รักนี้.....หยุดที่เธอ

"แพคแล้วค่อยกินนะเว้ย เดี๋ยวไม่ทัน" (หลังจากที่ทามไทวางขนมลงได้ก็พูดดักเพื่อนทันทีเพราะถ้าขืนไม่ขู่ไว้มีหวังงานไม่เสร็จแน่ๆ )
"เออๆ เคี้ยวจริงๆเลย" (กั้งบ่นก่อนจะลงมือแพคขนมกับเพื่อนๆ จากนั้นทั้งแก้วฟางและมิล่าก็อพคอยู่ข้างในร้านส่วนทามไทและเพื่อนๆก็แพคอยู่ที่หน้าร้าน จนถึงเวลาประมาณ 4โมงเย็นได้ ทั้งแก้วและทามไทก็แพคขนมกันเสร็จ)
"เย้!เสร็จแล้วววววว" (ฟางเอ่ยดีใจขึ้นหลังจากที่ทำขนมเสร็จแล้ว)
"เย้!ของฉันก็เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว (มิล่าทั้งดีใจทั้งร้องเพลงเพราะตนไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อน แต่จะเป็นที่หน้างงเพราะแก้วกะฟางไม่ค่อยดีใจอะไรมากมายมีแต่มิล่าที่ดีใจเกินเพื่อน) อ้าว พวกแกไม่ดีใจกันหน่อยหรอ" (มิล่าถามเพราะเพื่อนสาวของเธอเฉยๆกับงานพวกนี้)
"ไม่อ่ะ" (แก้วเอ่ยอย่างง่ายๆเพราะตนชินแล้ว)
"เว่อร์แล้วแกอ่ะ" (ฟางว่ามิล่าก่อนที่จะช่วยแก้วเก็บของ)
"แหม๋ พวกแกก็ ฉันไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อน มันก็ต้องเป็นธรรมดาที่ฉันจะดีใจ 555" (มิล่าบอกเพื่อนสาว)
"ยัยบ้า" (ฟางว่าแล้วหัวเราะให้มิล่า)
"เงียบไปเลย ยัยเป็ด พูดมากเดี๋ยวเย็นนี้ก็อดซะเลย" (มิล่าแขวะฟาง)
"โอ๋ ๆ เค้าล่อเล่นหน่า" (ฟางทำท่าอ้อนมิล่า)
"ชิ!" (มิล่างอน)
"อ้าว !ท่ามากฉันไม่ง้อแล้วนะ" (ฟางบอกมิล่า)
"แล้วใครว่าฉันงอนหล่ะ 5555 โธ่ เป็ดน้อยผู้น่าสงสาร" (มิล่าทั้งพูดทั้งหัวเราะ)
"พวกเด็กไม่รู้จักโต" (แก้วแกล้งแหย่เพื่อนสาว)
"แรงส์" (มิล่าและฟางพูดขึ้นพร้อมกัน)
"งั้นแก้วไปก่อนนะ ฝากเด็กๆด้วยหล่ะ"
"จร้า" (แล้วแก้วก็เดินออกไปเอาของพวกที่เหลือกับทามไทส่วนฟางกับมิล่าก็ช่วยกันทำความสะอาดหลังร้าน)
"พี่แก้วแน่ใจนะครับว่าจะไม่ให้ทามไปด้วย" (ทามพูดอย่างเป็นห่วงพี่สาวเพราะปกติเวลาที่แก้วไปส่งของทามจะต้องไปเป็นเพื่อน)
"อืม อยู่ใกล้แค่นี้เอง(แก้วเอ่ยบอกน้องชาย) งั้นพี่ไปก่อนนะ ถ้าหิวพี่เตรียมอาหารไว้อยู่ในตู้นะ"
"ครับ" (แล้วแก้วก็รีบไปส่งของให้ลูกค้า)
"มิล่า เก็บร้านด้วยนะ" (ฟางเอ่ยบอกมิล่าแล้วเดินไปยกเก้าอี้ขึ้นเพื่อรอมิล่ามาทำความสะอาด)
"โอเคๆ เดี๋ยวตามไป" (มิล่าเอ่ยบอกฟางเพราะตอนนี้ตนกำลังกินน้ำอยู่)
"พี่ฟางครับ ตรงนั้นไม่ต้องทำก็ได้ครับเดี๋ยวทามทำเอง" (ทามบอกฟางเพราะตรงมุมร้านเป็นพวกเก้าอี้ใหญ่ กลัวว่าฟางจะทำไม่ไหวจึงบอกไว้ล่วงหน้า)
"อ่อ  ขอบใจมากนะ"
"ครับ"
"ฟาง" (มิล่าตะโกนเรียกฟาง)
"อะไร"
"ฉันว่านะ อย่าพึ้งเก็บเถอะร้านหน่ะ"
"อ้าว ทำไมอ่ะ"
"ก็ดูนู่นสิ" (มิล่าพูดแล้วชี้ไปทางรถยนต์คันหรูสองคันที่กำลังวิ่งเข้ามาจอดที่หน้าร้าน)
"นั่นมันรถยัยหนมกะเขื่อนหนิ ใช่มั้ย" (ฟางถามมิล่าเพื่อความแน่ใจ)
"yesss!"
"Hi ฟางมิล่า" (ขนมจีนทักทายเพื่อนสาว)
"จร้า"
"โฮ นี่แกไปเหมาอะไรมาเยอะแยะเนี่ย" (มิล่าพูดพร้อมเดินไปช่วยขนมจีนถือของ)
"ก็ อาหารโปรดแกไง" (ขนมจีนบอกมิล่า)
"อะไร อาหารโปรด" (มิล่าพูดแล้วนึกคิด)
"เอ้า ก็ไก่ย่างส้มตำไง" (ขนมจีนบอก มิล่าพอได้ยินถึงกับหูผึ่งทันที)
"จริงอ่ะ"
"อืม มีขนมจีนกับไส้อั่วด้วยน้า"
"โห สุดยอดไปเลยอ่ะ ฉันชอบ" (มิล่าพูดอย่างอารามณ์ดี)
"แหม๋ เห็นแก่กินตลอด" (ฟางพูดให้มิล่า)
"555 อันนี้ไม่เถียง" (มิล่าบอกแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ)
"อ้าว แล้วแก้วไปไหนอ่ะ" (เขื่อนถามเพราะตั้งแต่มายังไม่เห็นแก้วเลย)
"อ๋อ แก้วไปส่งขนมหน่ะ" (ฟางบอกเขื่อน)
"อ้าว แล้วไปนานยังอ่ะ" (อันนี้ขนมจีนถาม)
"อ๋อ พึ่งไปเมื่อกี้นี่เอง หนมไม่เห็นหรอ" (ขนมจีนไม่ตอบอะไรเพียงแค่ส่ายหน้า)
" งั้นเย็นนี้ทานข้าวที่นี้เลยนะ" (ขนมจีนบอกฟาง)
"อืม ดีเลยเพราะว่าวันนี้เราก็จะมีป๋าเลี้ยงด้วย" (ฟางบอกเพื่อนๆ)
"ใครอ่ะ" (เขื่อนถามอย่างลุ้น)
"ก็...........ป๋ามิล่าไง55555" (ฟางบอกแล้วก็หัวเราะอย่างสะใจ )
"555 จริงอ่ะ แหม๋นานๆทีจะได้กินขนมฟรีจากแก" (ขนมจีนพูด)
"เออ ๆ อย่าพูดมาก ๆเดี๋ยวอด" (มิล่าเอ่ยบอกอย่างเซ็งๆเพราะถ้าเลี้ยงพวกนี้ทีไร จ่ายเยอะทุกที)
"แหม่ก็คนมันดีใจอ่ะ" (ขนมจีนยังไม่เลิกแซวมิล่า)
"หรา........" (มิล่าพูดเสร็จแล้วก็เดินไปเอาขนมกับน้ำมาให้เพื่อน)
"จะ5โมงแล้ว วันนี้ป๊อบไม่ได้มารับหรอฟาง" (ขนมจีนถามฟาง)
"อ๋อ เห็นบอกว่าค่ำๆนู้นแหล่ะถึงจะมา ทำไมหรอ"
"อ่อ เปล่าหรอกจงเบเค้าบ่นถามถึงหน่ะ"
"อ่อ วันนี้เค้าติดงานจริงๆเลยกลับค่ำ รออีกหน่อยนะจงเบ" (ฟางหันไปบอกจงเบที่นั่งอยู่ข้างๆเขื่อน)
"เอ่อ ครับ" (จงเบบอกแล้วยิ้มให้ฟางอย่างเป็นมิตร)
"เอ้ย!ทามค่ำแล้วงั้นพวกข้ากลับก่อนนะเว้ย!" (กั้งกับเพื่อนๆเอ่ยบอกทาม)
"เออ กลับดีๆนะเว้ย"
"อ้าว กลับแล้วหรอจ๊ะ" (ฟางทั่นั่งคุยกับเพื่อนๆเห็นเด้กกำลังลุกขึ้นก็เอ่ยถาม)
" เอ่อ ครับ" (กวังบอกแล้วยิ้มให้ฟาง)
"งั้นกลับดีๆนะจ๊ะ"
"ครับ หวัดดีครับ" (กวังไหว้ลาพวกฟางกับเพื่อนของฟาง)
"จ๊ะ/ครับ" (ทั้งฟางเขื่อนจงเบและขนมจีนพูดขึ้นพร้อมกัน หลังจากนั้นพวกเพื่อนของธามก็เดินออกไป)
"น้องทาม ถ้าหิวพี่แก้วบอกรึยังว่าอาหารอยู่ในตู้" (ฟางหันไปถามทามไทที่นั่งอยู่ข้างๆ)
"อ่อ บอกแล้วครับ"
"ถ้าหิวก็ทานก่อนพี่แก้วเลยนะ แต่ถ้ายังก็รอทานกับพวกพี่เลยละกัน"
"เอ่อ ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวทามทานก่อนดีกว่า"
"เอางั้นก้ได้จ๊ะ"
"ครับ" (แล้วทามก็เดินเดินไปที่หลังร้าน เหลือแค่ จงเบ ขนมจีน มิล่าฟางและเขื่อนที่นั่งอยู่ในร้าน)
"น้องชายแก้วพูดง่ายเนอะ ไม่เห็นเหมือนหลานฉันเลย เวลาบอกทำอะไรนะ ชักดิ้นชักงอเหมือนกับจะตายทุกที" (มิลาพูดอย่างเบื่อหนน่ายกับชีวิตตัวเอง)
"555แกก็พูดไป นั่นมันหลานแกนะ" (ฟางหัวเราะกับคำพูดของมิล่า)
"รู้ แต่ฉันอยากให้มันบอกง่ายๆพูดเพราะๆเหมือนตะทามอ่ะ"
"แกก้ไปขอเคล้ดลับจากยัยแก้วสิ จะได้เอาไปใช้" (ขนมจีนพูด)
"ใช้กับผีหน่ะสิไม่ว่า แกก็เคยเห็นไม่ใช่หรอเวลาฉันพูดอะไรมันไม่เคยฟังเลย เอาแต่ชอบเล่นเกมส์อยู่นั่นแหล่ะไม่รู้ว่ามันจะเล่นอะไรนักหนา โอ๊ย พูดมาแล้ว ฉันเซ็ง" (มิล่าระบายให้เพื่อนๆ)
"เออ แต่ยังไงเค้าก็เป็นหลานแกอยู่ดี ช่างเค้าเหอะ" (ฟางพูดตัดบท)
"โหมะ ประชุมแล้วแกจะไปไหนต่อวะ บ้านหรือร้านแก้ว" (ป๊อบปี้ที่นั่งรอลูกค้ากับดทโมะอยู่ในห้องประชุมก็ถามขึ้น)
"บ้าน (โทโมะตอบอย่างง่ายๆ) แล้วแกอ่ะ"
"อ๋อ ฉันก็ต้องไปรับฟางที่ร้านแก้วก่อนหน่ะสิ"
"อืม"
"แล้วแกไม่อยากไปหรอวะ" (ป๊อบปี้ถามโทโมะอีกครั้ง)
"ก็.......อยากอยู่แต่ฉันมีงานต้องทำที่บ้านอีก เอาไว้เป็นพรุ่งนี้ก็แล้วกัน"
"อือ แล้วแต่แกแล้วกัน"
"ท่านประทานค่ะ คุณกวินกับคุณนิมตรมาแล้วค่ะ" (เรขาของโทโมะเดินมาบอพร้อมกับวางเอกสารไว้บนโต๊ะ)