น้องรหัสสุดป่วนกับพี่รหัสหลากหลาย

21.00 (ที่บ้านโทโมะ)
เคนตะ:แก แกคิดว่าเด็กใหม่จะเป็นไงวะ
โทโมะ:อืม ก็คง สวย น่ารัก อ่อนโยน โก๊ะหน่อยๆละมั้ง
เขื่อน:โด่มึง นั้นมันสเป็กมึงไม่ใช่ไง (ว้าวๆ ตรงกับม๊าแก้วเลย/ทราย)
โทโมะ:แล้วไงก็มันไม่รู้นี้หว่า แล้วแกคิดว่าไงอะ
เขื่อน:ไม่รู้ดิ แต่ถ้าได้แบบที่แกบอกมานะ ฉันจีบแน่
เคนตะ:ฉันด้วย
โทโมะ:อ่าวไรอะ นั้นมันสเป้กฉันนะ
เคนตะ:555 ใครดีใครได้วะเรื่องแบบนี้
เขื่อน:ถามจริงดิ ถ้าสมมตินะว่าพวกเรารวมไอจงเบกับป๊อปด้วย
โทโมะ เคนตะ:อืมพูดมาดิ
เขื่อน:แล้วถ้าพวกเราเกิดชอบผู้หญิงคนเดียวกันพวกแกจะทำไงวะ แกก่อนเลยไอเคน
เคนตะ:ฉันนะหรอ อืม..แล้วผู้หญิงคนนั้นชอบเราหรือป่าวละถ้าชอบเราก็คงชอบตอบ แต่ถ้าเธอชอบเพื่อนของเราใครซักคนละก็ เราก็คงปล่อยเค้าไป
เขื่อน:โห่แมนโคตร แล้วแกอะไอโมะ
โทโมะ:ถ้าเป้นฉัน สำหรับฉันมันไม่เหมือนไอเคนวะ
เขื่อน เคนตะ:ยังไงวะ
โทโมะ:ก็....ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดี เป็นคนที่ฉันรักมากฉันก็จะไม่ปล่อยไปให้ใคร แต่ถ้าเป็นพวกนายเป็นเพื่อนฉันก็จะปล่อยเธอไปถ้าฉันไม่ดีพอสำหรับเธอ
เขื่อน:โห่ เจ๋งวะเพื่อน
เคนตะ:แล้วถ้าเป็นแกละไอเขื่อน
เขื่อน:ไม่รู้วะ แต่ถ้ามันถึงวันนั้นจริงๆฉันก็คงจะไม่ป่อยผู้หญิงคนนั้นไปแน่ ไม่ว่าจะเป้นใครก็ตาม เป้นไงสั้นๆแต่ได้ใจความปะละ
โทโมะ:แน่วแน่มากมึง กูจะคอยดู
เคนตะ:พูดก้พูดเถอะ เราก็มีกันอยู่แค่สามคนนิ แล้วไอแก่สองตัวนั้นเข้ามาได้ไงอะ
เขื่อน:นั้นสิ ฉันก็ลืมไปแล้ววะ ว่าพวกเรากับคุณลุงสองคนนั้นได้ไง แกจำได้ปะไอโมะ
โทโมะ:ฉันก็จำไม่ได้วะ แต่ที่รู้อย่างเดียวคือตอนนี้พวกเราเป็นเพื่อนรักกันนะ
เคนตะ:โอ๊ย จะร้องไห้
เขื่อน:ไม่ต้องมาทำซึ้งเลยมึง
โทโมะ:555 พวกแกโคตรเลยวะ
เคนตะ:เออนี้ กี่โมงแล้ววะ
เขื่อน:ก็ 21.36 ไมหรอ
เคนตะ:จริงดิ เฮ้ยกูไปละ นัดหญิงไว้
โทโมะ:เออรีบไปเหอะ
เคนตะ:เออกูไปละ บายโว้ย
(แล้วเคนตะก็วิ่งออกไป) (ทีเรื่องหญิงนี้ไวจังนะ/ทราย)
โทโมะ:แล้วแกอะไอเขื่อน จะไปไหนป่าว
เขื่อน:ไม่วะ กูจะนอนกับมึง
โทโมะ:โห่ พูดซะขนลุกเลยมึง
เขื่อน:555 ไปนอนกันเถอะพรุ่งนี้จะได้รีบไปเรียนภาคเช้า
โทโมะ:เออ รู้แล้ว
ตัดมาที่เคนตะ
เคนตะ:อยู่ไหนวะ
(แล้วเคนตะก็เดินหาไปเลื่อยๆ แล้วก็รู้สึกตาลายแต่ก็เจอเพื่อนจนได้)
เคนตะ:ดี เป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันนานเลย
(แล้วเคนตะก็เดินไปกอดคอ)
..........:ว้าย คุณเป็นใครอะ
เคนตะ:อ่าว ขอโทษคับคุณ............
(น่ารักโคตร/เคนตะ)
..........:เออ ไม่เป็นไรค่ะ คุณจำคนผิดหรอค่ะ
เคนตะ:แหะๆ คับ
..........:ค่ะ คุณนี้ตลกจังนะค่ะ
เคนตะ:เออคือคุณชื่อ
...........:เออ ขอโทษนะค่ะ ฉันต้องไปแล้วละค่ะ แล้วหวังว่าพวกเราจะได้เจอกันอีกนะค่ะ บายค่ะ
(แล้วหญิงสาวลึกลับก้เดินจากไป)
เคนตะ:สเป็กเลย นี้มันผู้หญิงในฝัน
เนย:อ่าวเคน ไปไหนมาเนี้ยตามหามาตั้งนาน
เคนตะ:สวย น่ารัก ใจดี เป็กเลย
เนย:เฮ้ย แกเป็นไรเนี้ย
เคนตะ:ห๊ะ อะไร
เนย:อ่าวก้เห็นเอาแต่พูดอะไรก้ไม่รู้
เคนตะ:อ่าวหรอ ไม่มีอะไรหรอนะ ไปเทียวกัน
เนย:มันก้ต้องเป้นแบบนั้น
(สาวคนเป็นใครกันนะ ใครกันที่ทำให้เคนตะเพ้อเจ้อได้ขนาดนี้/ทราย)
ตัดมาที่ฝั่งของจงเบกับป๊อปปี้
ป๊อปปี้:โห่ นี่มันดึกมากเลยวะพวกเรามัวทำไรกันอยู่วะเนี้ย
จงเบ:อ่าวก้มึงบอกเองไม่ใช่ไงละว่าต้องทำบอดให้เสร็จ
ป๊อปปี้:ก็นั้นแหละ แต่กุว่าพวกเรากลับกันเถอะกุเบื่อแล้วอะ
จงเบ:อะ แล้วแต่ กลับก็กลับ งั้นมึงกลับไปก่อนเลยก้แล้วกันกูจะอยู่เก็บของก่อน
ป๊อปปี้:เออๆ ไปละ บายโว๊ย
(แล้วปีอปปี้ก้วิ่งออกไปจากมหาลัย)
จงเบ:เห่อ นี้กูเป็นพ่อคนแล้วหรอวะ
(ห๊ะ!! จงเบมีลูก/ทราย)
จงเบ:ฉันละเหนื่อยใจกับพวกแกจริงๆเลย ไอป๊อป ไอโมะ ไอเขื่อน ไอเคน
(อ้อ นึกว่ามีลูก ที่แท้ก็เพื่อนๆนี้เอง/ทราย)
จงเบ:เห้อ~ บนไปก็เท่านั้น กลับบ้านดีกว่า
จิกโก1:ไง น้องสาวไปเที่ยวกับพี่มั๊ยน้อง
........:อย่ามายุ่งกับฉันนะ
จิกโก2:อย่าหยิ่งไปหน่อยเลย ไปกับพวกเราเถอะ
.........:อ๊ายยย ปล่อยฉันนะ กรี๊ดดด ช่วยด้วยค่ะๆ
จิกโก1:อย่าเสียงดังไปหน่อยเลย
..........:อย่าทำอะไรฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะนะค่ะ
จิกโก2:น่ารักขนาดนี้ใครปล่อยก้ดง่แล้
จงเบ:แต่ถ้าแกไม่ปล่อยแกก้ดคตรดง่
จิกโก2:ใครวะ
จิกโก1:อย่ามาแส่ดีกว่านะ
........:ช่วยด้วยค่ะ
จิกโก2:เงียบหน่า
จงเบ:ไม่ต้องห่วงคับ ผมช่วยคุณแน่
จิกโก1:อย่ามาปากเก่งหน่อยเลยไอน้อง
จงเบ:เก่งไม่เก่งเดียวก็รู้กัน
ตุ๊บๆๆๆๆ
จิกโก1/2:ฝากไว้ก่อนเถอะมึง
จงเบ:อย่าลืมมาเอาคืนนะพี่
(แล้วจิกโกก็วิ่งหนีไป)
จงเบ:เป้นอะไรหรือป่าว
.........:ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณที่ช่วยนะค่ะ
จงเบ:ไม่เป้นไรคับ
.......:นี้ค่ะนามบัตรฉัน ถ้ามีอะไรให้ช่วยก้โทมาได้นะค่ะ เพื่อฉันจะได้ตอบแทนคุณบ้าง
จงเบ:ขอบคุณคับ คุณนี้หน้าคุ้นจัง
.........:หรอค่ะ ฉันหวังว่าฉันจะได้ช่วยดเหลือคุณนะค่ะ
จงเบ:คับ แล้วผมจะรอคับ
(แล้วสาวลึกลับก็เดินหายไป) (รู้สึกมันคุ้น/เคนตะ)(คิดไปเองแล้ว/ทราย)
จงเบ:คุ้นจัง อยากเจออีก เป็นผู้หญิงที่....แม่ของลูกชัดๆ
(และแล้วก็ถึงเช้าวันรุ้งขึ้น)
7.20
ป๊อปปี้:แม่คับทำไมไม่ปลุกผมละ
แม่:อะไร แม่ปลุกแล้ว แต่ลูกไม่ตื่นเองมาโทแม่ไม่ได้นะ
ป๊อปปี้:โอ๊ย ผมไม่เถียงกับแม่แล้ว ไปเรียนแล้วคับ บายคับแม่
(แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถออกไปด้วยความเร็ว)
แม่:โอ๊ย ลูกคนนี้เนี้ยนะ แม่จะเป้นลม
ณ ถนนแถวโรงเรียน (7.48)
ปีอปปี้:โอ๊ย รีบโว๊ย~ เฮ้ย
........:ว้าย~
(ซวยแล้วไง/ปีอปปี้)
(แล้วป๊อปปี้ก้เดินลงมาดู ใช่แล้วป๊อปปี้ขับรถเชี่ยวคนนั้นเอง)
ป๊อปปี้:เป็นอะไรหรือป่าวคับคุณ
.........:ไม่เป็นไรค่ะ
ปีอปปี้:เออ ผมขอโทษนะคับคะ..........สวยจัง
........:อะไรนะค่ะ
ป๊อปปี้:อ้อ ป่าวคับ คุณไม่เป็นอะไรมากใช่มั๊ยคับ
.........:ไม่เป้นไรค่ะ ไปละค่ะ บาย
ป๊อปปี้:คับ บาย
(แล้วหญิงสาวก้วิ่งหายไป)
ป๊อปปี้:โดนคับ ใช่เลย เฮ้ย!! สายแล้ว
ตัดมาที่เขื่อน
เขื่อน:โห่ แจ่มๆทั้งนั้น โอ๊ะๆ น้องสาวจ๊ะ วางป่าวเอาเบอร์พี่มั้ยจ๊ะ
นาง:เออ จะดีหรอคับ
เขื่อน:ดีสิคับ ดุเหมือนว่าเราจะเกิดมาเพื่อพบกันนะคับ  (มุกเสี่ยวมาก/ทราย)
นาง:ดีค่ะ นางค่ะ
เขื่อน:ผมเขื่อนคับ
........:เฮ้ย มึงยุ่งกับแฟนกุหรอ
นาง:พี่ต้น
ต้น:มึงคิดว่าหล่อมากหรอห๊ะ
เขื่อน:หล่อไม่หล่อแฟนมึงก้อยากได้เบอร์แล้วกัน
ต้น:มึง
(แล้วต้นก้ทำท่าจะต่อยเขื่อน)
ตุ๊บ
เขื่อน:ช้าไปนะลุง
(แต่เขื่อนสวนไปก่อนแล้วก้วิ่งออกมา)
เขื่อน:ไปก่อนนะลุง หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ 5555 มันจริงโว๊ยยย~ ตุ๊บ
.......:ขอโทษค่ะ
เขื่อน:เดินดีๆหน่อยสิคะ...........
.........:ขอโทค่ะ ขอโทษจริงๆนะค่ะ
เขื่อน:อ้อ ไม่เป้นไรคับ
.........:ฉันต้องไปแล้วค่ะ
(แล้วหญิงสาวก็วิ่งจากไปต่อหน้าต่อตาของเขื่อน)
เขื่อน:หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคับ
.........:ค่ะ
เขื่อน:หวังว่าเราจะได้คู่กันนะสาวน้อย
(โห่ สำนวน/ทราย)(เจ๋งใช่มั๊ยละ/เขื่อน)(จร้าๆ/ทราย)
(อ่าว แล้วสุดหล่อของเราไปไหนละ/ทราย)(มาแล้วๆ/โทโมะ)
โทโมะ:โห่ไม่หน้ามาสายเลย แล้วจะปีนยังไงละเนี้ย
(แล้วโทโมะก็ปีนกำแพงเข้ามาในโรงเรียนแต่ปีนท่าไหนไม่รู้แต่ดันพลาดตกลงมาซะได้)
โทโมะ/........:โอ๊ยๆ
........:เจ็บจัง
โทโมะ:ขอดทาคับ เป้นอะไรมากหรือป่าวคับ
.........:ไม่ค่ะ แล้วคุณละค่ะ
โทโมะ:ผมไม่เป้นไรคับ ผมขอโทษนะ
.........:เปลี่ยนจากการขอโทษ เป็นลุกออกไปจากตัวฉันดีมั๊ยค่ะ
โทโมะ:โอ๊ะ ผมขอโทษคับ
(แล้วโทโมะก็ลุกออกมา)
........:ฉันไปนะค่ะ
โทโมะ:แล้วเราจะได้เจอกันอีกมั๊ยคับ
.........:ไม่รู้สิค่ะ แต่ถ้าเราได้เจอกันจริงๆอย่าลืมมาถักฉันนะค่ะ
โทโมะ:ไม่มีวันลืมแน่นอนคับ
.........:บายค่ะ
โทโมะ:บายคับ
(แล้วหญิงสาวก้วิ่งไปอย่ารีบร้อน)
โทโมะ:ใครวะ น่ารัก เป็นผุ้หญิงที่น่าฟัดชะมัด  (ป๊าเราเริ่มหื่นแล้วคร้า~/ทราย)(ก็นิดนึง/โทโมะ)
ณ โต๊ะประจำของหนุ่มๆ
โทโมะ:ดีทุกคน
ป๊อปปี้ เคนตะ เขื่อน จงเบ:ดี
โทโมะ:เออนี้มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
ป๊อปปี้:ฉันก็มี
เคนตะ:ฉันด้วย
จงเบ เขื่อน:ฉันก็เหมือนกัน
เขื่อน:พูดพร้อมกันเลยปะ
โทโมะ:ก็ดี
จงเบ:123
ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน จงเบ เคนตะ:ฉันเจอแม่ของลูกแล้ววะ



มาอัพให้อีกตอนแล้วนะค่ะ เป้นไงบ้างสนุกหรือป่าวค่ะ ถ้าสนุกก็เม้นเป็นกำลังใจให้ทรายด้วยนะค่ะ
แต่ถ้าไม่สนุกก้ขอโทษนะค่ะ อย่าลืม เม้นเป็นกำลังใจให้ทรายเยอะๆนะค่ะ แหะๆวันนี้อัพยาวไปหน่อยไม่ว่ากันนะค่ะ
ปล.เม้นให้ทรายแล้วอย่าลืมเม้นให้อาจารทรายด้วยนะค่ะ  บายคร้า~