คดีลับ....คดีหัวใจ

ทั้งสามคนออกจากห้องมาพร้อมกัน ป็อปปี้แยกไปจัดการเรื่องโอนการชันสูตรศพของดาด้าให้อยู่ในความรับผิด
 
ชอบของฟางส่วนสองสาวขึ้นรถขับออกจาก The Rose ตรงไปยังโรงพยาบาลที่ฟางประจำการอยู่  พวกเธอเดิน
 
ไปยังห้องชันสูตร ที่ลูกน้องของป็อปปี้นำ ร่างของดาด้ามารอแล้ว 
 
“คุณหมอฟางค่ะ หนูทความสะอาดศพ แต่เจอรอยอะไรแปลกๆ คุณหมอช่วยไปดูก่อนได้มั้ยค่ะ”
 
แพทย์ฝึกหัดโผ่ลออกมาหาฟาง ที่หน้าห้องชันสูตร
 
“รอยอะไรกัน” เดินตามเข้ามาดูรอยที่ว่า
 
นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดชึ้รอยแปลกๆที่ว่าให้คุณหมอสาวดู  ฟางก้มลงไปดูรอบที่ว่าใก้ลๆ
 
“เก้าดอกจิก”
 
ที่ผู้ตายเขียนเอาไว้ที่ท้องแขน ทำให้พวกเธอมองไม่เห็นในตอนแรก
 
“แมสเซสอีกอันงั้นเหรอ” แก้วถามมึนๆ
 
ฟางจับนิ้วของดาด้าขึ้น มาดูก็พบว่าปลายนิ้วของเธอมีรอยเลือดแห้งกรังติดอยู่ ทำให้สรุปได้ว่า
 
รอยสัญลักษรูปเก้าดิกจิกที่ท้องแขน เจ้าตัวเป้นคนเขียนทิ้งไว้ และที่ต้องเขียนไว้ใต้ท้องแขน
 
ก็คงเพราะไม่อยากให้คนร้ายรู้ว่าเธอแอบทิ้งหลักฐานไว้ชี้ตัวฆาตกรนั้นเอง
 
“เก้าดอกจิก รูปหัวใจ แล้วมันเกี่ยวข้องกันยังไงล่ะทีนี้”
 
แก้วบ่นออกมาอย่างไม่เข้าใจ ฟางลงมือหาร่องรอยอื่นๆเพิ่มเติมแต่ก็ไม่พบหลักฐานใดๆเพิ่มอีก
 
“คงจะต้องลองผ่าพิสูจน์ร่างเธอดูเท่านั้นแหละ บางทีเราอาจพบเบาะแสอื่นๆเพิ่มเติมอีก”
 
พูดปลอบใจตัวเอง ก่อนจะลงมือเริ่มขั้นตอนในการผ่าพิสูจน์ร่างของดาด้าด้วยตัวเอง
 
จรดปลายมีดผ่ากรีดลงมาตั้งแต่ หลอดลม ช่วงหน้าอกไล่ลงมาถึงยริเวณหน้าท้อง
 
ที่มีบาดแผลฉกรรณ์นับ 10 แผล ซึ่งสาหัสที่สุดน่าจะเป็นที่บริเวณช่องท้องดด้านบน
 
นับได้8แผล และที่บริเวณใต้ราวนม 2แผล สาเหตุของการเสียชีวิตมาจากการที่ผู้ตายเสีย
 
เลือดมาก มีเลือดออกในบริเวณช่องท้อง ที่ปลายคมของมีดไปตัดเส้นเลือดใหญ่เข้าพอดี
 
และที่น่าสนใจคือ อวัยวะภายในไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย
 
“ฟางว่าอาวุธที่คนร้ายเลือกใช้น่าจะเป็นมีดทำครัวขนาดเล็ก หรือไม่ก็คัตเตอร์
 
เพราะดูจาดบาดแผลที่ไม่ลึก รอยฉีกขาดค่อนข้างเรียบ ปากแผลกว้งเพียง 1-2 เซนติเมตร
 
เท่านั้น แต่ระยะการแทงค่อนข้างถี่ “
 
ฟางอธิบายภาพรวมของการชันสูตรให้ป็อปปี้ แก้ว และโทโมะที่ตามมาสมทบทีหลังฟัง
 
รวมถึงแมสเซสอีกอันที่เพิ่งพบด้วย
 
“พี่พอจะพบอาวุธต้องสงสัยบ้างมั้ยค่ะ”
 
“ถ้าเป็นมีดหรือคัตเตอร์อย่างที่เราว่า ก็คงต้องเอาของที่ทางร้านมีทั้งหมดมาตรวจสอบ
 
หาคราบเลือดเอา”
 
“แต่แก้วว่า งานนี้คนร้ายก็คงเอาไปด้วย มันคงไม่ทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุหรอก”
 
“ก็ไม่แน่นะแก้ว เพราะมีคนไปพบศพเร็ว มันอาจจะยังไม่ทันได้ทำลายทิ้งก็เป็นได้”
 
 
ฟางส่งต่อให้แพทย์ฝึกหัดมารับหน้าที่ต่อ จัดการเปลี่ยนจากชุดการ์ดมาเป็นชุดเดิม ตามมาสมทบกับ
 
ทั้งสามคนที่ยืนรออยู่ที่ลานจอดรถ
 
“แล้วพี่สอบปากคำ 4 คนนั้นได้ความว่าไงบ้างพี่ป็อป”
 
แก้วเอ่ยถามพี่ชาย ที่กำลังขับรถกลับโรงพักอยู่
 
“เรื่องนั้นพี่ว่าเอาไว้ก่อนเถอะครับแก้ว ตอนนี้แวะกินอะไรก่อนเหอะครับ พี่หิว”
 
โทโมะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหมดแรง เพราะตัวเขาเองเพิ่งจะปิดคดีล่อซื้อขบวนการค้าไม้เถื่อน
 
ไปได้ ก็รีบโดดมา(คุม) แฟนสาวที่เจ้าตัวขันอาสาของช่วยฟางเรื่องคดีของป็อปปี้
 
ป็อปปี้ยอมจอดแวะข้างทาง หาข้าวให้เพื่อนกินก่อนที่เขาจะตายไปอีกคน
 
หลังจากแวะหาอะไรรองท้องเรียบร้อย ทั้งสี่คนก็กลับเข้ามาสะสางคดีต่อให้เสด็จ
 
.
.
.
 
“ท่าจะเหนื่อยจริง'ไรจริง”
 
แก้วพูดขณะมองโทโมะที่นอนเหยีดยาวหลับคาโซฟาไปแล้ว
 
“แล้วตกลงพี่ได้อะไรมาบ้างค่ะ พี่ป็อป”
 
ป็อปปี้นั่งลงก่อนจะดึงฟางให้นั่งลงบนตักตัวเอง แก้วทรุดตัวลงนั่งบนโซฟายาว
 
ตัวเดียวกับที่แฟนแหนุ่มนอนอยู่ ดูเหมือนคนที่หลับอยู่จะได้กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย
 
ถึงได้พลิกตัวกลับมาดึงเอวบางของสาวเจ้าเข้าไปกอดเอาได้ ซุกหน้าลงกับเอวบางก่อนจะหลับ
 
อีกครั้ง
 
‘คนเราตอนหลับยังไม่วาย ทิ้งนิสัยขี้หวงไปอีก เชื่อเขาเถอะค่ะ มีพี่โมะคนเดียวเท่านั้นแหละที่ทำได้’
 
“เวลาที่เกิดเหตุน่าจะเป็นเวลา เที่ยงคืนครึ่ง ภาพจากกล้องวงจรปิดบริเวณหน้าเวที ยืนยันได้ว่าดาดด้าเดินลง
 
จากเวทีตั้งแต่ เที่ยงคืน ก่อนที่เปิ้ลเพื่อนนักเต้นจะไปพบเธอเป็นศพตอน ตี2.26 นาที แสดงว่าเวลาที่ฆาตกร
 
ลงมือก็คืดช่วงเวลา เที่ยงคืนห้านาที ไปจนถึง ตีสองยี่สิบห้านาที”
 
“แล้วพี่ตรวจสอบกล้องวงจรปิดจุดอื่นๆหรือยังค่ะ แก้วว่าบางทีเราอาจจะเจอผู้ต้องสงสัยที่จุดใดจุดหนึ่ง” 
 
“ไม่เลย เหมือนคนร้ายจะรู้ว่าทั่วทั้งร้านมีกล้องวงจรปิดอยู่ เราถึงไม่พบใครที่น่าสงสัยเลยซักรายเดียว”
 
ป็อปปี้เอ่ยด้วยสีหน้าหนักใจ ที่ ณ เวลานี้เขาก็ยังคงควานหาตัวฆาตกรที่ยังคงลอยนวลอยู่ไม่พบ
 
“จากปากคำของทั้ง4คน ต่างก็ยืนยันที่อยู่ให้ตัวเองได้ เริ่มจากราตรี ที่มีเพื่อนนักเต้นและแขกต่างยืนยันได้ว่า
 
ช่วงเวลานั้นเธอเต้นอยู่บนเวที  ตัวเจ๊ดาเองก็รับลูกค้าอยู่ที่โซน V.I.P  ส่วนตัวนายชาญยังไม่มีใคร
 
ยืนยันที่อยู่ให้เขาได้ชัดเจน เพราะเจ้าตัวอ้างว่าออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกและยืนสูดอากาศ
 
เสี่ยจวงเองก็อ้างว่าเขา นั่งเล่นไพ่อยู่ที่ห้องทำงานตัวเองตังแต่ เที่ยงคืนจนถึงตอนที่มีคนไปพบศพ”
 
“แบบนี้แสดงว่า ราตรี เจ๊ดา ต่างก็มีพยานยืนยันซินะ คนที่ไม่มีก้เป็นเสี่ยจวง กับนายชาญ”
 
“ใช่”
 
“อ๊ะ แล้วเรื่องรูปหัวใจที่กระจกละค่ะ เกี่ยวอะไรกับ4 คนนี้บ้าง”
 
^______________________________________________________________^
อัพแล้วเน้อ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^