Guardian Knight พิชิตหัวใจคุณชายอัศวิน

ตอนที่3 ปีศาจชุดขาว 
   
                ฉันรู้สึกปวดหัวอย่างหนัก เหมือนมีใครเอาสว่านมาเจาะแล้วตามด้วยระเบิดยัดเข้าไปตูมข้างใน TToTT พระเจ้า...ไมเกรนมันกลับมาอีก หรือมีคนยิงปืนจ่อขมับฉันกันแน่ TT^TT
           ฉันรู้สึกเปลือกตาหนักอึ้งราวกับมีหินทั้งภูเขามาถ่วง จนแทบไม่อยากจะลืมตา แต่ทั้งตัวกลับรู้สึกนุ่มสบาย~ อื๋อ O.O เตียงในคอนโดเล็กๆสุดจะรูหนูของฉันมันไม่ได้นุ่มเหมือนขนนกแบบนี้นี่นา =0= แล้วนี่ฉันอยู่ไหนกัน กลิ่นหอมๆอ่อนๆนี่ด้วย ใครมาฉีดน้ำหอมแถวนี้กะนนะ...
       
           ว่าแต่...ทำไมกลิ่นคุ้นๆ
      
      "อืมมม...ตื่นแล้วหรอ สลบไปนานเหมือนกันนะ"
     
       ก้อตื่นแล้วสิยะถึงขยับตัว แง~ แต่ไม่อยากตื่นเลย สบายชะมัด ถ้าไม่ติดว่าปวดหัวละก้อนะ ฉันรู้สึกเหมือมีอะไรบางอย่างมานุ่มลื่น และมีกลิ่นหอมมาสัมผัสที่หน้าผากฉันเบาๆ แถมยังรู้สึกว่ามีมือเย็นมาลูบไล้เบาๆที่แก้มทั้งสองข้างด้วย เอ๊ะ!!....แต่ทำไมมันหนักจังToT หมอนข้างยัดนุ่นเก่าๆของฉันมันหนักขนาดนี้เชียวเรอะ ไม่จริงน่า...
       
        "ตัวเล็กขี้เซา >.<" เสียงขี้เล่นซุกซนดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิม....และใกล้กว่าเดิม...
             
                        ดะ...เดี๋ยวก่อนนะ...
     
       ฉันจำได้ว่าฉันอยู่คนเดียวที่คอนโด ร้อยวันพันปีตื่นมาก้อไม่มีใครมานอนข้างๆ ละ...แล้วทำไม...
       อะไรบางอย่างทำให้ฉันรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งร่างกายจนอยากจะกลับไปหมดสติเหมือนเดิมเดี๋ยวนั้นเลย!!! ฉันจะตื่นขึ้นมาทำม้ายยย! วินาทีที่ทุกอย่างกลับสู่ปกติ ฉันก้อแทบจะกรีดร้องออกมาเมื่อพบว่าฉันกำลังนอนอยู่บนเตียง! แถมยังเปนเตียงของใครก้อไม่รู้ ToT!!! โฮๆๆ พระจเ้าทำร้ายช้านนน!
       เตียงแปลกหน้ายังไม่พอ...เจ้าของเตียงแปลกหน้ายังอยู่ด้วย แถมยังอยู่ในท่าชวนคิดลึก อย่างการนอนคร่อมร่างของฉันอยู่ด้วยT<>T !!!! ไอ้นุ่มๆลื่นๆนั้นก้อคือเส้นผมสีดำสนิทมีสีขาวปนอยู่หน่อยๆ(ใช่หรอ?=_=;;) อ๊ากม่ายน้า~ TToTT มันเกิดอะรายขึ้นนน! หมอนี่เปนคร้ายยยยยย!!!!
      
        "ถอยออกไปนะ!! นายจะทำอะไรฉันน่ะ" ทันทีที่ตั้งสติได้ชั้นก้อรีบว้ากออกไปทันที แต่ไอ้มนุษย์จอมกวนที่มีให้แต่รอยยิ้มหวานตลอดเวลากลับเอาแต่หัวเราะคิกคัก นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนฉาบรอยขบขัน ขณะที่เขากำลังสนุกสนาน กับการแกล้งคนอื่นด้วยการจ้องหน้าฉันนิ่งด้วยแววตาประหลาดนั่น แง~ หัวใจจะวายแล้ว ช่วยด้วย!
       
        "ทำอะไรงั้นหรอ...ไม่ได้ทำอะไร~ แค่ลงโทษตัวเล็กที่แหกกฎนิดๆหน่อยๆเอง"
      
        "หา? O_O ลงโทษงั้นหรอ! นายทำอะไร บอกมาน้า ToT นายทำอะไรฉัน! "
    
        "แหมก้อมีสาวน้อยน่ารักมาเสนอให้ถึงที่... จะไม่สนองก้อกะไรอยู่ใช่มั้ยล่ะครับ ^^" กรี๊ด! ไอ้โรคจิต ไอ้ๆๆ!!! ฉันนึกคำด่าไม่ออกแล้ว ย้ากกก! บ้ากามที่สุด! ตายซะๆๆ
 
        "โอ้ยๆๆ >_< รุนแรงจังเลย~ ฉันล้อเล่นตังหาก"
       
         "ถอยออกไปนะ ไอ้โรคจิต!" ฉันไม่หยุดมือที่จะทุบคนตรงหน้าหลายต่อหลายครั้งสุดแรงเกิดด้วยหวังว่าจะทำให้หมอนี่หมดสติไปเลย ToT แต่มันกลับไม่สะเทือนผิวเขาเลยสักนิด ตรงกันข้าม... เขากลับหัวเราะคิกคัก ราวกับกำลังสนุกสุดชีวิตก่อนจะรวบมือทั้งสองของฉันไว้ด้วยมือเดียว แล้วกดริมฝีปากลงที่บนแก้มสีแดงจัดของฉันหนักๆ หนึ่งครั้งโดยที่ฉันได้แต่ตาค้าง ตกตะลึง ={}=!!!
         
                 มะ....หมอนี่... หมอนี่พึ่งจะขโมยหอมแก่มฉัน!!! O_O!!!
       
        "นะ...นาย -///-!!! "
       
        "แก้มนุ่มจังเลย>_<!!! "
       
        "กรี๊ดดดดดดดด!!! ไอ้คนโรคจิต" ฉันกรีดร้องราวกับคนเสียสติ พร้อมกับดิ้นพล่านเหมือนหมาที่ถูกน้ำร้อนลวกอยู่บนเตียงใหญ่มโหฬารนี่  แต่ไอ้โรคจิตหัวดำปนขาวหน่อยๆ(ยังไม่เลิก-_-^)กลับยิ่งล็อคแขนฉันแน่นขึ้นอีก 
       
        "ฉันไม่ได้โรคจิตนะ ^^"
       
         "ปล่อยนะ ToT!!!"
       
         "แค่กำลังลงโทษตัวเล็กที่ทำผิดกฎอยู่เท่านั้น~ >0<" เขายิ้มหวานให้ฉันแต่การกระทำกลับยิ่งดูคล้ายปีศาจมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันรู้แล้วว่าทำไมไอพวกนี้ถึงได้ชื่อว่าเปนกลุ่มการ์เดียนไนต์... เหล่าอัศวินสวมหน้ากาก ฮือๆ ที่ทุกคนพูดมาถูกต้องหมดเลย ไอ้กรรมการรักษาระเบียบพวกนี้คือปีศาจชัดๆ! ปีศาจที่สวหมน้ากากยิ้มแย้ม แต่จิงๆแล้วถือมีดรอเชือดทุกคนอยู่ยังไงล่ะ !!!
             
                ว่าแต่...ฉันจะรอดไหมเนี่ย~ U_U
       
         "ฉะ...ฉันขอโทษ T{}T จะไม่ทำผิดกฎอีกแล้ว ตะ...แต่ว่าปล่อยฉันไปได้รึยัง" จะยังไงก้อแล้วแต่ แต่ไอ้สถานการณ์ตอนนี้มันชักจะล่อแหลมเกินไปแล้ว ริมฝีปากแดงเรื่อแสนอ่อนนุ่มของเขายังคงมาซุกซนอยู่ที่แก้มและต้นคอของฉัน แล้วก้อไซร้ไปมา บรึ๋ย~ เกิดมาไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกับผู้ชายหน้าไหนขนาดนี้มาก่อนเลยToT
       
        "ไม่ปล่อย^o^"
       
        "TToTT"
       
        "จนกว่าจะบอกมาก่อนว่า...มาทำอะไรที่นี่"
         
         อ๊าก ToT ถ้าบอกความจริงแล้วจะพาฉันไปหาหัวหน้า (ที่น่าจะโหดมากกว่านี้)แล้วลงโทษตัดสินฉันไหม! แงๆ ไม่เอานะ แบบนั่นหลอนเป็นบ้า แต่ถ้าไม่บอกความจริงแล้วเขาตัดสินลงโทษขั้นเด็ดขาดด้วยตัวเองล่ะ แบบนี้อันตรายยิ่งกว่า ฮือๆTToTT บอกก้อได้(ฟะ)
     
         "คะ..คือว่าฉัน..." ฉันพูดไม่ถนัดเลยเพราะริมฝีปากแดงระเรื่อของเขาอยู่ใกล้ชิดกับริมฝีปากฉันมากเกินไป ขยับนิดเดียวเปนต้องได้ประกบปากกันแน่ๆ T//////T พระเจ้าได้โปรดคุ้มครองหัวใจ(และริมฝีปากอันบริสุทธิ์)ของลูกด้วยT^T
     
         "ฉัน...เป็นเด็กใหม่...แล้วก้อถูกรุ่นพี่สั่งให้มาขโมยเข็มกลัดทองของหัวหน้ากลุ่มการ์เดียนไนต์มาให้ได้ภายในอาทิตย์นี้น่ะ!"
         
         คนตรงหน้าฉันชะงักไปเล็กน้อย ใบหน้ามีแววประหลาดใจก่อนจะแปรเปลี่ยนเปนสนุกสนานอีกครั้ง T[]T ฉันไม่ไว้ใจสีหน้าแบบนี้เลยง่ะ แง้!!
       
         "เด็กใหม่?"
       
         " (- -) (_ _) (- -) (_ _) " ฉันรีบพยักหน้าหงึกหงักทันที นายนั่นก้อหัวเราพอีกครั้งก่อนจะ...!! ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มอีกข้างนึงของฉัน T/////T!!!
       
         "น่าสนุกดีนี่ พึ่งเคยเห็นเด็กใหม่ใจกล้าขนาดนี้เป็นปีแรกนะเนี่ย...ไม่สิ อืม...ปีที่แล้ว-_-? เอ...นึกก่อน ปีที่แล้วก้อมีใช่มั้ยน้า กิจกรรมรับน้องแบบนี้..."
         
         เขาพูดก่อนจะพึมพำเบาๆแล้วก้อครุ่นคิดอยู่กับตัวเองพักหนึ่ง(แต่มือยังล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันอยู่ T^T) สุดท้ายเค้าก้อเลิกเอาริมฝีปากตัวเองมาคลอเคลียอยู่แถวแก้มฉัน แล้วเงยหน้าพร้อมกับยันตัวขึ้นเล็กน้อยก่อจะเบือนหน้าไปอีกทางหนึ่ง ราวกับรู้ว่าประตูนั้นกำลังเปิดออกพอดี O_O เหลือเชื่อ นะ...นั่น ใครน่ะ? หล่อเป็นบ้า หล่อสู้กับหมอนี่ยังได้เลย OoO!!!!!!



จบไปแล้วอีกตอนนึงน้า สนุกมั้ย?? เม้นโหวดได้เต็มที่เลยนะ บายยยยยย ^o^'