สื่อรักสลับใจ

วันต่อมา
“เขื่อนจ๊า...”
“ว่าไงคับที่รัก  มาม๊ะจุ๊ฟที”
“บ้าน๊าเขื่อน   ไม่เล่นน่ะ”
“อะ อ่ะ  ไม่เล่นก็ได้...ว่าแต่เฟย์เรียกเขื่อนมีไรคับ”
“เฟย์หาแก้วไม่เจออ่ะ  เขื่อนเห็นบ้างแก้วมั้ย”
“หืม  เห็นเดินไปไหนก็ไม่รู้ทางโน้นอ่ะเฟย์  เห็นไอ้โมะตามไปไกล ๆ ด้วย”
“เหรอจ๊ะ....งั้นก็แล้วไป  เราไปหารัยกินกันดีกว่าน่ะ  เฟย์หิวแล้วอ่ะ”
“อ้าว   ไม่หาแก้วแล้วเหรอคับที่รัก”
“ให้แก้วโทโมะเครียกันดีกว่าน๊า  จะไปมั้ยห่ะเขื่อนหิวแล้วน่ะ”
“คับ ๆ ไปคับที่รัก”
 
 
“แก้ว....”  ผมเดินตามแก้วมาที่ริมสระบัวเธอมาทำไรที่นี่กัน  แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น
“......”  เธอหันมาตามเสียงเรียกของผมแต่ไม่ได้พูดอะไรกับผมหรอก  สายตาเธอเย็นชาชะมัด
“ฉันมีรัยจะคุยด้วยหน่อยน่ะ....ได้รึป่าว”
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย”
“โกรธอะไร  ทำไมต้องหลบหน้าด้วย”
“ทำไมฉันต้องโกรธนายด้วย”
“ฉันจะไปรู้เธอเหรอ  ว่าเธอคิดอะไรอยู่...รู้แต่ตอนนี้ฉันคิด.........”
“คิดอะไร??”
“คิดถึง”   ผมตะโกน....เปล่าหรอกจะตะโกนทำไมเสียฟอร์มหมด
“อะไรน่ะ   นายพูดอะไร”
“ไม่นิ  ไม่ได้พูดอะไร”
“งั้นนายมีอะไรจะคุยกับฉัน.....รีบพูดฉันมีธุระ”
“ฉันขอโทษที่ทำให้เพื่อนเธอเสียใจ  ไม่ซิเฟย์บอกเลิกฉันเองต่างหาก”
“แล้วทำไม”
“ฉันขอโทษที่ฉันล่วงเกินเธอบ้าง  และก็ที่ทำอะไรให้เธอโกรธไม่พอใจ  ไม่เข้าใจ  วันนี้ฉันจะบอกเธอให้รู้ไว้ว่าที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะว่า...”
“ว่า......”
“ฉันจะบอกเธอว่า....ฉัน..........”
“มาแล้ว.........      
ใครกันน๊าาาา  แล้วโทโมะจะบอกอะไร...