แอบมีเธออยู่ในใจ TK
8.1
23)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฟอด ชายหนุ่มหอมแก้มหญิงสาวทันทีที่เธอลืมตา
" ขี้โกงอ่ะ" แก้วบอกชายหนุ่ม
" ก็แก้วน่ารักนิ พี่ก็เลยอยากหอม" โทโมะบอกแล้วยื่นฟน้าเข้ามาใกล้
" ไม่ต้องมาใกล้เลย อยู่ใกล้พี่ที่ไรเปลืองตัวทุกที" แก้วบอกแล้วหยิบหมอนมาวางบนตัก โทโมะจึงล้มตัวนอนบนตักของหญิงสาว
" พี่ขอนอนพักหน่อยนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วไม่ว่าอะไรเพราะคิดว่าชายหนุ่มนั้นอยากพักผ่อนบ้าง แก้วนั่งมองชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มพร้อมเอามือไปเขี่ยผมที่หล่นลงมาปิดหน้าให้ดูดีขึ้น
" รักพี่ไหมคนดี" โทโมะจับมือหญิงสาวไว้แล้วลืมตาขึ้นมามอง
" ทำไมถ้าแบบนั้น ถ้าแก้วไม่รักพี่ แก้วคงไม่ยอมให้พี่จับมือ กอด หอมแก้มแบบนี้หรอก" ฉันถามชายหนุ่ม
" พี่อยากถามให้แน่ใจ"
" แล้วพี่ล่ะ"
" รักมากที่สุด" โทโมะตอบพร้อมลุกขึ้นมานั่งตรงหน้าหญิงสาว ทั้งสองมองจ้องเข้าไปในดวงตาของกันและกัน
" พี่ห้ามมีคนอื่นได้ไหม ถ้ามีก็บอกกันดีๆ แก้วจะเป็นคนไปเอง" แก้วเอ่ยบอกด้วยน้ำตาที่เริ่มคลอ
" ไม่ พี่จะไม่มีใคร จะมีแค่แก้วคนเดียว และแก้วก็ต้องมีแค่พี่คนเดียว" โทโมะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" แก้วรักพี่นะ" แก้วบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้าไปแตะริมฝีปากชายหนุ่มเบาๆ ก่อนจะถอนออกมาด้วยรอยยิ้ม
" น้องฉันมันไวไฟจริงๆ" ป๊อบปี้ที่เดินหาน้องสาวกับเพื่อนหนุ่ม เข้ามาเห็นพอดีก็เอ่ยแซว ทำให้น้องสาวตัวเองเขิลจนหน้าแดง ไม่แพ้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้า
" ไอ้มารขัดขวางความสุข แกนี้ขัดจริงๆ เลยนะเนี่ย" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มที่เข้ามาขัดขวางการสวีทของเขา
" อ่ะ อ่ะ วันนี้เปิดโอกาสให้อยู่กันสองคนก็ได้ แต่อย่าเกินเลยนะเว้ย" ป๊อบปี้บอกแล้วหมุนตัวเดินกลับออกไป โดยไม่ลืมกดล็อคประตูห้องให้ด้วย
" รู้หน้าที่ด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันกลับมาหาหญิงสาว
" มาต่อจากเมื่อกี้ดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ไม่ได้ แค่นั้นพอ แก้วยังเรียนอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วล้มตัวลงนอนพร้อมเอาตุ๊กตามิกกี้ เมาส์ตัวใหญ่มานอนกอด
" กอดพี่แทนมิกกี้ เมาส์ไม่ได้เหรอ พี่อยากโดนกอดแบบตุ๊กตาบ้างอ่ะ" โทโมะล้มตัวนอนข้างๆ หญิงสาว แต่มีเจ้าตุ๊กตาตัวใหญ่มาคั่นกลางเอาไว้
" ไม่ได้ แก้วติดเจ้าตัวนี้มาก"
" แต่ต่อไปนี้ แก้วต้องมาติดตัวนี้แทน" โทโมะบอกแล้วดึงตุ๊กตามิกกี้ เมาส์ออก แล้วขยับเข้ามาใกล้หญิงสาวแล้วดึงมือแก้วให้มากอดตัวเอง
" ไม่นุ่มเหมือนมิกกี้เลย"
" ถ้าแบบนี้นุ่มพอไหม" โทโมะบอกแล้วจูบหญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนจะถอนริมฝีปากออกมา
" ไม่รู้" แก้วบอกแล้วหันหลังหนี โทโมะจึงโอบเอวมากอดไว้ ก่อนจะหลับไปทั้งคู่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้ว ไอ้โมะ ตื่นกันหรือยัง" ป๊อบปี้เอ่ยเรียกน้องสาวกับเพื่อนหนุ่ม
" ตื่นแล้วพี่ป๊อบ" แก้วตะโกนบอกพี่ชายก่อนจะหันไปปลุกชายหนุ่มที่นอนกอดอยู่
" ตื่นแล้วครับ" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้นนั่งก่นอทั้งสองจะเดินกลับมายังห้องนอนของหญิงสาว แก้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนโทโมะก็เดินไปยังห้องที่เขาเคยมานอนเพื่ออาบน้ำเช่นเดียวกัน
" ว้าว วันนี้พี่ชายแก้วลงมือทำอาหารเองเลย" แก้วบอกเพราะวันนี้พี่ชายเธอลงมือทำข้าวต้มกุ้ง
" ก็แก้วไม่ตื่นพี่ก็ต้องทำเองสิครับคุณน้องสาว" ป๊อบปี้บอกแล้วเอามือยีหัวน้องสาว
" ขอชิมหน่อยว่าอร่อยป่าว" แก้วบอกพร้อมหยิบช้อมมาตักก่อนจะเป่าและเอาเข้าปาก
" เป็นไงแก้ว"
" อร่อย แก้วไม่ได้กินฝีมือพี่ป๊อบมานานแล้วนะ ตั้งแต่พี่ไปเป็นนักร้อง" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
" ไว้พี่ว่างจะมาทำให้แก้วกินอีกนะ" ป๊อบปี้บอกแล้วโอบไหล่น้องสาวเอาไว้
" อ่ะแฮ่ม" โทโมะเดินเข้ามายืนระหว่างคนทั้งคู่
" ไอ้โมะ นี้มันน้องสาวข้าจะเว้ย" ป๊อบปี้เอ่ยว่าเพื่อนหนุ่ม
" พี่ก็เหอะ หวงเป็นเหมือนกันนะเว้ย" โทโมะบอกแล้วจับมือแฟนสาวเดินออกไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร
" พี่นั่งรอก่อนนะ เดี๋ยวแก้วไปเอาน้ำมาให้" แก้วบอกแล้วเดินหายเข้าไปในครัว ก่อนจะเดินออกมาพร้อมพี่ชายที่ยกถ้วยข้ามต้มมาให้
" ฝีมือดีเหมือนกันนะเนี่ย" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม
" แน่นอน" ป๊อบปี้บอกอย่างยิ้มๆ
" แต่แก้วทำอะไรกว่าแกเยอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้แฟนสาว
" งั้นไม่ต้องกินดีไหมไอ้คนปากเสีย" ป๊อบปี้บอกแล้วจะดึงชามไม่ให้เพื่อนหนุ่มได้ทาน
" ไม่ดีแน่"
" รีบกินเถอะ วันนี้มีงานสายๆ ไม่ใช่เหรอ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มทั้งสอง เมื่อทานอิ่มแก้วก็ขึ้นรถไปกับพี่ชาย ส่วนโทโมะก็ขับรถตามไปห่างๆ ไม่นานรถทั้งสองคันก็มาจอดที่ลานจอดรถของห้างแห่งหนึ่ง
" วันนี้มีงานอะไรเหรอพี่ป๊อบ" ฉันเอ่ยถามพี่ชายพร้อมหยิบกระเป๋าสะพายยีนส์ใบโปรดมาสะพาย
" อัดรายการนะ ไปเถอะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินลงมา
" หวัดดีค่ะพี่เขื่อน พี่เคนตะ พี่จงเบ" แก้วเอ่ยทักทั้งสามหนุ่ม
" คิดถึงน้องแก้วจังเลย มามะมาให้พี่กอดที่หนึ่ง" เขื่อนบอกแล้ววิ่งเข้ามากอดน้องสาวของเพื่อน
" น้องแก้วทำไมใส่น้ำหอมกลิ่นเดียวกับไอ้โมะเพื่อนพี่เลยอ่ะ" เขื่อนที่ไม่ได้มองก็ไม่รู้ว่าโทโมะนั้นเข้ามาบัง ทำให้เขื่อนกอดโทโมะเต็มๆ
" พี่เขื่อน แก้วอยู่นี้" แก้วบอกทำให้เขื่อนหันมามองหญิงสาว ก่อนจะหันไปมองคนที่กอด
" ไอ้บ้านี้ มาบังทำไมว่ะ" เขื่อนบอกอย่างหงุดหงิด
" ฮ่าฮ่าอ่า" เพื่อนๆ ที่เหลือต่างหัวเราะเขื่อนทันทีที่รู้ว่าเขื่อนกอดใคร
++ อัพให้แล้วนะ เม้น เม้น ติ ชม โหวต ให้ด้วยนะจ๊ะ ++
" ขี้โกงอ่ะ" แก้วบอกชายหนุ่ม
" ก็แก้วน่ารักนิ พี่ก็เลยอยากหอม" โทโมะบอกแล้วยื่นฟน้าเข้ามาใกล้
" ไม่ต้องมาใกล้เลย อยู่ใกล้พี่ที่ไรเปลืองตัวทุกที" แก้วบอกแล้วหยิบหมอนมาวางบนตัก โทโมะจึงล้มตัวนอนบนตักของหญิงสาว
" พี่ขอนอนพักหน่อยนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วไม่ว่าอะไรเพราะคิดว่าชายหนุ่มนั้นอยากพักผ่อนบ้าง แก้วนั่งมองชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มพร้อมเอามือไปเขี่ยผมที่หล่นลงมาปิดหน้าให้ดูดีขึ้น
" รักพี่ไหมคนดี" โทโมะจับมือหญิงสาวไว้แล้วลืมตาขึ้นมามอง
" ทำไมถ้าแบบนั้น ถ้าแก้วไม่รักพี่ แก้วคงไม่ยอมให้พี่จับมือ กอด หอมแก้มแบบนี้หรอก" ฉันถามชายหนุ่ม
" พี่อยากถามให้แน่ใจ"
" แล้วพี่ล่ะ"
" รักมากที่สุด" โทโมะตอบพร้อมลุกขึ้นมานั่งตรงหน้าหญิงสาว ทั้งสองมองจ้องเข้าไปในดวงตาของกันและกัน
" พี่ห้ามมีคนอื่นได้ไหม ถ้ามีก็บอกกันดีๆ แก้วจะเป็นคนไปเอง" แก้วเอ่ยบอกด้วยน้ำตาที่เริ่มคลอ
" ไม่ พี่จะไม่มีใคร จะมีแค่แก้วคนเดียว และแก้วก็ต้องมีแค่พี่คนเดียว" โทโมะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" แก้วรักพี่นะ" แก้วบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้าไปแตะริมฝีปากชายหนุ่มเบาๆ ก่อนจะถอนออกมาด้วยรอยยิ้ม
" น้องฉันมันไวไฟจริงๆ" ป๊อบปี้ที่เดินหาน้องสาวกับเพื่อนหนุ่ม เข้ามาเห็นพอดีก็เอ่ยแซว ทำให้น้องสาวตัวเองเขิลจนหน้าแดง ไม่แพ้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้า
" ไอ้มารขัดขวางความสุข แกนี้ขัดจริงๆ เลยนะเนี่ย" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มที่เข้ามาขัดขวางการสวีทของเขา
" อ่ะ อ่ะ วันนี้เปิดโอกาสให้อยู่กันสองคนก็ได้ แต่อย่าเกินเลยนะเว้ย" ป๊อบปี้บอกแล้วหมุนตัวเดินกลับออกไป โดยไม่ลืมกดล็อคประตูห้องให้ด้วย
" รู้หน้าที่ด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันกลับมาหาหญิงสาว
" มาต่อจากเมื่อกี้ดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ไม่ได้ แค่นั้นพอ แก้วยังเรียนอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วล้มตัวลงนอนพร้อมเอาตุ๊กตามิกกี้ เมาส์ตัวใหญ่มานอนกอด
" กอดพี่แทนมิกกี้ เมาส์ไม่ได้เหรอ พี่อยากโดนกอดแบบตุ๊กตาบ้างอ่ะ" โทโมะล้มตัวนอนข้างๆ หญิงสาว แต่มีเจ้าตุ๊กตาตัวใหญ่มาคั่นกลางเอาไว้
" ไม่ได้ แก้วติดเจ้าตัวนี้มาก"
" แต่ต่อไปนี้ แก้วต้องมาติดตัวนี้แทน" โทโมะบอกแล้วดึงตุ๊กตามิกกี้ เมาส์ออก แล้วขยับเข้ามาใกล้หญิงสาวแล้วดึงมือแก้วให้มากอดตัวเอง
" ไม่นุ่มเหมือนมิกกี้เลย"
" ถ้าแบบนี้นุ่มพอไหม" โทโมะบอกแล้วจูบหญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนจะถอนริมฝีปากออกมา
" ไม่รู้" แก้วบอกแล้วหันหลังหนี โทโมะจึงโอบเอวมากอดไว้ ก่อนจะหลับไปทั้งคู่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้ว ไอ้โมะ ตื่นกันหรือยัง" ป๊อบปี้เอ่ยเรียกน้องสาวกับเพื่อนหนุ่ม
" ตื่นแล้วพี่ป๊อบ" แก้วตะโกนบอกพี่ชายก่อนจะหันไปปลุกชายหนุ่มที่นอนกอดอยู่
" ตื่นแล้วครับ" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้นนั่งก่นอทั้งสองจะเดินกลับมายังห้องนอนของหญิงสาว แก้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนโทโมะก็เดินไปยังห้องที่เขาเคยมานอนเพื่ออาบน้ำเช่นเดียวกัน
" ว้าว วันนี้พี่ชายแก้วลงมือทำอาหารเองเลย" แก้วบอกเพราะวันนี้พี่ชายเธอลงมือทำข้าวต้มกุ้ง
" ก็แก้วไม่ตื่นพี่ก็ต้องทำเองสิครับคุณน้องสาว" ป๊อบปี้บอกแล้วเอามือยีหัวน้องสาว
" ขอชิมหน่อยว่าอร่อยป่าว" แก้วบอกพร้อมหยิบช้อมมาตักก่อนจะเป่าและเอาเข้าปาก
" เป็นไงแก้ว"
" อร่อย แก้วไม่ได้กินฝีมือพี่ป๊อบมานานแล้วนะ ตั้งแต่พี่ไปเป็นนักร้อง" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
" ไว้พี่ว่างจะมาทำให้แก้วกินอีกนะ" ป๊อบปี้บอกแล้วโอบไหล่น้องสาวเอาไว้
" อ่ะแฮ่ม" โทโมะเดินเข้ามายืนระหว่างคนทั้งคู่
" ไอ้โมะ นี้มันน้องสาวข้าจะเว้ย" ป๊อบปี้เอ่ยว่าเพื่อนหนุ่ม
" พี่ก็เหอะ หวงเป็นเหมือนกันนะเว้ย" โทโมะบอกแล้วจับมือแฟนสาวเดินออกไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร
" พี่นั่งรอก่อนนะ เดี๋ยวแก้วไปเอาน้ำมาให้" แก้วบอกแล้วเดินหายเข้าไปในครัว ก่อนจะเดินออกมาพร้อมพี่ชายที่ยกถ้วยข้ามต้มมาให้
" ฝีมือดีเหมือนกันนะเนี่ย" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม
" แน่นอน" ป๊อบปี้บอกอย่างยิ้มๆ
" แต่แก้วทำอะไรกว่าแกเยอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้แฟนสาว
" งั้นไม่ต้องกินดีไหมไอ้คนปากเสีย" ป๊อบปี้บอกแล้วจะดึงชามไม่ให้เพื่อนหนุ่มได้ทาน
" ไม่ดีแน่"
" รีบกินเถอะ วันนี้มีงานสายๆ ไม่ใช่เหรอ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มทั้งสอง เมื่อทานอิ่มแก้วก็ขึ้นรถไปกับพี่ชาย ส่วนโทโมะก็ขับรถตามไปห่างๆ ไม่นานรถทั้งสองคันก็มาจอดที่ลานจอดรถของห้างแห่งหนึ่ง
" วันนี้มีงานอะไรเหรอพี่ป๊อบ" ฉันเอ่ยถามพี่ชายพร้อมหยิบกระเป๋าสะพายยีนส์ใบโปรดมาสะพาย
" อัดรายการนะ ไปเถอะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินลงมา
" หวัดดีค่ะพี่เขื่อน พี่เคนตะ พี่จงเบ" แก้วเอ่ยทักทั้งสามหนุ่ม
" คิดถึงน้องแก้วจังเลย มามะมาให้พี่กอดที่หนึ่ง" เขื่อนบอกแล้ววิ่งเข้ามากอดน้องสาวของเพื่อน
" น้องแก้วทำไมใส่น้ำหอมกลิ่นเดียวกับไอ้โมะเพื่อนพี่เลยอ่ะ" เขื่อนที่ไม่ได้มองก็ไม่รู้ว่าโทโมะนั้นเข้ามาบัง ทำให้เขื่อนกอดโทโมะเต็มๆ
" พี่เขื่อน แก้วอยู่นี้" แก้วบอกทำให้เขื่อนหันมามองหญิงสาว ก่อนจะหันไปมองคนที่กอด
" ไอ้บ้านี้ มาบังทำไมว่ะ" เขื่อนบอกอย่างหงุดหงิด
" ฮ่าฮ่าอ่า" เพื่อนๆ ที่เหลือต่างหัวเราะเขื่อนทันทีที่รู้ว่าเขื่อนกอดใคร
++ อัพให้แล้วนะ เม้น เม้น ติ ชม โหวต ให้ด้วยนะจ๊ะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ