รักนี้.....หยุดที่เธอ

รุ่งเช้า
บ้าน สิริมงคลสกุล
"ทามเสร็จยัง" (แก้วผู้เป็นพี่สาวตะโกนถามน้องชายตัวแสบที่ตอนนี้กำลังใส่รองเท้าอยู่ พอเข้าไปปลุกไม่ยอมตื่นก็เลยโดนพี่สาวเร่งซะแล้วทามไท)
"เสร็จแล้วคราฟฟฟฟฟฟ " (ทามไทพูดพร้อมหยิบกะเป๋าอยู่บนโต๊ะแล้ววิ่งไปหาพี่สาวที่ยืนรออยู่รถ)
"บอกแล้วไงเวลาอาบน้ำอย่าหลับ"
"แหม๋พี่แก้วก็คนมันง่วงอ่ะ"
"แล้วเป็นไงอ่ะ สายจนได้" (แก้วดุน้องชาย)
"ขอโทษครับ" (ทามไทพูดโดยไม่กล้ามองหน้าพี่สาว)
"ไป ขึ้นรถ'
"ครับ "(แล้วแก้วก็รีบไปส่งทามไทอยู่ที่โรงเรียน พอส่งเสร็จก็ขับมุ่งหน้าไปที่ร้านตัวเองทันที)
"เฮ้ย!ไอ้ทาม" (จีโฮ หนุ่มลูกครึ่งไทย-เกาหลี เอ่ยเรียกเพื่อนชายเมื่อเดินเข้ามา)
"อ้าว!ไอ้โฮ มานานยังวะ" (ทามไทเอ่ยทักเพื่อนชายแล้วนั่งลงข้างๆ)
"พึ่งมา แล้วแกบอกพี่แก้วเรื่องเย็นนี้ที่พวกเราจะไปร้านแกรึยังวะ"
"บอกแล้วๆ"
"อ่อ....ดีๆ"
"แล้วมีส่วนลดป่ะวะ" (กั้งที่นั่งกินขนมอยู่ก็ถามขึ้น)
"พี่แก้วบอกว่ามีแน่นอน "
"พี่สาวแกนี่ดีจริงๆหว่ะ ทั้งสวยทั้งใจดี" (กวังที่นั่งอยู่ข้างจีโฮก็พูดขึ้น)
"ใช่" (ตามด้วยจีโฮ ขอสมทบ)
"แต่ข้าว่าขึ้นห้องเรียนเหอะหว่ะ ออดดังแล้ว" (พิชชี่ผู้เป็นหัวหน้าแก๊งค์เอ่ยบอกเพื่อนหลังจากที่ออดดังเสร็จแล้วเพราะตอนเช้าต้องรีบเข้าเร็วหน่อย เดี๋ยวจะโดนทำโทษเหมือนคราวที่แล้ว)
"อือ ป่ะพวกเรา" (แล้วหนุ่มก็รีบเดินเข้าห้องโดยไม่ลืมที่จะหยิบขนมขึ้นไปด้วย)
"วันนี้ป๊อบกลับค่ำหน่อยนะครับ เพราะมีประชุม" (ป๊อบเอ่ยบอกแฟนสาวที่กำลังจะเดินเข้าไปในร้าน)
"ค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ "(ฟางบอกแล้วยิ้มให้แฟนหนุ่มป
"ครับ" (แล้วป๊อบก็ขึ้นรถแล้วขับออกไป ส่วนฟางก็เดินเข้าร้านทันที)
"หวัดดีแก้ว"
"อ้าว!ฟางหวัดดี"
"ทำอะไรอ่ะ" (ฟางชะโงกดูแก้วที่กำลังปรุงอะไรไม่รู้)
"อ๋อ น้ำแก้วลองปั่นน้ำผลไม้ดูอ่ะ"
"ไหน"
"นี่ไง" (แก้วยกแก้วน้ำผลไม้ให้ฟางดู)
"โฮ น่ากินอ่ะ ฟางขอชิมนะ" (แล้วฟางก็ดื่มน้ำผลไม้ที่แก้วทำจนหมดเกลี้ยง)
"อือ ได้สิ แก้วทำเยอะอยู่วันนี้ เผื่อว่าทามมาจะได้เอาไปแบ่งเพื่อนๆกิน  เป็นไงบ้างอร่อยมั้ย" (แก้วหันไปถามฟาง)
"อืม อร่อยแต่ฟางกลัวว่ามันจะหมดก่อนที่เจ้าทามจะมาหน่ะสิ" (ฟางพูดไปหัวเราะไป)
"ถ้าหมดก็ทำใหม่ก็ได้"
"แต่มันเปลืองอ่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าวันไหนฟางหิวก็ซื้อผลไม้มาเดี๋ยวแก้วทำให้กินก็ได้"
"จริงอ่ะ"
"อืม"
"แก้วน่ารักที่สุดเลย" (ฟางพูดพร้อมหยิกแก้มแก้วอย่างเอ็นดู)
"เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ เผื่อวันพรุ่งนี้เะอไม่เหลือใคร และนึกขึ้นได้ว่ามีฉัน เผื่อวันพรุ่งนี้ฉันกลายเป็นเขา ได้กลับไปยืนที่เดิมตรงนั้น เผื่อวันพรุ่งนี้เรื่องที่ฉันคิดมันเป็นจริง" (เสียงโทรศัพท์ของโทโมะดังขึ้นเมื่อตอนนี้ตนกำลังขับรถไปที่บริษัทเพื่อที่จะไปเอาเอกสาร เมื่อรู้ว่าปลายสายคือใครจึงรีบกดรับทันที)
"ว่าไง"
"วันนี้แกกลับกี่โมงวะ"
"ก็ประมาณ ตอนบ่ายๆ มีอะไรหรอ"
"เย็นนี้ไปนั่งชิลที่ร้านแก้วกัน ไปป่ะ"
"จะไม่ไปรบกวนเค้าหรอวะ"
"แหม๋ ไม่หรอก ว่าไงแกจะไปมั้ย"
"เออ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้เจอกัน"
"ก็แค่นี้"
"อะไรนะ"
"อ๋อ ปะเปล่าๆ งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน"
"อือ" (แล้วป๊อบปี้ก็ตัดสายไป)
"หวัดดีค่ะ คุณภาณุ" (พนักงานที่บริษัทเอ่ยทักทายเจ้านานเมื่อเดินเข้ามา)
"ดีครับ" (ป๊อบตอบแล้วยิ้มให้พนักงาน)
"คุณฟางสบายดีมั้ยค่ะ" (พนักงานคนนึงเอ่ยถามขึ้น)
"อ่อ.........ก็ดีครับ วันนี้คุณศิวไม่อยู่ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ถามผมก็แล้วกันนะ"
"อ๋อ  ค่ะ"  ( พอคุยกับพนักงานเสร็จป๊อบก็เดินเข้าห้องทำงานตัวเองทันที ไม่นานโทโมะก็มาถึงบริษัทแล้วรีบเดินเข้าห้องทำงานแล้วหยิบเอาเอกสารที่เตรียมไว้ให้ลูกค้า แล้วกลับรถไปที่ต่างจังหวัดทันที)
"ลาเต้กับเค้กช็อกโกแลตได้แล้วค่ะ (ฟางเอ่ยกับลูกค้าแล้ววางเครื่องดื่มลงข้างๆที่นั่ง)ทานให้อร่อยนะค่ะ" (พูดจบก็เดินไปหลังร้าน)
"แก้ว"
"หืม"
"เราก็เรียนจบกันมาตั้งนานแล้ว แก้วไม่คิดที่จะหาใครสักคนมาดูแลบ้างหรอ"
"ไม่รู้สิ แก้วยังไม่ได้รีบขนาดนั้นหรอกเดี๋ยวถึงเวลามันก็คงมาเองแหล่ะ แต่แก้วว่าก็คงยากอ่ะ "
"ทำไมหรอ"
"ฟางก็ดูทามไทสิ ขนาดเมื่่อคืนฉันจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ยังจะขอตามไปด้วยเลย"
"ฮ่า!ฮ่า! ๆ สงสัยคงจะหวงจริงๆ"
"แล้วฟางหล่ะ คบกันมาก็นานวันไหนน้าจะมีข่าวดี"
"โฮ คงอีกนานอ่ะ รายนั้นหน่ะ ทำงานๆอย่างเดียว"
"แหม๋เค้าก็กำลังเก็บตังค์เพื่อที่จะมาสู่ขอฟางไง" (แก้วแซวเพื่อนสาว)
"บ้าหน่า ขอเขออะไรกัน"
"อ่ะ ๆ หน้าแดงด้วย" (แก้วยังไม่เลิกแซวฟาง)
"บ้าหรอ  (ฟางพูดพร้อมจับหน้าตัวเอง) ก็อากาศมันร้อนอ่ะ"
"หรออออออ"
"แก้วบ้า ไปรับลูกค้าดีกว่า" (พูดจบฟางก็เดินไปรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่ทันที)

เลิกเรียน

"นี่หรอวะร้านแกอ่ะ" (กวังหันไปถามทามไทเมื่อเดินมาถึงร้าน)
"ใช่" 
"แหม๋ ไม่ได้มาตั้งนาน คนยังเยอะเหมือนเดิมเลยน้า "(จีโฮพูดพร้อมยืนดื่มนมมองดูร้าน)
"แน่นอน ป่ะข้าว่าเข้าไปข้างในกันเถอะ"
"อืม" (แล้วทามไทกับเพื่อนก็เดินเข้าร้านไป)
"อ้าว!ทามกลับมาแล้วหรอ" (ฟางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นทามไทเดินเข้ามากับเพื่อนๆ)
"ครับพี่ฟาง แล้วพี่แก้วละครับ"
"อ๋อ อยู่ข้างในจ๊ะ"
"ใครวะป๊อบ น่ารักจัง" (กั้งหันไปกระซิบทามไท)
"อ๋อ พี่ฟางเพื่อนพี่ข้าเอง ถามทำไมหรอ"
"อยากจีบอ่ะ ได้ป่ะ "(กั้งหันไปหาฟางที่กำลังจดรัยออเดอร์ลูกค้าอยู่)
"เสียใจ เค้ามีแฟนแล้ว แถมยังหล่อซะด้วย"
"อ้าว!"
"ฮ่า! ๆ ฮ่า! ๆ" (เพื่อนรุมหัวเราะกั้ง)
"หัวเราะอะไร"
"เออ ๆพอก่อนๆงั้นพวกแกเลือกที่นั่งเองได้เลยนะ เดี๋ยวฉันเอาของไปเก็บก่อน "
"อือ" (แล้วหนุ่มก็เลือกที่จะนั่งตรงกลางของร้าน ส่วนทามไทก็เอาของไปเก็บที่หลังร้าน)
"หวัดดีครับพี่แก้ว"
"อ้าว!มาแล้วหรอ"
"ครับ"
"มาก็ดีแล้ว พี่ทำน้ำผลไม้ไว้ให้อยู่ในตู้หน่ะ แล้วก็เอาไปแบ่งเพื่อนๆกินด้วยนะ"
"คราฟ (แล้วทามก็เปิดเอาเหงือน้ำผลไม้ที่แก้วทำให้ออกมาจากตู้ แล้วเหลือบไปเห็นคุกกี้ที่วางอยู่ข้าง เค้ก) อะไรอ่ะพี่แก้ว"
"อ่อคุกกี้หน่ะ หิวหรอ"
"ครับ"
"ก็เอาไปกินสิ แล้วก็เอาพวกนี้ไปให้เพื่อนๆกินด้วยนะ" (แก้วพูดพร้อมหยิบเค้กที่ทำเป็นชิ้นๆให้ทามไท)
"ขอบคุณครับ" (แล้วทามทไก็หยิบเค้กกับคุกกี้แล้วเดินไปหาเพื่อนๆ)
"โฮ!!!!!"
"อ่ะ แบ่งกันกินๆ" (ทามพูดพร้อมวางเค้กกับคุกกี้ลงข้างๆเพื่อน) ยังมีอีกนะ
"จริงดิ"
"อือ เดี๋ยวมา" (แล้วทามไทก้เดินไปหยิบเอาน้ำผลไม้พร้อมกับแก้วแล้วเดินมาหาเพื่อนๆ)
"วันนี้ข้าว่า ได้คลานกลับบ้านแน่ๆหว่ะ " (จีโฮมองขนมแล้วพูดขึ้น)
"เออ แกอ่ะคลาน ส่วนข้าอ่ะ จะกลิ้งเอง"
"ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่า" (เสียงหนุ่มนั่งหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน คุยไป กินไป)
"เห็นเด็กๆแล้วคิดถึงตอนสมัยที่เราเรียนเนอะ "(ฟางที่นั่งมองทามทไกับเพื่อนๆคุยกันก้นึกถึงตัวเองที่ยังใส่ชุดนักเรียนแบบนี้)
"อือ พูดมาแล้วคิดถึงยัยเฟย์อ่ะ"
"ใช่ แต่ฟางว่านะตอนนี้คงมีเจ้า เบบี้ไปแล้วหล่ะ"
"อยากรู้จังว่าหน้าตาจะเหมือนใคร ถ้าเหมือนพ่อนะ คงหน้ายาวแน่ๆ"
"ฮ่าๆๆ ฟางก็ว่างั้นแหล่ะ"
(หลังจากที่โทโมะคุยงานเสร็จก็รีบเดินทางกลับกรุงเทพทันที ส่วนป๊อบปี้ก็พึ่งประชุมเสร้จ พออกจากห้องก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรเพื่อนหนุ่มทันที)
"ถึงไหนแล้ววะ" (ป๊อบเอ่ยถามปลายสาย)
"ใกล้จะเข้ากรุงเทพแล้ว"
"นี่ก็จะ6โมงแล้ว งั้นฉันไปรอแกที่ร้านเลยนะ "
"อืม"
"งั้นเจอกัน" (แล้วป๊อบปี้ก็ตัดสายไปแล้วรีบขับรถไปที่ร้านแก้ว ส่วนโทโมะก็ใกล้จะเข้ากรุงเทพแล้ว จึงแวะ
เข้าเข้าน้ำที่ปั้มก่อนพอเข้าเสร็จก็รีบขับรถไปทันที)