ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

deleted
ตอน1
ณ บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง
“พี่บอกแกกี่ครั้งแล้ว ว่าให้เลิกนิสัยขี้เกรียจของแกสักที มันไม่ใช่โรงเรียนของแกนะที่นึกจะหยุดวันไหนก็หยุดพี่ไม่ไหวรับหน้ากับครูประจำชั้นของแกแล้ว ทุกวันนี้เดินไปข้างนอกพี่ก็แทบจะเอาปีบคลุมหัวอยู่แล้วนะ”เสียงสาวร่างสูง ผมสยายยืนบ่นอยู่ข้างที่นอนของน้องสาวที่หลับไม่รู้เรื่อง พี่ทำหน้าเหวี่ยงกับอาการที่น้องไม่ยอมฟังแถมยังหลับอย่างเฉยๆ
“ยัยแก้วววว!!!!!!”เสียงพี่สาววีนแตกลั่นห้องทำให้น้องสาวสะดุ้งเฮือก ลืมตาขึ้นมองพี่สาวที่ทำหน้าเหมือนยมทูตยืนอยู่ข้างๆเตียง
“อะไรของพี่เนี้ย จะเรียกทำไมนักหนามันรำคาญ คนจะนอน”สาวปากเล็กยังคงดื้อดึงเอาหมอนขึ้นปิดหูและหลับตาต่อไป
“นี่!นางน้องบ้า จะตื่นไหมนี่มันจะ8โมงแล้วนะ!!”พี่สาวดึงหมอนออกและตะคอกใส่หูน้องสาวที่กำลังหลับตา ก็ลืมตาขึ้นด้วยความรำคาญ
“นี่พี่ว่างมากหรือไง มาแหกปากเป็นยายแก่เชียว น่าเบื่อน่ารำคาญ”สาวน้อยลุกขึ้นนั่งมองหน้าพี่สาวอย่างไม่สบอารมณ์ พี่สาวเมื่อได้ยินน้องพูดแบบนี้ก็อดที่จะโมโหทวีคุณไม่ได้
“ไอน้องปัญญาอ่อน แกจะกวนประสาทชั้นถึงไหน ชั้นก็ไม่อยากจะแหกปากนักหรอกนะแต่ครูใหญ่เค้าบอกชั้นมาว่าแกจะขาดเรียนมากเกินแล้ว เวลาเรียนมันจะไม่พอเอา ไอเด็กดื้อ ไอน้องปัญญาอ่อนเอ้ย~~~~! ”พี่สาวตะโกนลั่นห้องจนน้องสาวรำคาญโยนหมอนในมือไปบนเตียงและลุกขึ้นยืนเดินไปเข้าห้องน้ำโดยไม่มองหน้าพี่สาวที่หน้าแดงแปร๊ดด้วยความโมโห พี่สาวเห็นอย่างงั้นก็ลงไปข้างล่างเจอกับเควินเพื่อนรักของแก้วที่ดูท่าจะมารอรับตั้งแต่6โมงเช้ายัน8โมงแล้วแก้วยังไม่เสร็จ
“พี่เกล แก้วหละครับ”เควินที่นั่งอยู่บนโซฟามองหน้าสาวร่างสูงที่ทำหน้าแบะปาก
“เพิ่งจะอาบน้ำเอง”เควินยิ้มรับ และสาวร่างสูงก็เดินไปชงโอวัลติน
“พี่รับปริญญาวันไหนหรอครับ”เสียงชายหนุ่มตัวเล็กๆถามขึ้น
“อ๋อเดือนหน้านู่นแหละ ไปด้วยหละ”สาวร่างสูงเดินเอาโอวัลตินมาให้ชายร่างเล็ก ชายร่างเล็กรับแต่โดยดี
“ไปแน่นอนครับไม่มีพลาดแน่ๆ”เควินยิ้มและเกลก็นั่งลงข้างๆดื่มโอวัลตินอย่างใจเย็น
“ขนาดน้องแท้ๆพี่มันยังจะไม่ไปเลย ฝากลากตัวมันไปด้วยแล้วกัน”สาวร่างสูงบอกชายร่างเล็กที่กำลังกินโอวัลติน ชายร่างเล็กพยักหน้าทั้งที่กำลังกระดกโอวัลตืนอย่างอร่อย
“พี่เกล มีอะไรกินมั่ง หิว”แก้วใจสาวร่างบางเดินลงบรรไดมาใส่ชุดนักศึกษาที่แต่งไม่เคยจะเรียบร้อยเลยสักครั้ง
“ชั้นว่าแกไปกินที่มหาลัยเถอะชั้นไม่ไหวกับแกเลยจริงๆ นี่มัน8โมง20นาทีแล้วนะ”พี่สาวเดินเข้าไปพับปกเสื้อลงให้และปัดกระโปรงที่เปื้อนแป้งให้น้องสาว
“โหสายนิดสายหน่อยช่างเหอะหนะ”สาวร่างบางเดินร่อนกายไปในห้องครัวและหยิบซีเรียลมาเทและเอานมในตู้เย็นเทใส่ถ้วยหยิบช้อนเล็กๆ และมานั่งที่โซฟา
“เควิน ทำไมยังไม่ไปมหาลัยอีก”แก้วที่กำลังกินซีเรียลถาม
“รอแกนั่นแหละ ช้าชะมัด”เควินมองหน้าแก้วอย่างเย็นชา
“อ๋อหรอ”แก้วพูดจบก็กินซีเรียลต่ออย่างหน้าตาเฉยพอกินเสร็จก็เดินออกไปโดยทิ้งถ้วยไว้บนโต๊ะ เควินยิ้มให้เกลและเดินตามออกมา สาวร่างบางขึ้นไปนั่งบนรถเควินเดินไปเปิดประตูและรีบขับรถออกอย่างเร็ว
ณ kamikaze school
ร่างบางเดินลงจากรถและเดินขึ้นห้องไปกับชายร่างเล็ก
“จริญญา เดชผดุง มาสายอีกแล้วนะ ชั้นจะหักคะแนนเธอสองคน”อาจารย์แว่นตาหนาคนนึงพูดขึ้น
“ขอโทษครับอาจารย์”เควินพูดขึ้นแต่แก้วดันหน้าตาเฉยแบบไม่สนใจไปนั่งที่โต๊ะและเอาขาขึ้นมาไขว่ห้าง เควินยกมือขอโทษอาจารย์เสร็จก็เดินตามไปนั่ง ในโรงเรียนนี้ไม่ค่อยมีใครชอบความกวนประสาทเอาแต่ใจของแก้วสักเท่าไหร่จะมีก็แต่เควินและเพื่อนอีกไม่กี่คนที่พอเข้าใจแก้ว
“จริญญา อยู่ในห้องเรียนห้ามนั่งไขว่ห้าง”อาจารย์ชี้ไปที่ขาแก้ว สาวร่างบางไม่สนใจเชิดหน้าหนี
“นี่ ครูพูดกับเธอนะ บอกให้เอาขาลงได้ยินไหม!”อาจารย์แว่นหนาเอาหนังสือในมือวางกระแทกลงบนโต๊ะของแก้ว แก้วเอาขาลงนั่งเอนหลังและมองหน้าอาจารย์แบบไม่พอใจ แต่อาจารย์ก็เดินกลับไปที่หน้าห้อง
“บ่นอะไรนักหนา”แก้วพึมพำอยู่คนเดียว
หลายวิชาผ่านไปจนพักกลางวัน
“แก้ว พี่สาวแกเค้าชอบอะไรวะ”เควินชายร่างเล็กที่กำลังกินข้าวอยู่ถามขึ้น
“ถามทำไม”แก้วทำหน้างงๆ
“ก็ชั้นจะซื้อเป็นของขวัญให้วันพี่ของแกรับปริญญา”เควินยิ้มและนึกภาพเกลขึ้นในหัว
“ชั้นแนะนำให้แกซื้อตะกร้อให้พี่ชั้นเอาไว้ครอบปากก็ดีนะ”แก้วทำหน้าเฉยๆและกินข้าว
“ชั้นว่าที่พี่แกบ่นก็เพราะเค้ารักแกนะเว้ย มีแต่แกแหละที่ว่าเค้า”เควินทำหน้าซีเรียสแต่แก้วยังคงกินต่อ
“ชั้นก็รู้หรอกว่ารัก แต่ชั้นรำคาญเวลาเจ๊แกมาบ่นๆๆๆข้างๆหูมันเซงเข้าใจ๊?”แก้วทำหน้าบ้าๆบอๆ เควินได้แต่ส่ายหัวเบาๆและกินข้าวต่อ
ตอนเลิกเรียน
แก้วเดินไปขึ้นรถเควิน เควินเดินมาเปิดประตูและขับออกไป เอี๊ยก!! มีรถคันนึงมาปาดหน้ารถของเควินจนต้องเบรคจ๊ากเล่นเอาแก้วหัวทิ่ม แก้วรู้สึกจะไม่พอใจอย่างมากเดินลงไปเปิดประตูรถ
“ขับรถยังไงเนี้ย ไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย ตาหนะมีไหมปาดมาได้!”สาวร่างบางพูดตะคอกคนที่นั่งอยู่ในรถเปิดประตูลงมา หน้าตาหล่อเหลาผิวขาว สวมแว่นกันแดดสีดำ
“ขอโทษที”คำพูดห้วนๆสั้นๆของหนุ่มรูปหล่อทำให้แก้วไม่พอใจ
“นี่ถ้าจะพูดแค่นี้จะลงจากรถทำไม ไม่ขับรถออกไปเลยหละ”แก้วพูดเชิงประชด หนุ่มหล่อเหลาเดินไปเปิดประตูรถตัวเองและขับออกไป
“เฮ้ย ไอบ้า จะไปไหนว่ะ ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย!”[แกก็ไม่มีแก้ว>>dada] แก้วตะโกนโหวกเหวกมองรถสีดำแล่นออกไป
“แก้ว รถไม่เป็นไรชั่งเหอะ ปะขึ้นรถ”เควินพูดและขึ้นรถไปแก้วเลยเดินมาขึ้นรถ
แก้วมาถึงบ้านก็เดินเข้ามาอย่างหมดอารมณ์จนมาเจอผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ที่โซฟาอย่างสบาย เอ๊ะ แต่นี่มันไอคนเมื่อกี้ที่ขับรถปาดหน้าแก้วหนิ
“นี่นายมาอยู่บ้านชั้นได้ยังไง ใครอนุญาติให้เข้ามา ออกไปนะ!”สาวร่างบางตะคอกพร้อมเข้ามาจ้องหน้า คนที่นั่งอยู่ไม่สนใจทำหูทวนลม
“นี่ พูดด้วยไม่ตอบแบบนี้หูตึงหรือยังไง”หนุ่มหล่อหันมองหน้าสาวร่างบางและถอดแว่นกันแดดออกมาเสียบไว้ที่คอเสื้อ
“ชั้นไม่ได้หูหนวก เพียงแค่ไม่อยากฟังอีการ้อง”แก้วหน้าขึ้นสีอย่างโมโห
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ฝากด้วยนะเจ้าค่ะ เรื่องที่2ทั้งๆที่เรื่องแรกยังไม่จบ
จัดเรียงไม่สวยหรือทำอะไรไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ
ติชมกันมาเยอะๆนะคะ ขอบคุณที่อ่านค่ะ ><