แอบมีเธออยู่ในใจ TK
8.1
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ป๊อบปี้มองน้องสาวก่อนจะหันมามองเพื่อนหนุ่มที่นั่งข้างๆ ที่มองหญิงสาวเดินออกไปจากบ้าน
" ข้าว่ายัยแก้วมันคงตัดใจจากเองแน่ๆ ว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเก็ยจานที่อยู่บนโต๊ะไปไว้ในครัว ก่อนจะเดินขึ้นไปอาบน้ำ โทโมะมองตามอย่างรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย เพราะเขาก็รู้สึกดีๆ กับหญิงสาวมาตลอดที่ได้รู้จัก แต่ไม่กล้าพูดเท่านั้นเอง
แก้วเดินมาที่คณะอย่างเหม่อลอยจนเพื่อนหนุ่มที่เดินอยู่ข้างๆ มองอย่างสงสัย เพราะแก้วเองไม่แสดงอาการแบบนี้มาก่อน หรือว่าจะอกหักว่ะ
" เป็นอะไรแก้ว เหม่ออยู่ได้"
" เปล่า ไปเรียนเถอะ" แก้วบอกแล้วเดินนำไป ทีเจมองอย่างสงสัยก่อนจะเดินตามไป วันนี้ทั้งวันแก้วเรียนแทบจะไม่รู้เรื่อง เพราะคิดแต่เรื่องเมื่อวานอยู่ตลอด
" กลับเถอะ วันนี้ท่าทางแกจะเรียนไม่รู้เรื่องนะ" ทีเจบอกเพื่อนมาคณะเก็บของเมื่อหมดเวลา
" อืม แต่วันนี้ขอไปอยู่ห้องแกก่อนนะ ไม่อยากกลับบ้าน"
" ไม่ไปหาพี่ป๊อบหรอ"
" ไม่อ่ะ ยังไม่พร้อม" ทั้งสองเดินมาที่รถเพื่อจะมาทำรายงานที่คอนโดของทีเจ
" อยากระบายอะไรไหม เพื่อนคนนี้พร้อมรับฟัง" ทีเจบอกเพื่อนสาวพร้อมนั่งลงที่โซฟา แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนหนุ่มฟัง เพื่อระบายมันออกมา เพราะตัวเองคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
" แกไม่ถามพี่เขาไปว่ะ ว่าเป็นแฟนกันเหรอ ว่าคิดเองเออเองแบบนี้ก็มีแต่เจ็บ"
" ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่เขา อีกอย่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน" ฉันบอกก่อนจะมองออกไปห้องหน้าต่าง ทีเจมองเพื่อนสาวก่อนจะเดินไปหาอะไรในตู้เย็นมาให้ทาน
" ดื่มน้ำเย็นๆ ซะ เพื่ออะไรๆ จะดีขึ้น" แก้วนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยจนหลับไปที่โซฟา ทีเจเห็นดังนั้นจึงเดินไปหยิบผ้ามาห่มให้หญิงสาว ก่อนจะนั่งลงที่พื้นใกล้ๆ ทำรายงานต่อไป
ทีเจสงสารเพื่อตัวเองจังเลย แอบชอบเขามานานโดยที่เขาไม่เคยจะรู้ จนวันนี้เธอมาเล่าให้ผมฟังว่าเขาคนนั้นที่เธอแอบชอบมีคนรักอยู่แล้ว
" โทโมะเป็นอะไรว่ะ นั่งไม่ติดเลย" เขื่อนที่เห็นเพื่อนหนุ่มเดินไปเดินมาไม่ยอมนั่งก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย
" เปล่า" โทโมะตอบก่อนจะเดินไปนั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องคนเดียว
" เป็นห่วงยัยแก้วเหรอ" ป๊อบปี้ที่เห็นอาการเพื่อนตัวเองก็เดินมาถาม
" แล้วแกไม่ห่วงน้องไง ให้ไปอยู่กับผู้ชายอ่ะ"
" ไม่หรอก ทีเจมันไว้ใจได้ สองคนนั้นสนิทกันมานานแล้ว"
" แต่มันเป็นผู้ชายนะเว้ย น้องแกเป็นผู้หญิง"
" มันไปทำรายงาน อย่าไปห่วงเลย"
" แต่ข้าเป็นห่วง"
" ในฐานะอะไรว่ะ"
" ก็เอ่อ.."
" ไม่ต้องห่วงหรอก ยัยแก้วมันน้องข้า ตอนนี้แกควรมีสมาธิกับงานมากกว่า" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินจากไปปล่อยให้เพื่อนนั่งคิดอยู่คนเดียว
หลังเลิกงานโทโมะให้พี่ชายที่มารับขับรถตามป๊อบปี้มาที่บ้านก่อน เพราะเขาเป็นห่วงหญิงสาว เมื่อมาถึงก็พบว่าบ้านในปิดไว้ ป๊อบปี้เปิดประตูเอารถเข้าไปจอด โทโมะกับพี่ชายเดินตามเข้ามาในบ้าน
" น้องแกยังไม่กลับอีกเหรอ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
" เมื่อกี้โทรไปทีเจบอกว่ากำลังมา" พูดจบรถที่จอดลงที่หน้าบ้าพอดี ทีเจลงจากรถก่อนจะเดินไปเปิดประตูแล้วอุ้มเพื่อนสาวที่หลับไปด้วยคราบน้ำตาเข้ามาในบ้าน โทโมะพอเห็นหญิงสาวหลับแต่ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบน้ำตาก็รู้สึกเศร้าไปเช่นกัน
" ขอโทษนะครับพี่ป๊อบ ที่มาส่งช้า" ทีเจบอกเมื่อจัดแจงเพื่อนสาวนอนให้เรียบร้อยแล้วเดินลงมาข้างล่าง
" ไม่เป็นไร พี่ต้องขอบใจแกมากกว่าที่ดูแลยัยแก้วให้" ป๊อบปี้ตบบ่าชายหนุ่มแล้วยิ้มให้
" ไม่เป็นไรครับ เราเพื่อนกัน" ทีเจเน้นคำว่าเพื่อนให้ดังเป็นพิเศษ
" อืม"
" งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้เช้าจะมาใหม่" ทีเจบอกแล้วเดินไปยังรถตัวเอง
" น้องสาวนายเหรอป๊อบปี้" เคจิพี่ชายของโทโมะเอ่ยถาม
" ครับพี่เคนจิ"
" น่ารักนะเนี่ย แต่เป็นไรพี่เห็นเหมือนเพิ่งร้องไห้มาเลย"
" สงสัยอกหักมั้งพี่" ป๊อบปี้บอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม
" ใครว่ะ ชั่งกล้าทำสาวสวยอกหักได้"
" กลับเถอะพี่ ผมง่วงแล้ว" โทโมะบอกแล้วเดินนำออกไป เคนจิมองน้องชายก่อนจะยิ้มให้กับป๊อบปี้ แล้วเดินตามมา
+++ เม้นด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากกกกกก +++
" ข้าว่ายัยแก้วมันคงตัดใจจากเองแน่ๆ ว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเก็ยจานที่อยู่บนโต๊ะไปไว้ในครัว ก่อนจะเดินขึ้นไปอาบน้ำ โทโมะมองตามอย่างรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย เพราะเขาก็รู้สึกดีๆ กับหญิงสาวมาตลอดที่ได้รู้จัก แต่ไม่กล้าพูดเท่านั้นเอง
แก้วเดินมาที่คณะอย่างเหม่อลอยจนเพื่อนหนุ่มที่เดินอยู่ข้างๆ มองอย่างสงสัย เพราะแก้วเองไม่แสดงอาการแบบนี้มาก่อน หรือว่าจะอกหักว่ะ
" เป็นอะไรแก้ว เหม่ออยู่ได้"
" เปล่า ไปเรียนเถอะ" แก้วบอกแล้วเดินนำไป ทีเจมองอย่างสงสัยก่อนจะเดินตามไป วันนี้ทั้งวันแก้วเรียนแทบจะไม่รู้เรื่อง เพราะคิดแต่เรื่องเมื่อวานอยู่ตลอด
" กลับเถอะ วันนี้ท่าทางแกจะเรียนไม่รู้เรื่องนะ" ทีเจบอกเพื่อนมาคณะเก็บของเมื่อหมดเวลา
" อืม แต่วันนี้ขอไปอยู่ห้องแกก่อนนะ ไม่อยากกลับบ้าน"
" ไม่ไปหาพี่ป๊อบหรอ"
" ไม่อ่ะ ยังไม่พร้อม" ทั้งสองเดินมาที่รถเพื่อจะมาทำรายงานที่คอนโดของทีเจ
" อยากระบายอะไรไหม เพื่อนคนนี้พร้อมรับฟัง" ทีเจบอกเพื่อนสาวพร้อมนั่งลงที่โซฟา แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนหนุ่มฟัง เพื่อระบายมันออกมา เพราะตัวเองคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
" แกไม่ถามพี่เขาไปว่ะ ว่าเป็นแฟนกันเหรอ ว่าคิดเองเออเองแบบนี้ก็มีแต่เจ็บ"
" ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่เขา อีกอย่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน" ฉันบอกก่อนจะมองออกไปห้องหน้าต่าง ทีเจมองเพื่อนสาวก่อนจะเดินไปหาอะไรในตู้เย็นมาให้ทาน
" ดื่มน้ำเย็นๆ ซะ เพื่ออะไรๆ จะดีขึ้น" แก้วนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยจนหลับไปที่โซฟา ทีเจเห็นดังนั้นจึงเดินไปหยิบผ้ามาห่มให้หญิงสาว ก่อนจะนั่งลงที่พื้นใกล้ๆ ทำรายงานต่อไป
ทีเจสงสารเพื่อตัวเองจังเลย แอบชอบเขามานานโดยที่เขาไม่เคยจะรู้ จนวันนี้เธอมาเล่าให้ผมฟังว่าเขาคนนั้นที่เธอแอบชอบมีคนรักอยู่แล้ว
" โทโมะเป็นอะไรว่ะ นั่งไม่ติดเลย" เขื่อนที่เห็นเพื่อนหนุ่มเดินไปเดินมาไม่ยอมนั่งก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย
" เปล่า" โทโมะตอบก่อนจะเดินไปนั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องคนเดียว
" เป็นห่วงยัยแก้วเหรอ" ป๊อบปี้ที่เห็นอาการเพื่อนตัวเองก็เดินมาถาม
" แล้วแกไม่ห่วงน้องไง ให้ไปอยู่กับผู้ชายอ่ะ"
" ไม่หรอก ทีเจมันไว้ใจได้ สองคนนั้นสนิทกันมานานแล้ว"
" แต่มันเป็นผู้ชายนะเว้ย น้องแกเป็นผู้หญิง"
" มันไปทำรายงาน อย่าไปห่วงเลย"
" แต่ข้าเป็นห่วง"
" ในฐานะอะไรว่ะ"
" ก็เอ่อ.."
" ไม่ต้องห่วงหรอก ยัยแก้วมันน้องข้า ตอนนี้แกควรมีสมาธิกับงานมากกว่า" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินจากไปปล่อยให้เพื่อนนั่งคิดอยู่คนเดียว
หลังเลิกงานโทโมะให้พี่ชายที่มารับขับรถตามป๊อบปี้มาที่บ้านก่อน เพราะเขาเป็นห่วงหญิงสาว เมื่อมาถึงก็พบว่าบ้านในปิดไว้ ป๊อบปี้เปิดประตูเอารถเข้าไปจอด โทโมะกับพี่ชายเดินตามเข้ามาในบ้าน
" น้องแกยังไม่กลับอีกเหรอ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
" เมื่อกี้โทรไปทีเจบอกว่ากำลังมา" พูดจบรถที่จอดลงที่หน้าบ้าพอดี ทีเจลงจากรถก่อนจะเดินไปเปิดประตูแล้วอุ้มเพื่อนสาวที่หลับไปด้วยคราบน้ำตาเข้ามาในบ้าน โทโมะพอเห็นหญิงสาวหลับแต่ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบน้ำตาก็รู้สึกเศร้าไปเช่นกัน
" ขอโทษนะครับพี่ป๊อบ ที่มาส่งช้า" ทีเจบอกเมื่อจัดแจงเพื่อนสาวนอนให้เรียบร้อยแล้วเดินลงมาข้างล่าง
" ไม่เป็นไร พี่ต้องขอบใจแกมากกว่าที่ดูแลยัยแก้วให้" ป๊อบปี้ตบบ่าชายหนุ่มแล้วยิ้มให้
" ไม่เป็นไรครับ เราเพื่อนกัน" ทีเจเน้นคำว่าเพื่อนให้ดังเป็นพิเศษ
" อืม"
" งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้เช้าจะมาใหม่" ทีเจบอกแล้วเดินไปยังรถตัวเอง
" น้องสาวนายเหรอป๊อบปี้" เคจิพี่ชายของโทโมะเอ่ยถาม
" ครับพี่เคนจิ"
" น่ารักนะเนี่ย แต่เป็นไรพี่เห็นเหมือนเพิ่งร้องไห้มาเลย"
" สงสัยอกหักมั้งพี่" ป๊อบปี้บอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม
" ใครว่ะ ชั่งกล้าทำสาวสวยอกหักได้"
" กลับเถอะพี่ ผมง่วงแล้ว" โทโมะบอกแล้วเดินนำออกไป เคนจิมองน้องชายก่อนจะยิ้มให้กับป๊อบปี้ แล้วเดินตามมา
+++ เม้นด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากกกกกก +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ