cRaZyLoVe ไอบ้าติงต๊องกับยัยบ๊องสุดแสบ

“ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะ ชั้นกับฟางแค่จะมาบอกว่าข้าวเย็นเสร็จแล้ว ชั้นไปล่ะ” ไอพี่ป๊อปลากฟางออกไปแล้ว ล็อกประตูให้เสร็จสรรพเลยอ่ะ แล้วชั้นจะเอาไงต่อล่ะเนี้ย“ไม่มีคนมาขัดความสุขของเราสองคนอีกแล้วล่ะ” คลานขึ้นมาค่อมชั้นอีกแล้ว“เอ่อ พี่ แก้วว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่านะ” มันน่าจะอร่อยกว่ากินชั้นนะ T^T“ชั้นไม่ให้ไป เธอคิดว่าอยู่บนเตียงกับชั้นสองคนแล้วเธอจะรอดงั้นหรอ” ก็คิดว่าไม่รอดไง ทำใจอยู่ T^T“แก้วขอโทษนะพี่ พี่ปล่อยแก้วไปนะ T^T” นะพี่โทโมะ“จุ๊บ” อย่านานนักสิ หายใจไม่ออก “ชั้นมัดจำไว้ก่อนละกัน เพราะยังไงคืนนี้เธอก็ต้องนอนกับชั้นอยู่ดี หึๆ” ชั้นไม่รอดแน่เลยอ่ะ T^T “ยังไม่ไปอีก อยากต่อให้เสร็จจากเมื่อกี้เลยรึไง”“เปล่าๆ แก้วไปดีกว่า” ชั้นวิ่งไปเปิดประตูแล้ว “เดี๋ยวก่อนสิ” ยังจะเอาอะไรอีก“พี่จะเอาอะไร” อุ้มชั้นอีกแล้ว “ปล่อยแก้วลงนะ”“ชั้นจะปล่อยลงบนเตียงอีก เอามั้ย”“ไม่เอาๆ”Part Tomoดูยัยนี่ดิ เขินใหญ่เลย นั่นมัน first kiss ของเธอคนเดียวซะเมื่อไหร่ล่ะ มันก็ first kiss ของชั้นเหมือนกัน >///<“เหนื่อยถึงกับเดินไม่ไหวเลยหรอครับ น้องแก้วววว” ไอเขื่อนนะไอเขิน ลงมาก็แซวทันทีเลย เขินเหมือนกันนะเว้ย >///< แต่ยัยนี่ท่าทางจะหนักกว่า ไม่มองหน้าใครเลย ซุกหน้าอยู่กับ เอ่ออ เรียกว่าอะไรดีล่ะ ช่างมันเถอะ “พี่อ่ะ คนอื่นเค้าเข้าใจผิดหมดแล้วนะ” ยัยนี่พูดขึ้นมา“ไม่ผิดหรอก หึๆ” ผมค่อยๆวางแก้วลงบนโซฟา“จะต่อกันที่นี่เลยหรอวะ” ยังไม่หยุดอีกนะไอเขื่อน“เรื่องแบบเนี้ยมันต้องต่อในห้องเว้ย” ไอป๊อป“พอได้และ ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลย” แค่เกือบทำ“แล้วทำไมต้องเขินขนาดนั้นด้วยวะ ทั้งสองคนเลยอ่ะ ดูดิ” ไอเขื่อนนนนน“พอได้แล้ว มีอะไรให้กินบ้างวะ รู้สึกว่าว่าที่ภรรยาชั้นจะหิวแล้วล่ะ”“แหมมมมมมมม” ไอเขื่อนยังไม่หยุด“ไอพี่เขื่อน อยากปากแตกก่อนกินข้าวมั้ย” น้องคนนี้ชื่อเฟย์มั้ง“ขอโทษคร๊าบบบบบบ”“เออดี แซวกันอยู่ได้ น้ำลายลงกับข้าวหมดแล้ว”“สมน้ำหน้า แบร่” ก่อนจะพูดอะไรช่วยดูหน้าคนข้างๆแกก่อนดีมั้ยไอป๊อป“ไอพี่ป๊อป” นั่นไงเริ่มแล้วว“มีอะไรครับ”“อยากตายก่อนกินข้าวมั้ยครับ”“ไม่อยากกินข้าวครับ อยากกินฟางครับ”“อยากเป็นควายหรอครับ”“แรงงงงงงงอ่ะ” พึ่งรู้หรอ ไอป๊อป“สม” ผมอุทานเบาๆ“หิวข้าวแล้วอ่ะ” ยัยแก้วพูดกับผมเบาๆ“อยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวไปเอาให้” ผมเข้าไปพูดใกล้ๆ“อะไรก็ได้ แต่วันหลังไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนี้นะ -///-”“อ้าว นึกว่าชอบ” ผมยังแซวไม่เลิก “ขอมัดจำอีกทีได้มั้ยอ่ะ” ผมขอในสิ่งที่ผมต้องการทันที“พอแล้ว ช้ำหมดแล้วนะ”“ไม่หรอก พี่ชอบ หวานดี >///<” เหอะๆ ยัยนี่ยังเขินไม่เลิกแฮะ“เฮ้ย! ไอโมะ อุ้มแก้วไปบนห้องก่อนดีมั้ยวะ”“ไม่ช่วยแล้วยังส่งเสริมอีกนะ ไอพี่เขื่อนนน” ไอเขื่อนโดนอีกแล้ว“ไอเด็กพวกนี้เล่นไม่เลิก เห็นใจพี่บ้าง กินข้าวไม่ลงแล้ว” พี่โฟร์วางจานข้าวลงแล้วเดินขึ้นห้องไป “ดูแลดีๆนะเว้ย อย่าให้เสียงดังเดี๋ยวพี่นอนไม่หลับ” พี่โฟร์พูดแล้วหันมายักคิ้วให้หนึ่งที“พี่โฟร์~~” ดูยัยพวกนี้ดิ จะร้องไห้กันอยู่แล้ว“คร๊าบบบบบบบบ” พวกเราประสานเสียงกันตอบอย่างไม่ต้องสงสัย“ฟางอิ่มแล้ว ไปดีกว่า” เตรียมตัวชิ่งหนีกันใหญ่เลยนะ“จะไปไหนล่ะ”“อาบน้ำ” เธอกำลังพูดสิ่งที่ผิดออกมารู้มั้ย“อาบให้เอามั้ย” นั่นไง ว่าแล้วเชียว“อยากตายรึไง ห๊ะ” ยัยฟางง้างหมัดจะต่อยไอป๊อปแล้ว“ไม่เป็นไรครับ เกรงใจ” ไอป๊อปเป็นหมาหงอยทันที“ไป ขึ้นข้างบนกันดีกว่า พี่ๆล้างจานให้เรียบร้อยด้วย” ยัยฟางพูด แล้วลากแก้วใจจากโซฟาไปแล้ว“อะไรกันวะ” ผมพูดขึ้น“นั่นดิ” ไอพิชที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น“ตัวใครตัวมันละกัน บ้านแกมีกี่ห้องวะไอป๊อป” ไอกั้งพูดขึ้น“ประมาณ 20 ห้องได้อ่ะ” บ้านหรือโรงแรมวะ“เยอะไปมั้ยเนี้ย” นั่นดิ ไอเขื่อนพูดถูก“ไม่หรอก เอาเป็นว่า มาวางแผนกันก่อนดีกว่า” ไอพิชผู้ฉลาดปราดเปรื่องพูดขึ้น“จะเอาไงอ่ะ” เขื่อนถาม“เอาแบบนี้นะ คือว่า .............................................................................. โอเคป่ะ”“ไม่โอเคว่ะ” ผมพูดขึ้น“ทำไมอ่ะ”“ก็แกยังไม่ได้พูดอะไรเลย”“แกจะบอกรีดเดอร์ทามมายยยย”“555+ รีดเดอร์ฉลาดจะตาย ชั้นไม่บอกยังไงก็รู้” ระหว่างที่พวกเราคุยกันอยู่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น“เสียงอะไรวะ” ไอป๊อปก็ได้ยินเหมือนกัน“น่าจะเสียงดนตรี มาจากห้องซ้อมหนิ” ไอพิชฉลาดอีกแล้ว“ใครวะ ไปดูกัน”“ไปสิ”Part Fang@ห้องซ้อมดนตรีคิดว่าพวกนายเล่นดนตรีเป็นแค่กลุ่มเดียวรึไง พวกเราก็เล่นเป็น“นี่พวกเธอจะทำอะไรกัน” กินข้าวมั้ง - -“ซักผ้าอยู่”“อย่ามากวนประสาทชั้นได้มั้ย”“ก็เห็นอยู่ว่าฟางจะเล่นดนตรี”“เล่นเป็น??” ทำไมต้องทำหน้าไม่เชื่อกันด้วยอ่ะ“ก็ลองฟังดูละกัน”“สามม สี่” แก้วให้สัญญาณเริ่ม ชั้นจะร้องแล้วนะ“คิดจะลองมัวจ้องทำไม วันไหนจะได้จับมือ ชอบมาเล็งให้เค้าไปลือ นึกแล้วว่าไม่กล้ายิง” ชั้นร้องเล่นๆนะไม่ได้จะสื่อความหมายอะไรเลยจริ๊งๆ“บังเอิญช่วงเนี้ยกำลังขี้เหงา เกิดความขี้หนาวในใจซะไม่มี ใครมาขอเบอร์โทรอ่ะจะให้ทันทีประมาณนั้น” ยกเว้นพวกพี่หกคนอ่ะ - -“อย่าทำให้ชั้นต้องทอดสะพาน ชั้นไม่ทอดสะพาน โอ้ยไม่ค่อยชำนาญ โอ้ยต้องซ่อนอารการ ทำนิ่งๆนานๆดูซิเธอก็ซื่ออะไรอย่างเนี้ย” ซื่อบื้อล่ะสิไม่ว่า“ยิ่งทำให้เห็นกล้าๆกลัวๆชั้นก็ยิ่งจะกลัว ใจก็เริ่มจะรัว ถ้าเธอขยับมาถึงเนื้อถึงตัวกลัวว่าคงไม่ห้ามเธอเลย” แต่นายอย่าคิดจะแตะชั้นแม้แต่ปลายนิ้วไม่งั้นนายตายแน่ ชั้นร้องเพลงต่อจนจบ“เก่งเหมือนกันหนิ” นายพึ่งรู้รึไง “แต่ร้องเพลงแบบเนี้ยสื่ออะไรรึเปล่า”“แล้วทีนายอ่ะ พูดไม่ค่อยเก่ง แต่รักหมดใจ” ชั้นทำหน้าตาและน้ำเสียงล้อเลียน“แสดงว่าเราคิดเหมือนกัน”“ไม่เหมือนหย่ะ ไปดีกว่า” ชั้นวางไมค์แล้วเดินออกจากห้องไป ซักพักเพื่อนๆที่เหลือก็เดินตามออกมา“ทำไมฟางถึงร้องเพลงนั้นล่ะ” โบว์ถาม“อารมณ์มันพาไปมั้ง”“อารมณ์ไหนล่ะ” เสียงใครวะ“ไม่รู้สิ นายหลอกถามชั้นหนิ” ไอบ้าป๊อปปี้นี่เอง“ไม่ได้หลอก ไปนอนกันดีกว่า”“ไม่ไป”“จะไปดีๆหรือจะให้อุ้มไป”“ไม่ต้อง ชั้นเดินเองได้ เชอะ” ไอพี่บ้า เผด็จการPart Writter “แล้วแก้วล่ะ จะไปต่อกันในห้องได้รึยัง”“ไม่ต้องมาพูดเลย -///-”“หรือจะให้ต่อตรงนี้เลยก็ได้นะ” เอิ่ม โทโมะ แก้วหน้าแดงแล้วนะ“ไม่ต่อที่ไหนทั้งนั้นอ่ะ - - ง่วงแล้ว หาวววว”“เธอคิดว่าจะรอดหรอ” โทโมะลากแก้วไปแล้วววว“เฟย์ไปนอนก่อนนะ”“จะรีบไปไหนล่ะ วันนี้เธอทำกับชั้นไว้เยอะนะ” เขื่อนทำหน้าตาเจ้าเล่ห์“เยอะที่ไหน นิดๆหน่อยๆเอง” นั่นเรียกว่านิดหรอ“ไม่รู้ล่ะ วันนี้เธอต้องไปนอนกับชั้น” เฟย์โดนเขื่อนลากไปอีกคน“เอ่อ ถ้างั้นพวกเราไปนอนกันดีกว่า” โบว์พูดขึ้น“ไปเถอะ เราสามคนไม่ได้บ้าเหมือนไอสามคนนั้น” กั้งตอบ“ยังไงก็ฝันดีนะครับ คุณนางฟ้า” เควินแซว“แต่ชั้นว่าซาตานมากกว่าว่ะ” พูดไม่คิดนะพิชชี่“พวกนายอยากนอนไปแบบไม่ตื่นเลยรึไง” โบว์โหด“เปล่าคร๊าบบบบ”“ถ้างั้นก็ไปนอนได้แล้ว ไม่งั้นได้เกิดสงครามขึ้นแน่” คิตตี้ทิ้งท้ายไว้“ฝันดีนะ” สามหนุ่มพูดล่ำลา“อืม” สามสาวตอบห้วนๆ