Guardian Knight พิชิตหัวใจคุณชายอัศวิน

ตอนที่1(ต่อจากบทนำเลยนะ)                        
        แต่ไอคำสั่งที่จับได้นี่จะให้ทำตามยังไง....ในเมื่อกลุ่มการ์เดียนไนต์อะไรนั่นฉันก็ไม่รู้จัก! Y[]Y พอไปถามพวกรุ่นพี่ก็โดนตวาดแว้ดกลับมาว่าเรื่องง่ายๆ แค่นี้หาคำตอบเองไม่ได้ก็ไปตายซะ โอ้วววTToTT ไม่นะ...ฉันต้องเละ เละแน่ๆ เละ ฮือๆๆๆๆๆๆ นึกแล้วเชียวว่าการจับสลากคนสุดท้ายมันจะต้องได้อะไรที่แย่ที่สุด! แล้วรุ่นพี่โฟร์-มด ที่เป็นคนถือกล่องสลากก็ดันไม่ยอมให้ฉันจับฉลากตั้งแต่แรกแล้วด้วยอ่าT^T
"แก้ว =o=ถึงแกจะกลิ้งไปกลิ้งมาน้ำตาท่วมโต๊ะอยู่อย่างงั้นก็ไม่ทำให้แกได้เข็มกลัดทองอะไรนั่นมาหรอกนะ" แกลองมาเป็นฉันดูมั้ยล่ะT^T
"หน็อยยย!! =[]=^ ตัวเองสบายแล้วนี่~ แค่ไปขโมยถุงเท้าใช้แล้วของอีตารุ่นพี่หัวเถิกมา โคตรจะง่ายเลยย เทียบกับฉันได้ที่ไหน" ฉันหันไปแว้ดใส่ฟาง เพื่อนสาวคนสนิทที่เอาแต่หัวเราะคิกคักมาตั้งแต่เมื่อเช้า มีความสุข บนความทุกข์ของฉันเข้าไปสิ! T[]T^ ยัยบ้า! "โอ๋~แกอย่าพึ่งน้ำตาตกใน อย่าพึ่งมาบริภาษฉันด้วย เพราะฉันมีข่าวดีจะมาบอก ^o^' "        
          ข่าวดี!!!! O_O!!! ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะที่ชุ่มไปด้วยน้ำตาแห่งความชอกช้ำ ก่อนจะหันไปขย้ำคอฟางทันที มีข่าวดีแล้วจะอมพะนำทำม้ายยยยย!  
"ข่าวดีอาร้ายยยยย! ToT' "
"ฉันไปสืบมาให้แกแล้ว ว่าการ์เดียนไนต์คืออะไร"
"คืออะไรหรอ *o*"        
ฟางเอาแต่ยิ้มแป้นแล้นด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์และพร้อมแววตาแพรวระยับ สนุกอะไรนักหนาเนี่ยยัยบ้า ฉันจะคลั่งตายอยู่แล้วนะT^T เรื่องของเรื่องคือกลัวถูกพวกรุ่นพี่ยำเละตั้งแต่สัปดาห์แรกที่เปิดเทอม ฮือๆๆๆๆ
"กรรมการรักษาระเบียบ"
"=o= อะ...อะไรนะ"
"กลุ่มผู้ทรงมีอิทธิพลมากที่สุดในรร.ยังไงล่ะ^ ^' " ฟางยิ้มอย่างอมภูมิสุดฤทธิ์ ขณะที่ฉันได้แต่กำลังนั้งงงเต้ก อะไรกันเนี่ย กรรมการรักษาระเบียบ...เทียบได้กับสารวัตรนักเรียนและสภานักเรียน อะไรทำนองนั้นอ่ะเปล่า ทำไมมีชื่อตำแหน่งอย่างกับการ์ตูน การ์เดียนนงต์ การเดียนไนต์อะไรกัน...ไอเราก้อนึกว่าเปนนักเลงหัวไม้ที่ไหนซะอีก ToT ปัดโถ่ถัง หลงหวาดกลัวอยู่นานสองนาน แบบนี้ก้อแค่ไปขอยืมเข็มกลัดของเขามาให้รุ่นพี่ดู แค่นี้ก้อจบเนอะ ^o^        
"แล้วมันอะไรอ่ะ =[]= อัศวินผู้พิทักษ์ ? กรรมการรักษาระเบียบของที่นี่ใส่ชุดเกราะเดินถือดาบคอยควบคุมนักเรียนอ่ะหรอ"        "ยัยเซ่อ-_-^ มันแค่ชื่อกลุ่มเฉยๆย่ะ! เขาว่ากันว่ากลุ่มการ์เดียนไนต์น่ะ สืบต่อกันมาหลายต่อหลายรุ่นแล้วนะ        
     พิลึก=_=^        
    "เอาล่ะ ~ นี่เปนสิ่งที่ฉันได้ยินมานะ กลุ่มการ์เดียนไนต์ เปนกลุ่มที่โคตรรุนแรง สามารถใช้กำลังภายในโรงเรียนได้ โดยไม่ผิดกฎ~ ทุกคนในกลุ่มล้วนเปนลูกคนใหญ่คนโต ร่ำรวย หรูหรา อู้ฟู่ อะลังการ หน้าตาหล่อเหลาปานเทพบุตร ชนิดที่ว่าสาวๆ เห็นแล้วหยุดหายใจได้เลย แถมยังมีฝีมือในการต่อยตีกันเข้าขั้นเซียน โดยเฉพาะ...."        
ไม่นะ....ฉันรู้สึกว่าความหวังที่เริ่มจะรำไรกลายเปนริบหรี่ และมอดดับในพริบตา ก่อนจะรวมร่าวกลายเปนปีศาจมาบีบคอช้านนนนนนนน!!! ToT เมื่อฟางฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิมแล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงสดใส        
"โดยเฉพาะ...สองผู้นำกลุ่มการ์เดียนไนต์ฝั่งขาวและดำรุ่นปัจจุบัน...โมะยูตะ ไทยานนท์ หรือโทโมะ และ  ป๊อปปี้ ภาณุ จิระคุณไงล่ะจ้ะ ^o^ สองคนนี้เข้าขั้นบุคคลอัยตรายสุดบอด ใครเหนเปนต้องรีบหลีกทางให้ ไม่งั้นอาจจะตายไม่รู้ตัว"      
      ไอพวกรุ่นพี่บ้านั่น ส่งฉันไปตายชัดๆ ToT เกลียดกันขนาดนี้ก้อไม่ยอก โอ้วม่ายยยยยยย TToTT นี่ฉันจะต้องไปขโมยของมาจากพวกปีศาจพรรค์นั้นหรือเนี่ยยยยยย!! กรรมการรักษาระเบียบบ้าอะไรกัน...นั่นมาเฟียชัดๆเลยหนิ สุดท้ายที่เรียกว่ารักษาระเบียบคือคนอื่นห้ามทำแต่ตัวเองทำได้งั้นหรอToT        
      ชีวิตอันแสนงดงามประหนึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบของแก้วใจน้อยได้จบสิ้นลงแล้วนับตั้งแต่ที่วินาทีดวงซวยจับได้คำสั่งหมาไม่รับประทาน จากรุ่นพี่พวกนั้น อ๊ากกกกกกกกกก!!!      
 "นี่อย่าพึ่งช็อคสิ~ ฉันจดมาให้แล้วน้า... ที่ตั้งของห้องกลุ่มการ์เดียนไนต์น่ะ^^"
"หะ...หา?"
"เขาว่ากันว่ามันเปนห้องที่ลึกลับและมีระบบป้องกันแน่นหนาที่สุด แต่ก้แไม่เคยเข้าไปน่ะนะ...ก้ออย่างว่า~ ใครบังอาจไปแหยม 'โทโมะ และ ป๊อปปี้' สองผู้นำสุดโฉดของกลุ่มการ์เดียนไนต์...ก้อต้องตายสถานเดียวแหละ^o^"        
นี่ยัยฟางมันพูดประโยคแบบนั้นออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มออกมาได้ยังไงกัน ToT ไม่รู้หรือไง ว่าเพื่อนแกที่แสนน่ารักอย่างแก้วใจอย่างฉัน กำลังจะขึ้นสวรรค์ในไม่ช้าTToTT        
ในวันแรกมีกิจกรรมแชร์ประสบการณ์ โดยบรรดารุ่นพี่ที่เคยทำภารกิจน้องใหม่ไม่สำเร็จมาเล่าว่าหลังจากนั้นพวกเขาต้องประสบพบเจอกับนรกทั้งเปนสุดทรมานยังไงบ้าง ไม่นะ!!! อนาคตอันสวยงามของฉันในโรงเรียนนี้ กำลังรอคอยฉันอยู่T_T ฉันต้องหาแฟนที่เปนรุ่นพี่หล่อเหลาแล้วก้ออ่อนโยนใจดี ไม่ใช่ไปเปนลูกไล่ให้รุ่นพี่ทั้งโรงเรียนทรมานเล่น        
   แต่ถ้าจะให้บุกเดี่ยวไปชิงเข็มกลัดทองจากปีศาจสุดอำมหิตนั่นก้อเสี่ยงตายไม่แพ้กัน เพราะสองคนนั้นคงไม่มีทางให้ฉันยืมเข็มกลัดทองได้ง่ายๆแน่ๆ โอวม่ายยยยยยย                                                                                                                              
                                               ฉันจะทำยังไงดี!!!!
 
 
จบไปแล้วตอนที่1 เปนยังไงกันย้างหนุกรึเปล่า ถ้าไม่หนุกก้อขอโทดด้วยนะ อย่าลืมเม้นและโหวตด้วยนะจ้ะ รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนน ฝันดีน้าาาา!;)