ปฏิบัติการ พิชิตหัวใจคุณชาย K-otic ^_^ (ลองอ่านดูนะ)

ที่ห้องของป๊อปปี้
"เข้ามาสิ"เขาเปิดประตูห้องออก
"ง่า...."
"อย่าบอกนะว่าเธอไม่กล้า ทีแอบเข้ามายังกล้าเลย พอเจ้าของเขาอุส่าห์เชื้อเชิญดันไม่กล้าซะงั้น"
"รึว่า.....?"
"อะไร"
"เธอกลัวฉันจะทำอะไรเธองั้นสิ"
"เชอะ กระจอก"
ฟางค่อยยื่นเท้าเข้ามาทีละก้าว แต่สร้างความหงุดหงิดให้ชายหนุ่มเขาเลยผลักเธอเข้าไปในห้อง
ฟางถลาเซล้มหน้าคะมำที่เตียง
"นายจะบ้าหรอ"
"โอ๊ะ ขอโทษที เผอิญมือหนักไปหน่อย  นี่ลุกจากเตียงฉันได้แล้ว เดี๋ยวสกปรกหมด"
"เหอะ"ฟางรีบลุกจากเตียง
"นึกว่าฉันอยากจะเเตะไอ้เตียงเน่าๆของนายหรอ"
"หา  ว่าไงนะยัยฟางเธอว่าเตียงฉันเป็นเตียงเน่าๆหรอ ที่บ้านเธอมีดีกว่าฉันรึไง"
"แน่นอนอยู่แล้ว"ฟางเถียง
"หึ"
"นายยิ้มอะไร"
"เปล่า  ฉันแค่กำลังคิดถึงงานที่รอเธออยุ่แค่นั้น"
"อืม ฉันมีงานให้เธอไถ่ดทษในการที่เธอเข้ามขโมย....เอ่อ"
"แล้วนายจะให้ฉันทำอะไรเล่า  ขอบอกน่ะว่าถ้าเป็นเงินฉันน่ะไม่มีหรอก"
"เรื่องนั้นฉันรู้แล้ว"
"เขาเดินไปที่กล้องที่วางอยู่หัวเตียง"
"แล้วยังไงล่ะ  เอ่อ  นายคงไม่"
ฟางจ้องที่กล้อง
"แน่ๆเลยนายจะถ่ายนู้ดใช่ไหม"
"ยัยบ้าใครอยากดูหุ่นเธอกันเหล่า"
"ว่าไงน้า"
"เหอะ นายคิดว่าหน้าอย่างนาย จะมีใครสนใจเหมือนกัน นายคิดว่านายหล่อ  รวย แล้วจะได้อะไรง่ายๆงั้นรึ"
"เธอว่าไงนะ"เขาเดินมาช้อนคางเธอ
"เธอนี่ชอบยั่วโมโหฉันจัง  เธอคิดว่าจะสามรถปฏิเสธฉันได้รึ"
ป๊อปปี้ดันตัวฟางติดผนัง  เขาล๊อคเธอไว้แน่น  ลมหายใจเขาจรดหน้าของเธอ
"น่ะ นาย อย่ามาดูถูกฉันนะ"
"เธอบอกว่าเธอบริสุทธิ์ผุดผ่องหรอ"
มือเขาไล่ไปตามหน้าของฟาง
"ปากนี้"
"ก็ยังไม่เคยให้ชายใดได้ลิ้มรสสินะ"
ป๊อปปี้จูบฟางเบาๆ ฟางเบือนหน้าหนีเพราะความอาย ใจเธอเต้นโครมครามดังออกมาข้างนอก 
"นายจะทำอะไรน่ะ"
"อย่าน่ะ"
"เธอร้องไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก"
"นายมันเลวที่สุด ฉันไม่น่ามาบ้านนายเลย  รู้งั้  ฉันยอมอายยอมให้ท๊อปเป็นคนช่วยดีกว่า"
ท็อปเป็นรุ่นพี่ของฟางแต่ป๊อปปี้ไม่ชอบหน้าเพราะเคยมีเรื่องด้วยกันมาก่อน
แววตาก้าวร้าวของป๊อปปีเริ่มปรากฏ
แคว้ก!
เขากระชากเสื้อฟางออก
"นายจะทำอะไรน่ะ"
"ร้องไปสิ เธอคิดว่าหมอนั่นมันจะได้ยินเสียงเธอรึไง"
"ไม่นะ"ฟางสะบัดตัวหนี
"ฮือๆๆ"ฟางร้องไห้เสียงดัง ชายหนุ่มหยุดชะงัก
"ฟาง  ฉันขอโทษ ฉันแค่ลืมตัวไปหน่อย"
เขาดึงเธอเข้ามากอด
"ฉันแค่จะบอกเธอว่า ฉันไม่อยากให้พูดถึงชายคนอื่น บ้าจริง"
ก๊อกๆๆๆ
แอ๊ด เสียงประตูถูกเปิดออก
"ถ่ายเสร็จกันรึยัง"เขื่อนเข้ามาถาม
"ยัง"
"พี่เข้ามาทำไมเนี่ย"
"ก็พี่อยากเห็นน่ะ"
"ก็ได้แต่จะให้พี่อยู่แค่ห้านาทีนะ"
"เออ"
"ส่วนเธอฟางไปเปลี่ยนชุดฉันเตรียมไว้ให้แล้ว"
"อี๋  น่าเกลียด  ใครจะกล้าใส่ชุดแบบนี้  ,มิน่าถึงไม่มีใครเป็นแบบ"
"นี่  เธอพูดแบบนี้ถือว่าดูถูกฝีมือฉันนะ "
"ฉันไม่ได้หายถึงแบบนั้น คือชุดมันโป๊มาก"
"ใส่ไปเถอะน่าถ่ายแปปเดี่ยวเอง"เขื่อนบอก
"แล้วทำไมให้ฉันเป็นแบบล่ะ"
"ก็ป๊อปปี้ไม่เคยถ่ายรูปผู้หญิงนะสิ"เขื่อนบอก
"งั้นรูปที่"ฟางชี้ไปที่ห้องป๊อปปี้
"ก็ฉันถ่ายเธอคนเดียวไง"
"แหม  เป็นชายหนุ่มที่ใช่ไม่ได้เลยใช่ไหม"
"พูดมากตาแก่ เดี๋ยวก็ไม่ถ่ายซะหรอก"
"อ่ะ แค่นี้ก็โกรธแล้วหรอ ใจร้ายจังเดี่ยวฟางก็กลับหรอก"
"ห่ะยัยนี้หรอ"
เขาเดินมาใกล้เธอ เขากอดเธอแนบกาย
"ถ้าฉันไม่อนุญาตเธอก็ไม่กลับใช่ไหม
"ปล่อยฉันนะ"
"เอ้อ เลิกเล่นกันได้แล้ว เกรงใจพี่บ้าง"
"ฟางรีบไปเปลี่ยนชุดเถอะขอร้อง"
"เออ ก็ได้ถือว่าพี่เขื่อนขอ"
ผ่านไปสามนาที
"เสร็จรึยัง"
"เสร้จแล้ว"
"ออกมาสิ  ถ่ายแปปเดี๋ยวก็เสร็จ"
"นี่ถ้าไม่ออกมาฉันจับถ่ายนุ้ดจริงด้วย"
"หาเอาจริงหรอ"
"หนึ่ง ....สอง"ป๊อปปี้เริ่มนับ
"ก็ได้  ก็ได้"
"โอ้น่ารักจังเลย"เขื่อนชมแม่กระทั่งป๊อปี้เองก็อดชมไม่ได้
ฟางอยู่ในชุดเมทสีดำผ้ากันเปื้อนสีขาว
พอเวลาถ่ายเสร็จ
"เห้นไหมแปปเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว"เขื่อน
"อืมรู้แล้ว"ฟางตอบ
ฟางรีบวิ่งลงจากห้อง
"แก้ว เฟย์ กลับบ้าน"
"ทำไมอ่ะฟางยังเคลียร์ไม่เส็จเลย"
"แก้วกลับ"
"ก็ได้ ก็ได้"
"อ้าว แล้วเฟย์ล่ะ"
"ไม่รู้"
"อ้อ เฟย์ จูจี้กับจองเบตรงโน้น"โทโมะบอก
"รอตรงนี้นะแก้ว เดี๋ยวฟางไปเรียกเฟย์ก่อน"
"อืม"
"เฟย์ "ฟางเรียก
"อะไรหรอ"
"กลับบ้าน"
"อืม"
"ไปแล้วนะ จองเบเจอกันที่มหาวิทยาลัยนะ"
"อืม บาย "จองเบพูด
"จ๊ะ บาย"
"ไปญาติดีตอนไหนเนี่ย"ฟางพูด
"ไม่รู้สิ คุยไปคุยมาก็สนิทเลย"เฟย์ตอบ
"ก็เธอเข้ากับคนได้ง่ายนิ"
"เออ"
"แก้ว"ฟางเรียก
"ไปเถอะ"
"อืม"แก้วบอก
"ไปซะแล้ว"โทโมะบ่น
"ทำไมโทโมะไม่อยากให้แก้วไปหรอ"ป๊อปปี้ทัก
"อย่าบอกว่านายหลงรักยัยทอม"จองเบแซว
"นายก็เหมือนกันแหละ หลงรักยัยเฟย์รึป่าว"โทโมะเถียง
"ไม่เชิง"
"ไปเข้านอนกันเถอะ"เคนตะขอก
"อืม"ทุกคนตอบพร้อมกัน