ก็เพียงแค่เธอน่ะร้าย และเพียงแค่ฉันมารัก

9.4

เขียนโดย primpnp

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.34 น.

  5 ตอน
  105 วิจารณ์
  14.54K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ถ้าคุณรักใครซักคน...การกระทำย่อมสำคัญกว่าคำพูด...แต่หากคุณไม่รัก คำพูด

ย่อมสำคัญกว่า บอกเค้าซะ จงอย่าปล่อยให้เค้าคิดไปเอง #ทวีตวี้ววว"

___________________________________________________
 
 
     “อ๊ะ ลืมไปเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำไป”
 
พูดจบก็หันกลับไปมองที่แม่น้ำดังเดิม ชายหนุ่มยืนมองเธอนิ่ง
 
 
 
     “รู้จักแก้วกับเฟย์ด้วยหรอ?”
 
 
 
     “อื้มเพื่อนกันน่ะ นายก็รู้จักสินะ”
 
 
 
     “อืม รู้จักกันที่อเมริกาน่ะ มายังไง กลับบ้านไหม เดี๋ยวไปส่ง”
 
หญิงสาวหันมามองหน้าชายหนุ่มงงๆ
 
 
 
     “อะไรของนาย ถึงนายจะตามฉันมาได้พักหนึ่ง แต่เราไม่รู้จักกันสักหน่อย ข้ามขั้นนะนาย”
 
พูดจบก็หันหลังเดินกลับไป
 
 
 
     “สรุปจะไปไหม”
 
ชายหนุ่มตะโกนถามอีกครั้ง ก่อนที่หญิงสาวจะหันมามองหน้าเขานิ่งๆอีกครั้ง
 
 
 
     “ไปสิ เปลืองค่าแท็กซี่” ทั้งสองเดินตามกันมาถึงรถ ก่อนจะเคลื่อนตัวออกไป
 
นี่ก็ปาเข้าไปตีสองแล้ว พรุ่งนี้เธอเองก็มีงานเช้า ไม่ต้องหลับต้องนอนละคืนนี้
 
เผลอหลับไปตั้งแต่ขึ้นรถ จนรถจอดสนิทจึงสะดุ้งตื่น
 
 
 
     “อือ ที่ไหนเนี่ย”
 
 
 
     “คอนโดผม” ฟางหันหน้ามามองป๊อปงงๆพามาทำไม เธออยากนอนเต็มที่แล้ว
 
 
 
     “อ๊ะ ! ไม่ต้องมอง ปลุกแล้วคุณไม่ตื่น ไม่รู้จะพาไปทางไหน เลยพามานี่”
 
ฟางฟังเหตุผลที่เขาบอก ก็จริงเธอหลับทีน่ะ หลับเป็นตายอยู่แล้ว แล้วจะเอาไง
 
คอนโดเขาก็อยู่ห่างจากบ้านเธอตั้งเยอะ วนไปวนมาพอดีไปทำงานได้
 
 
 
     “งั้นขึ้นไปข้างบนกัน ขอนอนนี่แหละ”   ลงจากรถได้ก็เดินนำชายหนุ่มไป
 
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าห้องอยู่ไหนด้วยซ้ำ ด้านชายหนุ่มก็แปลกใจไม่น้อย
 
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงบ่นเขาหูชาแน่ที่อยู่ๆพามาคอนโด แต่ยัยนี่ขอนอนซะงั้น...
 
 
 
     “นายยย เดินเร็วๆได้ไหม ง่วงงงง - - ”  หันกลับมาเร่งเขาอีกครั้ง ตาเธอจะปิด
 
อยู่แล้วเนี่ย เข้ามาถึงก็เดินตรงดิ่งไปที่ห้องนอน ล้มตัวลงบนเตียงกว้าง และหลับทันที
 
 
 
     “หลับง่ายไปไหมเนี่ย” ส่ายหัวให้กับหญิงสาวน้อยๆ มุมแบบนี้คงไม่มีใครเคยเห็นแน่
 
หึ! ร้องเท้าก็ไม่ถอด คงง่วงจริงๆสินะ จัดแจงถอดรองเท้าส้นสูง ถุงหน่อง
 
เครื่องประดับต่างๆออกจากตัวเธอ ตอนแรกกะจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วยซ้ำ
 
แต่เวลาตื่นขึ้นมาคงโวยวายคอนโดร้าวแน่ เลยแค่ห่มผ้าให้ ส่วนตัวเองอาบน้ำแต่งตัว
 
และเดินออกไปนอนที่โซฟา...เช้าวันรุ่งขึ้นหญิงสาวตื่นขึ้นมา
 
 
 
     “ที่ไหนว่ะเนี้ย”  พึมพำอยู่กับตัวเองก่อนจะนั่งนึกย้อนเหตุการณ์ทั้งหมดอีกครั้ง
 
เช็คความเรียบร้อยตัวเองก็ไม่ได้บุบสลายตรงไหน
 
 
 
     “สุภาพบุรุษนะนาย” เดินออกมาข้างนอกเห็นชายหนุ่มนอนแผ่อยู่ที่โซฟา
 
เลยพูดกึ่งชมนิดๆ และเดินเข้าไปอาบน้ำ อ๊ะ เธอไม่มีชุดนิ เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนจะเจอ
 
ชุดผู้หญิง มีชุดเดียวซะด้วย เอาว๊ะใส่ก็ใส่ ไม่นานหญิงสาวก็อาบน้ำเสร็จ
 
ก่อนจะเดินไปปลุกชายหนุ่มด้านนอก
 
 
 
     “นาย” แค่เธอสะกิดเบาๆเขาก็รู้สึกตัวซะแล้ว ถ้าเป็นเธอน่ะหรอ
 
ตกโซฟากลิ้งแปดตลบยังไม่ตื่นเลย

 
     “อือ... พี่กี้ อ๊ะ! ฟาง”
 
 
 
     “ยืมหน่อยนะ ชุดพี่สาวนายหรอ... หวานมาก ! ไปๆนายไปอาบน้ำเลย เร็วๆนะ ”
 
ชายหนุ่มพยักหน้างงๆ อะไรของเธอจัดการให้เขาซะ แล้วไหนจะชุดแสนหวาน
 
ของพี่สาวเธออีก เหมาะกับเธอมากนะ หึ ไหนใครบอกว่าร้ายจะคอยดูซิว่าร้ายได้ถึงไหนกัน
 
ชายหนุ่มใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไม่ถึงสิบนาที ก็คนด้านนอกเล่นตะโกนโหวกเหวก
 
เร่งเขาอยู่นั่นแหละ รำคาญเลยต้องรีบหน่อย
 
ไม่งั้นข้างห้องคงได้ปาอะไรซักอย่างทะลุกำแพงเข้ามาแน่...
 
 
 
     “ยืนเอ๋อ อะไร รีบไม่ใช่? เร็วๆสิ”
 
หญิงสาวเกาหัวงงๆ ก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าและเดินตามชายหนุ่มลงไปด้านล่าง....
 
 
‘ผู้ชายบ้า อาบน้ำสิบนาทีเนี่ยนะ ได้อาบไหมน่ะ- -’
 
 
____________________________________________________
 
 
แค่ได้รู้...ว่ามีคนอ่าน...ต้องการแค่นี้ ;p

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา