Can't Alive อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ [PF]
9.3
2) ไม่ไกลเกินคิดถึง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPOPPY Talk:
@ Canada แสงสีเสียงยามค่ำคืน ส่องสะท้อนที่กระจกห้องชายหนุ่ม เป็นแสงอ่อนๆทำให้เค้าคิดถึงเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ ดินเนอร์ระหว่าง 'เธอและเขา' ใต้แสงจันทร์ เต้นรำภายใต้โอบกอดของดวงดาว เขาตกอยู่ในภวังค์ คิดถึงหญิงสาวคนที่เขารักจับใจ เขาคิดถึง คิดถึงเธอเหลือเกิน ป่านนี้คนตัวเล็กจะทำอะไรอยู่... เขาคิดพรางถอนหายใจเบาๆ หยิบจดหมายที่หญิงสาวส่งมาให้เค้าเมื่อ 2-3 วันก่อนมาอ่าน ซ้ำไปซ้ำมา
' Greeting from Thailand :)
Hi, babe. I miss u<3 How are u? Are u doing good? Study hard and don't forget to take care urself. Wish u were here with me... I miss the time when we were sit under the starry night.. If u have time, don't forget to reply me! I really miss u.. LOVE<3
Fang :P '
'ฉันก็คิดถึงเธอ ฉันก็ห่วงเธอไม่น้อยไปกว่าเธอเลย..' ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนเขียนจดหมายตอบ
.
.
.
"เฮ้ยฟาง มีคนฝากมาขอเบอร์แกว่ะ" เพื่อนในคณะคนหนึ่งถามขึ้น
"ไม่อ่ะ ฝากบอกขอบคุณแต่ขอโทษด้วยละกันนะ" หญิงสาวตอบปัด ในใจคิดถึงคนที่เค้ารักใจจะขาด 'ถ้านายอยู่ตรงนี้กับฉันตอนนี้ คงจะไม่มีใครมาเซ้าซี้อย่างนี้สินะ.. ถ้านายอยู่นายคงปกป้องฉัน'
"โอเคฉันเข้าใจแก แกไม่ต้องสนใจอะไรนะ ทำไรแล้วสบายใจแกทำไปเถอะ"
"อืม... ฉันกลับก่อนนะ" หญิงสาวพูดพรางเก็บกระเป๋า
"อะอื้ม โอเคเจอกันๆ" เพื่อนๆของหญิงสาวบอกลา และถอนหายใจด้วยกันอย่างเป็นห่วง 'ตั้งใจแฟนยัยฟางไปเรียนต่อ ยัยนี่ซึมมากเลย ฉันล่ะสงสารจริงๆ'
FANG Talk:
'คนบ้า...ป่านนี้ไปอยู่ไหน เรียนหนักมั้ย มีเพื่อนหรือเปล่า จะเป็นยังไงบ้าง.. ฉันคิดถึงนาย!เมื่อไหร่นายจะกลับมาหาฉัน เมื่อไหร่นายจะกลับมาแกล้งฉัน นายรู้มั้ยมีคนมาตามจีบฉันเยอะแยะเลยนะ นายไม่หวงฉันมั่งเลยหรอ กลับมาได้แล้ว กลับมาเถอะ... ฮึก..' น้ำตาเจ้ากรรมไหลออกมาไม่ขาดสาย เธอกอดตัวเองแน่น คิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นที่เขาและเธอเคยแบ่งปันความอบอุ่นด้วยกัน 'นายจะยังจำกลิ่นน้ำหอม กลิ่นแชมพูของฉันได้มั้ย นายคิดถึงกลิ่นแบบนี้มั่งมั้ย นายบอกนายชอบแล้วทำไมนายไม่กลับมาสัมผัสมันเหมือนเมื่อก่อน...'
" มันช่างยากช่างเย็นเหลือเกิน
ที่ต้องใช้ชีวิตลำพังอีกคืนที่ฉันนั่งคุยกับความเหงาทั้งท้องฟ้าช่างดูมืดมนเหมือนคนที่ใจว่างเปล่าฟ้าไม่มีดาว เหมือนที่แล้วมา
ไกล แต่ไม่ไกลเกินคิดถึงฉันจึง อยากส่งคำถามมาถามเธอ
เธอเหงาเหมือนกันไหมในคืนนี้รู้ไหมว่าคนทางนี้ จวนจะทนไม่ไหวอยากสบตากับเธอ อยากกอดเธอให้ใจใกล้ใจแต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ใจคนไกลจะเห็นใจคนรอ
ทำยังไงก็ยังไม่ชิน กับการที่ไม่มีเธอยิ่งดึกยิ่งเพ้อ ยิ่งคิดยิ่งใจหายคำว่ารักยังเป็นของเธอยังรักไม่ว่าเมื่อไหร่เธออย่าใจร้าย ทิ้งกันไปนานนาน "
"กลับมาเร็วๆนะ : )" หญิงสาวพิมพ์เมสเสจส่งไปหาชายหนุ่มพร้อมบทเพลงที่กลั่นออกมาจากใจ และไหลออกมาพร้อมน้ำตา...
TO BE CONTINUE . . .
@ Canada แสงสีเสียงยามค่ำคืน ส่องสะท้อนที่กระจกห้องชายหนุ่ม เป็นแสงอ่อนๆทำให้เค้าคิดถึงเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ ดินเนอร์ระหว่าง 'เธอและเขา' ใต้แสงจันทร์ เต้นรำภายใต้โอบกอดของดวงดาว เขาตกอยู่ในภวังค์ คิดถึงหญิงสาวคนที่เขารักจับใจ เขาคิดถึง คิดถึงเธอเหลือเกิน ป่านนี้คนตัวเล็กจะทำอะไรอยู่... เขาคิดพรางถอนหายใจเบาๆ หยิบจดหมายที่หญิงสาวส่งมาให้เค้าเมื่อ 2-3 วันก่อนมาอ่าน ซ้ำไปซ้ำมา
' Greeting from Thailand :)
Hi, babe. I miss u<3 How are u? Are u doing good? Study hard and don't forget to take care urself. Wish u were here with me... I miss the time when we were sit under the starry night.. If u have time, don't forget to reply me! I really miss u.. LOVE<3
Fang :P '
'ฉันก็คิดถึงเธอ ฉันก็ห่วงเธอไม่น้อยไปกว่าเธอเลย..' ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนเขียนจดหมายตอบ
.
.
.
"เฮ้ยฟาง มีคนฝากมาขอเบอร์แกว่ะ" เพื่อนในคณะคนหนึ่งถามขึ้น
"ไม่อ่ะ ฝากบอกขอบคุณแต่ขอโทษด้วยละกันนะ" หญิงสาวตอบปัด ในใจคิดถึงคนที่เค้ารักใจจะขาด 'ถ้านายอยู่ตรงนี้กับฉันตอนนี้ คงจะไม่มีใครมาเซ้าซี้อย่างนี้สินะ.. ถ้านายอยู่นายคงปกป้องฉัน'
"โอเคฉันเข้าใจแก แกไม่ต้องสนใจอะไรนะ ทำไรแล้วสบายใจแกทำไปเถอะ"
"อืม... ฉันกลับก่อนนะ" หญิงสาวพูดพรางเก็บกระเป๋า
"อะอื้ม โอเคเจอกันๆ" เพื่อนๆของหญิงสาวบอกลา และถอนหายใจด้วยกันอย่างเป็นห่วง 'ตั้งใจแฟนยัยฟางไปเรียนต่อ ยัยนี่ซึมมากเลย ฉันล่ะสงสารจริงๆ'
FANG Talk:
'คนบ้า...ป่านนี้ไปอยู่ไหน เรียนหนักมั้ย มีเพื่อนหรือเปล่า จะเป็นยังไงบ้าง.. ฉันคิดถึงนาย!เมื่อไหร่นายจะกลับมาหาฉัน เมื่อไหร่นายจะกลับมาแกล้งฉัน นายรู้มั้ยมีคนมาตามจีบฉันเยอะแยะเลยนะ นายไม่หวงฉันมั่งเลยหรอ กลับมาได้แล้ว กลับมาเถอะ... ฮึก..' น้ำตาเจ้ากรรมไหลออกมาไม่ขาดสาย เธอกอดตัวเองแน่น คิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นที่เขาและเธอเคยแบ่งปันความอบอุ่นด้วยกัน 'นายจะยังจำกลิ่นน้ำหอม กลิ่นแชมพูของฉันได้มั้ย นายคิดถึงกลิ่นแบบนี้มั่งมั้ย นายบอกนายชอบแล้วทำไมนายไม่กลับมาสัมผัสมันเหมือนเมื่อก่อน...'
" มันช่างยากช่างเย็นเหลือเกิน
ที่ต้องใช้ชีวิตลำพังอีกคืนที่ฉันนั่งคุยกับความเหงาทั้งท้องฟ้าช่างดูมืดมนเหมือนคนที่ใจว่างเปล่าฟ้าไม่มีดาว เหมือนที่แล้วมา
ไกล แต่ไม่ไกลเกินคิดถึงฉันจึง อยากส่งคำถามมาถามเธอ
เธอเหงาเหมือนกันไหมในคืนนี้รู้ไหมว่าคนทางนี้ จวนจะทนไม่ไหวอยากสบตากับเธอ อยากกอดเธอให้ใจใกล้ใจแต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ใจคนไกลจะเห็นใจคนรอ
ทำยังไงก็ยังไม่ชิน กับการที่ไม่มีเธอยิ่งดึกยิ่งเพ้อ ยิ่งคิดยิ่งใจหายคำว่ารักยังเป็นของเธอยังรักไม่ว่าเมื่อไหร่เธออย่าใจร้าย ทิ้งกันไปนานนาน "
"กลับมาเร็วๆนะ : )" หญิงสาวพิมพ์เมสเสจส่งไปหาชายหนุ่มพร้อมบทเพลงที่กลั่นออกมาจากใจ และไหลออกมาพร้อมน้ำตา...
TO BE CONTINUE . . .
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ