แบดบอยหน้าใสกระชากใจยัยsexy

ด้านแก้วเดินออกมาก็เดินไปเข้าโรงหนัง ดูหนังแต่ใจลอยหายไปไหนต่อไหนแล้ว

“แก้วรักพี่ไหม”แก้วมองขึ้นไปที่ต้นเสียงทันที มันคือหนังเรื่อง รักเรานิรันดร์ นางเอกชื่อแก้ว พระเอกชื่อพิช คนแสดงคือเนยกับโทโมะ เนยรับบทเป็นแก้ว โทโมะรับบทเป็นพิช

“รักสิ”นางเอกในเรื่องพูด และทั้งคู่ก็จูบกันแล้วหนังก็จบลง แก้วน้ำตาไหลออกมาก่อนจะรีบเช็ดแล้วเดินออกจากโรงหนังไป

“ขอโทดคะ”แก้วเดินชนใครบางคนก็เอ่ยขอโทดขึ้น

“ไม่เป็นไรครับ”แก้วเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้กับชายหนุ่มหน้าตาดี

“เอ๊ะ...คุณใช่ป๊อปปี้ที่แสดงหนังเรื่องFull love รักฉบับเต็มใจ หรือเปล่าคะ”แก้วถามขึ้นเมื่อเจอหนุ่มป๊อปปี้ดาราดังอีกคน

“เคยดูด้วยหรอครับ แหม ดีใจจังที่มีคนจำได้”ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆ

“ชั้นชอบคุณแสดงหนังนะคะ คุณแสดงเก่ง เท่ห์มากๆเลย ดูไปก็อิจฉานางเอกไปเลยหละคะ”แก้วยิ้ม

“คุณชอบอ่านหนังสือดาราหรอครับ”ป๊อปปี้เห็นหนังสือที่หล่นลงเมื่อกี้ของแก้วก็ถามขึ้น

“อ๋อ..ก็มีบ้างยามเบื่อหนะคะ ปกติชอบอ่านหนังสืออยู่แล้ว”แก้วพูด

“อ๋อครับ คุณชื่ออะไรหรอครับ สะดวกบอกรึเปล่า”ป๊อปปี้ถาม

“อ๋อ แก้ว คะ”แก้วแนะนำ

“ครับผม ยินดีที่รู้จักนะครับ เพิ่งดูหนังเสร็จหรอครับ เรื่องอะไรหรอ”ป๊อปปี้ถาม

“ใช่คะ ดูเรื่อง...รักเรานิรันดร์”

“อ๋อ..ที่โทโมะกับเนยเล่นอ่าหรอครับ”ป๊อปปี้ยิ้ม

“ใช่คะ”แก้วตอบและทั้งคู่ก็เดินคุยกันจนออกจากโรงหนัง

“ทานข้าวมาหรือยังครับ”ป๊อปปี้ถาม

“อย่าบอกนะคะ ว่าดาราดังอย่างคุณจะชวนชั้นไปทานข้าว”แก้วถามแล้วหัวเราะเบาๆ

“ก็ไม่เชิงหรอกครับ เห็นว่าคุยถูกคอ ไม่ได้จีบนะครับ ฮิฮิ”ป๊อปปี้หัวเราะ

“คะๆ เข้าใจคะ”แก้วบอกแล้วยิ้ม และก็ไปนั่งที่ร้านเค้กกันเพราะแก้วอิ่มข้าวแล้ว

“ไปส่งไหมครับ”ป๊อปปี้ถาม

“ไม่เป็นไรคะ ชั้นเอารถมา”แก้วพูดแล้วยิ้ม

“งั้น...จะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอเบอร์”ป๊อปปี้ยิ้ม

“เอ่อ...”แก้วทำหน้าเอ๋อ

“ไม่ได้จีบครับๆ”ป๊อปปี้ยืนยัน

“ฮ่าๆๆ จีบก็ไม่ว่าหรอกคะแหม หล่อซะ 08*-***-**** คะ”ทั้งคู่แลกเบอร์กันเสร็จก็กลับบ้าน แก้วเดินลงไปเอารถชั้นใต้ดิน

“แก้ว”แก้วเจอเพื่อนกลับบ้านแล้ว

“ไงยัยฟ้า โห ไม่เจอกันนาน ไหนบอกไปทำงานไงว่ะ”แก้วทักแล้วเดินไปหาเพื่อน

“แกไม่รู้หรือไงว่าชั้นทำงานอะไร”ฟ้าถาม

“งานไรอ่ะ เห็นว่าทำสำนักพิมใช่ป่ะ”แก้วบอก

“ปาปารัสซี่”ฟ้าพูดจบก็โชว์กล้องให้แก้วดูเป็นกล้องเล็กๆ เหมือนกล้องจิ๋ว

“แล้วแกไม่กลับบ้านอีกหรอ”แก้วพูด

“ก็ตามถ่ายแกกับป๊อปปี้อยู่นี่ไง”แก้วถึงกับงง

“แกจะบ้ารึเปล่า ชั้นกับป๊อปปี้เพิ่งเจอกันเมื่อกี้”แก้วพูด

“เข้าใจคำว่าข่าวไหม มีทั้งจริงและไม่จริง ชั้นต้องหาไปลง ไม่งั้นเงินเดือนก็ต่ำดิ ไปละ บ๊ายบาย”ฟ้าพูดแล้วรีบวิ่งหนี

“ยัยเพื่อนบ้า”แก้วบอกก่อนจะเดินไปที่รถแต่แล้วพอขึ้นรถก่อนจะออกก็สะดุดทันทีเมื่อเห็นโทโมะกับเนยเดินมาที่รถแล้วยิ้มหวานให้กัน แก้วนึกหมันไส้ใส่แว่นสีชาที่เสียบไว้ที่คอเสื้อแล้วรอจังหวะโทโมะกับแจมเดินผ่านหน้ารถก็เร่งคันเร่งอย่างแรงก่อนจะบีบแตรจนโทโมะกับเนยสะดุ้ง

“ขับรถยังไงเนี้ย!!”เนยปี๊ดเดินมาเคาะกระจกรถ แก้วเปิดกระจกลง

“โทดทีนะ...พอดีมองไม่เห็นอ่ะ แว่นมันบังตา”แก้วพูด ทำหน้าเย้ยก่อนจะมองทางโทโมะแล้วกระตุกยิ้มและถอดแว่นออกพร้อมกับยักคิ้วให้ทั้งคู่แล้วปิดกระจก โทโมะที่ทันเห็นพอดีก็รู้ว่าเป็นแก้ว โทโมะมองพยายามจะเข้าไปหาแต่ก็หยุดเท้าไว้ แก้วเหยียบคันเร่งขับรถออกไปอย่างไว

“ยี๊ ยัยบ้า กวนมากเลย โทโมะดูมันพูดสิ แว่นบังตา โธ่เอ้ย แว่นบังตา คิดได้ไง”เนยบ่นพึมพำ โทโมะเลยเดินกลับไปที่รถตัวเอง และก็ไปส่งเนยที่บ้าน

ณ บ้านแก้ว

แก้วกลับมาเปิดหนังสือดูสักพักก็หลับไปแล้วตื่นมาตอนสองทุ่ม แก้วเปิดโทรทัศน์ดู

“เอาแล้วไงคะ ข่าวเด่นล่าสุด หนุ่มป๊อปปี้พระเอกชื่อดังที่มีหนังดังพุ่งกระฉูดตอนนี้หลายเรื่องมาก มีข่าวสักที หลังจากเป็นคนดีไร้ข่าวตั้งแต่เข้าวงการ คราวนี้ควงสาวหวานดูหนังทานอาหารกันเลยทีเดียว สาวสวยหมวยเซ็กซี่คนนี้เป็นใครกันนะ โชคดีมากๆเลยหละคะ เรื่องนี้เป็นอย่างไงไปฟังจากเจ้าตัวดีกว่า”แก้วเห็นรูปตัวเองก็ตกใจ ยัยฟ้าพูดจริงหรอเนี้ย

“อ๋อ...เพื่อนครับ เราก็เพิ่งรู้จักกันครับ ไม่ได้ดูหนังด้วยกันเพียงแต่เดินชนกันหน้าโรงหนังและคุยถูกคอเลยพากันไปนั่งคุยต่อที่ร้านเบเกอรี่ครับ ไม่ได้มีอะไรมากมาย เพื่อนจริงๆครับ เพิ่งรู้จักวันแรก จะไวไปไหมครับ ฮิฮิ”ป๊อปปี้หัวเราะคิกๆ แก้วดูไปก็ฮาไปกับท่าทางของป๊อปปี้

ติ๊ดๆๆ เสียงโทรศัพท์แก้วดัง แก้วหยิบขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นเบอร์ป๊อปปี้เลยกดรับ

“ว่าไงคะดาราดัง”แก้วแซว

(ฮิฮิ แค่จะโทรมาบอกว่า ขอโทดนะครับที่ทำให้เป็นข่าว)ป๊อปปี้เอ่ยอย่างสุภาพ

“ฮู้ยยยย โชคดีจะตายไป ได้เป็นข่าวแรกของดาราเรตติ้งพุ่งอย่างป๊อป”แก้วพูดแล้วหัวเราะ

(ฮ่าๆๆ ยังไงก็ขอโทดด้วยนะครับ)ป๊อปปี้ยังยันคำเดิม

“ไม่เป็นไรคะ ว่าแต่ทำไรอยู่หละคะ”แก้วถามขึ้น

(กำลังนั่งระรึกแก้ว เอ้ย ไม่ใช่ครับ ระรึกข่าว)แก้วได้แต่ งง

“มันคืออะไรคะ”แก้วถาม

(ก็ระรึกแปลว่าคิดถึง...ลองแปลสิครับ)ระรึกแก้ว....คิดถึงแก้ว ระรึกข่าว คิดถึงข่าว แก้วนึกไปมาแล้วหัวเราะ

“จะว่าไปคุณก็ฮาดีนะ”แก้วขำ

1อาทิตย์ผ่านไป

แก้วไปเที่ยวงานแฟชั่นเสื้อผ้ากับป๊อปปี้ แก้วมองเสื้อผ้าสวยๆแล้วมีสาวงามเดินบนเวที

“คุณป๊อปปี้คะ ขอเชิญเอ่อ...คุณเพื่อนสาวไปเดินแบบหน่อยได้ไหมคะ คุณสวยมากเลยคะ และมีเสื้อผ้าชุดนึงเข้ากับคุณมาก”แก้วถึงกับงง

“เอ่อ....”แก้วหันไปมองป๊อปปี้

“อ๋อ ดีเลยครับ”ป๊อปปี้ยิ้มให้แก้ว แก้วจำใจต้องเดินไป คอนเซ็ปที่แก้วได้คือ ฤดูร้อน เธอใส่เสื้อเกาะอกสีชมพูอ่อนมีขนสัตว์บริเวณหน้าอก โชว์สะดือ กระโปรงเป็นกระโปรงสั้นเท่าขาอ่อนบน เป็นผ้าบางหลายชั้นสีชมพูอ่อนมีเพชรปักสวยงาม รองเท้าสีชมพูสนสูงหวานแหววและใส่เครื่องประดับอย่างน่ารักๆ แก้วก้าวขึ้นเวทีอย่างเขินๆอายๆแต่ก็มันใจในการเดินออกไป แก้วเดินไปอย่างมั่นใจแล้วยิ้ม แสงแฟลชวูบวาบใหญ่ แก้วมองคนดูแต่ดันไปสะดุดกับสายตานึงเมื่อมองดีๆสายตาคู่นั้นคือสายตาของ...โทโมะ เค้ามากับเนย โทโมะมองแก้วค้าง แก้วกระตุกยิ้มให้โทโมะเบาๆก่อนจะมองป๊อปปี้แล้วยักคิ้วให้ก่อนจะม้วนตัวกลับไปหลังเวที ป๊อปปี้เดินมาหาหลังเวที

“สวยนะเรา”ป๊อปปี้เอ่ยชม

“รู้อยู่แล้วหนะ”แก้วพูดแล้วหัวเราะ

“แก้ว”โทโมะเดินมาหลังเวทีแล้วเอ่ยเรียก

“อ้าว แก้วรู้จักโทโมะด้วยหรอ”ป๊อปปี้ถาม

“แหมระดับนี้แล้วป๊อป...ทำไมจะไม่รู้จัก ดูในทีวีทุกวัน ฮ่าๆๆๆ”แก้วหัวเราะสนุกกับป๊อปปี้สองคนในขณะที่โทโมะนึกในใจว่า...เธอเป็นอะไรกัน...แก้วหันมองโทโมะ

“ไม่ตลกนะแก้ว พี่มีอะไรจะคุยด้วย”โทโมะพูดแล้วดึงมือแก้ว

“เฮ้ เดี๋ยวคะคุณโทโมะ แก้วว่าแก้วต้องเปลี่ยนชุด แล้วค่อยคุยกันนะคะ ป๊อป...ไปเปลี่ยนชุดให้ทีสิ ฮ่าๆๆ”แก้วแซวป๊อปปี้ก่อนจะเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุด

“โทโมะ เคยรู้จักแก้วหรอ”ป๊อปปี้ถาม แล้วหันมองหน้าโทโมะแต่สายตาโทโมะดุยิ่งกว่าหมา มองทางป๊อปปี้เหมือนถ้ากัดได้คงกัดไปแล้ว

“อุ่ย มองงี้หมายความว่าไงวะ”ป๊อปปี้ถาม

“ป๊อป...นายอายุเท่าไหร่”โทโมะถาม

“23อ่ะ”(สมมุติตามกาลเวลาในนิยายนะเจ้าคะ)

“ชั้น25 รู้จักรุ่นมั่ง”โทโมะบอก

“อ่าว เห็นหน้าเด็กเลยคิดว่ารุ่นเดียวกัน ไม่ดีหรอ ฮ่าๆๆ”ป๊อปปี้ดูจะหลุดขำง่าย

“ไม่ตลก...วันหลังเรียกข้าไม่มีพี่เตรียมตัวผมเสียทรง”โทโมะพูด

“เสียทรงไงอ่ะพี่”ป๊อปปี้ถาม

“ลองเรียกดูสิ”โทโมะพูด

“โทโมะ”ป๊อปปี้เรียก โทโมะฟาดมือลงบนกระบาลป๊อปปี้อย่างแรง

“อ๊ากกก ตบผมไมเนี้ย”ป๊อปปี้ถาม

“เสียทรงไหม”โทโมะถามขึ้น

“ผมเข้าใจละ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

“อย่าคิดจะชอบแก้วไม่งั้นแกไม่ใช่แค่ผมเสียทรงแน่ แต่เสื้อผ้าแกจะยับแทน”โทโมะพูด

“เอ้า ตอนนี้ผมชอบแก้วอยู่นะ ถ้าไม่ชอบผมไม่คุยด้วยหรอก”ป๊อปปี้บอก

“อย่ากวนได้ไหมว่ะ!! หมายถึงอย่าคิดแบบแฟน คิดเมื่อไหร่แกหัวหลุด”โทโมะอารมณ์ขึ้น

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เอ้า กวนกันเข้าไป ป๊อป Ver.นี้ฮาดีอ่ะ 5555

ด้าขอตัวไปนอนก่อนนะคะ จ๊วบๆ ง่วงมากกกก

พรุ่งนี้มีกิจกรรมที่รร.ตื่นแต่เช้า ต้องไปร้องเพลง ชีวิต!!! 555 ฝันดีจ้าา

ปล.เรื่องสั้นไม่ต้องห่วง เดี๋ยวอัพให้ตามๆกัน muah!!