เพลิงแค้น

9.2

เขียนโดย memi_TK

วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.57 น.

  3 ตอน
  16 วิจารณ์
  9,393 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ณ มหาลัย
"แก้ว ทางนี้"สาวลักยิ้มผู้มีนามว่าเฟย์เรียกเพื่อนสาวของตน
"เฟย์ คิดถึงจัง"หญิงสาวโผเข้ากอดเพื่อนของตน
"แล้วนี่แกหาอะไรอยู่อะ"เฟย์ถามเพื่อนสาวหลังจากที่เห็นชะเง้ออยู่นาน
"หาพี่รหัสฉันน่ะสิ"แก้วตอบ
"นั่นดิ หายากชิบ"เหย์บ่น
"น้องๆครับมาทางนี้นะครับเราจะมาหาพี่รหัสกันนะครับ"
"แก้ว ไปกันเถอะ"
"อืม"
ลานกิจกรรม
"น้องๆหาพี่รหัสเจอแล้วใช่มั๊ยครับ ถ้างั้นแยกย้ายกันไปเลยนะครับ"
"น้องครับ"ผู้ชายคนหนึ่งมาทักแก้ว
"คะ"
"น้องชื่อ จริญญารึเปล่าครับ"
"ค่ะ"
"พี่ชื่อโทโมะนะเป็นพี่รหัสของน้อง ไปทำกิจกรรมกัน"
"ค่ะ"
และกิจกรรมรับน้องก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนกิจกรรมเลิก
"เฮ้อเหนื่อยเป็นบ้าเลย"
"อย่าบ่นเหอะเฟย์"
"พี่รหัสแกเป็นไงบ้างอะเฟย์"
"ขี้แกล้ง ขี้เหล่ ปากมาก แล้วแกล่ะ"
"นิสัยดี น่ารัก สุภาพบุรุษ"
"มาสลับพี่รหัสกันมา"
"จะบ้าหรอ ฉันกลับก่อนนะ รถมารับแล้ว"
"อืมบาย"
"บาย"
บ้านแก้ว
"สวัสดีค่ะ น้าพิม"
"จร้า แก้วจ๊ะ"
"คะ"
"น้าว่ามันถึงเวลาแล้วนะที่หนูจะต้องรู้"
"รู้อะไรคะ"
"คือว่า คือ"
"อะไรหรอคะ"
"คือ"
"น้าพิมคะ พูดมาเถอะค่ะ"
"พ่อกับแม่ของหนูไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ"
"ว่าไงนะคะ"
"มันเป็นการฆาตรกรรม"
"ใครทำคะน้าพิม ใครทำคะ"ตอนนี้หญิงสาวน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย
"คนในตระกูลไทยานนท์"
"หนูจะแก้แค้นมัน น้าพิม"
"แก้ว น้าว่าอย่าเลยนะเรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว"
"ไม่ได้ค่ะ มันฆ่าพ่อแม่หนู หนูจะเอาคืน"
"แก้ว"
"น้าพิมไม่ต้องห้ามหรอกค่ะ แก้วจะทำ แก้วขอตัวนะคะ"หลังจากนั้นหญิงสาวก็ขึ้นห้องไป
"หึ แก้วหลานรักขอให้สนุกกับการแก้แค้นนะน้าจะคอยเป็นกำลังใจให้"พิมพูดอย่างสะใจที่เห็นแก้วจะแก้แค้น เพราะนี่คือแผนการของเธอเอง
บ้านโทโมะ
"สวัสดีครับคุณอา"
"โทโมะอามีเรื่องจะคุยด้วย"
"ครับ"
"พ่อกับแม่ของหลานถูกฆาตรกรรม"
"อะไรนะครับ"
"พ่อกับแม่หลานไม่ได้ตายเพราะโรคประจำตัว"
"ใครทำครับอา"
"คนในตระกูลศิริมงคลสกุล"
"ผมจะเอาคืน"
"หลานจะทำอะไรก็ทำเถอะเพราะอาคงห้ามอะไรหลานไม่ได้"
"ขอบคุณครับที่อาไม่ขัดขวางผม ผมขอตัวนะครับ"
"หึ โทร.หาพิมดีกว่า"
"(ฮัลโหล กวินเป็นไงบ้าง)"
"สำเร็จ อีกไม่นานเราก็จะได้สมบัติทั้งหมดมาครอบครองแล้วพิมที่รัก"
"(ทางพิมก็โอเค ต่อจากนี้ไปเราก็แค่พยายามพูดเป่าหู2คนนั้นไปเรื่อยๆปล่อยให้หลานรักของเราจักการกันเองแค่นั้น)"
"คุณช่างฉลาดจริงๆพิมที่รัก ผมเลือกคนไม่ผิดจริงๆ"
"(แค่นี้นะคะ บายค่ะที่รัก)"
"ครับ"

ตอนแรกมาแล้วช่วยกันเม้นหน่อยนะ ใครรอรื่องจำเลยแค้นอยู่พรุ่งนี้อัพให้แน่นอน
แต่ถ้าเม้นไม่เยอะก็จะไม่อัพ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา