หัวใจเธอ เป็นของฉัน...

ณ บ้านของโทโมะ

ฟางกำลังลองทำอาหารมนุษย์กับป๊อป ดูสูตรอาหารโดยโทรทัศน์ ส่วนเฟย์และเขื่อนกลับมาจากไปเดินลาดตระเวน โทโมะพาแก้วเข้ามาในบ้าน เฟย์ได้กลิ่นมนุษย์แสดงว่าแก้วมาแล้ว

เฟย์:ซืด...(สูดหายใจเข้า)ได้กลิ่นมนุษย์มาแล้ว

ฟาง:เธอมาแล้วหรอ

เขื่อน:ใช่

โทโมะเดินเข้ามาตามด้วยแก้ว ที่มีทุกคนรวมอยู่

ป๊อป/เขื่อน:ไง เพื่อน คนรักแกมาแล้วหรอ

โทโมะ:ใช่ นี่ แก้ว ทุกคน แก้วนี่ ป๊อป เขื่อน ส่วนสองสาวตรงนู้เฟย์ ฟาง

เฟย์:โทโมะ เธอรู้ใช่ไหมว่าเราเป็นอะไร(โทโมะพยักหน้ารับ)

แก้ว:ใช่ ฉันรู้ว่าพวกคุณเป็น แวมไพร์

เขื่อน:แล้วไม่กลัวหรอว่าพวกเราจะดูดเลือดเธอ

แก้ว:ฉันไม่กลัว ทำไมต้องกลัวด้วยละ

ทำเอาสมาชิกของโทโมะยิ้ม รวมถึงโทโมะด้วย

แก้ว:ยิ้มทำไม มีอะไรน่ายิ้มบ้าง

โทโมะ:เอ่อ...แก้ว มานี่เถอะเดี๋ยวผมพาไปห้องนอนของผม(ลากแก้วออกจากตรงนั้น)

ฟาง:เธอน่ารักดีนะ ว่าไหม(หันไปมองป๊อป)

ป๊อป:ฟางว่าไงป๊อปก็ว่างั้นจะ

ห้องนอนโทโมะ

โทโมะเชิญแก้วเข้าห้องนอน แก้วเดินไปตรงเตียงแล้วนั่งลง

โทโมะ:เป็นไงบ้าง ห้องฉัน

แก้ว:อืม...ก็ดีนี่(แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปหาโทโมะ เอามือค้องคอโทโมะ)นาย...ทำไมนายถึงคิดว่าฉันเป็นคู่นายละ

โทโมะ:ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้ๆเวลาอยู่กับเธอมันทำให้ฉันมีความสุข(จากนั้นโทโมะก็ประกบปากแก้ว ลิ้นพัวพันกันอย่างเร้าร้อน โทโมะอุ้มแก้วไปนอนบนเตียงในขณะที่ปากประกบอยู่ โทโมะจัดการถอดเสื้อตัวเองและแก้วทำให้เห็นทรวงอกขาวเนียน ร่างสูงบีบที่ทรวงอกร่างเล็กแต่ยังประกบอยู่ ร่างเล็กร้องคราง ร่างสูงเริ่มไซ้ที่คอลงมาถึงสะดือ แล้วมาประกบปากร่างเล็ก ส่วนล่างร่างสูงแทงเข้าไปในตัวร่างเล็กขึ้น-ลง จากจังหวะช้าแล้วเริ่มเร็วขึ้น ร่างเล็กครางอยู่ในลำคอเนื่องจากปากประกบอยู่)