คดีลับ....คดีหัวใจ
9.2
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “แก้ว”
“ห๊ะ..”
ฟางยกมือแตะริมฝีปาก เป็นสัญาณให้เพื่อนรักเบาเสียงลง ดึงมือแก้วให้ออกจากห้องไปพร้อมกัน
“ฟางว่า เรื่องนี้มันแปลกๆ”
“แก้วก็คิด”
“ยังงี้มันต้อง สืบ” แก้วกับฟางยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยให้กัน
“แต่แก้วว่า ฟางไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า แก้วจะแวะไปขอภาพกล้องวงจรปิดมาตรวจสอบเอง”
“โอเค” ทั้งคู่แยกย้ายกันไป
แก้วเดินตรงไปห้องรักษาความปลอดภัย ที่ตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าอยู่ซักคนเนื่องจากไปให้ปากคำกันหมด
“อยู่ไหนล่ะเนี้ย”
สอดส่ายสายตามองหาเครื่องบันทึกกล้องวงจรปิดตัวที่ต้องการ
‘เปาะ’ ดีดนิ้งถูกใจ เมื่อเจอกับของที่มองหา
“ขอแก้งยืมน่อนนะค่ะ”
ดึงโน้ตบุ๊คคู่ใจออกมาเปิด ก่อนจะจัดการถ่ายโอนข้อมูลมาลงเครื่องของตัวเองไว้ทั้งหมด
“เรียบร้อย ขอบคุณนะค่ะ”
ยิ้มหวายให้กับห้องเปล่าๆ ก่อนจะเดินเร้นกายออกมาจากห้องโดยที่ไม่มีใครทันได้สังเกตุเห็นเธอ
เช่นเดียวกับใครอีกคนที่เดินหายเข้าไปในห้องที่เธอเพิ่งจะออกมาโดยที่เธอหรือใครก็ไม่ทันได้เห็น
“ฟางแก้วได้ข้อมูลแล้วนะ ฟางอยู่ไหน”
(ฟางอยู่ห้องที่ติดกัน กับที่เกิดเหตุนะ)
“ยังเปลี่ยนชุดไม่เสด็จอีกเหรอ”
(เปล่า ฟางมาตรวจดูศพคุณนารี)
“โอเค เดี๋ยวแก้วไปหา”
แก้วเดินหลบเจ้าหน้าที่ ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง เขามาหาฟางที่รออยู่ด้านในจนได้ ที่ป็อปปี้ และโทโมะสั่งให้ย้ายศพ
คุณนารี มาเก็บไว้ก่อน
“ฟางจะทำอะไร อ่ะ”
เดินเข้ามาหาเพื่อนสาวที่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเรียบร้อยแล้ว แถมยังสวมถุงมือยางอย่างเตรียมพร้อมไว้ทั้ง
สองข้างแล้วอีกด้วย
“ฟางสงสัยว่าอะไรกันแน่ ที่ทำให้คุณนารีเสียชีวิตได้ในเวลาเพียงแค่ไม่ถึง 10 นาที”
ตอบแก้ว มือบางรูดซิปถุงที่บรรจุศพของผู้ตายเอาไว้ ไล้มือสำรวจหาบาดแผลฉกรรณ์จากภายนอก โดยมีแก้ว
ช่วยถ่ายรูปเก็บเอาไว้ตรวจสอบอีกที อย่างรู้หน้าที่
“เอ๊ะ...”
“หืม” แก้วยื่นหน้าเข้ามาในจุดที่ฟางหยุดมือสำรวจ
“ทำไมตาคุณนารี มีเลือดออกด้วยล่ะ ฟาง”
“อาการเส้นเลืดฝอยในตาแตก ส่วนมากจะเกิดในกรณีที่ผู้ตายถูกบีบคอ”
“แสดงว่า คุณนารีถูกบีบคอจนตายงั้นเหรอ”
“ไม่เท่าน้นนะแก้ว ที่ปากเธอยังมีคล้ำแปลก เหมือนโดนสารพิษบางอย่างด้วย”
“อ๊ะ ฟางที่คอคุณนารี มีรอยอะไรแปลกๆอยู่ด้วย”
ฟางดึงคอเสื้อของคุณนารีลงต่ำ จนสามารถมองเห็นรอยพาดที่ลำคอของเธอเป็นแนวยาวลักณะแปลกๆ
ยาวพาดไปตลอดตามความยาวของลำคอ
“หรือว่าคุณนารี เธอจะโดนรัดคอด้วยสร้อยเส้นนั้น”
“ไม่ใช่ รอยมันเหมือนเกิดขึ้นหลังจากที่เธอเสียชชีวิตแล้วมากกว่า”
“งั้นแสดงว่าเธอโดนบีบคอ ก่อนจะรัดคองั้นซิ” แก้วสรุปต่ฟางก็ยังคงส่ายหน้าอยู่ดี
“ถึงจะมีเลือดออกในตา มีรอยเขียวคล้ำที่ลำคอ แต่ต่างก็เป็นร่องรอยที่เกิดหลังจากที่เธอเสียชีวิตไปแล้วอยู่ดี
เพราะถึงจะมีเลือดออกในตาก็จริง แต่เป็นในปริมาณที่น้อยมาก”
“งั้นเพราะอะไรกันล่ะ”
ฟางไม่ตอบแต่ลงมือถอดเสื้อผ้าของผู้ตายออกจนหมด มองหาร่องรอยอะไรซะอย่าง ที่แก้วไม่เข้าใจ
“แก้ว ช่วยฟางจับคุณนารี พลิกคว่ำหน่อย” แก้วเข้ามาช่วยอีกแรง
“ฟางกำลังหาอะไรอยู่กันแน่” มองคุณหมดนิติเวชอย่างไม่เข้าใจ
“อะไร ที่มองไม่เห็น ถ้าไม่สังเกตุ” คำตอบยังคงเป็นปริศนา สำหรับแก้วอยู่ดี เธอได้มองฟางที่หยิบแว่นขยาย
ของเจ้าหน้าที่ขึ้นมา ส่องไปตามส่วนต่างๆของร่างคุณนารี
“เจอแล้วๆ” ฟางพูดออกมาอย่างตื่นเต้น หลังจากก้มๆเงยๆส่องหา อะไรบางอย่าง มาพักใหญ่
“อะไรฟาง อะไร”
“รอยเข็มฉีดยา”
ชี้ให้แก้วดูรอยเจาะเข้าไปในชั้นผิวหนัง ที่มันยังไม่ประสานกันดี ทำให้มองเห็นรอยบุ๋มที่พอจะบอกได้ว่า
บริเวณนี้เคยโดนเข็มแทงมาก่อน
“เท่านี้ก็ยืนยันได้แล้ว ว่าคุณนารีน่าจะได้รับสารพิษบางอย่างเข้าสู่ร่างร่างกายโดยการฉีดเข้าทางผิวหนัง
ผ่านเข้าไปทางหลอดเลืด และนี่คงเป็นคำตอบได้ว่าทำไมเธอถึงได้เสียชีวิตภายในเวลาไม่ถึง 10นาที”
“เอ๊ะ แล้วไอ้รอยกลมๆรอบรอยเข็มนี่หล่ะ”
“อันนั้นฟางก็ไม่แน่ใจ คงต้องลองหาอะไรมาเปรียบเทียบดู อาจจะป็นตัวบรรจุยาที่คนร้ายใช้ก็ได้”
“แล้ว ฟางรู้หรือเปล่าว่าคุณนารีเธอโดนวางยาชนิดไหน”
“ฟางยังไม่แน่ใจนะ คงต้องส่งไปให้ที่แล็ปตรวจอีกที “
ฟางตอบพลางตรวจหาร่องรอย เพิ่มเติมแต่ก็ไม่พบอะไรเพิ่มเติมจากที่เธอเจอมาก่อนหน้านี้
“แสดงว่าตอนนี้เราก็มีร่อยรอย แค่ที่คอ นัยตาที่เส้นเลืดฝอยแตกจากกราถูกบีบ รอยเข็มฉีดยา ริมฝีปาก
มีสีคล้ำ และก็ไอ้รอยกลมๆรอบรอยเข็มฉีกยาอีกที”
แก้วจดสมมุติฐานทั้งหมดลงในกระดาษ ที่ข้อมูลยังดูกระจัดกระจายไม่อยู่ในชุดที่จะหาคำตอบได้
“แล้วแก้วได้ของมารึเปล่า”
“มือชั้นนี้แล้ว ^^” ยักคิ้ง ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฟาง
“ฟางว่าเรารีบออกจากห้องนี้กันก่อนเถอะ”
“จริง ถ้าใครมาเห็นเข้าซวยแน่”
ปก้วกับฟางช่วยกันสวมเสื้อผ้าให้คุณนารีตามเดิม แก้วค่อยๆแง้มเปิดประตูออกมาดูต้นทาง ว่าจะสะดวกรึเปล่า
เมื่อเห็นทางโล่งไม่มีใครสงสัย ก็ลากฟางเดินออกจากห้องกลับเข้ามาปะปนอยู่กับกลุ่มคนดู และเจ้าหน้าที่ตามเดิม
“หายไปไหนกันมา”
^______________________________________________________________^
อัพๆๆ ฮ่าๆขอคุณทุกๆคอมเม้นน้า ยอมรับเลยว่าแนวนี้เป็นอะไรที่ยากมาก อาจจะไม่ค่อยสนุกนะ เพราะเราแต่งแนวนี้ไม่เป็นเลย ครั้งแรกที่ลองแต่งเลยแหละ ยังไงก็ติชมกันด้วยน้า
เจอกันตอนหน้าจร้า ^^
“ห๊ะ..”
ฟางยกมือแตะริมฝีปาก เป็นสัญาณให้เพื่อนรักเบาเสียงลง ดึงมือแก้วให้ออกจากห้องไปพร้อมกัน
“ฟางว่า เรื่องนี้มันแปลกๆ”
“แก้วก็คิด”
“ยังงี้มันต้อง สืบ” แก้วกับฟางยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยให้กัน
“แต่แก้วว่า ฟางไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า แก้วจะแวะไปขอภาพกล้องวงจรปิดมาตรวจสอบเอง”
“โอเค” ทั้งคู่แยกย้ายกันไป
แก้วเดินตรงไปห้องรักษาความปลอดภัย ที่ตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าอยู่ซักคนเนื่องจากไปให้ปากคำกันหมด
“อยู่ไหนล่ะเนี้ย”
สอดส่ายสายตามองหาเครื่องบันทึกกล้องวงจรปิดตัวที่ต้องการ
‘เปาะ’ ดีดนิ้งถูกใจ เมื่อเจอกับของที่มองหา
“ขอแก้งยืมน่อนนะค่ะ”
ดึงโน้ตบุ๊คคู่ใจออกมาเปิด ก่อนจะจัดการถ่ายโอนข้อมูลมาลงเครื่องของตัวเองไว้ทั้งหมด
“เรียบร้อย ขอบคุณนะค่ะ”
ยิ้มหวายให้กับห้องเปล่าๆ ก่อนจะเดินเร้นกายออกมาจากห้องโดยที่ไม่มีใครทันได้สังเกตุเห็นเธอ
เช่นเดียวกับใครอีกคนที่เดินหายเข้าไปในห้องที่เธอเพิ่งจะออกมาโดยที่เธอหรือใครก็ไม่ทันได้เห็น
“ฟางแก้วได้ข้อมูลแล้วนะ ฟางอยู่ไหน”
(ฟางอยู่ห้องที่ติดกัน กับที่เกิดเหตุนะ)
“ยังเปลี่ยนชุดไม่เสด็จอีกเหรอ”
(เปล่า ฟางมาตรวจดูศพคุณนารี)
“โอเค เดี๋ยวแก้วไปหา”
แก้วเดินหลบเจ้าหน้าที่ ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง เขามาหาฟางที่รออยู่ด้านในจนได้ ที่ป็อปปี้ และโทโมะสั่งให้ย้ายศพ
คุณนารี มาเก็บไว้ก่อน
“ฟางจะทำอะไร อ่ะ”
เดินเข้ามาหาเพื่อนสาวที่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเรียบร้อยแล้ว แถมยังสวมถุงมือยางอย่างเตรียมพร้อมไว้ทั้ง
สองข้างแล้วอีกด้วย
“ฟางสงสัยว่าอะไรกันแน่ ที่ทำให้คุณนารีเสียชีวิตได้ในเวลาเพียงแค่ไม่ถึง 10 นาที”
ตอบแก้ว มือบางรูดซิปถุงที่บรรจุศพของผู้ตายเอาไว้ ไล้มือสำรวจหาบาดแผลฉกรรณ์จากภายนอก โดยมีแก้ว
ช่วยถ่ายรูปเก็บเอาไว้ตรวจสอบอีกที อย่างรู้หน้าที่
“เอ๊ะ...”
“หืม” แก้วยื่นหน้าเข้ามาในจุดที่ฟางหยุดมือสำรวจ
“ทำไมตาคุณนารี มีเลือดออกด้วยล่ะ ฟาง”
“อาการเส้นเลืดฝอยในตาแตก ส่วนมากจะเกิดในกรณีที่ผู้ตายถูกบีบคอ”
“แสดงว่า คุณนารีถูกบีบคอจนตายงั้นเหรอ”
“ไม่เท่าน้นนะแก้ว ที่ปากเธอยังมีคล้ำแปลก เหมือนโดนสารพิษบางอย่างด้วย”
“อ๊ะ ฟางที่คอคุณนารี มีรอยอะไรแปลกๆอยู่ด้วย”
ฟางดึงคอเสื้อของคุณนารีลงต่ำ จนสามารถมองเห็นรอยพาดที่ลำคอของเธอเป็นแนวยาวลักณะแปลกๆ
ยาวพาดไปตลอดตามความยาวของลำคอ
“หรือว่าคุณนารี เธอจะโดนรัดคอด้วยสร้อยเส้นนั้น”
“ไม่ใช่ รอยมันเหมือนเกิดขึ้นหลังจากที่เธอเสียชชีวิตแล้วมากกว่า”
“งั้นแสดงว่าเธอโดนบีบคอ ก่อนจะรัดคองั้นซิ” แก้วสรุปต่ฟางก็ยังคงส่ายหน้าอยู่ดี
“ถึงจะมีเลือดออกในตา มีรอยเขียวคล้ำที่ลำคอ แต่ต่างก็เป็นร่องรอยที่เกิดหลังจากที่เธอเสียชีวิตไปแล้วอยู่ดี
เพราะถึงจะมีเลือดออกในตาก็จริง แต่เป็นในปริมาณที่น้อยมาก”
“งั้นเพราะอะไรกันล่ะ”
ฟางไม่ตอบแต่ลงมือถอดเสื้อผ้าของผู้ตายออกจนหมด มองหาร่องรอยอะไรซะอย่าง ที่แก้วไม่เข้าใจ
“แก้ว ช่วยฟางจับคุณนารี พลิกคว่ำหน่อย” แก้วเข้ามาช่วยอีกแรง
“ฟางกำลังหาอะไรอยู่กันแน่” มองคุณหมดนิติเวชอย่างไม่เข้าใจ
“อะไร ที่มองไม่เห็น ถ้าไม่สังเกตุ” คำตอบยังคงเป็นปริศนา สำหรับแก้วอยู่ดี เธอได้มองฟางที่หยิบแว่นขยาย
ของเจ้าหน้าที่ขึ้นมา ส่องไปตามส่วนต่างๆของร่างคุณนารี
“เจอแล้วๆ” ฟางพูดออกมาอย่างตื่นเต้น หลังจากก้มๆเงยๆส่องหา อะไรบางอย่าง มาพักใหญ่
“อะไรฟาง อะไร”
“รอยเข็มฉีดยา”
ชี้ให้แก้วดูรอยเจาะเข้าไปในชั้นผิวหนัง ที่มันยังไม่ประสานกันดี ทำให้มองเห็นรอยบุ๋มที่พอจะบอกได้ว่า
บริเวณนี้เคยโดนเข็มแทงมาก่อน
“เท่านี้ก็ยืนยันได้แล้ว ว่าคุณนารีน่าจะได้รับสารพิษบางอย่างเข้าสู่ร่างร่างกายโดยการฉีดเข้าทางผิวหนัง
ผ่านเข้าไปทางหลอดเลืด และนี่คงเป็นคำตอบได้ว่าทำไมเธอถึงได้เสียชีวิตภายในเวลาไม่ถึง 10นาที”
“เอ๊ะ แล้วไอ้รอยกลมๆรอบรอยเข็มนี่หล่ะ”
“อันนั้นฟางก็ไม่แน่ใจ คงต้องลองหาอะไรมาเปรียบเทียบดู อาจจะป็นตัวบรรจุยาที่คนร้ายใช้ก็ได้”
“แล้ว ฟางรู้หรือเปล่าว่าคุณนารีเธอโดนวางยาชนิดไหน”
“ฟางยังไม่แน่ใจนะ คงต้องส่งไปให้ที่แล็ปตรวจอีกที “
ฟางตอบพลางตรวจหาร่องรอย เพิ่มเติมแต่ก็ไม่พบอะไรเพิ่มเติมจากที่เธอเจอมาก่อนหน้านี้
“แสดงว่าตอนนี้เราก็มีร่อยรอย แค่ที่คอ นัยตาที่เส้นเลืดฝอยแตกจากกราถูกบีบ รอยเข็มฉีดยา ริมฝีปาก
มีสีคล้ำ และก็ไอ้รอยกลมๆรอบรอยเข็มฉีกยาอีกที”
แก้วจดสมมุติฐานทั้งหมดลงในกระดาษ ที่ข้อมูลยังดูกระจัดกระจายไม่อยู่ในชุดที่จะหาคำตอบได้
“แล้วแก้วได้ของมารึเปล่า”
“มือชั้นนี้แล้ว ^^” ยักคิ้ง ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฟาง
“ฟางว่าเรารีบออกจากห้องนี้กันก่อนเถอะ”
“จริง ถ้าใครมาเห็นเข้าซวยแน่”
ปก้วกับฟางช่วยกันสวมเสื้อผ้าให้คุณนารีตามเดิม แก้วค่อยๆแง้มเปิดประตูออกมาดูต้นทาง ว่าจะสะดวกรึเปล่า
เมื่อเห็นทางโล่งไม่มีใครสงสัย ก็ลากฟางเดินออกจากห้องกลับเข้ามาปะปนอยู่กับกลุ่มคนดู และเจ้าหน้าที่ตามเดิม
“หายไปไหนกันมา”
^______________________________________________________________^
อัพๆๆ ฮ่าๆขอคุณทุกๆคอมเม้นน้า ยอมรับเลยว่าแนวนี้เป็นอะไรที่ยากมาก อาจจะไม่ค่อยสนุกนะ เพราะเราแต่งแนวนี้ไม่เป็นเลย ครั้งแรกที่ลองแต่งเลยแหละ ยังไงก็ติชมกันด้วยน้า
เจอกันตอนหน้าจร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
