ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

ตอน6

พอกินอาหารเสร็จแก้วก็ขึ้นรถของโทโมะ โทโมะเลยไปส่งที่มหาลัยพอจอดหน้ามหาลัยแก้วก้าวท้าวลงโทโมะเปิดประตูลงมาด้วย นางพวกคลั่งคนหล่อก็กรูกันมาอย่างกับสัตว์ล่าเนื้อ แก้วดูท่าจะไม่พอใจ บางคนก็ขอเบอร์บ้าง ถามชื่อบ้าง ขอถ่ายรูปบ้าง บางคนถึงขั้นขอหอมแก้ม มันชักจะมากไปแล้วนะแก้วเดินฝ่าฝูงชะนีอีเห็นทั้งหลายไปหาโทโมะและควงแขนเอาไว้

“นี่พวกเธอให้เกียรติกันบ้างนะนี่มันมหาลัยไม่ใช่เวทีคอนเสริต”แก้วจิกตาใส่พวกบ้าคลั่งทั้งหลาย

“และอีกอย่างนายนี่ก็ไม่ใช่ดารา”โทโมะยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นกริยาของแก้ว

“พวกเราไม่สนหรอกว่าจะเป็นดาราหรือปล่าว”ผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นอยู่ปี2แท้ๆกล้ามาอวดเก่งกับพี่ปี3ปากจัดอย่างแก้ว แก้วมองเขม่งพวกบ้าคนหล่อก็ไม่สนใจแก้ว ขอโทโมะถ่ายรูปกันใหญ่

“ขอหอมแก้มหน่อยได้ไหมค่ะ”เสียงผู้หญิงปี3คนนึงถามขึ้น

“ได้สิครับ”โทโมะตอบเสียงหล่อแบบพระเอก

“งั้นเดี๋ยวชั้นหอมแก้มแล้วแกถ่ายรูปนะ”มีการนัดแนะกับพวก ปากกำลังจะถึงแก้มนายโทโมะแก้วก็ผลักผู้หญิงคนนั้นออกอย่างหงุดหงิดโทโมะหันมองหน้าแก้ว

“นี่แกมาผลักชั้นทำไม”ผู้หญิงคนนั้นถามขึ้นไม่ใช่ใครนอกจากบิวเพื่อนห่างๆของแก้ว

“มันมากไปไหมหอมแก้มเลยหรอ”โทโมะหันมายิ้มบางๆให้แก้ว

“เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าจะมาขึ้นทำไมทำเป็นหวงไม่ใช่ของๆแกสักหน่อย”คำพูดนั้นทำเอาแก้วโมโห

“นี่พวกแกไม่แหกตาดูหรือไงว่าเค้ามาส่งชั้น!”แก้วตะคอกเสียงดัง

“มาส่งแกแล้วไง ก็อาจเป็นแค่ทางผ่านหนะ”พวกชะนีอีเห็นต่างพากันหัวเราะ

“ทางผ่านงั้นหรอ เค้าเป็นแฟนชั้นได้ยินไหม!”แก้วพูดด้วยความโมโหหน้าแดงแปร๊ดควันแทบออกหู โทโมะยิ้มร่าที่แก้วพูดแบบนั้น พวกชะนีอีเห็นต่างๆพากันอึ้งกันเป็นบ้าเสียงหัวเราะดับวูบลงในทันที แก้วนึกได้ว่าตัวเองพูดอะไรไปก็หันมองหน้าโทโมะ โทโมะยิ้มกระหยิ่มที่มุมปากและเอามือรวบเอวแก้วมาชิดกับตัว ทำเอาพวกสาวๆอ้าปากค้างเป็นแถวๆ

“ทีนี้รู้แล้วก็อย่าทำอะไรเกินไปเข้าใจไหม ไอถ่ายรูปขอลานเซ็นต์หนะไม่ว่าแต่ขอเบอร์ขอหอมแก้ม ห้ามเว้ย!”แก้วพูดอย่างกระแทกกระทั้นและเอาศอกดันโทโมะเบาๆกันคนรู้ พวกสาวๆพากันมึนงงแต่ก็ยิ้มแหยๆให้กับทั้งคู่และก็เริ่มขอถ่ายรูปขอลายเซนต์กันใหม่แก้วเลยดึงมือโทโมะออกและจะเดินเข้ามหาลัยแต่โทโมะนึกอยากแกล้งขึ้นมาเลยดึงแก้วมาและหอมแก้มฟอดใหญ่ทำเอาสาวๆตำลึงตึ้งโป๊ะกันเป็นแถว  แก้วหน้าแดงเป็นสีเลือดอ่อนๆ และเอามือผลักโทโมะออกเบาๆ

“ชั้นไปเรียนแล้วนะ”แก้วทำท่าทางเขินแบบเสแสร้งแต่ตาอาฆาตแค้นยังคงจ้องไปที่โทโมะ ตาอาฆาตมาเจอกับตาเจ้าเล่ห์เข้าทำให้แก้วต้องรีบเดินเข้ารั้วมหาลัยไปโทโมะยิ้มอย่างภูมิใจและปล่อยให้สาวๆถ่ายรูป

พักกลางวัน

“แก้ว...แกสุดยอดมากหาแฟนได้โคตรหล่อเลยหวะ”ยัยบิวที่พึ่งทะเลาะกันเมื่อเช้าก็มานั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับแก้ว แต่ถ้ามันคนเดียวก็ดีหนะสิ พวกสาวๆมานั่งกันเป็นสิบจนแก้วอึดอัดเป็นบ้า และคำถามคำชมก็วนๆไปมา แกสุดยอดมาก แกเก่งหวะ พี่แก้วเจอเค้าครั้งแรกที่ไหน เคยจูบกันไหม แฟนนิสัยแบบไหน แฟนหล่อจัง เฮ้ยแต่ละคำพูด แก้วไม่เคยจะตอบหรือพูดคุยอะไรกับคนพวกนั้น

กลับบ้าน

โทโมะมารอรับหน้าโรงเรียนยัยชะนีทั้งหลายเร็วยิ่งกว่าผีสงสัยจำกลิ่นได้เลยออกมายืนถ่ายรูป รูปแล้วรูปเล่า อยากรู้จริงๆว่านายนั่นมีเสน่ห์ตรงไหนนักหนา แก้วเดินเข้าไปวงสาวๆถึงกับหยุดเคลื่อนไหวเหมือนสายตาแก้วเป็นเมดูซ่าทำให้พวกนั้นแข็งกึกกันเป็นฟอสซิ่ว

“ไปก่อนนะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาใหม่นะครับ บ๊ายบายนะครับ”โทโมะพูดและดึงมือแก้วขึ้นรถไป สายตาแก้วยังไม่ละจากพวกนั้น แต่พวกนั้นโบกมือบ๊ายบายโทโมะกันเป็นแถวยัยบิวส่งจูบให้โทโมะ แก้วทำคว้าแล้วโยนใส่พื้นเอาเกระทืบๆ และเดินขึ้นรถไป

“สเน่ห์แรงนิ”แก้วพูดขึ้นตอนติดไฟแดง

“หึงหรือไง”แก้วหน้าแดงและหันไปมองโทโมะอย่างไม่เป็นมิตร

“ชั้นจะหึงนายทำไม”แก้วทำเมินหน้า

“ไม่หึงแล้วจะบอกพวกนั้นทำไมว่าเป็นแฟนชั้น สายตาอมหิตมองพวกนั้นซะอย่างกับถ้ากินได้ก็จะกิน”โทโมะหันมองแก้วและหัวเราะ

“ชั้นก็แค่.....นึกสนุกนิดหน่อย คิดว่าชั้นจะเดินชนเสาหัวสมองกลับและมาหลงรักนายงั้นหรอ ไม่มีทาง”แก้วเอามือกอดอก

“วันนี้ไม่ได้ทำอาหารไว้ให้ไปกินที่ไหนดี”โทโมะเปลี่ยนประเด็นเพราะทนเห็นคนหน้าแดงจัดนั่งบิดไปมาไม่ไหว

“พารากอนก็ได้”โทโมะพยักหน้าและขับรถไป พอถึงพารากอนแก้วก็เดินลงจากรถเดินเข้าไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ฟูจุ๊ (สาขาย่อยของ ฟูจิ) แก้วเดินไปชนกับผู้ชายคนนึงเค้าประคองแก้วขึ้นแก้วกำลังจะอ้าปากด่าพอมองเห็นว่าหน้าตาหล่อมาก เอ๊ะนี่มัน.......ซีว๊าก นักร้องเกาหลี วงซุปเปอร์ไจแอนท์ [ซีวอนไม่ว่างเลยเอาซีว๊ากมาแทน>>dada] แก้วถึงกับอึ้งซีว๊ากมองหน้าแก้ว

“ขอ โทด ขับ”ซีว๊ากพยายามพูดภาษาไทยแก้วใจเต้นรัวสบตาซีว๊ากอย่างเคลิ้ม

“ไม่เป็นไรค่ะ โนพอมแพม”แก้วพูดไป โทโมะเห็นมองกันอยู่นานก็เข้ามาดึงแก้วออก แก้วไม่ยอมละสายตา ซีว๊ากยิ้มให้กับแก้วแก้วก็ยิ้มกลับอย่างร่าเริง แก้วรีบหยิบกล้องขึ้นมาขอถ่ายรูป

“ขอถ่ายรูปได้ไหมค่ะ”ซีว๊ากพยักหน้าช้าๆแก้วเอาตัวไปข้างๆและเอนหัวไปหนุนไหล่ซีว๊าก กลิ่นน้ำหอมชั่งหอมหวนอะไรเช่นนี้แก้วถ่ายเสร็จโทโมะก็มาดึงแขนไปนั่งแต่สายตาแก้วยังหันมองซีว๊ากที่เดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร แก้วถึงกับอ้าปากค้างเมื่อเห็นสมาชิกวงซุปเปอร์ไจแอนท์นั่งกันอยู่ครบ12คน

“แก้ว...แก้ว...แก้ว!”โทโมะตะคอกใส่แก้วจนแก้วหันมาอย่างตกใจ

“มีอะไร”แก้วถามแบบเบื่อๆและหันไปมองต่อ

“ถ้าเธอยังมองอยู่หละก็กลับไปไม่ได้นอนแน่”แก้วสะดุ้งและหันมามองหน้าโทโมะอย่างแค้นๆ โทโมะยื่นใบเมนูให้แก้วดู แก้วสั่งๆๆๆและก็พยายามแอบเหล่ทั้ง12คน

“เธออยากลองดีใช่ไหมแก้ว”แก้วตกใจเลยสบตาโทโมะ

“ลองดีอะไรปล่าวเลยนะ ชั้นแค่.....มองดูอาหารเท่านั้น”แก้วทำหน้าเหวอหวาชี้โบ๊ชี้เบ๊

เมื่อวงซุปเปอร์ไจแอนท์ออกจากร้านไปก็มีสาวๆต่างมารุมกรี๊ดกันระนาวแก้วไม่กล้าหันไปมองได้ยินแต่เสียงกรี๊ดของสาวๆพวกนั้นและนั่งกินอาหารต่อไปใช้เพียงหูฟัง เมื่อกินเสร็จแก้วก็อยากเดินช็อปปิ้งเลยจะไปร้านเสื้อผ้าแก้วเดินเข้าไปร้านหรูร้านหนึ่ง

“โทโมะเลือกเสื้อผ้าให้หน่อยสิ”แก้วดึงมือโทโมะเข้ามาหน้าราวเสื้อผ้า

“ชั้นไม่ใช่ผู้หญิง”โทโมะพูดแบบเย็นชา.................

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ป๊างอนม๊าไหมน้าาา เอาเป็นว่าติดตามตอนหน้าละกัน

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเช่นเคยนะคะ รักทุกคนเลย

โรงเรียนจะเปิดเทอมกันแล้วตั้งใจนะคะ สู้ๆ