รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

ไรได้แค่นี้ละ แม่ขู่จะปิดเน็ต(โหดร้าย) เเอบมาอัพแบบลับๆ ได้ไปครึ่งตอน(มั้ง) พรุ่งนี้เจอกัน ในนิยายทุกเรื่องที่มีอยู่ จะพยายามแบกตัวเองมาอัพให้ได้ เพื่อรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน
--------------------------------------------------------------------------------------
และเสียงที่ทุกคนได้ยินก้อคือ
โทโมะ// นี่เธอเป็นอะไรเนี้ย ครั้งแรกปะนิ
แก้ว// เสียวอะโทโมะ
โทโมะ// จะเสียวอะไร ลงมานี่เดียวฉันทำเอง
แก้ว// เออ...นายใจเย็นๆดิ พยายามฝืนๆนะ แล้วดันให้มันไปโดนรูอะ เออนั้นแหละ โดนและๆ
โทโมะ// รูมันเล็กอะแก้ว
แก้ว// เล็กตรงไหน มานี่เดียวฉันจิ้มเอง
โทโมะ// นี่แก้วท่าทางเธอนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะ เคยปะเนี้ย
แก้ว// ไม่เคยอะ ครั้งแรกในชีวิต ที่ต้องมาทำแบบนี้
โทโมะ// จิ้มโดนและ พอๆปล่อยๆ เหงื่อแตกเลยฉัน หู๊ย...แก้วเอ้ย
แก้ว// อะไรอีกอะ
โทโมะ// ลืมใส่ปลอก
แก้ว// โห...อย่างนี้ก้อต้องเริ่มใหม่หมดเลยอะดิ
โทโมะ// ลงมาๆ เดี๋ยวฉันทำเอง เธออยู่เฉยๆเลยนะ (เฉลยก่อนที่รีดเดอร์จะคิดไปไหนต่อไหน คือว่า เขาสองคนช่วยกันเปลี่ยนหลอดไฟอยู่//คนแต่ง)
          ข้างนอก
ทุกคนเว้นแก้วกับโทโมะ// ...OoO...
เฟย์// ชัดเลย
ขนมจีน// เเยกย้าย แยกย้าย (ทุกคนเดินกลับห้องของตัวเองด้วยความอึ่ง รวมขนมจีนด้วย)
              ในห้อง 
โทโมะ// เสร็จสักที (ยืนชื่นชมผลงานตัวเอง)
แก้ว// นอนดีกว่า (แก้วและโทโมะล้มตัวลงนอน) ห้ามเลยเขต (แก้วพูดดักคอโทโมะไว้) นายห้ามเลย ไม่งั้นนายสิ้นชีพแน่ (แล้วก้อหลับไป)
โทโมะ// โห...ไรอะ เสียดาย (บ่นสักพักก้อหลับไป)
--------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้ไรเตอร์ผู้มีแต่เสียงหัวเราะ(จนเพื่อนมันหาว่าเป็นบ้า) จะมาอัพต่อนะจะ อรุณสวัสดิ์ นะจะ อิอิ