My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี
9.2
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
23) "เข้าใจรึเปล่า"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMy sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี
ตอนที่ 23 ‘เข้าใจรึเปล่า’
“นายเป็นหว่งฉันเหรอ ป็อปปี้”
“....” ฟางสบตากับป็อปปี้นิ่ง
“ตกลงว่า นายหว่งฉันรึเปล่า”
“หึ แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะ”
“.....” กลายเป็นฟางที่เป็นฝ่ายเงียบไปซะเอง
เธอจะคิดเข้าข้างตัวเองได้รึเปล่านะ ว่าเขาเป็นหว่งเธอมากกว่าจะทำตามหน้าที่ของเพื่อนเท่านั้น
อาการสั่นไหวที่อกกข้างซ้าย มันเพิ่งจะทำให้เธอแน่ใจตัวเองว่า เธอตกหลุมรัก วายร้ายหน้าหล่อคนนี้เข้าให้ซะ
แล้วแต่อย่างว่า รักปิศาจมันไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะถ้าหากเธอพลาดก็เท่ากับเธอโยนหัวใจตัวเองทิ้งก็นั้น
เธอเองก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงได้หลงรัก คนที่ไม่เคยพูดหวานๆกับเธอซักประโยคด้วยซ้ำได้ แต่ทุกการกระ
ทำของเขากลับทำให้เธอหวั่นไหว เฮ้อนี่แหละมั้งที่เขาเรียกกันว่าความรัก รักที่ไม่ต้องการเหตุผลเพราะเมื่อไหร่ที่
เราถามหาเหตุผลจากความรัก ก็แสดงว่าเรากำลังรักโดยใช้สมองไม่ใช่หัวใจ
“ว่าไงล่ะ เธอคิดว่าไง”
ป็อปปี้เชยคางมลของคนที่เอาแต่ก้มหน้าหลบสายตาเขาให้ เงยหน้าขึ้นมาสบตาตัวเอง
“ฉัน....ฉันไม่รู้”
“หืม เธอไม่รู้ หรือว่าเธอไม่กล้าพูดออกมากันแน่ ฟาง”
น้ำเสียงเอื่อยๆของป็อปปี้ยิ่งทำให้เธอคิดหนัก
“ช่างเถอะ ฉันคง...แค่คิดมากไปเอง”
“วายร้ายอย่างนายจะมาสนใจ เป็นหว่งฉันได้ไง”
สะบัดหน้าหนีจากปลายนิ้วเรียวของอีกฝ่ายที่จับปลายคางของเธอไว้
“หึ เธอคิดแบบนั้นหรือไง” ป็อปปี้ยังคงไม่ยอมถอนสายตาไปจากคนตรงหน้าง่ายๆ
“ใช่ ฉันคิดแบบนั้น” บังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่นไปมากกว่านี้ กลัวเหลือเกินว่าอีกคนจะจับความรู้สึก
หวั่นไหวของตัวเองได้
“ปากแข็งจริงนะ”
“ใคร...อุ๊บ”
ป็อปปี้ผลักคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวให้ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอน ริมฝีปากร้อนทาบเข้าหาปากปางอย่างโหยหา จูบ
ดูดดื่มราวกับคนกระหายน้ำของป็อปปี้ ทำให้เธอมึนงง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่จูบแรกระหว่างเธอกับเขาก็ต่าง แต่ฟาง
รับรู้ได้ว่าจูบนี้มันต่างออกไปจากทุกครั้ง มันมีความหมายในแบบที่เธอเองก็ไม่กล้าพอจะคิดเข้าข้างตัวเอง
ป็อปปี้ถอนจูบออกมาให้ฟางได้พอมีเวลาสูดหายใจเข้าปอดอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะกดจูบหนักหน่วงเข้าหาเธออีกรอบ
เขาเลือกที่จะเปิดเปลือยความรู้สึกผ่านจูบนี้ของเขาและเธอ
ป็อปปี้ถอนจูบออกไปแล้ว แต่เธอยังรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่ยังคงเป่ารดเปลือกตาของเธออยู่
ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นมาสบกับดวงตาคมของชายหนุ่ม จ้องลึกเข้าไปในตาคู่สวยอย่างค้นหาความจริง ในประโยค
ปริศนาระหว่างเขาและเธอ
“รู้หรือยัง”
“ฉันไม่เข้าใจ...นาย...รู้สึกกับฉันยังไงกันแน่ป็อปปี้ รักฉันรึเปล่า” ถามออกไปราวเสียงกระซิบแต่
เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องได้ยินประโยคของเธอครบถ้วน ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะตอบออกมารึเปล่า
“แล้วเธอคิดว่าไง” รอยยิ้มมุมปาก ทำให้รู้สึกว่าเขาเลี่ยงที่จะไม่พูดออกมา แต่เธอจะไม่ยอมให้
เขาโยกโย้เธอได้อีก
“ฉันไม่รู้ นายต้องเป็นคนบอกฉัน”
“ถ้าฉันบอกแล้ว ฉันจะได้อะไร” ปิศาจหรือวายร้ายก็คงไม่ต่างกันสำหรับคนตรงหน้า
“ฉันคงไม่มีอะไรจะให้นาย เพราะฉันให้นายไปหมดแล้ว”
“รวมถึง หัวใจของเธอด้วยรึเปล่า”
ฟางยกมือขวาขึ้นมาแตะหน้าอกข้างซ้าย ที่เต้นถี่รัวราวกับว่ามันจะโบยบินไปหาคนที่ถามหามัน
“ใช่รึเปล่า”
“ฉัน....”
“คงใช่ซินะ”ป็อปปี้ผละออกจากท่าที่คล่อมเธออยู่ ลุกขึ้นยืนล้วงกระเป๋ากางเกงมองคนที่ยันตัว
ลุกขึ้นนั่ง
“ฮึก ฉันนี่มันโง่ชะมัด ที่ไปหลงรักวายร้ายในคราบปิศาจอย่างนาย”
“หึ เรื่องนั้นฉันคงช่วยอะไรเธอไม่ได้ เพราะว่า....” โน้มหน้าเข้าไปหาคนที่ยังคงก้มหน้าอยู่
“วายร้ายอย่างฉันดันตกหลุมรักของยัยซื่อบื้ออย่างเธอแล้วด้วยซิ”
“O.O” เงยหน้าขึ้นสบตากับป็อปปี้ตาโต
‘จุ๊ฟ’ กดจูบเข้ากับเรียวปากบางที่ยังมองเข้าอึ้งๆอยู่เร็วๆ
“จะตกใจอะไรนักหนา”
“ก็ นาย....นาย...”
“ฉันทำไม” ถึงจะยอมรับว่าเขาเองก็มีใจให้เธอ แต่คนอย่างป็อปปี้ก็ยังเป็นวายร้ายสำหรับเธอ
เหมือนเดิม
‘จุ๊ฟ’
“เธอกำลังทำฉันเสียนิสัย”
“...”
“ถ้าไม่พูดเธอคงโวยวายแน่ เอาเหอะฉันเองมันก็ไม่ใช่ผู้ชายมั่วๆ”
(แน่ใจเหรอป็อปปี้ ว่านายไม่มั่ว)
“O.O”
“เป็นแฟนกันมั้ย”
“O///O”
“ว่าไง เธอจะเป็นแฟนฉันได้มั้ย”
ก้มลงกระซิบชิดใบหูของอีกคนเสียงนุ้ม
“อืม”
“หึ ^^” ยิ้มมุมปากของป็อปปี้ยิ่งทำให้เธออยากจะมุดหายไปกับหลุดดำในอวกาศ
“แต่ฉันยังไม่ลืมข้อตกลงของเราหรอกนะ เวอร์จิ้นของเธอต้องเป็นของฉัน”
“นาย...อ๊ะ” เพราะลืมตัวหันกลับมาจะโวยใส่คนเจ้าเล่ห์ เลยกลายเป้นว่าเธอหันกลับไปหอม
แก้มเขาเต็มๆเน้นๆ
“อืม น่ารักจัง”
“อะ ไอ้บ้า”
“หึ”
TOP ♥ เป็นแฟนกันมั้ย’ BY POPPY
♫♪♥♪♫ ♪♫♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫
อัพๆๆ แล้วๆๆ ฟินมั้ยครับพี่น้อง ฮ่าๆ เพราะคนเขียนฟินไปกับตอนนี้อย่างแรง
เอ่อมีคนบอกให้อัพ10ตอน คงจบพอดีอ่ะ ฮ่าๆๆๆ ^____^
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
To_oNG
ตอนที่ 23 ‘เข้าใจรึเปล่า’
“นายเป็นหว่งฉันเหรอ ป็อปปี้”
“....” ฟางสบตากับป็อปปี้นิ่ง
“ตกลงว่า นายหว่งฉันรึเปล่า”
“หึ แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะ”
“.....” กลายเป็นฟางที่เป็นฝ่ายเงียบไปซะเอง
เธอจะคิดเข้าข้างตัวเองได้รึเปล่านะ ว่าเขาเป็นหว่งเธอมากกว่าจะทำตามหน้าที่ของเพื่อนเท่านั้น
อาการสั่นไหวที่อกกข้างซ้าย มันเพิ่งจะทำให้เธอแน่ใจตัวเองว่า เธอตกหลุมรัก วายร้ายหน้าหล่อคนนี้เข้าให้ซะ
แล้วแต่อย่างว่า รักปิศาจมันไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะถ้าหากเธอพลาดก็เท่ากับเธอโยนหัวใจตัวเองทิ้งก็นั้น
เธอเองก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงได้หลงรัก คนที่ไม่เคยพูดหวานๆกับเธอซักประโยคด้วยซ้ำได้ แต่ทุกการกระ
ทำของเขากลับทำให้เธอหวั่นไหว เฮ้อนี่แหละมั้งที่เขาเรียกกันว่าความรัก รักที่ไม่ต้องการเหตุผลเพราะเมื่อไหร่ที่
เราถามหาเหตุผลจากความรัก ก็แสดงว่าเรากำลังรักโดยใช้สมองไม่ใช่หัวใจ
“ว่าไงล่ะ เธอคิดว่าไง”
ป็อปปี้เชยคางมลของคนที่เอาแต่ก้มหน้าหลบสายตาเขาให้ เงยหน้าขึ้นมาสบตาตัวเอง
“ฉัน....ฉันไม่รู้”
“หืม เธอไม่รู้ หรือว่าเธอไม่กล้าพูดออกมากันแน่ ฟาง”
น้ำเสียงเอื่อยๆของป็อปปี้ยิ่งทำให้เธอคิดหนัก
“ช่างเถอะ ฉันคง...แค่คิดมากไปเอง”
“วายร้ายอย่างนายจะมาสนใจ เป็นหว่งฉันได้ไง”
สะบัดหน้าหนีจากปลายนิ้วเรียวของอีกฝ่ายที่จับปลายคางของเธอไว้
“หึ เธอคิดแบบนั้นหรือไง” ป็อปปี้ยังคงไม่ยอมถอนสายตาไปจากคนตรงหน้าง่ายๆ
“ใช่ ฉันคิดแบบนั้น” บังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่นไปมากกว่านี้ กลัวเหลือเกินว่าอีกคนจะจับความรู้สึก
หวั่นไหวของตัวเองได้
“ปากแข็งจริงนะ”
“ใคร...อุ๊บ”
ป็อปปี้ผลักคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวให้ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอน ริมฝีปากร้อนทาบเข้าหาปากปางอย่างโหยหา จูบ
ดูดดื่มราวกับคนกระหายน้ำของป็อปปี้ ทำให้เธอมึนงง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่จูบแรกระหว่างเธอกับเขาก็ต่าง แต่ฟาง
รับรู้ได้ว่าจูบนี้มันต่างออกไปจากทุกครั้ง มันมีความหมายในแบบที่เธอเองก็ไม่กล้าพอจะคิดเข้าข้างตัวเอง
ป็อปปี้ถอนจูบออกมาให้ฟางได้พอมีเวลาสูดหายใจเข้าปอดอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะกดจูบหนักหน่วงเข้าหาเธออีกรอบ
เขาเลือกที่จะเปิดเปลือยความรู้สึกผ่านจูบนี้ของเขาและเธอ
ป็อปปี้ถอนจูบออกไปแล้ว แต่เธอยังรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่ยังคงเป่ารดเปลือกตาของเธออยู่
ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นมาสบกับดวงตาคมของชายหนุ่ม จ้องลึกเข้าไปในตาคู่สวยอย่างค้นหาความจริง ในประโยค
ปริศนาระหว่างเขาและเธอ
“รู้หรือยัง”
“ฉันไม่เข้าใจ...นาย...รู้สึกกับฉันยังไงกันแน่ป็อปปี้ รักฉันรึเปล่า” ถามออกไปราวเสียงกระซิบแต่
เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องได้ยินประโยคของเธอครบถ้วน ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะตอบออกมารึเปล่า
“แล้วเธอคิดว่าไง” รอยยิ้มมุมปาก ทำให้รู้สึกว่าเขาเลี่ยงที่จะไม่พูดออกมา แต่เธอจะไม่ยอมให้
เขาโยกโย้เธอได้อีก
“ฉันไม่รู้ นายต้องเป็นคนบอกฉัน”
“ถ้าฉันบอกแล้ว ฉันจะได้อะไร” ปิศาจหรือวายร้ายก็คงไม่ต่างกันสำหรับคนตรงหน้า
“ฉันคงไม่มีอะไรจะให้นาย เพราะฉันให้นายไปหมดแล้ว”
“รวมถึง หัวใจของเธอด้วยรึเปล่า”
ฟางยกมือขวาขึ้นมาแตะหน้าอกข้างซ้าย ที่เต้นถี่รัวราวกับว่ามันจะโบยบินไปหาคนที่ถามหามัน
“ใช่รึเปล่า”
“ฉัน....”
“คงใช่ซินะ”ป็อปปี้ผละออกจากท่าที่คล่อมเธออยู่ ลุกขึ้นยืนล้วงกระเป๋ากางเกงมองคนที่ยันตัว
ลุกขึ้นนั่ง
“ฮึก ฉันนี่มันโง่ชะมัด ที่ไปหลงรักวายร้ายในคราบปิศาจอย่างนาย”
“หึ เรื่องนั้นฉันคงช่วยอะไรเธอไม่ได้ เพราะว่า....” โน้มหน้าเข้าไปหาคนที่ยังคงก้มหน้าอยู่
“วายร้ายอย่างฉันดันตกหลุมรักของยัยซื่อบื้ออย่างเธอแล้วด้วยซิ”
“O.O” เงยหน้าขึ้นสบตากับป็อปปี้ตาโต
‘จุ๊ฟ’ กดจูบเข้ากับเรียวปากบางที่ยังมองเข้าอึ้งๆอยู่เร็วๆ
“จะตกใจอะไรนักหนา”
“ก็ นาย....นาย...”
“ฉันทำไม” ถึงจะยอมรับว่าเขาเองก็มีใจให้เธอ แต่คนอย่างป็อปปี้ก็ยังเป็นวายร้ายสำหรับเธอ
เหมือนเดิม
‘จุ๊ฟ’
“เธอกำลังทำฉันเสียนิสัย”
“...”
“ถ้าไม่พูดเธอคงโวยวายแน่ เอาเหอะฉันเองมันก็ไม่ใช่ผู้ชายมั่วๆ”
(แน่ใจเหรอป็อปปี้ ว่านายไม่มั่ว)
“O.O”
“เป็นแฟนกันมั้ย”
“O///O”
“ว่าไง เธอจะเป็นแฟนฉันได้มั้ย”
ก้มลงกระซิบชิดใบหูของอีกคนเสียงนุ้ม
“อืม”
“หึ ^^” ยิ้มมุมปากของป็อปปี้ยิ่งทำให้เธออยากจะมุดหายไปกับหลุดดำในอวกาศ
“แต่ฉันยังไม่ลืมข้อตกลงของเราหรอกนะ เวอร์จิ้นของเธอต้องเป็นของฉัน”
“นาย...อ๊ะ” เพราะลืมตัวหันกลับมาจะโวยใส่คนเจ้าเล่ห์ เลยกลายเป้นว่าเธอหันกลับไปหอม
แก้มเขาเต็มๆเน้นๆ
“อืม น่ารักจัง”
“อะ ไอ้บ้า”
“หึ”
TOP ♥ เป็นแฟนกันมั้ย’ BY POPPY
♫♪♥♪♫ ♪♫♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫
อัพๆๆ แล้วๆๆ ฟินมั้ยครับพี่น้อง ฮ่าๆ เพราะคนเขียนฟินไปกับตอนนี้อย่างแรง
เอ่อมีคนบอกให้อัพ10ตอน คงจบพอดีอ่ะ ฮ่าๆๆๆ ^____^
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
To_oNG
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
