ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

ตอน26

“วันนั้นแค่วันเดียวทำให้เธอท้องได้ แสดงว่าสเปริมชั้นแข็งแรง ฮ่าๆๆๆ”เควินหัวเราะร่วน เกลถึงกับหน้าแดงเมื่อได้ยิน แก้วเดินออกหายไปอย่างลอยนวลปล่อยให้ทั้งสองคนสวีทวิ๊ดวิ่วกันไป แก้วเดินหน้าละห้อยเพราะอิจฉาพี่สาวและนั่งลงบนม้านั่งตรงซุ้มชิงช้า โทโมะมองหาแก้วอยู่นานเมื่อเจอก็เดินเข้าไปหา

“ไปไหนมาแก้ว”โทโมะพูดด้วยสีหน้าเป็นห่วง

“เดินเล่น”แก้วไม่สบตาโทโมะ แก้วได้แต่ก้มหน้ามองพื้นดินอย่างน่าเศร้า

“กลับบ้านดีกว่าไหม”โทโมะถามขึ้น

“ก็ดี”แก้วพูดจบก็ลุกขึ้นไปบอกพ่อและพี่ก่อนจะเดินขึ้นรถไป โทโมะเดินตามมาพร้อมกับขับรถออกช้าๆ

“เป็นไรไป”โทโมะถามขึ้น

“เบื่ออ่ะ เห็นพี่มีความสุขก็อิจฉา เฮ้อ ชีวิตคู่ของเค้าสองคนคงจะครบสมบูรณ์ พ่อแม่....ลูก”แก้วก้มหน้ามองตักตัวเอง โทโมะเห็นก็จอดรถข้างทางและยิ้ม

“และอยากมีไหมหละ....ลูกหนะ”โทโมะหยอดเสียงเบา เพื่อจะแกล้งให้แก้วกลัวแต่แก้วกลับพยักหน้างึกๆ อะไรนะ ชั้นตาฝาดหรือปล่าว โทโมะถึงกับงงในทันที

“ชั้นอยากมีพ่อ แม่ ลูก ที่สมบูรณ์ ครบถ้วน ไม่ขาดไม่เกิน ฮึ...ชั้นคงฝันได้อย่างเดียว”แก้วพูดด้วยสีหน้าที่น่าเห็นใจมาก

“ได้....ชั้นจะช่วยเธอเอง”โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์ แก้วนึกขึ้นได้ก็ตาโตหน้าแดงด้วยความอายในทันที แก้วตาโตมองโทโมะ โทโมะยื่นปากเข้ามาแต่แก้วเอานิ้วไปจ่อที่ปากของโทโมะและดันออก

“ลามก ขับรถไปเลย ไอขี้ไก่”แก้วว่าโทโมะซึ่งโทโมะก็ไม่เคยได้ยินแก้วพูดคำนี้มาก่อน

“ฮ่าๆๆๆๆ เธอว่าชั้นว่าขี้ไก่งั้นหรอ”โทโมะถามไปหัวเราะไปอย่างนึกตลก

“ขำบ้าไรหละ ก็เห็นคนอื่นเค้าพูดเลยพูดบ้าง”โทโมะหัวเราะลั่นก่อนจะขับรถออกไปจนถึงบ้าน แก้วขึ้นไปบนห้องได้ก็เอนตัวลงนอนอย่างเบื่อๆ โทโมะขึ้นไปนอนข้างๆแก้ว แก้วก็หันกลับมามองและถอนหายใจบางๆก่อนที่จะหลับตาลง โทโมะเห็นทีก็จุ๊บปากแก้วเบาๆหลายๆทีย้ำไปย้ำมา แก้วที่แกล้งหลับก็ทนไม่ไหวจนต้องตื่น

“พอเลยยยยยยยยยยยยยย”แก้วลากเสียงยาวก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

“แก้ว”โทโมะเอ่ยชื่อแก้วขึ้น

“อะไร”แก้วถามและหันหน้ามองโทโมะที่นอนราบอยู่กับเตียง

“จูบชั้นหน่อยสิ”โทโมะพูดจาประหลาดขึ้นมา สาวสวยที่นั่งอยู่ถึงกับหน้าแดงจัด

“ไอบ้า พูดอะไรฟังไม่เข้าหูเลย”แก้วพูดขึ้น โทโมะพยักหน้าและยิ้มเป็นทำนองบอกว่า นะๆๆ แก้วเห็นทีก็ไม่อยากขัดใจเลยก้มลงจูบโทโมะแต่แก้วว่าจะแค่แปบเดียวดันโดนร่างสูงกอดรัดไว้แน่นไม่ให้ไปไหน ลิ้นร้อนๆของแก้วพลุกผ่านน้อยๆส่วนลิ้นโทโมะที่เป็นฝ่ายถูกลุกล้ำบ้างก็ต้อนรับลิ้นนั้นด้วยสัมผัสที่แสนจะอบอุ่น แก้วกับโทโมะจูบกันนานเนิ่นและเนิ่นนานจนโทโมะเริ่มอารมณ์ขึ้นเอามือเอื้อมไปกระตุกเชือกของเสื้อสวยสีขาวของแก้ว แก้วรู้สึกก็ถึงกับตาเหลือกก่อนจะผลักไหล่โทโมะเบาๆและถอนจูบแต่โทโมะกดหัวแก้วลงไว้ แก้วก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่จูบตอบตามเคย โทโมะเอามือไปอุ้มแก้วมานั่งทับเขาไว้

“แก้ว”โทโมะเรียกเมื่อแก้วนั่งทับเขาแบบงงๆ

“อะไร ทำอะไรเนี้ยชั้นจะลง”แก้วทำท่าจะลงแต่โทโมะดึงเอวไว้

“ปล้ำชั้นสิ”โทโมะพูดด้วยสีหน้านิ่งเรียบ แก้วหน้าแดงแปร๊ด

“ไอบ้า ชั้นเป็นผู้หญิงนะ”แก้วพูดพร้อมหันหน้าหนี

“เยอะแยะไปเดี๋ยวนี้”โทโมะพูดก่อนจะยิ้มกรุ่มกริ่มน้อยๆออกมา แก้วหันไปมองและทุบอกโทโมะเบาๆ

“ว่าไง ได้ไหม”โทโมะถามและเอามือล้วงไปในกระโปรงของแก้ว แก้วรู้สึกขนลุกซู่เมื่อมือนั้นเลื่อนขึ้นไปจนถึงขอบกางเกงชั้นในของเขา แก้วนั่งแข็งทื่ออยู่บนตัวโทโมะ

“เงียบทำไมแก้ว เอาสิ ปล้ำเลย”โทโมะพูดยิ้มๆ

“บ้า”แก้วหน้าแดงเป็นลูกตำลึง โทโมะเอามือดึงกางเกงชั้นในแก้วลงช้าๆจนแก้วรู้สึกก็จับมือโทโมะไว้

“อย่านะ”แก้วพูดพร้อมกับจ้องตาโทโมะเขม็ง

“ถ้าเธอไม่อยากเจ็บตัวก็ปล้ำชั้นสิ แต่ถ้าอยากเจ็บมากหละก็ชั้นจะปล้ำเธอเอง”โทโมะว่าพร้อมกับเอามืออกมาไล้คอขาวของคนที่นั่งคร่อมเขาอยู่ แก้วตาโตพยายามจะลุกหนีแต่ก็ลุกไม่ได้จนโทโมะดึงแก้วลงไปประกบปากกับเขา จูบนี้นานพอสมควร โทโมะจับมือแก้วเลื่อนขึ้นมาที่กระดุมเสื้อของเขาและจับให้แก้วปลดกระดุมหนึ่งเม็ดของเขาก่อนจะปล่อยมือแก้ว แก้วเมื่อรู้ก็เท่ากับว่าโทโมะกำลังจะบอกว่า ปลดกระดุมชั้นเดี๋ยวนี้ แก้วเลยจัดการปลดเม็ดต่อไปจนหมด โทโมะจับมือแก้วขึ้นมาไล้แผ่นอกของเขาอย่างน่าสนุกและปล่อยออกอีกตามเคยก็เท่ากับว่าโทโมะสั่งให้แก้ว ลวนลามชั้นซะ แก้วเลยจัดการลูบไล้ไปทั่ว โทโมะค่อยๆถอดชุดแก้วออกช้าๆจนทั้งคู่ไม่มีอะไรเหลือ เหมือนเดิมที่เค้าจะอยู่กันใต้ผ้าห่มผืนหนา โทโมะไม่ทำอะไรเพียงแต่นอนรับอารมณ์ของแก้วนิ่งๆ แก้วลวนลามลูบไล้โทโมะไปจนทั่วทั้งกาย ปากน้อยเป็นฝ่ายทำรอยไว้บ้าง ที่คอโทโมะมีรอยแดงๆประปายไปจนถึงหน้าท้อง โทโมะพยายามไม่ตอบสนองอาการ จะทำให้แก้วเบื่อและรับรู้ความรู้สึกของเขาเวลาที่แก้วเฉยเมยบ้างแต่เค้ากลับทำไม่ได้เผลอไปกอดรัดลูบคลำเรือนร่างที่ยวนยั่วอยู่ตรงหน้าตลอดเวลา โทโมะค่อยๆเอาตัวแก้วนั่งทับลงไปบนหน้าท้องของเขาตอนนี้ทั้งคู่ร้อนแรงกันมากๆไม่ว่าจะเป็นหน้าตา กริยา และก็การกระทำ ต่อให้พ่อเขาเปิดประตูเข้ามาเขาก็ไม่หยุดแน่ๆ แก้วดูจะลุกล้ำมากกว่าที่เคยเป็นเพราะอะไรกัน เธอไปกินยาอะไรมาถึงได้แรงขนาดนี้ โทโมะนึกในใจแต่ก็ยิ้มออกมาที่เห็นแก้วตอบรับเค้าโดยดี แก้วลูบไล้ไปมาที่แผ่นอกหนาๆและใบหน้าที่หล่อเหลาของโทโมะ โทโมะยิ้มเมื่อเห็นมือแก้วมาลูบวนไปมาที่หน้าเค้าอย่างเอ็นดู แก้วจ้องมองหน้าโทโมะพร้อมโถมตัวลงทับกับแผ่นอกโทโมะเต็มที่ ช่วงล่างยังไม่ได้จัดการทำอะไรทั้งนั้นเพียงแค่แก้วนั่งทับท้องโทโมะเฉยๆ

“น่ารักจัง”แก้วยิ้มและเอามือวนไปมาที่น่าโทโมะ

“เธอเป็นอะไรหรือปล่าวแก้ว”โทโมะถามและมองแก้วด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เพื่อจะกวนประสาทของแก้วให้เสียอารมณ์

“หมดอารมณ์ละ”แก้วพูดและทำหน้าบึ้งก่อนจะพยายามลุกขึ้นนั่งแต่โทโมะกลับยื้อไว้

“ล้อเล่นน่า เด็กดีแบบนี้แหละดีแล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับดึงแก้วให้ทับกับที่เดิม

“ทำไมไม่เริ่มสักที”โทโมะถามเพราะความเบื่อที่แก้วลูบไล้เค้านานมาก

“ชั้นทำไม่เป็น”คำพูดพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มของแก้วมองมายังใบหน้าขาวหล่อของโทโมะ โทโมะหัวเราะกร๊ากออกมาในทันทีก่อนที่จะจับแก้วนอนราบกับเตียงไป

“ดูและจำด้วย”โทโมะพูดพร้อมกับเริ่มจัดการด้วยตัวเองเพราะแม่สาวคนนี้ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย

“อื้อ....ทะ....โท โมะ....อึ๊”แก้วครางเบาๆอย่างเจ็บจี๊ด พร้อมกับปล่อยกายตามใจของโทโมะแต่ไม่ใช่แค่โทโมะที่ต้องการสัมผัสแบบนี้แต่รวมถึงตัวแก้วด้วยที่ต้องการจะได้มันในเวลานี้ ทั้งคู่บรรเลงเพลงรักกันนานมาก ขอย้ำว่านานมากจริงๆ จนเกลกลับมาถึงบ้านทั้งคู่ก็ยังไม่เลิกบรระเลงสักที........

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เดี๋ยวอัพให้อีกตอนก็ได้ แต่ขอกำลังใจด้วยนะค่ะ จุ๊บ

^__^ ตอนนี้แก้วดูจะแรงส์เป็นพิเศษนะ ใครขอเอนซีมาก็จัดไป 5555

muah!!