เพลิงแค้น

เช้ารุ่งขึ้น
ณ มหาลัย
"เฟย์"
"แก้ว"
"ฉันมีเรื่องให้ช่วย"หญิงสาวบอกกับเพื่อนรักไปทำให้หน้าของเพื่อนรักเธอเหมือนเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
"เรื่องอะไรหรอ"เพื่อนรักของเธอถามกลับไปด้วยความอยากรู้
"คืออย่างนี้พ่อกับแม่ฉันถูกคนในตระกูลไทยานนท์ฆ่าคือพ่อกับแม่ฉันไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ"ไม่รอช้าหญิงสาวเปิดประเด็นทันที
"จริงอะ"เพื่อนรักของเธอดูท่าจะตกใจไม่น้อย
"จริง ฉันเลยอยากให้แกช่วยสืบให้หน่อยว่ามีใครที่นามสกุลไทยานนท์บ้างที่อยู่ในมหาลัยนี้"
"ได้"
"งั้นเราขึ้นเรียนกันเหอะ"
ปัก~
"ไทยานนท์"หญิงสาวสะดุดส้นสูงตัวเองเลยล้มแต่โชคดีมีคนมารับไว้ทัน ระหว่างนั้นหญิงสาวเหลือบไปเห็นป้ายชื่อนักศึกษาของคนที่มาช่วยเธอ เธอเลยค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาดู ผลปรากฏว่าคนๆนั้นพี่รหัสของเธอเอง
"เดินระวังหน่อยสิน้องแก้ว"เธอจะรู้มั๊ยว่าเขาก็เป็นอีกคนที่ต้องการจะแก้แค้นเธอ
"ค่ะ พี่โทโมะ"
ห้องเรียน
"วันนี้อาจารย์บางส่วนของมหาัลัยเราจะไปร่วมงานของจังหวัดนะ อาจารย์ก็เลยจะให้พวกเราไปอยู่กับพี่รหัสที่ลานกิจกรรมนะ ถ้าเข้าใจแล้วแยกย้าย"โชคชะตาช่างเข้าข้างเธออะไรเยี่ยงนี้ นี่แหละคือโอกาสที่เธอจะได้เป็นคนเปิดเกมการแก้แค้นครั้งนี้
ลานกิจกรรม
"เฟย์"
"ฮึ"
"เรื่องที่ฉันจะให้แกช่วยน่ะไม่ต้องแล้วนะ"
"ทำไมอะ"
"ก็ฉันรู้ตัวแล้วน่ะสิว่าเค้าเป็นใคร"
"ใครอะ"
"พี่รหัสฉันไง"ก้มลงไปกระซิบที่หูเพื่อนรักเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน
"พี่รหัสแกมานู่้นแล้วอะ"คำพูดนี้ของเพื่อนรักทำให้หญิงสาวต้องรีบหันไปมองทันที
"น้องแก้ว"
"คะ"
"พี่ว่าเราไปเดินเล่นกันดีมั๊ย"
"เอ่อ ก็ได้ค่ะ"
หลังตึก5
"น้องแก้วครับ"
"คะ"
"พ่อแม่น้องแก้วเค้าทำงานอยู่ที่ไหนหรอครับ ทำไมพี่ถึงไม่เคยเห็นมาส่งน้องแก้วเลย"
"คือ พ่อกับแม่รถคว่ำเสียชีวิตไปเมื่อ5ปีก่อน แต่มันไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกค่ะ มันเป็นการฆาตรกรรม"ที่หญิงสาวพูดออกมาอย่างนี้ก็เพราะอยากจับพิรุธของชายหนุ่มเพราะถ้าคนที่ฆ่าพ่อแม่เธอเป็นคนในตระกูลไทยานนท์ก็น่าจะเป็นพ่อและแม่ของเขา"แล้วพ่อแม่พี่โทโมะล่ะคะ"
"พ่อแม่พี่เสียไปแล้วเหมือนกัน เสียเพราะโรคประจำตัวแต่มันก็เป็นการฆาตรกรรมเหมือนน้องแก้วนั่นแหละ"ที่ชายหนุ่มถามไปอย่างนั้นก็เพราะอยากจับพิรุธหญิงสาวเช่นกัน"ตายเพราะกรรมตามทันมากกว่า"หญิงสาวพรึมพรำออกมาเบาๆ
"อะไรนะครับ"
"ปล่าวค่ะ คือแก้วขอโทษด้วยนะคะที่ถาม"
"พี่ก็เช่นกันนะครับ"
*************************************************************************
เม้นกันหน่อยนะคะ