แบดบอยหน้าใสกระชากใจยัยsexy

ระหว่างทางกลับบ้าน

“ฮ่าๆๆ ป๊อปว่าไอ้คนที่มันร้องเพลงนี้หน้าตาจะเป็นยังไงหรอ”แก้วหัวเราะร่วนเมื่อป๊อปปี้เปิดเพลงตลกๆให้ฟัง แก้วขำไม่เป็นท่า

“เอ๊ะทำไมปิดวิทยุไม่ได้หละ”ป๊อปปี้ทำหน้างุนงง

“ทำไมหละ เดี๋ยวแก้วดูให้”แก้วกดหลายรอบแต่ก็ไม่เป็นผล

“เอ๋...เป็นอะไรของมันนะ”ป๊อปปี้กระแทกมืออย่างจังลงไปที่วิทยุ

“ป๊อปรถ!!!!”แก้วร้องลั่นเมื่อเงยหน้าขึ้นพบว่ารถเข้าไหล่ทางกำลังพุ่งชนต้นไม้ใหญ่

“เฮ้ย!!”

ปั้ง!!!!!

ติ๊ด....ติ๊ด....ติ๊ด.....

“แก้ว!!”โทโมะวิ่งเข้าหาหญิงสาวร่างอาบเลือดที่กำลังถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินด่วนพร้อมกับป๊อปปี้ที่ถูกเข็นตามมา ร่างไร้สติของทั้งคู่ลมหายใจอ่อนรวยรินเหลือเกิน แพทย์ช่วยกันปั้มลมหายใจของทั้งคู่และพาเข้าห้องฉุกเฉิน

“รอด้านนอกนะคะคุณโทโมะ”แพทย์หญิงพูดก่อนจะปิดประตูห้องสนิท โทโมะนั่งกุมขมับด้านนอก หลังจากที่ผู้จัดการส่วนตัวโทรไปบอกก็ว่าป๊อปปี้ขับรถชนต้นไม้ใหญ่โดยไม่มีรอยเบรคและภายในรถมีแก้วอยู่ด้วยทำให้เขาหัวเสียขว้างโทรศัพท์ทิ้งแล้วขับรถบึ่งมาโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

เวลาผ่านไป

“คุณโทโมะคะ”พยาบาลแค่เดินออกมายังไม่ทันอ้าปากโทโมะก็วิ่งเข้าไปหาพยาบาลเสียแล้ว

“ครับ แก้วเป็นยังไงบ้าง”โทโมะถามสีหน้าจริงจัง

“เอ่อ คุณป๊อปปี้เสียเลือดมากจนหัวใจทำงานอ่อนลง และคุณแก้ว...เอ๋ เดี๋ยวนะคะ ขอตัวไปดูใบสรุปอีกทีนะคะ”พยาบาลหายแว๊บเข้าไปทำให้โทโมะใจเต้นไม่เป็นท่ากลัวจะ เขาไม่น่าไว้วางใจให้ป๊อปปี้ดูแลแก้วแทนเลย และจู่ๆโทโมะก็เผยรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้ามันเพราะอะไร

“คุณโทโมะคะ คุณแก้วไม่เป็นอันตรายอะไรมากนะคะ คาดว่าอีกไม่นานจะฟื้น แต่คนที่เป็นหนักและต้องการเลือดมากคือคุณป๊อปปี้นะคะ”โทโมะรู้สึกดีไม่ได้สนใจอะไรกับชื่อป๊อปปี้มาก แต่เมื่อเขานึกไปว่าอย่างน้อยๆป๊อปปี้ก็ไม่เคยคิดร้ายกับแก้วเลย

“เลือดกรุ๊ปอะไรครับ”โทโมะถามขึ้น

“ABคะ”โทโมะพยักหน้า

“เอาผมไปให้เลือดได้ครับ”โทโมะพูดสีหน้าเข้ม พยาบาลน้ำตัวโทโมะเข้าไปในห้องอย่างไว เขาเห็นแก้วนอนหลับนิ่งอยู่บนเตียง ระหว่างการให้เลือดเขาถูกพ่วงเชื่อมไปกับเตียงป๊อปปี้ ป๊อปปี้หน้าซีดไม่มีแม้สีเลือดบนใบหน้า ปากไม่มีสีชมพูเลยแม้แต่น้อยเป็นปากแห้งแตกซีดจนเป็นสีขาวซีดเผือด

“คุณหมอคะ คุณแก้วฟื้นแล้วคะ”พยาบาลเดินมาเรียกหมอที่กำลังจดอะไรสักอย่างบนโต๊ะใกล้กับโทโมะ โทโมะมองตาลุกวาว

“ครับๆ”หมอลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเตียงของแก้วแต่โทโมะกลับไม่เห็นเพราะมีม่านกั้นบังไว้

“ป๊อปปี้หละคะ เค้าเป็นอะไรรึเปล่า!!”เสียงแก้วพูดเสียงดัง โทโมะยิ้มออกเมื่อได้ยินเสียงแก้วแม้จะไม่ร้องหาเขาก็ตามเถอะ

“ตอนนี้คุณโทโมะกำลังให้เลือดอยู่ครับ เพราะเขาเสียเลือดมาก”คุณหมอพูดขึ้น

“โทโมะหรอคะ เค้าอยู่ไหนคะ”แก้วถามเสียงดัง

“เตียงนู้นครับ”เสียงเท้าก้าวมาอย่างไว

“โทโมะ”แก้ววิ่งเข้ามาหาแล้วกอดร่างแน่นที่แกล้งหลับของโทโมะไว้

“เขาเป็นอะไรคะ ทำไมถึงหลับแบบนี้”แก้วถามหมอเสียงแข็ง

“อาจจะเพลียที่เสียเลือดหนะครับ”หมอพูดขึ้น

“และเค้าจะเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”แก้วถามขึ้น

“ไม่หรอกครับ ตอนนี้เลือดคงเพียงพอแล้ว เราจะหยุดเครื่องให้ อีกไม่นานเขาก็จะฟื้นครับ และเราจะให้ยาบำรุงไปนะครับ”หมอพูด

“คะ”แก้วหันหน้ามาแล้วจับมือเย็นของโทโมะที่เสียเลือด

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”หมอพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ แก้วเอื้อมไปรูดม่านปิดแล้วเดินกลับมาหาโทโมะก่อนจะโค้งหน้าจุมพิตแผ่วเบา

“ตื่นขึ้นมาสิโทโมะ ตื่นเร็วๆ แก้วอยากจะคุยด้วย”แก้วพูดเสียงสั่นเครือ

“คุณแก้วคะ คุณหมอเชิญสักครู่คะ”พยาบาลเดินไปมาเปิดม่าน แก้วเดินออกไปนั่งคุยกับคุณหมอทิ้งให้คนแกล้งหลับเผลอหลับลึกไปด้วยความอ่อนเพลีย

“คุณตั้งครรถ์นะครับ”แก้วตาเหลือกแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

“ตั้งครรถ์ได้ประมาณสองเดือนได้แล้ว ควรระมัดระวังตัวนะครับ ถ้าอายุครรถ์มากกว่านี้อาจทำให้เด็กในท้องเสียได้ แต่เพราะอายุครรถ์ยังน้อยเลยไม่มีการกระทบกระเทือนมากมาย”แก้วแทบร้องไห้ เขาดีใจจนบอกไม่ถูกที่มีเจ้าตัวน้อยอยู่ในท้องโดยที่เขาไม่รู้ตัว

“จริงหรอคะ และฉันต้องทำยังไง ปฏิบัติตัวยังไงคะ ต้องใส่ชุดคลุมท้องไหม ต้องกลัดเข็มกลัดไว้ที่หน้าท้องไหม ต้อง....”

“ตอนนี้คุณควรใจเย็นๆครับเดี๋ยวลูกตกใจเอานะ สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้ก็คือ ทานผักผลไม้เยอะๆ ห้ามทานยาพารา ห้ามกินอาหารรสจัด กินของจืด และบางทีอาจจะกินไม่ได้เนื่องจากแพ้ท้องแต่อายุครรถ์ส่วนใหญ่3เดือนขึ้นไปถึงจะมีอาการแพ้ท้อง มันมีหลายแบบ เหม็นอาหาร เหม็นหน้าสามี เหม็นกลิ่นตัวผู้ชาย เหม็นห้องน้ำ เหม็นสัตว์ แต่ที่เป็นเยอะคือเหม็นอาหารแต่คุณก็ต้องพยายามกินนะครับ เดี่ยวหมอจะให้ยาบำรุงครรถ์ชุดใหญ่ไปนะครับเพราะตอนนี้ครรถ์คุณอาจจะมีปัญหาเนื่องจากกระทบกระเทือนครั้งใหญ่ แต่ครรถ์ยังไม่ก่อตัวต้องรีบทานยาบำรุงไม่งั้นเด็กในท้องอาจจะพิการ”หมอพูดขึ้น

“ฉันเคยแพ้ท้องแล้วคะ เหม็นซูชิ คงจะเหม็นอาหาร แล้วฉันท้องได้สองเดือนกับอีกกี่วันหรอคะ จะคลอดวันไหน และลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแล้วลูกจะแข็งแรง...”

“ใจเย็นๆนะครับคุณแก้ว นี่แค่อาการแพ้ท้องเบื้องต้น ต่อไปคุณต้องทนและต้องกินเยอะๆนะครับ คุณท้องได้สองเดือนครึ่งพอดีครับ สองเดือนกับอีกสิบห้าวัน คลอดวันไหนอย่าเพิ่งกำหนดเลยครับมาคุยเรื่องฝากครรถ์ก่อนจะดีกว่านะ ส่วนผู้หญิงผู้ชายยังไม่ทราบนะครับเพราะว่าเด็กยังเป็นวุ้นอยู่นะ แข็งแรงหรือเปล่าก็ยังไม่ทราบเช่นกันนะครับ สนใจฝากครรถ์ที่นี่ไหม”คุณหมอถามหน้าตานิ่ง

“สนคะ ฝากเลยคะ”แก้วดูจะตื่นเต้นที่มีลูก ดูเธอจะทั้งตกใจและตื่นเต้นไปในตัว ในหัวคิดอยู่ว่าจะบอกเรื่องนี้กับโทโมะยังไง เขามัวแต่ดีใจจนลืมไปว่าโทโมะกำลังจะต้องแต่งงานกับเนย แก้วมัวแต่ยิ้มหน้าบานแต่เมื่อหันไปมองเตียงโทโมะที่กำลังหลับสนิทเขาก็ฉุกคิดขึ้นได้ แก้วรู้สึกเศร้าเหมือนน้ำตาจะไหล

คุณจะมีวิธีอะไรมาช่วยให้เรารักกันได้โดยไม่ต้องแต่งงาน ต้องรออีกนานแค่ไหนกว่าเราจะได้รักกันอย่างสมบูรณ์สักที อีกนานแค่ไหนโทโมะ ฉันไม่อยากให้ลูกกำพร้าพ่อเลย แก้วน้ำตาหยดลงที่มือตัวเองที่กำลังลูบท้องปอยๆ

“อ้าวร้องทำไมครับ”หมอไปเอาใบกรอกข้อมูลฝากครรถ์มาให้

“คือ...ฉันดีใจคะ”แก้วยิ้มเบาๆ

“อีกอย่าที่หมอลืมบอกไปคือ ความเศร้า ความทุกข์ของแม่จะมีผลกระทบไปถึงลูก ยิ่งแม่เครียดแม่เศร้าลูกก็จะเศร้ามีส่วนทำให้อวัยวะบางส่วนไม่งอกหรืออาจจะงอกเกิน ฉะนั้นห้ามเศร้า ควรจะมีความสุขเมื่อลูกไม่เครียดระบบภายในร่างกายลูกจะทำงานปกตินะครับ ห้ามร้องไห้ก็ยิ่งดี”แก้วรีบปาดน้ำตาท้องแล้วยิ้มแก้มปริแม้จะรู้สึกเศร้าในใจแต่เธอก็โยนมันทิ้งไป

เย็น

“แก้ว”โทโมะลืมตามาก็ร้องเรียกหาคนเป็นที่รัก แก้วที่กำลังนั่งหลับอยู่บนห้องพักเตียงคู่ก็ลืมตาตื่นขึ้น

“โทโมะฟื้นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่า มึนหัวไหม ให้แก้วเรียกหมอนะ”แก้วถามรัวยื่นมือเตรียมกดปุ่มหัวเตียงแต่โทโมะจับมือแก้วไว้แน่น

“ไม่เห็นจะต้องเรียกเลย ผมทำไหว คุณหละปลอดภัยไหม เป็นอะไรหรือเปล่า มึนหัวไหม”โทโมะหยอกเสียงหวานและลุกขึ้นนั่งบนเตียง มืออุ่นกุมมือแก้วไว้มั่นก่อนจะจับมือนั้นมาวางทาบตักตัวเอง

“แก้ว..ไม่เป็นไรคะ โทโมะ...เรื่องงานแต่งคุณกับเนย”แก้วไม่กล้าพูดต่อมัวแต่ก้มหน้า

“มันจะไม่เกิดขึ้น ผมสัญญา”โทโมะพูดแล้วกำมือแก้วไว้แน่น

“สัญญานะค่ะ”แก้วยิ้มเบาๆแต่เค้าก็ยังคงไม่บอกเรื่องท้องให้คนเป็นพ่อฟัง อยากรอให้ทุกเรื่องลงตัว เขาได้รักกันจริงๆถึงจะบอก

“ครับ”โทโมะพูดก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้มากขึ้น

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

แก้วท้งอตามคาด แต่ตอนต่อไปอยากบอกว่าให้รีดเดอร์

ไปเตรียมคำด่ามาให้พร้อม ได้ด่าแน่!!

เม้นๆ+โหวตๆ ให้ด้วยเน้อออ รักรีดเดอร์ muah!!