LOVE ME OR not รักหรือไม่....เดี๋ยวได้รู้กัน

 
ทางด้าน โทโมะ แก้ว
 
@ ห้าง KZ MALL
 
แก้ว : นายพาฉันมาทำอะไร? (ถามคนสูงที่จูงมือตนเข้ามาในห้างหรู)
 
โทโมะ : ซื้อของขวัญให้น้องพิม
 
แก้ว : อ่อ อืม (ร่างบางพยักหน้ารับรู้ แต่ในใจกลับไม่เป็นแบบนั้น)
 
โทโมะ : น้องพิมชอบอะไร?
 
แก้ว : เอ่อ ๆ พิมหรอ ชอบเครื่องประดับ
 
โทโมะ : งั้นไป let's go
 
@ ร้านเครื่องประดับ
 
โทโมะ : เธอว่า แหวน สร้อย กำไล หรือ ต่างหู ดี?
 
แก้ว : ไม่รู้สิ 
 
โทโมะ : งั้น.............ซื้อทุกอย่างเลยละกัน
(ชายหนุ่มบรรจงเลือกอย่างตั้งใจ แก้วที่ยืนมองอยู่อดจะยิ้มไม่ได้)
 
แก้ว : (นายคงชอบพิมมากสินะ นายน่ะ....ดูตั้งใจมากๆเลยรู้ไหม จะมีสักวันไหม ที่ฉันจะได้เป็นคนนั้น)
 
โทโมะ : นี่แก้ว มานี่หน่อยสิ (ร่างสูงกวักมือเรียก  ร่างบางเดินไปหาร่างสูง)  เอามือมา
(แก้วยื่นมือให้อย่างง โทโมะค่อยๆเอาแหวนสวมนิ้วนางข้างขวา พลางจับมือขึ้นมาดูอย่างเชยชม)
สวยไหม?
 
แก้ว : สวย 
 
โทโมะ : พิมคงจะใส่ได้เนอะ ^^  ...งั้นเอาวงนี้เลยครับ
(แก้ว มองร่างสูงที่ยิ้มอย่างมีความสุข นายคงจะมีความสุขมากๆสินะ)
 
แก้ว : นายจะไปไหนอีก?  (ถามร่างสูงที่ลากร่างบางเข้าร้านเสื้อผ้า)
 
โทโมะ : สวยจัง นี่แก้ว เธอช่วยลองชุดนี้ให้หน่อยสิ ^^'
 
แก้ว : ..........(หญิงอยากจะปฎิเสธ แต่พอเห็นรอยยิ้มหวานก็รับชุดไปลองอย่างง่ายดาย)
 
ไม่นาน หญิงสาวก็ออกมาพร้อมชุดเดรสสั้น สีชมพูอ่อน 
มันดูดีมาก เนื่องจาก ร่างบางขาวราวหิมะ แถมยังสูง และ ผอม มันจึงดูเหมาะมากๆ
 
โทโมะ : o.o!! (ร่างสูงได้แต่ยืนอึ้ง เพราะคนตรงหน้าสวยจริงๆ )  
 
แก้ว : เอ่อ (แก้วได้แต่เขยิบถอย เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาหาตน พร้อมกับจับแก้วหมุนไปหมุนมา)
 
โทโมะ :  ถ้าน้องพิมใส่คงจะสวยน่าดู ไปเปลี่ยนได้แล่ว เธอไม่เหมาะเลยกับชุดนี้ เหมือนทอมตุ๊ด55
 
แก้ว : อืมๆ (ในใจกลับรู้สึกโหวงๆ ไม่ชมแล้วยังจะมาว่าอีก)
 
หลังจากที่ชายหนุ่มจ่ายค่าชุดเรียบร้อย ก็พาหญิงสาวไปกินอาหาร
@ FUJI
 
โทโมะ : กินเยอะๆนะ ฉันเลี้ยงเอง 
 
แก้ว : ขอบใจ 
 
โทโมะ : อืมๆ (ร่างสูงหยิบกำไลมาดูอย่างเชยชม)  เธอว่าพิมจะชอบรึเปล่า?
 
แก้ว :  ชอบสิ 
 
โทโมะ : จริงๆนะ เค้าจะเป็นแฟนฉันใช่ไหม?
 
แก้ว : เอ่อ คงใช่มั้ง ?
 
โทโมะ :  ขอบใจเธอนะ 
 
แก้ว : ฉันทำตามหน้าที่ (แก้วพูดหงอยๆ ตอนนี้เธออยากจะร้องไห้อย่างมากถึมากที่สุด)
 
โทโมะ : แก้ว.......เธอรู้ไหม น้องพิม นี่เป็นรักแรกพบเลยนะ ฉันไม่เคยชอบใครขนาดนี้เลย 
แบบว่า คนนี้มันใช่จริงอ่ะ  -///- 
 
แก้ว : น่าอิจฉาเนอะ (แก้วบ่นเบาๆกับตนเอง  แต่ร่างสูงได้ยิน)
 
โทโมะ : ไม่ต้องอิจฉาหรอก เธอเกิดใหม่ 10 ชาติ ก็ไม่สวยไม่น่ารัก เท่าน้องพิมหรอก
ไม่รู้ว่าเธอกับพิมเป็นเพื่อนกันได้ไง น้องพิมก็นางฟ้า ส่วนเธอก็.........หึ
 
แก้ว : เอ่อ....ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ (หญิงสาวรีบลุกออกมาก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาให้เค้าเห็น
ร่างบางเดินเข้ามาในห้องน้ำ ล๊อกประตู แล้วทรุดลงไป น้ำตาใสไหลมาอย่างมากมาย เกินจะเยียวยาจริงๆ)
 
ผ่านไปสักพัก 
ร่างบางล้างหน้าให้เหมือนปกติที่สุดแล้วเดินไปหาร่างสูง แต่ต้องชงัก เมื่อพิม หรือ นางฟ้าของเขา
มานั่งแทนที่เธอ หนำซ้ำ ....ยังมีภาพบาดตาบาดใจ ตอนที่ชายหนุ่มสวมแหวนให้เธออีก
.
.
.
ทั้งคู่เหมาสมกันดีนะ.......
.
.
.
ฉันควรจะไปจากตรงนี้ได้แล้ว หมดหน้าที่เธอแล้ว ....แก้วใจ
.
.
.
ร่างบางเดินออกจากห้างอย่างไร้ร่องรอย เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ ไม่รู้......ว่าเธอจะต้องร้องไห้ทำไม
 
แค่แว็บเดียวที่รถหรูสีดำที่เธอคุ้นเคยขับผ่านหน้าเธอไป ผู้ชายคนนั้นที่เธอรักที่สุด
กำลังนั่งพูดคุยหวานแหววกับ หญิงสาวสวย ราวกับนางฟ้า ใช่ ! นางฟ้า 
 
.
.
.
.
เธอก็เป็นได้แค่ ...คนธรรมดา