My sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี
9.2
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
15) "อีกคนที่รู้"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMy sweet heart….หล่อวายร้าย กระชากใจยัยตัวดี
ตอนที่ 15 ‘อีกคนที่รู้’
“ป็อป นายหายไปไหนมา ฉันติดต่อนายไม่ได้เลยนะ”
เสียงจินนี่เอ่ยถามคนที่นั่งเล่นเกมส์ในมือถือไม่ได้สนใจแม้แต่ที่จะมองเธอด้วยซ้ำ
ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่หยุดไป3วัน เธอจะเพียรพยายามติดต่อเขาแค่ไหนก็ตาม
“ฟาร์ม นายเอาขนมมากินหรือไง”
ป็อปปี้หันไปถามคนข้างกาย แทนที่จะตอบคำถามของคนที่ยืนค้ำหัวเขาอยู่
“อ๊ะ...ไอ้บ้านั้นมันของฉันนะ”
ฟางโวยใส่คนที่แย่งขนมในมือเธอไปกินหน้าตาเฉย อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองจินนี่ที่ยังคงยืนจ้อง
หน้าเธอทั้งคู่อยู่ไม่ได้
“ป็อป!!!”
“อะไรของเธอจินนี่ ฉันจะไปไหนต้องรายงานเธอด้วยหรือไง”
ป็อปปี้เอ่ยดด้วยน้ำเสียงที่ติดจะห้วนจัด แสดงออกชัดเจนว่าเขาเริ่มที่จะรำคาญ
กับความเซ้าซี้ของคนตรงหน้า
“จินนี่ เธอเอาไว้ก่อนเหอะนะ”
พิมเข้ามาติงเพื่อน ไม่ให้ออกอาการมากไปกว่านี้ ไม่งั้นเพื่อนเธอได้เดือดร้อนแน่ ถ้าไปทำท่าน
ประธานสภานักเรียน โมโหขึ้นมา บางทีพวกเธออาจได้ย้ายที่เรียนด่วนก็เป็นได้
“นาย ทำไมถึงไม่พูดดีๆกับจินนี่”
“ทำไม นายหึง?”
“อ๊ะ ไอ้บ้า ฉันจะไปหึงนายทำไม นายป็อปปี้ถ้านายทำความลับฉันแตก ฉันจะฆ่านาย”
ประโยคหลังกระซิบคนตัวโตรอดไรฟัน
“หึ เธอจะกลัวอะไร ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นอยู่ดี”
“ไอ้....ฮึ่ย นายจะตามจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหนนะ”
“ฉันถามจริง นายอยากหมั้นกับฉันมากรึไง” ถามคนข้างกายอย่างหัวเสีย
“จริงๆก็ไม่”
“น่ะเห็นมั้ย ถ้าอย่างนั้นนายก็ยกเลิกงานหมั้นซะซิ”
เอ่ยกับป็อปปี้อย่างมีความหวังว่าเธออาจทำให้เขายอมยกเลิกงานหมั้นแล้วก็ไอ้ข้อตกลงบ้าๆนั้น
ด้วย
“ไม่ตราบใดที่เธออยากหนี ฉันจะไม่มีทางยอมยกเลิกงานหมั้นนั้นหรอกนะ ฟาง”
ยิ้มมุมปาก อารมณ์ดีที่ทำให้ร่างบางข้างกาย ออกอาการฉุนขาดได้ขนาดนี้
“ไอ้โรคจิต”
“แล้วแต่เธอจะคิด ถ้าฉันไม่ปล่อยเธอก็หนีฉันไม่พ้น”
“ฮึ่ย!!!”
ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน อบจนซึ่งคำพูดที่จะตอกกลับคนโรคจิต ที่ชอบสร้างเงื่อนไขอะไรแปลกๆ
.
.
.
“โอ๊ย...ทำไมต้องมาเป็นวันนี้ด้วยนะ”
กุมท้องตัวเองหน้ามุ่ยกับอาการปวดท้องน้อยที่มักจะเป็นประจำทุกเดือน เดินหน้าซีดออกจาก
ห้องน้ำ ที่เธอแอบหลบมาเข้า
“ฟาร์ม นายเป็นอะไรรึเปล่า”
“ขนมจีน เอ่อ เปล่าน่ะแค่ปวดท้องเฉยๆสงสัยจะท้องไม่ค่อยดีนะ”
ตอบเพื่อนร่วมห้องที่บังเอิญเดินมาเจอหน้าเหยเก เพราะยิ่งขยับพูดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีอาการ
ปวดตุบๆราวกับใครเอาค้อนมาทุบที่ท้องเธอก็ไม่ปาน มากขึ้นเรื่อยๆ
“นายแน่ใจนะ”
“อืม เธอกลับไปเรียนเถอะ ฉันจะไปห้องพยาบาลก่อน”
“ก็ได้”
ขนมจีนเดินผละออกไป ฟางก็ต้องทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรงทันที
“ป็อป” ขนมจีนเดินเข้าไปสะกิดคนที่นั่งคุยกับเพื่อนอยู่
“นายออกมานี่แปปนึงได้มั้ย”
ป็อปปี้ยอมเดินตามเพื่อนสาวร่วมห้องออกมานอกห้องเรียน งงๆ
“เธอมีอะไร”
“ฉันเห็นฟางอยู่หน้าห้องน้ำ เธอดูอาการไม่ค่อยดี นายควรจะไปดูเธอนะ”
ป็อปปี้เลิกคิ้วมองคนตรงหน้านิ่งๆ กับสรรพนามที่ขนมจีนใช้เรียกคู่หมั้นของตัวเอง
“เธอเรียกนายนั้นว่าอะไรนะ ขนมจีน”
“เอ่อ...คือ ฉันบังเอิญไปได้ยินเรื่องที่พวกนายคุยกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังนะ”
“นายอย่าเพิ่ง มาซักไซร้ฉันมากเลยน่า นายไปดูฟางก่อนเถอะ ถ้ามีคนอื่นผ่านไปเห็นจะสงสัยเอาได้นะ”
“แล้วทำไมเธอไม่เอาไปบอก แก้วกับเฟย์” ป็อปปี้ล้วงกระเป๋ากางเกงถามอีกคนอย่างติดใจ
เพราะถ้าเธอรู้ความจริง ทำไมถึงไม่เอาไปบอกสองสาวนั้น แต่กลับเอามาบอกเขาแทน
“ถ้าฉันเอาไปบอกแก้วกับเฟย์ สองคนนั้นทำความแตกเพราะความตกใจแน่”
“นายเลิกถาม และไปดูฟางก่อนจะได้มั้ย ฉันว่าเธอน่าจะอาการหนักอยู่นะ”
สีหน้าของขนมจีนยังไม่คลายกังวล
“ฉันจะบอกอาจารย์ให้เอง ฟางอยู่ตรงห้องน้ำชั้น 5นะ”
พูดจบก็เดินกลับเข้าห้องไป ป็อปปี้ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินมุ่งหน้าไปทางห้องน้ำ
ชั้น 5 ตามที่อีกฝ่ายบอก
TOP ♥ ‘ทำไม นายหึง?’BY POPPY
♫♪♥♪♫ ♪♫♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫
อัพแล้วน้า ทีนี้รู้แล้วซิว่าใครกันแน่ที่รู้ฮ่าๆๆ เบิ้ลให้เป็นสองตอนเหมือนเดิมแล้วกันน้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
To_oNG
ตอนที่ 15 ‘อีกคนที่รู้’
“ป็อป นายหายไปไหนมา ฉันติดต่อนายไม่ได้เลยนะ”
เสียงจินนี่เอ่ยถามคนที่นั่งเล่นเกมส์ในมือถือไม่ได้สนใจแม้แต่ที่จะมองเธอด้วยซ้ำ
ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่หยุดไป3วัน เธอจะเพียรพยายามติดต่อเขาแค่ไหนก็ตาม
“ฟาร์ม นายเอาขนมมากินหรือไง”
ป็อปปี้หันไปถามคนข้างกาย แทนที่จะตอบคำถามของคนที่ยืนค้ำหัวเขาอยู่
“อ๊ะ...ไอ้บ้านั้นมันของฉันนะ”
ฟางโวยใส่คนที่แย่งขนมในมือเธอไปกินหน้าตาเฉย อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองจินนี่ที่ยังคงยืนจ้อง
หน้าเธอทั้งคู่อยู่ไม่ได้
“ป็อป!!!”
“อะไรของเธอจินนี่ ฉันจะไปไหนต้องรายงานเธอด้วยหรือไง”
ป็อปปี้เอ่ยดด้วยน้ำเสียงที่ติดจะห้วนจัด แสดงออกชัดเจนว่าเขาเริ่มที่จะรำคาญ
กับความเซ้าซี้ของคนตรงหน้า
“จินนี่ เธอเอาไว้ก่อนเหอะนะ”
พิมเข้ามาติงเพื่อน ไม่ให้ออกอาการมากไปกว่านี้ ไม่งั้นเพื่อนเธอได้เดือดร้อนแน่ ถ้าไปทำท่าน
ประธานสภานักเรียน โมโหขึ้นมา บางทีพวกเธออาจได้ย้ายที่เรียนด่วนก็เป็นได้
“นาย ทำไมถึงไม่พูดดีๆกับจินนี่”
“ทำไม นายหึง?”
“อ๊ะ ไอ้บ้า ฉันจะไปหึงนายทำไม นายป็อปปี้ถ้านายทำความลับฉันแตก ฉันจะฆ่านาย”
ประโยคหลังกระซิบคนตัวโตรอดไรฟัน
“หึ เธอจะกลัวอะไร ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นอยู่ดี”
“ไอ้....ฮึ่ย นายจะตามจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหนนะ”
“ฉันถามจริง นายอยากหมั้นกับฉันมากรึไง” ถามคนข้างกายอย่างหัวเสีย
“จริงๆก็ไม่”
“น่ะเห็นมั้ย ถ้าอย่างนั้นนายก็ยกเลิกงานหมั้นซะซิ”
เอ่ยกับป็อปปี้อย่างมีความหวังว่าเธออาจทำให้เขายอมยกเลิกงานหมั้นแล้วก็ไอ้ข้อตกลงบ้าๆนั้น
ด้วย
“ไม่ตราบใดที่เธออยากหนี ฉันจะไม่มีทางยอมยกเลิกงานหมั้นนั้นหรอกนะ ฟาง”
ยิ้มมุมปาก อารมณ์ดีที่ทำให้ร่างบางข้างกาย ออกอาการฉุนขาดได้ขนาดนี้
“ไอ้โรคจิต”
“แล้วแต่เธอจะคิด ถ้าฉันไม่ปล่อยเธอก็หนีฉันไม่พ้น”
“ฮึ่ย!!!”
ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน อบจนซึ่งคำพูดที่จะตอกกลับคนโรคจิต ที่ชอบสร้างเงื่อนไขอะไรแปลกๆ
.
.
.
“โอ๊ย...ทำไมต้องมาเป็นวันนี้ด้วยนะ”
กุมท้องตัวเองหน้ามุ่ยกับอาการปวดท้องน้อยที่มักจะเป็นประจำทุกเดือน เดินหน้าซีดออกจาก
ห้องน้ำ ที่เธอแอบหลบมาเข้า
“ฟาร์ม นายเป็นอะไรรึเปล่า”
“ขนมจีน เอ่อ เปล่าน่ะแค่ปวดท้องเฉยๆสงสัยจะท้องไม่ค่อยดีนะ”
ตอบเพื่อนร่วมห้องที่บังเอิญเดินมาเจอหน้าเหยเก เพราะยิ่งขยับพูดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีอาการ
ปวดตุบๆราวกับใครเอาค้อนมาทุบที่ท้องเธอก็ไม่ปาน มากขึ้นเรื่อยๆ
“นายแน่ใจนะ”
“อืม เธอกลับไปเรียนเถอะ ฉันจะไปห้องพยาบาลก่อน”
“ก็ได้”
ขนมจีนเดินผละออกไป ฟางก็ต้องทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรงทันที
“ป็อป” ขนมจีนเดินเข้าไปสะกิดคนที่นั่งคุยกับเพื่อนอยู่
“นายออกมานี่แปปนึงได้มั้ย”
ป็อปปี้ยอมเดินตามเพื่อนสาวร่วมห้องออกมานอกห้องเรียน งงๆ
“เธอมีอะไร”
“ฉันเห็นฟางอยู่หน้าห้องน้ำ เธอดูอาการไม่ค่อยดี นายควรจะไปดูเธอนะ”
ป็อปปี้เลิกคิ้วมองคนตรงหน้านิ่งๆ กับสรรพนามที่ขนมจีนใช้เรียกคู่หมั้นของตัวเอง
“เธอเรียกนายนั้นว่าอะไรนะ ขนมจีน”
“เอ่อ...คือ ฉันบังเอิญไปได้ยินเรื่องที่พวกนายคุยกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังนะ”
“นายอย่าเพิ่ง มาซักไซร้ฉันมากเลยน่า นายไปดูฟางก่อนเถอะ ถ้ามีคนอื่นผ่านไปเห็นจะสงสัยเอาได้นะ”
“แล้วทำไมเธอไม่เอาไปบอก แก้วกับเฟย์” ป็อปปี้ล้วงกระเป๋ากางเกงถามอีกคนอย่างติดใจ
เพราะถ้าเธอรู้ความจริง ทำไมถึงไม่เอาไปบอกสองสาวนั้น แต่กลับเอามาบอกเขาแทน
“ถ้าฉันเอาไปบอกแก้วกับเฟย์ สองคนนั้นทำความแตกเพราะความตกใจแน่”
“นายเลิกถาม และไปดูฟางก่อนจะได้มั้ย ฉันว่าเธอน่าจะอาการหนักอยู่นะ”
สีหน้าของขนมจีนยังไม่คลายกังวล
“ฉันจะบอกอาจารย์ให้เอง ฟางอยู่ตรงห้องน้ำชั้น 5นะ”
พูดจบก็เดินกลับเข้าห้องไป ป็อปปี้ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินมุ่งหน้าไปทางห้องน้ำ
ชั้น 5 ตามที่อีกฝ่ายบอก
TOP ♥ ‘ทำไม นายหึง?’BY POPPY
♫♪♥♪♫ ♪♫♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫ ♫♪♥♪♫
อัพแล้วน้า ทีนี้รู้แล้วซิว่าใครกันแน่ที่รู้ฮ่าๆๆ เบิ้ลให้เป็นสองตอนเหมือนเดิมแล้วกันน้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
To_oNG
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
