป็นหมอนิติเวชในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง นานๆซิจะกลับมานอนบ้านบ้าง เพราะไม่มีเวลา
“ไอ้พี่พัฒน์”  “วันนี้”   “ไอ้พี่พงษ์    
“กลับมานอนบ้านหรือเปล่า”  
 ไม่นะ  “สงสัยจะเข้าเวรอีก”  “ฉันก็ว่าอยู่เหมือนกัน”  “มาอีกกี่ที”  
 “ไม่ค่อยเห็น  “ไอ้พี่พงษ์”   “กลับบ้านกับช่องบ้างเลย”    “อย่าไปยุ่งเรื่องของเขามากนะ  “ว่าแต่แก่นี้ปีนี้เรียนปีสามแล้วนี้” อืม  “ก็ดีแล้วละ”
“เหลืออีกแค่ปีเดียวจะจบแล้ว” อืม   “ ว่านี้มันดึกมากแล้ว”  “แก่ไปนอนได้แล้ว” คะ  “ไอ้คุณพี่ชาย
เช้าวันต่อมาพานัจและโจ๊กต่างรีบแต่งตัวไปมหาลัยกัน โดยวันนี้พานัจเป็นคนขับรถฮอนด้าฟีโอ ซึ่งพี่ชายคนโตของเธอซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดของเธอตั้งแต่สองปีที่แล้ว โดยมีสมุนอย่างโจ๊กนั่งข้างๆด้วย
  “ไอ้โจ๊ก “ทำไม  คับ  ลูกพี่   “ทำไมวันนี้รถติดเป็นบ้าเลยว่ะ  “โธ่ลูกพี่  “ปกติกรุงเทพมันก็เป็นยังงี้นี่” “ใช่ ก็ยังที่แก่บอก  “ลูกพี่ชักจะบ่นเหมือนป้า แล้วนะ 
“ไอ้โจ๊ก “ปากแบบนี้วอนหาเรื่องใช่มั้ย” ไม่คับ “ลูกพี่อย่าทำอะไรผมเลย” ผมกลัวแล้ว” เหรอนั่น “ก็ดีแล้ว “รู้ไว้ว่าใครใหญ่”
พานัจขับรถมาถึงมหาวิทยาลัยโดยมีรถชลกรจอดข้างๆรถพานัจ
“ถึงแล้ว “ไอ้โจ๊ก ถึงซะทีลูกพี่  “ยัยนัททางนี้  มีนารัตน์เรียกเพื่อนสาว  “เอา “ยัยมีนา “แก่มารอฉันนานยัง” “ไม่นาน “ฉันมาถึงก่อนแก่สักสองสามชั่วโมงได้” “นั้น เหรอ “ว่าแต่ “ยัยตากับไอ้พลอยละ ยังไม่มาอีกเหรอ อืม “สงสัยก็คงกำลังมาล่ะ”   “ลูกพี่คับผมว่าเราไปหาอะไรกินที่แถวหน้ามหาลัยดีกว่ามั้ย”  ดี เหมือนกัน ว่าไง “มีนา อืม”   “เราซื้อมานั่งรอสองคนนั้นที่โต๊ะประจำของกลุ่มเราก็ได้” “ไปกันเถอะ
ทางด้านชลกร
“ไอ้กร “ทางนี้ กฤษณะเป็นคนเรียก 
 “มานานยัง   “ไม่นานเท่าไร 
“ไอ้นะ  “ว่าแต่คุณชายทั้งสองยังไม่เสด็จมาอีกเหรอ”  'สงสัยกำลังมาล่ะ' 
 “ฉันหิวว่ะไอ้นะ  “ฉันว่าเราไปหาอะไรทานลองท้องก่อนรอพวกนี้ไป  “ไปที่โต๊ะประจำของเรากัน”  อืม  “ฉันว่าเรารีบไปกันเถอะ”
ระหว่างที่พวกพานัจก็เดินไปซื้อของที่เซเว่น สองหนุ่มก็ไปเหมือนกัน 
ทางด้านพานัจกับมีนารัตน์และโจ๊ก
'นี่ คับ  “ลูกพี่  คุณมีนา  “ตะกร้า  “นั้นดี   “เลยเรา 
 “เอานมกล้วย “แก่ละ  “ขอนมรสสตอรเบอรรี่  “
ส่วนผมเอากาแฟ”  ฉันกับยัยมีนาและไอ้โจ๊กเลือกเอาขนมปังฟรุตซองมา3ชิ้นกันและขนมคุ้กกี้ 
 “เอาอะไรอีกมั้ย'
 “ไม่แล้ว “ถ้างั้นเราเอาของไปคิดตังค์กันเถอะ”
เป็นช่วงเวลาที่สองหนุ่มกำลังเลือกซื้อของ หลังจากสองหนุ่มเลือกของได้ถูกใจแล้ว ก็พามาทีเคาน์เตอร์  ระหว่างที่พานัจเปิดกระเป๋าเป้เพื่อที่จะหยิบกระเป๋าสตางค์ ระหว่างกำลังหยิบพานัจสะดุดรองเท้าตัวเอง 
“ลูกพี่ “ยัยนัท” “ระวังคุณ”  ไม่ทันซะแล้ว สาวร่างระหงตกลงไปในอ้อมกอดของคนตัวโต
ระหว่างนั้นปากของทั้งสองหนุ่มสาวประกบปาก สร้างความตกใจให้แก่พวกเพื่อนๆ และคนในร้านที่เดินผ่านมาผ่านไป สาวร่างระหงตกใจ 
“นาย” “ไอ้โรคจิต”  นาย   “นี่คุณ”  ก่อนที่จะด่าผมนะ  “เอาตัวคุณออกไปจากตัวผมได้มั้ย”
“ได้ยินมั้ยคับ” หรือว่าคุณจะให้ผมกอดอยู่อย่างนี้คับ”
 
มาติดตามตอนต่อไปว่า พานัจจะออกจะตัวชลกรมั้ยและติดตามพี่นะกับน้องมีนาด้วยนะคะ
รักและเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ และอย่าลืมกดคลูให้ไรเตอร์เยอะด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา