แอบมีเธออยู่ในใจ TK
8.1
25)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โครม ทั้งสองหันไปดูก็พบว่าจงเบ เคนตะ เขื่อน และก็ป๊อบปี้นั้นล้มเข้ามาในห้อง
" โอยเจ็บ " จงเบเอ่ยบอกมาเพราะอยู่ใต้ล่างสุด
" ลุกออกไปได้แล้วไอ้เขื่อน" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม
" เป็นอะไรกันไหมค่ะ" แก้วบอกแล้วเดินมาดูหนุ่มๆ
" ไม่เป็นไรแล้ว" ป๊อบปี้เอ่ยตอบน้องสาว
" พวกแกแอบฟังเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม
" อืม" จงเบเป็นคนตอบ
" เดี๋ยว อยากรู้ว่าใครเป็นคนถีบเขื่อนเข้ามา" เขื่อนถามทั้งที่ยังนั่งอยู่กับพื้น
" เค้าขอโทษ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะช่วยพยุงเพื่อนหนุ่มลุกขึ้น แก้วมองพวกหนุ่มแล้วยิ้มออกมา เมื่อครูสอนเต้นเข้ามาทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อมเต้น แก้วจึงเดินมานั่งรออยู่มุมห้อง โดยมีโน๊คบุ๊คของพี่ชายเป็นเพื่อน
" หวัดดีแก้ว" เฟย์เดินเข้ามาในห้องเห็ฯหญิงสาวนั่งอยู่ก็เดินเข้ามาหา
" พี่ฟางอ่ะ" แก้วเอ่ยถามหาหญิงสาวอีกคน
" ไปมหาวิทยาลัยนะ"
" ยังไม่ปิดอีกเหรอ" แก้วถามเพราะว่าพี่ฟางเรียนที่เดียวกับพี่ชาย
" เห็นบอกว่าจะไปยืมหนังสือมาทำรายงานตอนปิดเทอมอ่ะ" เฟย์เอ่ยบอกหญิงสาว
" แก้วกินข้าวยัง" เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาว
" แก้วกินมาแล้ว จะให้ไปเป็นเพื่อนเหรอ ได้สิ" แก้วบอก ทั้งสองจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกนอกห้องไปทันที
ห้าหนุ่มที่ซ้อมเสร็จก็เดินมานั่งพักเหนื่อย โทโมะมองหาหญิงสาวที่เเอบเดินออกไปตอนไหนไม่มีใครรู้
" เห็นแก้วป่ะ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนๆ ในวง
" คุณชายครับ ห่างกันไม่กี่นาทีคงไม่ตายหรอกมั้งครับ" เคนตะเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
" ถูกใจว่ะ" จงเบเอ่ยบอกแล้วยิ้มๆ
" เงียบไปเลย" โทโมะบอกแล้วนั่งลงหลับตาด้วยความเหนื่อยล้า เขาแค่อยากเจอหน้าหญิงสาวก็เท่านั้น จะได้มีกำลังใจในการซ้อม
" กะ .." เขื่อนจะเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวที่กำลังจะเดินเข้ามา แต่เคนตะที่นั่งข้างๆ เอามือมาปิดปากไว้ได้ทัน
" เค็มชะมัดเลย จะปิดทำไมเนี่ย" เขื่อนเอ่ยถามเมื่อเอามือออกจากปากได้
" มีอะไรกันเหรอ" เฟย์เอ่ยถาม ทุกคนชี้มาที่โทโมะที่นั่งหลับตาอยู่
" คนมันกำลังหมดกำลังใจจ๊ะน้องเฟย์" จงเบเอ่ยบอกหญิงสาว
" ใช่ กำลังใจหาย คนมันก็ไม่อยากหายใจ ฮิ้ว" เขื่อนเอ่ยแซวด้วยรอยยิ้ม ทำให้เฟย์ถึงกับหัวเราะออกมา
" ยังนี้คงต้องส่งพยาบาลมาช่วย" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินไปลากน้องสาวมาก่อนจะกดให้นั่งลงบนตักของเพื่อนหนุ่ม
" เล่นบ้าอะไรว่ะ น้องแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมลืมตา เมื่อเห็นว่าใครที่นั่งลงมา มือทั้งสองก็ไวพอที่จะยกโอบเอวเอาไว้
" ที่ยังนี้ไวเชียวนะ" จงเบเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
" ช่วยให้กำลังใจมันหน่อยสิ เดี๋ยวพวกพี่จะแย่ซะก่อน" ป๊อบปี้บอกกับน้องสาว
" แต๊งค์มาก" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า
" เป็นอะไรไปอีกล่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" หาแก้วไม่เจอ พี่นึกว่าหนีไปหาหนุ่มๆ ซะแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะขมวดคิ้ว
" คิดมากจริงๆ" แก้วบอกแล้วยกมือขึ้นนวดขมับให้ชายหนุ่ม โทโมะหลับตาอย่างผ่อนคลาย
" หมอนวดคนนี้เก่งจัง คืนนี้พี่จ้างไปนวดที่บ้านต่อได้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกทั้งที่ยังหลับตา
โป๊ก เสียงหนังสือฟาดเข้าที่หัวของโทโมะ
" ตีทำไมว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาถามอย่างไม่เข้าใจ
" น้องสาวข้าไม่ใช้หมอนวด เดี๋ยวเถอะ" ป๊อบปี้บอกแล้วดึงน้องสาวขึ้นมาจากตักเพื่อนหนุ่มทันที
" เซ็งเลย"
" ไปซ้อมได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอก จากนั้นทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อม โดยมีเฟย์กับแก้วนั่งเป็นคนดูและเป็นกำลังใจให้ทั้งห้าหนุ่ม
" พรุ่งนี้มีคอนตอนเย็นนะ เตรียมตัวด้วย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกหลังจากเลิกซ้อม
" โอเค เดี๋ยวเคนตะกับจงเบขอตัวก่อนนะ" ทั้งสองจึงเดินออกไปพร้อมกัน
" ไปสวีทเหรอพี่จงเบ" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
" ใช่ เฮ้ย ไม่ใช่" จงเบแกล้งรับมุกทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา
" เสร็จยังโทโมะ" เคนจิเดินเข้ามาตามน้องชาย
" น้องแก้วอยู่ด้วยเหรอ วันนี้ไปทานข้าวบ้านพี่ไหม ป๊าม๊าถามหาอยู่นะ" เคนจิเอ่ยชวนหญิงสาว
" เอ่อ"
" ไปเถอะ เดี๋ยวไอ้โมะมันก็มาส่งแก" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว
" ฝากไปส่งยัยเฟย์ด้วยนะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอก
" อืม เขื่อน เดี๋ยวช่วยไปส่งเฟย์ที่บ้านหน่อยนะ มีธุระว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกไป แก้วเดินออกมากับพ่เคนจิและพี่โทโมะ โดยมีเขื่อนกับเฟย์เดินตามมาเป็นคู่สุดท้าย
" หวัดดีค่ะคุณลุงคุณป้า" แก้วยกมือไหว้พ่อแม่ของชายหนุ่ม
" เดี๋ยวตีเลย บอกให้เรียกป๊ากับม๊าไง" ม๊าของโทโมะเอ่ยดุด้วยรอยยิ้ม
" ได้ลูกคนใหม่จนลืมผมแล้วมั้งเนี่ย" โทโมะบอกอย่างงอนๆ
" ป๊าก็รักแก แต่หน่อยกว่าหนูแก้วนิดนึง" ป๊าบอกแล้วหัวเราะออกมา ทำให้เจ้าตัวหน้ามุ่ยไปดี
" ผมไปอาบน้ำดีกว่า" โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป
" ไปดูหน่อยสิ งอนไปแล้ว" เคนจิเอ่ยบอกหญิงสาวที่นั่งข้างมารดา
" ไปเถอะลูก" ม๊าบอก แก้วจึงเดินตามขึ้นไปทันที
++ อัพแล้วนะ วันนี้ไม่ได้อัพเลย ไม่อยู่บ้าน เพิ่งกลับมาก็อัพให้เลย เม้นให้ด้วยนะ ของคุณหลายๆ เด้อ ^^ ++
" โอยเจ็บ " จงเบเอ่ยบอกมาเพราะอยู่ใต้ล่างสุด
" ลุกออกไปได้แล้วไอ้เขื่อน" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม
" เป็นอะไรกันไหมค่ะ" แก้วบอกแล้วเดินมาดูหนุ่มๆ
" ไม่เป็นไรแล้ว" ป๊อบปี้เอ่ยตอบน้องสาว
" พวกแกแอบฟังเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม
" อืม" จงเบเป็นคนตอบ
" เดี๋ยว อยากรู้ว่าใครเป็นคนถีบเขื่อนเข้ามา" เขื่อนถามทั้งที่ยังนั่งอยู่กับพื้น
" เค้าขอโทษ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะช่วยพยุงเพื่อนหนุ่มลุกขึ้น แก้วมองพวกหนุ่มแล้วยิ้มออกมา เมื่อครูสอนเต้นเข้ามาทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อมเต้น แก้วจึงเดินมานั่งรออยู่มุมห้อง โดยมีโน๊คบุ๊คของพี่ชายเป็นเพื่อน
" หวัดดีแก้ว" เฟย์เดินเข้ามาในห้องเห็ฯหญิงสาวนั่งอยู่ก็เดินเข้ามาหา
" พี่ฟางอ่ะ" แก้วเอ่ยถามหาหญิงสาวอีกคน
" ไปมหาวิทยาลัยนะ"
" ยังไม่ปิดอีกเหรอ" แก้วถามเพราะว่าพี่ฟางเรียนที่เดียวกับพี่ชาย
" เห็นบอกว่าจะไปยืมหนังสือมาทำรายงานตอนปิดเทอมอ่ะ" เฟย์เอ่ยบอกหญิงสาว
" แก้วกินข้าวยัง" เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาว
" แก้วกินมาแล้ว จะให้ไปเป็นเพื่อนเหรอ ได้สิ" แก้วบอก ทั้งสองจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกนอกห้องไปทันที
ห้าหนุ่มที่ซ้อมเสร็จก็เดินมานั่งพักเหนื่อย โทโมะมองหาหญิงสาวที่เเอบเดินออกไปตอนไหนไม่มีใครรู้
" เห็นแก้วป่ะ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนๆ ในวง
" คุณชายครับ ห่างกันไม่กี่นาทีคงไม่ตายหรอกมั้งครับ" เคนตะเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
" ถูกใจว่ะ" จงเบเอ่ยบอกแล้วยิ้มๆ
" เงียบไปเลย" โทโมะบอกแล้วนั่งลงหลับตาด้วยความเหนื่อยล้า เขาแค่อยากเจอหน้าหญิงสาวก็เท่านั้น จะได้มีกำลังใจในการซ้อม
" กะ .." เขื่อนจะเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวที่กำลังจะเดินเข้ามา แต่เคนตะที่นั่งข้างๆ เอามือมาปิดปากไว้ได้ทัน
" เค็มชะมัดเลย จะปิดทำไมเนี่ย" เขื่อนเอ่ยถามเมื่อเอามือออกจากปากได้
" มีอะไรกันเหรอ" เฟย์เอ่ยถาม ทุกคนชี้มาที่โทโมะที่นั่งหลับตาอยู่
" คนมันกำลังหมดกำลังใจจ๊ะน้องเฟย์" จงเบเอ่ยบอกหญิงสาว
" ใช่ กำลังใจหาย คนมันก็ไม่อยากหายใจ ฮิ้ว" เขื่อนเอ่ยแซวด้วยรอยยิ้ม ทำให้เฟย์ถึงกับหัวเราะออกมา
" ยังนี้คงต้องส่งพยาบาลมาช่วย" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินไปลากน้องสาวมาก่อนจะกดให้นั่งลงบนตักของเพื่อนหนุ่ม
" เล่นบ้าอะไรว่ะ น้องแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมลืมตา เมื่อเห็นว่าใครที่นั่งลงมา มือทั้งสองก็ไวพอที่จะยกโอบเอวเอาไว้
" ที่ยังนี้ไวเชียวนะ" จงเบเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม
" ช่วยให้กำลังใจมันหน่อยสิ เดี๋ยวพวกพี่จะแย่ซะก่อน" ป๊อบปี้บอกกับน้องสาว
" แต๊งค์มาก" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า
" เป็นอะไรไปอีกล่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" หาแก้วไม่เจอ พี่นึกว่าหนีไปหาหนุ่มๆ ซะแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะขมวดคิ้ว
" คิดมากจริงๆ" แก้วบอกแล้วยกมือขึ้นนวดขมับให้ชายหนุ่ม โทโมะหลับตาอย่างผ่อนคลาย
" หมอนวดคนนี้เก่งจัง คืนนี้พี่จ้างไปนวดที่บ้านต่อได้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกทั้งที่ยังหลับตา
โป๊ก เสียงหนังสือฟาดเข้าที่หัวของโทโมะ
" ตีทำไมว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาถามอย่างไม่เข้าใจ
" น้องสาวข้าไม่ใช้หมอนวด เดี๋ยวเถอะ" ป๊อบปี้บอกแล้วดึงน้องสาวขึ้นมาจากตักเพื่อนหนุ่มทันที
" เซ็งเลย"
" ไปซ้อมได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอก จากนั้นทั้งห้าหนุ่มก็เดินไปซ้อม โดยมีเฟย์กับแก้วนั่งเป็นคนดูและเป็นกำลังใจให้ทั้งห้าหนุ่ม
" พรุ่งนี้มีคอนตอนเย็นนะ เตรียมตัวด้วย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกหลังจากเลิกซ้อม
" โอเค เดี๋ยวเคนตะกับจงเบขอตัวก่อนนะ" ทั้งสองจึงเดินออกไปพร้อมกัน
" ไปสวีทเหรอพี่จงเบ" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
" ใช่ เฮ้ย ไม่ใช่" จงเบแกล้งรับมุกทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา
" เสร็จยังโทโมะ" เคนจิเดินเข้ามาตามน้องชาย
" น้องแก้วอยู่ด้วยเหรอ วันนี้ไปทานข้าวบ้านพี่ไหม ป๊าม๊าถามหาอยู่นะ" เคนจิเอ่ยชวนหญิงสาว
" เอ่อ"
" ไปเถอะ เดี๋ยวไอ้โมะมันก็มาส่งแก" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว
" ฝากไปส่งยัยเฟย์ด้วยนะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอก
" อืม เขื่อน เดี๋ยวช่วยไปส่งเฟย์ที่บ้านหน่อยนะ มีธุระว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกไป แก้วเดินออกมากับพ่เคนจิและพี่โทโมะ โดยมีเขื่อนกับเฟย์เดินตามมาเป็นคู่สุดท้าย
" หวัดดีค่ะคุณลุงคุณป้า" แก้วยกมือไหว้พ่อแม่ของชายหนุ่ม
" เดี๋ยวตีเลย บอกให้เรียกป๊ากับม๊าไง" ม๊าของโทโมะเอ่ยดุด้วยรอยยิ้ม
" ได้ลูกคนใหม่จนลืมผมแล้วมั้งเนี่ย" โทโมะบอกอย่างงอนๆ
" ป๊าก็รักแก แต่หน่อยกว่าหนูแก้วนิดนึง" ป๊าบอกแล้วหัวเราะออกมา ทำให้เจ้าตัวหน้ามุ่ยไปดี
" ผมไปอาบน้ำดีกว่า" โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป
" ไปดูหน่อยสิ งอนไปแล้ว" เคนจิเอ่ยบอกหญิงสาวที่นั่งข้างมารดา
" ไปเถอะลูก" ม๊าบอก แก้วจึงเดินตามขึ้นไปทันที
++ อัพแล้วนะ วันนี้ไม่ได้อัพเลย ไม่อยู่บ้าน เพิ่งกลับมาก็อัพให้เลย เม้นให้ด้วยนะ ของคุณหลายๆ เด้อ ^^ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ