แอบมีเธออยู่ในใจ TK

8.1

เขียนโดย tumm

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.29 น.

  30 ตอน
  489 วิจารณ์
  71.55K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
       โครม  ทั้งสองหันไปดูก็พบว่าจงเบ เคนตะ เขื่อน และก็ป๊อบปี้นั้นล้มเข้ามาในห้อง
      " โอยเจ็บ " จงเบเอ่ยบอกมาเพราะอยู่ใต้ล่างสุด
      " ลุกออกไปได้แล้วไอ้เขื่อน" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม
      " เป็นอะไรกันไหมค่ะ" แก้วบอกแล้วเดินมาดูหนุ่มๆ
      " ไม่เป็นไรแล้ว" ป๊อบปี้เอ่ยตอบน้องสาว
      " พวกแกแอบฟังเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม
      " อืม" จงเบเป็นคนตอบ
      " เดี๋ยว อยากรู้ว่าใครเป็นคนถีบเขื่อนเข้ามา" เขื่อนถามทั้งที่ยังนั่งอยู่กับพื้น
      " เค้าขอโทษ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะช่วยพยุงเพื่อนหนุ่มลุกขึ้น  แก้วมองพวกหนุ่มแล้วยิ้มออกมา  เมื่อครูสอนเต้นเข้ามาทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อมเต้น  แก้วจึงเดินมานั่งรออยู่มุมห้อง  โดยมีโน๊คบุ๊คของพี่ชายเป็นเพื่อน
      " หวัดดีแก้ว" เฟย์เดินเข้ามาในห้องเห็ฯหญิงสาวนั่งอยู่ก็เดินเข้ามาหา
      " พี่ฟางอ่ะ" แก้วเอ่ยถามหาหญิงสาวอีกคน
      " ไปมหาวิทยาลัยนะ"
      " ยังไม่ปิดอีกเหรอ" แก้วถามเพราะว่าพี่ฟางเรียนที่เดียวกับพี่ชาย
      " เห็นบอกว่าจะไปยืมหนังสือมาทำรายงานตอนปิดเทอมอ่ะ" เฟย์เอ่ยบอกหญิงสาว
       " แก้วกินข้าวยัง" เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาว
       " แก้วกินมาแล้ว จะให้ไปเป็นเพื่อนเหรอ ได้สิ" แก้วบอก ทั้งสองจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกนอกห้องไปทันที
 
 
 
         ห้าหนุ่มที่ซ้อมเสร็จก็เดินมานั่งพักเหนื่อย  โทโมะมองหาหญิงสาวที่เเอบเดินออกไปตอนไหนไม่มีใครรู้
     " เห็นแก้วป่ะ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนๆ ในวง
     " คุณชายครับ ห่างกันไม่กี่นาทีคงไม่ตายหรอกมั้งครับ" เคนตะเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
     " ถูกใจว่ะ" จงเบเอ่ยบอกแล้วยิ้มๆ
     " เงียบไปเลย" โทโมะบอกแล้วนั่งลงหลับตาด้วยความเหนื่อยล้า  เขาแค่อยากเจอหน้าหญิงสาวก็เท่านั้น จะได้มีกำลังใจในการซ้อม
     " กะ .." เขื่อนจะเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวที่กำลังจะเดินเข้ามา แต่เคนตะที่นั่งข้างๆ เอามือมาปิดปากไว้ได้ทัน
     " เค็มชะมัดเลย จะปิดทำไมเนี่ย" เขื่อนเอ่ยถามเมื่อเอามือออกจากปากได้
     " มีอะไรกันเหรอ" เฟย์เอ่ยถาม  ทุกคนชี้มาที่โทโมะที่นั่งหลับตาอยู่
     " คนมันกำลังหมดกำลังใจจ๊ะน้องเฟย์" จงเบเอ่ยบอกหญิงสาว
     " ใช่ กำลังใจหาย  คนมันก็ไม่อยากหายใจ ฮิ้ว" เขื่อนเอ่ยแซวด้วยรอยยิ้ม  ทำให้เฟย์ถึงกับหัวเราะออกมา
     " ยังนี้คงต้องส่งพยาบาลมาช่วย" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินไปลากน้องสาวมาก่อนจะกดให้นั่งลงบนตักของเพื่อนหนุ่ม
     " เล่นบ้าอะไรว่ะ น้องแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมลืมตา  เมื่อเห็นว่าใครที่นั่งลงมา  มือทั้งสองก็ไวพอที่จะยกโอบเอวเอาไว้
     " ที่ยังนี้ไวเชียวนะ" จงเบเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
     " ช่วยให้กำลังใจมันหน่อยสิ  เดี๋ยวพวกพี่จะแย่ซะก่อน" ป๊อบปี้บอกกับน้องสาว
     " แต๊งค์มาก" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า
     " เป็นอะไรไปอีกล่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
     " หาแก้วไม่เจอ พี่นึกว่าหนีไปหาหนุ่มๆ ซะแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะขมวดคิ้ว
     " คิดมากจริงๆ" แก้วบอกแล้วยกมือขึ้นนวดขมับให้ชายหนุ่ม  โทโมะหลับตาอย่างผ่อนคลาย
     " หมอนวดคนนี้เก่งจัง คืนนี้พี่จ้างไปนวดที่บ้านต่อได้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกทั้งที่ยังหลับตา
     โป๊ก เสียงหนังสือฟาดเข้าที่หัวของโทโมะ
     " ตีทำไมว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาถามอย่างไม่เข้าใจ
     " น้องสาวข้าไม่ใช้หมอนวด  เดี๋ยวเถอะ" ป๊อบปี้บอกแล้วดึงน้องสาวขึ้นมาจากตักเพื่อนหนุ่มทันที
     " เซ็งเลย"
     " ไปซ้อมได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอก  จากนั้นทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อม โดยมีเฟย์กับแก้วนั่งเป็นคนดูและเป็นกำลังใจให้ทั้งห้าหนุ่ม
      " พรุ่งนี้มีคอนตอนเย็นนะ  เตรียมตัวด้วย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกหลังจากเลิกซ้อม
      " โอเค เดี๋ยวเคนตะกับจงเบขอตัวก่อนนะ" ทั้งสองจึงเดินออกไปพร้อมกัน
      " ไปสวีทเหรอพี่จงเบ" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
      " ใช่ เฮ้ย ไม่ใช่" จงเบแกล้งรับมุกทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา
      " เสร็จยังโทโมะ" เคนจิเดินเข้ามาตามน้องชาย
      " น้องแก้วอยู่ด้วยเหรอ วันนี้ไปทานข้าวบ้านพี่ไหม ป๊าม๊าถามหาอยู่นะ" เคนจิเอ่ยชวนหญิงสาว
      " เอ่อ"
      " ไปเถอะ เดี๋ยวไอ้โมะมันก็มาส่งแก" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว
      " ฝากไปส่งยัยเฟย์ด้วยนะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอก
      " อืม เขื่อน เดี๋ยวช่วยไปส่งเฟย์ที่บ้านหน่อยนะ มีธุระว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกไป  แก้วเดินออกมากับพ่เคนจิและพี่โทโมะ  โดยมีเขื่อนกับเฟย์เดินตามมาเป็นคู่สุดท้าย
 
 
 
        " หวัดดีค่ะคุณลุงคุณป้า" แก้วยกมือไหว้พ่อแม่ของชายหนุ่ม
        " เดี๋ยวตีเลย บอกให้เรียกป๊ากับม๊าไง" ม๊าของโทโมะเอ่ยดุด้วยรอยยิ้ม
        " ได้ลูกคนใหม่จนลืมผมแล้วมั้งเนี่ย" โทโมะบอกอย่างงอนๆ
        " ป๊าก็รักแก  แต่หน่อยกว่าหนูแก้วนิดนึง" ป๊าบอกแล้วหัวเราะออกมา  ทำให้เจ้าตัวหน้ามุ่ยไปดี
         " ผมไปอาบน้ำดีกว่า" โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป
         " ไปดูหน่อยสิ งอนไปแล้ว" เคนจิเอ่ยบอกหญิงสาวที่นั่งข้างมารดา
         " ไปเถอะลูก" ม๊าบอก แก้วจึงเดินตามขึ้นไปทันที
 
 
          ++ อัพแล้วนะ วันนี้ไม่ได้อัพเลย  ไม่อยู่บ้าน  เพิ่งกลับมาก็อัพให้เลย เม้นให้ด้วยนะ  ของคุณหลายๆ เด้อ ^^ ++
 
     
 
 
    
    
   
 
     
     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา