LOVE ME OR not รักหรือไม่....เดี๋ยวได้รู้กัน

 

ทางด้าน โทโมะ แก้ว

 

@ ห้าง KZ MALL

 

แก้ว : นายพาฉันมาทำอะไร? (ถามคนสูงที่จูงมือตนเข้ามาในห้างหรู)

 

โทโมะ : ซื้อของขวัญให้น้องพิม

 

แก้ว : อ่อ อืม (ร่างบางพยักหน้ารับรู้ แต่ในใจกลับไม่เป็นแบบนั้น)

 

โทโมะ : น้องพิมชอบอะไร?

 

แก้ว : เอ่อ ๆ พิมหรอ ชอบเครื่องประดับ

 

โทโมะ : งั้นไป let's go

 

@ ร้านเครื่องประดับ

 

โทโมะ : เธอว่า แหวน สร้อย กำไล หรือ ต่างหู ดี?

 

แก้ว : ไม่รู้สิ 

 

โทโมะ : งั้น.............ซื้อทุกอย่างเลยละกัน

(ชายหนุ่มบรรจงเลือกอย่างตั้งใจ แก้วที่ยืนมองอยู่อดจะยิ้มไม่ได้)

 

แก้ว : (นายคงชอบพิมมากสินะ นายน่ะ....ดูตั้งใจมากๆเลยรู้ไหม จะมีสักวันไหม ที่ฉันจะได้เป็นคนนั้น)

 

โทโมะ : นี่แก้ว มานี่หน่อยสิ (ร่างสูงกวักมือเรียก  ร่างบางเดินไปหาร่างสูง)  เอามือมา

(แก้วยื่นมือให้อย่างง โทโมะค่อยๆเอาแหวนสวมนิ้วนางข้างขวา พลางจับมือขึ้นมาดูอย่างเชยชม)

สวยไหม?

 

แก้ว : สวย 

 

โทโมะ : พิมคงจะใส่ได้เนอะ ^^  ...งั้นเอาวงนี้เลยครับ

(แก้ว มองร่างสูงที่ยิ้มอย่างมีความสุข นายคงจะมีความสุขมากๆสินะ)

 

แก้ว : นายจะไปไหนอีก?  (ถามร่างสูงที่ลากร่างบางเข้าร้านเสื้อผ้า)

 

โทโมะ : สวยจัง นี่แก้ว เธอช่วยลองชุดนี้ให้หน่อยสิ ^^'

 

แก้ว : ..........(หญิงอยากจะปฎิเสธ แต่พอเห็นรอยยิ้มหวานก็รับชุดไปลองอย่างง่ายดาย)

 

ไม่นาน หญิงสาวก็ออกมาพร้อมชุดเดรสสั้น สีชมพูอ่อน 

มันดูดีมาก เนื่องจาก ร่างบางขาวราวหิมะ แถมยังสูง และ ผอม มันจึงดูเหมาะมากๆ

 

โทโมะ : o.o!! (ร่างสูงได้แต่ยืนอึ้ง เพราะคนตรงหน้าสวยจริงๆ )  

 

แก้ว : เอ่อ (แก้วได้แต่เขยิบถอย เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาหาตน พร้อมกับจับแก้วหมุนไปหมุนมา)

 

โทโมะ :  ถ้าน้องพิมใส่คงจะสวยน่าดู ไปเปลี่ยนได้แล่ว เธอไม่เหมาะเลยกับชุดนี้ เหมือนทอมตุ๊ด55

 

แก้ว : อืมๆ (ในใจกลับรู้สึกโหวงๆ ไม่ชมแล้วยังจะมาว่าอีก)

 

หลังจากที่ชายหนุ่มจ่ายค่าชุดเรียบร้อย ก็พาหญิงสาวไปกินอาหาร

@ FUJI

 

โทโมะ : กินเยอะๆนะ ฉันเลี้ยงเอง 

 

แก้ว : ขอบใจ 

 

โทโมะ : อืมๆ (ร่างสูงหยิบกำไลมาดูอย่างเชยชม)  เธอว่าพิมจะชอบรึเปล่า?

 

แก้ว :  ชอบสิ 

 

โทโมะ : จริงๆนะ เค้าจะเป็นแฟนฉันใช่ไหม?

 

แก้ว : เอ่อ คงใช่มั้ง ?

 

โทโมะ :  ขอบใจเธอนะ 

 

แก้ว : ฉันทำตามหน้าที่ (แก้วพูดหงอยๆ ตอนนี้เธออยากจะร้องไห้อย่างมากถึมากที่สุด)

 

โทโมะ : แก้ว.......เธอรู้ไหม น้องพิม นี่เป็นรักแรกพบเลยนะ ฉันไม่เคยชอบใครขนาดนี้เลย 

แบบว่า คนนี้มันใช่จริงอ่ะ  -///- 

 

แก้ว : น่าอิจฉาเนอะ (แก้วบ่นเบาๆกับตนเอง  แต่ร่างสูงได้ยิน)

 

โทโมะ : ไม่ต้องอิจฉาหรอก เธอเกิดใหม่ 10 ชาติ ก็ไม่สวยไม่น่ารัก เท่าน้องพิมหรอก

ไม่รู้ว่าเธอกับพิมเป็นเพื่อนกันได้ไง น้องพิมก็นางฟ้า ส่วนเธอก็.........หึ

 

แก้ว : เอ่อ....ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ (หญิงสาวรีบลุกออกมาก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาให้เค้าเห็น

ร่างบางเดินเข้ามาในห้องน้ำ ล๊อกประตู แล้วทรุดลงไป น้ำตาใสไหลมาอย่างมากมาย เกินจะเยียวยาจริงๆ)

 

ผ่านไปสักพัก 

ร่างบางล้างหน้าให้เหมือนปกติที่สุดแล้วเดินไปหาร่างสูง แต่ต้องชงัก เมื่อพิม หรือ นางฟ้าของเขา

มานั่งแทนที่เธอ หนำซ้ำ ....ยังมีภาพบาดตาบาดใจ ตอนที่ชายหนุ่มสวมแหวนให้เธออีก

.

.

.

ทั้งคู่เหมาสมกันดีนะ.......

.

.

.

ฉันควรจะไปจากตรงนี้ได้แล้ว หมดหน้าที่เธอแล้ว ....แก้วใจ

.

.

.

ร่างบางเดินออกจากห้างอย่างไร้ร่องรอย เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ ไม่รู้......ว่าเธอจะต้องร้องไห้ทำไม

 

แค่แว็บเดียวที่รถหรูสีดำที่เธอคุ้นเคยขับผ่านหน้าเธอไป ผู้ชายคนนั้นที่เธอรักที่สุด

กำลังนั่งพูดคุยหวานแหววกับ หญิงสาวสวย ราวกับนางฟ้า ใช่ ! นางฟ้า 

 

.

.

.

.

เธอก็เป็นได้แค่ ...คนธรรมดา