น้องรหัสสุดร้ายกับกับพี่รหัสสุดเพลย์บอยNC 18++

9.1

เขียนโดย Mild_poppy

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 09.40 น.

  18 chapter
  351 วิจารณ์
  92.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) หึง....แต่ต้องเก๊ก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 4
วันต่อมา
แก้วและเฟย์นั่งอ่านหนังสือ(การ์ตูน์)อยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ กระโปรงสั้นเหนือเข่าของแก้วทำให้ผู้ชายที่เดินผ่านไปผ่านมามองจนตาจะหลุดออกมาแล้ว
“นี่ยัยแก้ว แกจะอ่อยผู้ชายอีกนานมั๊ย ดูดิไอพวกผู้ชายมันมองแกน่ากลัวชะมัด ยี๋”เฟย์พูดจบก็เอามือลูบแขนขาตัวเอง
“อยากมองก็มองไปซิ ของดีมีไว้ให้โชว์”แก้วไม่พูดป่าว ยกขาขึ้นนมาแล้วนั่งไขว่ห้างกระโปรงที่สั้นแล้ว ก็ยิ่งแวกลึกเข้าไปใหญ่ทำให้ผู้ชายแถวนั้น ฮือ ฮา เข้าไปใหญ่
และก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาแล้วพูดว่า..............
“เอ่อ น้องครับพี่ชื่อจีโฮนะครับ ไม่ทราบว่าชื่ออะไรหรอครับ”ผู้คนนั้นเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าแก้วแล้วถาม
“ชื่อะไรแล้วเกี่ยวไรกับมึงละ”โทโมะที่ทนดูไม่ได้ก็ต้องเดินมาแล้วนั่งข้างๆแก้วและโอบไหล่ไว้เพื่อให้จีโฮรู้ว่ายัยนี่ผู้หญิงของชั้น
เสียงกระซิบทั้งหญิงและชายต่างพากันซุบซิบ ไม่เว้นแม่แต่เฟย์ก็ งง มากๆ และมองหน้าแก้วกับโทโมะสลับกันไป
“เอ่อ ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าน้องเค้าเป็นผู้หญิงของคุณครับ”จีโฮรีบถลาออกไปทันที เพราะรู้ว่าโทฒเป็นใหญ่แค่ไหนและการต่อสู้ก็เก่ง เรียนก็เก่งเลย
“นี่ไอบ้า นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ยอ้อยกำลังเข้าปากช้างแล้ว ไอบ้าเอ๊ย”แก้วท่ำด้สติก็หันมาด่าฉอดๆๆๆ และแกะมือโทโมะที่โอบไหล่อยู่
“อ้อยบ้าอะไรของเธอหะ แล้วไอกระโปรงสั้นๆเนี่ยใส่มาทำไม”โทโมะพพูดแล้วดึงกระโปรงลงมา และเอาเสื้อคลุมของโทโมะคลุมไว้อีกชั้นนึง
“นี่ชั้นจะใส่อะไร มันไปยั่งหันายตรงไหน ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”
“นี่คุณเธอทำไมชั้นไม่มีสิท สิทในการเป็นผัว และพี่รหัสไง”โทโมะกระซิบให้แก้ว
“หะ!!! นายเป็นพี่รหัสชั้นหรอ”แก้วถึงกับอึ้ง
“เออซิ  แล้วเธอต้องฟังคำสั่งชั้นอย่างเคร่งครัด”โทโมะตอบ และหันไปมองคนรอบข้างที่มองทั้ง 2 อยู่ คนอื่นถึงกับต้องหันกลับเพราะสายตาดุๆของโทโมะทำให้ใครๆก็กลัว
“อะ...เอ่อ”เฟย์ที่มึน งง ไอได้สติก็พูดแทรก
“อะไร”โทโมะหันไปถามและจับข้อมือแก้วไว้ที่หำลังจะเอาเสื้อโทโมะออกจากขา และเฟย์ก็หันหน้าหนีไม่กล้าพูดเพราะกลัวสายตาโทโมะ
“นี่ไอบ้าปล่อย  คิดว่าเป็นพี่แล้วจะทำอะไรได้เหรอหะ”แก้วโวยวายแล้วจะดึงข้อมือออกจากมือโ?โฒะที่รัดแน่นจนแดงเห็นชัด และผิวขาวของแก้วยิ่งทำให้เห็นรอยเยอะมากๆๆ
“เอ่อ.....แก้วขอโทษเจ็บมั๊ย”โทโมะรีบปล่อยแล้วเปลี่ยนจับขึ้นมาดู
“ยุ่ง แล้วไปที่เป็นเนี่ยใครละ อ๊ายยยยย”
…………………………………………………………………………………
สั้นหน่อยนะจ๊ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา