Can't Alive อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ [PF]

DATE: 2012-01-11
TIME: 21:57:50
CHAPTER1 ตัวไกลใจไม่ห่าง
 
@ Park, สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เวลายามเย็น แดดอ่อนๆไม่ร้อนจนเกินไป ครอบครัวและคู่รักต่างๆมากมายต่างมานั่งกินลมชมวิวชิมบรรยากาศดีๆที่แห่งนี้ และเขาและเธอก็เช่นกัน...

"ฟาง เดตวันนี้สนุกไหม" ชายหนุ่มถามขึ้น ทั้งคู่เดินกุมมือกันและกันอยู่
"สนุกสิ มากับป๊อปอยู่กับป๊อปก็ต้องสนุกอยู่แล้ว" หญิงสาวตอบพร้อมกุมมือแน่น
"...แล้วถ้าเรายังคบกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ฟางจะเปลี่ยนมั้ยน้า" ชายหนุ่มพูดขึ้นลอยๆแต่แฝงความหมาย
"จะบ้าหรอ ไม่เปลี่ยน ป๊อปนั่นแหละ" หญิงสาวไม่ได้คิดอะไร ตอบคำถามตามใจคิด
"คือ ป๊อปมีเรื่องมาสารภาพน่ะ" ชายหนุ่มพูดขึ้นพรางปล่อยมือหญิงสาวออก
"...อะไรหรอ" หญิงสาวตอบอย่างใจหาย
"อีก 4 วัน ป๊อปจะไม่ได้อยู่กับฟางแล้วนะ" ชายหนุ่มพูดพรางมองไปทางอื่น กำมือแน่น เขาเจ็บ เจ็บเหลือเกิน ที่เขาต้องทิ้งเธอไว้คนเดียว..
"ฮะ? นายไม่สบายหรอ นายทิ้งฉัน..." หญิงสาวพูดอย่างแผ่วเบาก่อนน้ำใสๆเอ่อขึ้นมาเรื่อยๆ
"ไม่ใช่อย่างนั้น ฟังป๊อปนะ" ชายหนุ่มพูดและจับไหล่หญิงสาวทั้งสองข้างแน่น และเช็ดน้ำตาให้เธอเบาๆ
"..."
"ป๊อปต้องไปเรียนต่อนะ ที่ป๊อปมาขอฟางเป็นแฟน เพราะป๊อปอยากได้คำมั่นสัญญา ป๊อปรักฟางนะ" ชายหนุ่มพูดและดึงหญิงสาวเข้ามากอดแน่น และลูบหัวเธอเบาๆ
"อื้ม..แล้วไปนานแค่ไหน" หญิงสาวตอบพร้อมตอบรับการกอดของชายหนุ่ม
"ประมาณสองปีกว่าๆ แต่ไม่ต้องห่วงอะไรนะ ป๊อปจะกลับมาเยี่ยมเรื่อยๆนะ ป๊อปจะส่งของส่งรูปมาเรื่อยๆ"
"แล้วนายจะมีใครคนอื่นนอกจากฉันมั้ย"
"ไม่มี ป๊อปรักฟางนะ รักมากๆ ถ้าเราผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ ป๊อปจะมาขอฟางนะ" ชายหนุ่มพูดพรางกอดแน่นกว่าเดิม มันเป็นสัมผัสที่อบอุ่น และยังเป็นสัมผัสสุดซึ้งที่คู่รักธรรมดาทุกคนทุกคู่ต่างแสดงความรักที่บริสุทธิ์ด้วยวิธีนี้...
"ฮึกฮือ.." หญิงสาวไม่กลั้นน้ำตาอีกต่อไป ทั้งแสดงความเสียใจที่เค้าจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน และยังดีใจที่มีชายคนนี้อยู่ข้างเธอและสัญญาว่าจะอยู่ตลอดไป
"โอ๋ อย่าร้องนะ อย่าทำให้ป๊อปเ้ป็นห่วงนะ" ชายหนุ่มพูดพรางกอดทิ้งไว้สักพัก ก่อนทุกอย่างเงียบลง เขาถอนกอดออก เช็ดน้ำตาให้เธอเบาๆ และยิ้มให้นิดๆ
"สัญญา่นะ" หญิงสาวพูดขึ้น
"สัญญา" ชายหนุ่มพูดและ ยกมือเกี่ยวก้อยกัน
 
4วันผ่านไป เมื่อเวลานั้นมาถึง...

"โอเคครับ ของครบหมดแล้ว หวัดดีครับพ่อ/แม่ บ๊ายบายพี่กี้" ชายหนุ่มโบกมือลาครอบครัว และเดินถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย.. ถ้าเขาหยุดเวลาได้หรือทำให้มันเดินช้าลงได้ ก็คงดีสินะ
"ป๊อปปี้" เสียงเรียกคุ้นหูของคนที่เค้ารักดังขึ้น
"ฟาง.." ชายหนุ่มเรียกเบาๆอย่างตกใจ ก่อนวางของๆเขาอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
"คนบ้า ทำไมนายไม่รอฉันฮะ ฮือ..." หญิงสาววิ่งเข้ากอดชายหนุ่มทันทีไม่สนใจสายตาใครทั้งนั้น
"ป๊อปขอโทษ ป๊อปแค่...ไม่อยากเห็นฟางร้องไห้" ชายหนุ่มพูดพร้อมน้ำตาซึม ผู้หญิงตัวเล็กๆแค่นี้ทำเค้าหวั่นไหว ทำเค้าเสียน้ำตา ทำเค้ารู้สึกโหยหามากมาย
"ฮือ นาย...อย่าทิ้งฉัน" หญิงสาวพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด
"ไม่ได้ทิ้งป๊อปไม่ได้ทิ้งและจะไม่มีวันทิ้ง" ชายหนุ่มกอดแน่น ดมกลิ่นน้ำหอมและแชมพูอ่อนๆของหญิงสาวครั้งสุดท้าย ก่อนจะไม่ได้สัมผัสมันอีกนาน
"..." หญิงสาวเงียบลงพรางดันตัวเองออก
"ร้องไห้อีกแล้วนะ" ชายหนุ่มพูดพร้อมยีหัวหญิงสาวเบาๆ และเช็ดน้ำตาให้
"ฟางรักป๊อปนะ กลับมาเร็วๆนะ" หญิงสาวพูดพร้อมส่งยิ้มหวานๆที่ชายหนุ่มหลงใหลให้เขา
"รักเหมือนกัน ต้องไปแล้ว โชคดีนะ ดูแลตัวเองดีๆ อย่าขี้แยนะ เดี๋ยวป๊อปจะโทรมาหาฟางนะ ถ้าโทรได้" ชายหนุ่มพูดและก้มจูบหน้าผากหญิงสาวเบาๆ
"เดี๋ยว ฟังเพลงนี้นะ" หญิงสาวพูดพร้อมหยิบหูฟังขึ้นมาให้ชายหนุ่มและเธอฟังกันคนละข้าง
 
" เธอมีความฝันที่เธอต้องการ ฉันก็มีทางที่ฉันต้องเดิน
เป็นการร่ำลาที่เราต้องเตรียมใจเผชิญ แม้รักกันแค่ไหนจะทนได้ไหมเมื่อเราต้องไกลเธอจะเจอใครใกล้เธอรึเปล่า
ยิ่งคิดก็ยิ่งหวั่นไหว ช่วยฉันสัญญาได้ไหมเมื่อถึงวันต้องไกล อยากขอเธอ
อดทนได้ไหม ช่วยกันได้ไหมเธออดทนกับความเหงาที่เราต้องเจอถ้าเมื่อไรเริ่มเหนื่อยหรือว่าใจเริ่มห่างอย่าลืมว่าฉันยังรักและรอเธอ อยู่ตรงนี้…
ฝากเธอดูแลตัวเองให้ดี ฉันก็จะทำให้เธอทุกวันจะเกิดเรื่องราวอะไรถ้าเรายังมีกัน ฉันนั้นจะไม่หวั่นไหวถ้านานเป็นเดือนหรือนานหลายปีเราจะรอกันเรื่อยไปใช่ไหม "

"...บ๊ายบาย โชคดีนะ" หญิงสาวพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ยกมือบอกลาชายที่กำลังจะเดินจากเธอไป
"ป๊อปขอโทษนะที่ตอนนี้ทิ้งฟางให้อยู่คนเดียว แต่ป๊อปสัญญาว่าป๊อปจะไม่ทิ้งฟาง" ชายหนุ่มพูดก่อนเดินจากไปทันที น้ำตาลูกผู้ชายที่กลั้นไว้ในที่สุดก็ไหลลงมาเป็นสาย 'นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เราไม่ได้ร้องไห้แบบนี้?' ชายหนุ่มถามตัวเองในใจก่อนยิ้มนิดๆ ตลกตัวเอง แต่ในใจมันไม่ตลกเลย..
 
TO BE CONTINUE . . .
อัพแล้วนะ~ ขอบคุณทุกคนที่เม้น ><;;2012-01-11
จะพยายามอัพ อัพ อัพ และจะแต่งให้ สนุก สนุก สนุก 55555(?)
เจอกันตอนที่2 นะ บ๊ายบาย :D
{and thx เพลงประกอบ: อดทนกับความเหงา - Klear แนะนำให้ฟังเผื่อรรถรสในการอ่าน}