รักหมดใจ นายตัวแสบบบ

ป๊อปปี้:ต่อไปนี้ เธอห้ามไปไหนกับนายนั่นอีกนะ (หยุดเดิน รอข้ามถนน)
ฟาง:แล้วนายเป็นอะไร ทำไมต้องมาสั่งชั้นด้วย
ป๊อปปี้:ชั้น.... ชั้น หึง เธอ (หันหน้ามาทางฟาง)
ฟาง:นายพูดจริงหรอ(เดินข้ามถนน)
ป๊อปปี้:จริง เฮ้ย! ฟาง หลบไป!
ฟาง:โอ้ย ป๊อป! (ฟางกำลังเดินข้ามถนนแต่มีรถมา ป๊อปปี้เลยโดนมาผลักฟางออกไป ทำำให้โดนรถชนแทน)
จินนี่:ฟางๆ ป๊อปเป็นไงบ้าง
ฟาง:อยู่ในห้องผ่าตัดนะ หมอกำลังช่วยอยู่
หมอ:ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ ตอนนี้อยู่ห้องพักครับ ห้อง 2002 นะครับ
...........................................................................................................
ในห้องพักป๊อปปี้
ป๊อปปี้กำลังหลับอยู่โดยมีฟางนั่งอยู่ข้างเตียง
ฟาง:วันนี้ฟางจะเฝ้าป๊อปเอาละกันนะ เฟย์ไปเอาชุดที่บ้านให้พี่หน่อยนะ
เฟย์:ได้ๆ แปปนึงนะ
เขื่อน:เดี๋ยวชั้นไปส่ง
เฟย์:ป่ะๆ เร็วๆ (2คนก็เดินออกจากห้องไป)
แก้ว:ฟาง เดี๋ยวแก้วไปซื้อของกินมาให้นะ
ฟาง:จ๊ะ ขอบคุณนะ
แก้ว:ป่ะ โมะป่ะ
โทโมะ:อ่าๆ (สองคนก็เดินออกจากห้องไป)
จินนี่:ฟาง แล้วหมอให้ป๊อปออกจากโรงบาลเมื่อไรอะ
ฟาง:หมอบอกว่ารอดูอาการไปก่อนน่ะ
จินนี่:อ่าๆ 
เคนตะ:แล้วฟางจะเฝ้าป๊อปทุกวันเลยหรอ
ฟาง:ก็คงจะอย่างนั้นแหละ ฝากลาโรงเรียนด้วยนะ
เคนตะ:ได้ๆ สบายมาก แล้วจะให้บอกครูว่าอะไรอะ
ฟาง:เอาเป็น ป๊อปไม่สบาย ฟางไปต่างประเทศกับพ่อแม่ล่ะกันนะ
เคนตะ:โอเคๆ
แก้ว:มาแล้วจ้า (เปิดประตูเข้าห้องมา)
ฟาง:แล้วของอะแก้ว
แก้ว:โมะถืออยู่ กำลังตามมาอะ
โทโมะ:มาแล้ว (สองมือมีถุงขนมเต็มมือ)
จินนี่:แกซื้อมากินกัน10คนหรอกินกันทั้งโรงพยาบาลเนี่ย
แก้ว:แหะๆ นิดหน่อยเอง
เคนตะ:ไม่นิดแล้้ว
แก้ว:หรอ แหะๆ เห็นว่าอยู่กันเยอะเลยหยิบๆมาเท่านั้นเอง เผื่อหิวกัน [เท่านั้นเอง? ไม่ม้าง -pearapichcya]
ฟาง:เอาน่า เดี๋ยวก็หมด
เฟย์:เฟย์มาแล้ว (เปิดประตูเข้ามากับเขื่อน) พี่ฟาง อ่ะ เสื้อผ้า
ฟาง:ขอบใจจ้า (เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำแล้วสักพักก็เดินออกมา)
ฟาง:แต่ เฟย์อยู่คนเดียวได้หรอ
แก้ว:อ่าว แล้ว แม่กับพ่อฟางอะ
ฟาง:ไปต่างประเทศน่ะ แก้ว ฟางฝากเฟย์หน่อยได้มั้ยอะ
แก้ว:สบายมาก อยู่กับนายนี่สองคนก็เบื่อเหมือนกันแหละ (เหล่ตาไปทางโทโมะ)
เฟย์:จะดีหรอแก้ว เฟย์ไม่อยากเป็ย กขค นะ
แก้ว:บ้าน่า ไม่มีอะไรหรอก 
โทโมะ:ว้า วันนี้อดสวีทกับแก้วใจเลย
แก้ว:นายอย่ามาบ้า ปกติก็ไม่ได้สวีทอะไรสักหน่อย
-แอ๊ด-
......:ป๊อปค่ะ ป๊อปอยู่ไหนค่ะ (วิ่งเข้ามา)
ขนมจีน:ใครจุดธุปเชิญเธอมาห๊ะยัยเกล
จินนี่:อุ๊ย ขนมจีน ใช้คำผิดไปหน่อยนะ 
ขนมจีน:ยังไงอะ
จินนี่:ก็คำว่าเชิญนะสิ คนอย่างยัยนี่ไม่ต้องใช้คำว่าเชิญหรอกเอาแค่ ไปโดนใครไล่มาก็พอ
ขนมจีน:จริงด้วย ชั้นลืมไปหน่อยน่ะ
เกล:กริ๊ดดด แต่ชั้นไม่สนใจพวกเธอหรอก ป๊อปของชั้นอยู่ไหน
ฟาง:เธอมาทำไม
เกล:ชั้นก็มาหาแฟนชั้นน่ะสิ
แก้ว:อุ๊ย ขอโทษนะ แต่ชั้นได้ข่าวมาว่า ป๊อปเลิกกับเธอแล้วนี่
เกล:ใครบอกเธอ 
แก้ว:ก็ป๊อปปี้น่ะสิ
เกล:ไม่จริง ป๊อปกับชั้นยังรักกันดีอยู่ 
ฟาง:อ้อหรอ แต่เมื่อวานนี้ป๊อปบอกชั้นเองเลย
เกล:แล้วเธอมาที่นี่ทำไม 
ฟาง:ชั้นก็ว่าเฝ้าป๊อปน่ะสิ
เกล:ชั้นหมายถึง ในฐานะอะไร
ฟาง:เพื่อนไง ไม่ใช่แฟนเก่าอย่างเธอ
เกล:อ้อหรอ เพื่อนหรอ แต่ชั้นเห็นเค้าไม่คุยกับเธอเป็นอาทิตย์แล้วนะ จะบอกว่าเป็นเพื่อนกันได้อยู่หรอ
ฟาง:เธอไม่ได้ตัวติดกับป๊อปตลอดนี่นา จะมารู้ได้ยังไงว่าป๊อปเค้าคุยกับใครบ้าง
แก้ว:แล้วอีกอย่างนะ ที่เค้าบอกเลิกเธอแล้วเดินออกมาเนี่ยเพราะ เอ๋เพราะอะไรนะจินนี่
จินนี่:ก็เพราะมาตามหาฟางยังไงล่ะแก้ว
แก้ว:อ้อๆ ใช่ ชั้นลืมไป (ประชดใส่เกล)
เกล:กริ๊ดดด ชั้นไม่เชื่อ พวกเธอแต่งเรื่องมาหลอกชั้น 
ป๊อปปี้: เธอ...อย่าทิ้ง...ชั้นไปนะ  (จู่ๆป๊อปก็ละเมอออกมา)
เกล:เห็นม่ะ ขนาดเค้าหลับ เค้ายังเพ้อถึงชั้นเลย ป๊อปขา ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เกลไม่ไปไหนหรอกค่ะ (วิ่งไปข้างเตียงอีกฝั่งนึง)
ฟาง:00 "ชั้นไม่น่าเชื่อนายเลย"
ป๊อปปี้:เธอ..อย่า..ไปกับ...นายนั่นนะ.....
ทุกคน:หือ 00 
แก้ว:นายนั่น นายไหนล่ะ เธอนอกใจป๊อปหรือไง
เกล:หือ เธอจะบ้าหรอ (จริงๆ มีกิ๊กอยู่แต่กลัวโดนเปิดโปง) ชั้นไม่ทำอย่างนั้นหรอก
ป๊อปปี้:ชั้น....คิดถึง...เธอนะ..............ฟาง....
ฟาง:หือ 00 
ทุกคน:00 อะไรนะ
จินนี่:เมื่อกี้ป๊อปบอกว่า ฟาง งั้นหรอ
เฟย์:ชั้นรู้สึกว่า จะไม่ใช่เธอแล้วนะ เกล
เกล:ป๊อปค่ะ บอกสิค่ะ ว่ามันไม่จริง (เข้าไปจับเขย่าป๊อปปี้)
ฟาง:นี่เธอ อย่าปลุกเค้าสิ เค้านอนอยู่นะ
เกล:ชั้นไม่สน ป๊อปค่ะ ป๊อปค่ะ
ป๊อปปี้:โอ้ย (ลืมตาขึ้น) หือ
เกล:ป๊อปค่ะ ป๊อปฟื้นแล้ว เรารักกันใช่มั้ยค่ะ (ซบเข้าที่แขนป๊อปปี้) 
ป๊อปปี้:โอ้ย (จะลุกขึ้นนั่ง) 
จงเบ:ม่ะ ไอป๊อป ชั้นช่วย (แล้วจงเบก็ไปพยุงป๊อปปี้นั่ง)
เกล:ป๊อปค่ะ เกลจะมาอยู่ดูแลป๊อปนะค่ะ
ป๊อปปี้:คุณออกไปนะ (ผลักเกลออก) เดี๋ยวฟางจะเข้าใจผมผิด
เกล:จะเข้าจผิดยังไงค่ะ เราเป็นแฟนกันนี่ค่ะ
ป๊อปปี้:ผมจำได้ว่าผมบอกเลิกคุณไปแล้ว 
เกล:ไม่ค่ะ เกลไม่ยอมเลิก เกลรักคุณนะค่ะ
ป๊อปปี้:คุณฟังผมดีๆนะ ผม-ไม่-เคย-รัก-คุณ
เกล:กริ๊ดดดดด
ขนมจีน:ขอโทษนะ ชั้นชักจะทนเธอไม่ไหวแล้วนะ นี่มันโรงพยาบาลนะ อย่าส่งเสียงอะสิ 
แก้ว:โมะจ๋า ช่วยพายัยนี่ออกไปทีสิ (เข้าไปอ้อนโทโมะ)
โทโมะ:ได้เล้ย แก้ว โมะรอมานานแล้ว ม่ะ ไอ่เขื่อน ไอ่จงเบ ไอเคนตะ
เคนตะ/เขื่อน/จงเบ:สบายมาก (แล้วทั้ง4หนุ่มก็เข้าไปจับเกล)
เกล:นี่ อย่ามาจับตัวชั้นนะ ปล่อยนะย่ะ ชั้นไปเองก็ได้ เชอะ (เดินออกไป)
จินนี่:โอ้ย เรื่องจบได้สักที
ป๊อปปี้:โอ้ย ! (จะนั่งให้ดีๆแล้วเจ็บแผล)
ฟาง:นี่นาย จะทำอะไรก็บอกสิ เจ็บหมดแล้ว
ป๊อปปี้:ฟาง ฟาง เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย (นึกขึ้นได้ว่ารถชนแล้วก็จับฟางหมุนตัว)
ฟาง:ห่วงตัวเองเหอะ 
ป๊อปปี้:เย่ เธอยอมคุยกับชั้นแล้ว เธอไม่โกรธชั้นแล้วใช่มั้ย
ฟาง:ชั้นหายโกรธตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
ป๊อปปี้:เย่ ชั้นดีใจจัง (กอดฟาง)
จินนี่:อะแฮ่ม เพื่อนชั้นนะ
ป๊อปปี้:เอ๊ะ โทษที ชั้นดีใจไปหน่อยน่ะ
ฟาง:ไม่เป็นไร 0///0
ป๊อปปี้:รู้ป่ะ ตอนชั้นคบกับเกลน่ะ ชั้นโคตรทรมานเลย
โทโมะ:ทำไมว่ะ
ป๊อปปี้:ก็ไม่ได้คุยกับฟางอะดิ
ฟาง:0///0
ป๊อปปี้:ชั้นยอมโสดแล้วมีเพื่อนแบบเธอดีกว่านะ
...................................................
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ป๊อปหวานจัง เม้นๆ
เม้นไม่เยอะ ไม่อัพต่อนะ