คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 17 หมั้นหมาย เมื่อกลับมาบ้านแก้วก็ปล่อยดอลล่าร์ไว้ในกรง ส่วนตัวเองก็ไปที่สวนหน้าบ้าน เพื่อปลูกดอกไม้ ตกเย็น “กลับมาแล้วแก้วววว”โทโมะเรียก “เกลล่ะ ?”แก้วถาม “อยู่บนรถให้เขาขนของมาแล้วนะ”โทโมะพูด “อืมมม งั้นเริ่มเลย”แก้วพูด “แล้วไปทำอะไรมา เนื้อตัวมอมแมมเลย”โทโมะถาม “ปลูกดอกไม้อ่ะ”แก้วตอบ “พี่โทโมะ”เกลเรียก “อะไร ?”โทโมะถาม “ไม่ช่วยเกลหน่อยล่ะค่ะ ?”เกลถาม “ไม่!”โทโมะตอบ “ไปช่วยเขาเดี๋ยวนี้”แก้วพูด “ครับ”โทโมะตอบแล้วไปช่วยเกลขนของขึ้นข้างบนห้องข้างๆโทโมะและแก้ว “ทำไมให้เกลนอนห้องนี้ล่ะ ?”เกลถาม “เพราะเธอมันเมียน้อย ต้องนอนห้องนี้”แก้วตอบ “นัง...เอ้ย! พี่แก้ว แล้วพี่โทโมะจะมาหาเกลมั้ย ?”เกลถาม “ไม่”โทโมะตอบ “ทำไมล่ะ ? พี่จะไม่ดูแลลูกหรอ ?”เกลถาม “ถ้าเธอท้องจริงๆล่ะก็นะ”โทโมะพูด “ฉันให้เธอมาที่นี้ อยู่ที่นี้เพราะฉันจะดูแลเธอเอง ผู้หญิงดูแลกันมันง่ายกว่า”แก้วตอบ “แต่...” “ไม่มีแต่ นอนให้สบายนะ”แก้วตอบแล้วเดินไป ณ ห้องโทโมะแก้ว “เธอนี้รายจริงๆ”โทโมะพูด “แล้วรักมั้ย ?”แก้วถาม “รักสิ มากด้วย”โทโมะตอบพร้อมกับกอดแก้วไว้จากด้านหลัง ทางด้านเกล “หน๋อยแหนะ นังแก้ว แกคิดว่าเป็นเมียหลวงแล้วฉันจะยอมหรอ ? โง่จริงๆ ฉันหลอกแค่นี้ก็เชื่อ เข้ามาในบ้านได้แล้ว ก็เหลือแค่ท้องเท่านั้น”เกลพูด เช้าวันต่อมา “พี่โทโมะค่ะ”เกลเรียก “ทำไม ?”โทโมะถาม “รอเกลไปทำงานด้วยนะค่ะ”เกลพูด “ไม่ต้องรอ เพราะเธอไม่ต้องไป ท้องอยู่ไปทำงานได้ไง เดี๋ยวแท้งจะทำไง ?”แก้วพูด “ใช่”โทโมะพูด “ก็ได้!”เกลกระแทกเสียงแล้วเดินไป สักพักโทโมะก็ไปทำงาน “นังแก้ว”เกลเรียก “อะไร นังเกล”แก้วถาม “แกให้ฉันอยู่บ้านทำไม ไม่เห็นมีอะไรทำเลย”เกลพูด “งานบ้านไง”แก้วพูด “ฉันท้องอยู่นะ ทำงานหนักๆได้ไง ?”เกลถาม “ฉันไม่ได้ให้เธอทำงานหนัก แค่ทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้านแค่นี้ทำไมได่หรือไง ?”แก้วถามกลับ “ชิ”เกลพูดแล้วเดินหนีไป ตกเย็น “แก้วจ๋า...”โทโมะเรียก “ว่าไง ?”แก้วถาม “พี่โทโมะขาาาาาา”เกลเรียก “อะไร ?”โทโมะถาม “เกลเบื่อมากเลยค่ะ วันๆไม่ได้ทำอะไรเลย เหงามากเลย”เกลพูด “ทำไม ไม่ช่วยทำงานบ้าน”โทโมะถาม “เกลช่วยนะค่ะ พี่แก้วต่างหากที่ไม่ช่วย ปล่อยให้เกลทำคนเดียวเลย”เกลพูดพร้อมกับคล้องแขนโทโมะ “เมื่อกี้ยังบอกอยู่เลย ว่าไม่มีอะไรทำ”โทโมะถามต่อ “ก็มีงานแต่งานบ้านอย่างเดียวไงค่ะ พี่กลับมาเหนื่อยๆ นั่งพักห้องเกลก่อนนะค่ะ”เกลพูดพร้อมกับดึงโทโมะให้เข้าห้อง แต่โทโมะสะบัดมือออก “ปล่อย ผมจะนอนห้องแก้ว”โทโมะพูดแล้วเข้าห้องนอนตัวเองไป “นังแก้ว แกมันดีกว่ากว่าฉันตรงไหน ? พี่โทโมะถึงได้ติดแก”เกลถาม “ฉันจะตอบให้นะ ทุกตรงเลยแล้วฉันก็มีของดีที่แกไม่มี โทโมะเลยติดฉันไง ฮ่าๆๆ”แก้วพูดแล้วเดินไป ในห้องนอน “แก้วถามจริง ทำแบบนี้ทำไม ?”โทโมะถาม “เพื่อความสะใจ ถ้านายอยากช่วยน้องเกลอะไรนั้น นายก็ไปช่วยเขาสิ ไปเลยยย!”แก้วพูด พร้อมกับเดินขึ้นเตียงไป “ไม่เอาหรอกครับ ที่รักอยู่นี้ โทโมะก็ต้องอยู่นี้สิ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินขึ้นเตียงตามแก้วไป 3 อาทิตย์ผ่านไป “แก้วๆ ตื่นได้แล้ว”โทโมะปลุก “อืมๆ”แก้วตอบพร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำไป สักพัก “รอแปปนะ เดี๋ยวทำกับข้าวให้กิน”แก้วพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องครัวไป “ไม่ต้องหรอก ดูเหมือนว่าเธอจะเหนื่อยนะ วันนี้ฉันทำเอง”โทโมะพูด “ขอบใจนะ”แก้วพูดแล้วเดินไปที่ห้องรับแขก ทางด้านเกล “มีความสุขกันเข้าไปเถอะ สักวันแกจะต้องพินาศเพราะฉัน”เกลพูด “ลงมาแล้วหรอ ?”โทโมะถาม “ค่ะ วันนี้พี่โทโมะลงมือทำเองเลยหรอค่ะ ?”เกลถาม “อืม”โทโมะตอบ “หอมจังเลย”เกลพูดพร้อมกับหอมแก้มโทโมะ “อ่ะแฮ่มๆ ทำอะไรเกรงใจเมียหลวงหน่อย”แก้วพูดพร้อมกับเดินมานั่งที่โต๊ะ “หึ!”เกลแสยะยิ้มก่อนจะเดินไปที่เก้าอี้ข้างๆโทโมะ “คนท้องอะไร ? ไม่เห็นจะแพ้ท้องเลย”แก้วพูด “นั่นสิ พี่ไม่เห็นเกลแพ้ท้องเลยนะ”โทโมะพูด “ก็....ไม่รู้สิค่ะ”เกลพูด สักพักโทโมะก็ไปทำงาน “นังแก้วแตก ฉันไปข้างนอกก่อนนะ”เกลพูดแล้วเดินไป ตกเย็น “กลับมาแล้วครับบบบ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินมากอดแก้วจากทางด้านหลัง “ไวจัง”แก้วพูด “คิดถึงเมีย อยากกอด อยากหอมเมีย ว่าแล้วก็หอมซะเลยยย”โทโมะพูดพร้อมกับกอดและหอมแก้มแก้ว “บ้า”แก้วพูดพร้อมกับตีแขนโทโมะเบาๆ “เกลล่ะ ?”โทโมะถาม “ไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้ว ทำไม ? คิดถึงหรอ ?”แก้วถาม “ป่าว วันนี้มีอะไรกินอ่ะ ?”โทโมะถามต่อ “ไม่รู้อ่ะ วันนี้ทำงานบ้านทั้งวันเลยไม่ได้ออกไปซื้อของมาทำกับข้าว”แก้วพูด “งั้นเดี๋ยวเราไปกินข้าวข้างนอกกัน ชวนป็อปปี้ฟางไปด้วย”โทโมะพูด “ก็ดีนะ  เดี๋ยวฉันโทร.หาฟางก่อน ส่วนนายก็ไปอาบน้ำ ซะนะ”แก้วพูดแล้วเดินไป สักพัก ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง “แก้ว ทางนี้”ฟางเรียก “ว่าไง ? รอนานมั้ย ? พอดีรอคุณชายแต่งตัวอยู่เลยมาช้า โทษทีนะ”แก้วพูด “เป็นชุดเลย ไม่นานเท่าไหร่หรอกจ้า ไม่เจอกันนานฉันคิดว่าแกดูอวบๆขึ้นนะ มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย”ฟางพูด “หรอ ? ฉันก็ว่างั้นแหละ หมู่นี้กินจุมากเลย เลยดูอวบๆ”แก้วพูดพร้อมกับหัวเราะเล็กน้อย “ไง ไอ้โมะ ไม่เจอกันนานเลยนะ”ป็อปปี้ทัก “ไม่เจอกันนาน ฉันก็ยังหล่อเหมือนเดิมใช่มั้ยว่ะ ?”โทโมะถามพร้อมกับนั่งลง “ไม่เจอกันนาน หลงตัวเองเหมือนเดิม”ป็อปปี้พูด “สั่งกันเลยดีกว่า รีบกิน รีบไป ทั้งน้องปางไว้คนเดียว เดี๋ยวอันตราย”ฟางพูด “เอ้า! ทำไมแกไม่พามาล่ะ ?”แก้วถาม “แกหลับอยู่”ฟางตอบ “อ๋ออออ”แก้วพูดพร้อมกับำยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ “แก้ว ตอนนี้ฉันท้องแล้วนะ”ฟางพูด “อีกแล้วหรอ ?”แก้วถาม “อืมม 2 เดือนแล้ว”ฟางพูด “ดีใจด้วยนะ”แก้วพูด “ว่าแต่แกเถอะ เมื่อไหร่จะมี ?”ฟางถาม “ไอ้โมะ แกนี้ไม่มีน้ำยาจริงๆเลย”ป็อปปี้แซว “มีเว้ย แต่มสันยังไม่ออกฤทธิ์”โทโมะสวนกลับ “ฟาง ฉันว่าฉันอยากให้ครอบครัวแกมาเป็นครอบครัวเดียวกับเราอ่ะ”แก้วพูด “ยังไง ?”ฟางถามกลับ “ก็แบบว่า ถ้าแกมีลูกชายคนนี้อ่ะนะ แล้วถ้าฉันมีลูกสาว เราให้ทั้งสองคนแต่งงานกันดีมั้ย ?”แก้วเสนอ “ก็ดีนะ แต่ถ้าเด็กๆไม่ชอบกันล่ะ ?”ฟางถามกลับ “ก็...ไม่รู้ดิ รออนาคตแล้วกัน แต่แกสัญญากับฉันนะ ถ้าลูกแกเป็นผู้ชาย แล้วลูกฉันเป็นผู้หญิง ต้องให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน โดยที่ทั้งสองต้องชอบกัน เราจะไม่บังคับเด็ดขาด”แก้วพูด “โอเคจ้า”ฟางพูด “นี้ๆ ขอไรแกอีกอย่างดิ”แก้วพูด “อะไรง่ะ ?”ฟางถาม “ถ้าลูกแกผู้ชายให้ชื่อว่ากานะ ถ้าผู้หญิงชื่อกอหญ้านะ”แก้วพูด “ทำไมอ่ะ ?”ฟางถามกลับ “ก็พี่กาจะคู่กับน้องกอหญ้าไง”แก้วพูด “แหมมม อินกับหนังจริงนะ ถ้าเขาไม่ชอบกันล่ะ ?”ฟางถามต่อ “เอาน่า ฉันมีลางสังหรณ์ว่าต้องคู่กัน”แก้วพูด (แน่นอนค่ะ เพราไรเตอรืจะแต่งให้คู่กัน ฮ่าๆๆๆ) “โอเคๆ รีบกินเถอะ”ฟางพูด “โอเค”แก้วตอบ จากนั้นทั้งหมดก็ลงมือทานอาหาร คุยไปกินไป..