โรงเรียนอาถรรพ์ กับ 5สาว5สัมผัส

1
 ณ ระเบียงของบ้านแห่งหนึ่ง ที่อยู่ในกรุงเทพ  อังศุมาลิน หญิงสาวคนหนึ่ง กำลังใส่หูฟัง นั่งฟังเพลง
เธอ นั่งเสียงใจ เรื่องความรักในอดีต  น้ำตาค่อยๆหยดลงมาจากใบหน้าที่มีแต่ความเศร้า
เธอนังคิดย้อนเวลาตอนที่ความรักแตกสลาย
 
ย้อนไปเมื่อ 1เดือนที่แล้ว
  "เราเลิกกันเถอะ"  เสียงบอกลาของพีรถัทรแฟนหนุ่มของอังศุมาลินทำให้อังศุมาลินหันมาด้วยควาเจ็บ
" ทำไมเราต้องเลิกกัน"  อังศุมาลินขอเหตุผล
" พี่ว่ารินไม่เหมือนคนอื่น"  พีรภัทรมองหัวจรดเท้าของอังศุมาลินแล้วบอกเหตุผล 
"รินแค่ชอบสีดำ ใส่ตุ้มหูสีดำ  ใส่แหวนสีดำ ทาเล็บสีดำ ใส่กำไลสีดำ แต่งตัวสีดำ "  อังศุมาลินบ่น
" อันนั้นพี่เข้าใจแต่มันมีอีกอย่าง" พีรภัทรมองหน้างศุมาลิน
" ริน ได้ยินสียงวิญญาณ นี่ใช่ไหม "  อังสุมาลินถามพีรภัทร
"ใช่นี่ไงที่รินไม่เหมือนคนอื่น"  พีรภัทรตอบ
" แล้วทำไมล่ะ" อังสุมาลินถาม
" ฟังน่ะริน ผีมันไม่มีในโลก"  พีรภัทรพูดออกมาและมันทำให้อังศุมาลินโกรธมากจึงตบหน้าพีรภัทรดัง
"เปี๊ย " รอยนิ้วมือทั้งห้านิ้วสีแดงจาดอยู่บนหน้าพีรภัทร  " นี้รินตบพี่" 
"ใช่ริน ตบ "  มือระนาดประจำวงดนตรีถ้ามือไม่หนักก็เป็นไม่ได้
"ไปก่อนน่ะรินหวังว่าเราคงจะไม่ได้เจอกันอีก" พีรภัทรบอกลา
 
เมืออังศุมาลินย้อนความทรงจำแล้วเธอก็ร้องไห้ออกมาอังศุมาลินกรึ้ดดังลั่นบ้าน
นริษราที่นั่งเล่นอยู่ในห้องครัว ได้ยินเสียงอังศุมาลินเลยวิ่งขึ้นไป
" ตะวันเป้นอะไรอ่ะ รีบวิ่งขึ้นไปดูเร็ว" นริษรารีบวิ่งขึ้นไปหา
"ทราย" อังศุมาลินเรียกนริษรา
นริศราวิ่งเข้าไปสวมกอดอังศุมาลิน " โอ้ตะวัน" นริศราปลอบอังศุมาลิน
"แล้วแกร้องไห้ทำไมอ่ะ" ปพิชญาถามอังศุมาลิน
" พี่พีไม่รักฉันแล้ว อาย" อังศุมาลินบอกปพิชญา
" เรื่องนี้อีกและ โถตะวัน " จิตภัทรสงสารอังศุมาลิน
" ปล่อยมันเถอะ อย่าได้แคร์" เปรมลินบอกอังศุมาลิน
" อ้อใช่เรื่องพี่พีป่ะ" สุขอนันตย์ถาม
"นายซัน แกจะพูดทำไมว่ะ" ปพิชญาบอกสุขอนันตย์
 
ทุกคนประคอง อังศุมาลิน ลงไปนั่งที่โต๊ะอาหารกลางบ้าน
'' โธ่ เว้ย ผู้ชายเฮงซวย " อังศุมาลินพูดขึ้นมาด้วยวามเสียใจ
" แกต้องไม่เสียใจให้กับผู้ชายเฮงซวย" ปพิชญาบอก
" ฉันจะต้องไม่เสียใจให้กับผู้ชายเฮงซวย" อังศุมาลินพูด
" งั้นเดี๊ยวทรายไปทำเค้กมาให้ทุกๆคนกินน่ะ" นริศรารีบวิ่งไปทำเค้กที่ห้องครัว
สักพักหนึ่ง
"มาแล้วจร้า "  นริศรายกเค้กกลิ่นหอมอบอวนมาแล้ววางไว้ที่โต๊ะอาหาร
" เค้กช๊อคโกแลตแสนอร่อย " นริศราพรีเซนต์เค้กของเธอ

"น่ากินจังเลย" จิตภัตรพูด
ทุกคนลงมือกินอย่างอร่อย จนสักครู่หนึ่งมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
" กรึ้งๆ"  อังศุมาลินได้ยินเสียง เลย บอกจิตภัตร
" มีคนโทรมาอ่ะเจ๊แก้ว"
จิตภัทรเช็ดปากแล้วรีบไปรับโทรศัพท์
" สวัสดีค่ะ มีอะไรหรอค่ะ"
" คือผมต้องการให้พวกคุณช่วยอะไรหน่อยครับ"
"เกี่ยวกับอะไรค่ะ" 
" เดี๊ยวผมจะเข้าไปที่บ้านของพวกคุนตอนเวลา6.00น.น่ะครับ"
"ได้ค่ะ " จิตภัตรตอบตกลง
" มีอะไรหรอเจ๊" อังศุมาลินถาม
" มีคนเขาขอความช่วยเหลือ"
"ต้องมีผีเขามาเกี่ยวข้องด้วยใช่ไหมเจ๊ " สุขอนัตย์ถาม
" ปากเสีย " ปพิชญาบ่นสุขอนันตย์
"น่าจะต้องมี " จิตภัตรบอก
'' น่าเบื่อ" เปรมลินบ่น