ความแค้น NC

แก้ว : O_O !!!!!!!!!!!
 
โทโมะ : แต่ฉันว่า ฉันจะกินเธอในนี้แหละ ในห้องมันเร้าใจไม่พอน่ะ หึ
 
แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด [ โทโมะเอาหน้าเข้ามาใกล้เลยรีบผลักออกไปแต่ก็ผลักไม่ได้หรอก โทโมะแข็ง
แรงเกินกว่าที่แก้วจะมาผลักให้ปลิว ] 
 
โทโมะ : มหัศจรรย์ว่ะ ทอมกรี๊ดได้ด้วยเว้ย
 
แก้ว : โว้ยยย ไอ่บ้า ฉันไม่ใช่ทอมมโว้ยยยยย
 
โทโมะ : เอ๊ะ ไม่ใช่ทอม งั้นฉันก็กินได้จริงๆล่ะซิ
 
แก้ว : โอ้ยยย ไม่น่าเลยยย ฉันเป็นทอมๆๆๆๆๆๆ
 
โทโมะ : หึ [ ไซร้คอขาวและไล่จูบต่ำไปเรื่อยๆ มือก็อยู่ไม่สุข ล้วงไปในเสื้อด้านหลัง ปลดตะขอบราออกและ
จะถอดเสื้อของแก้วออก แล้วแก้วไม่ยอมถอด ตอนนี้โทโมะทนไม่ไหวแล้วเลยฉีกเสื้อแก้วเลย เพราะมันขัดขวาง
มาก พอถอดเสื้อแล้วโทโมะก็ดึงบราออก โทโมะได้เห็นหน้าอกอวบอิ่มอีกครั้งเลยอยากลองอีกครั้ง เริ่มจาการดูด
อกอวบอิ่ม จากนั้นก็เอามือไปเคล้นคลึงอีกซักรอบ ]
 
โทโมะ : ซ่อนรูปน่ะเธอน่ะ หึ
 
แก้ว : ปล่อยเดี่ยวนี้น้ะ !! [ ทุบหลังไปเรื่อยๆ ]
 
โทโมะ : ปล่อยก็โง่ดิ
 
แก้ว : นายก็โง่ดิ จะได้ปล่อยยยย
 
โทโมะ : เธอนี่เล่นมุขบ่อยนะ [ จูบปากแก้วอีกครั้งพร้อมกับควานหาของหวานในปาก แก้วก็เริ่มเกิดอารมแล้วเลย
มีจูยตอบบบ้าง แต่พอตั้งสติได้ ก็ทุบหลังโทโมะต่อ ทุบเรื่อยๆ แต่โทโมะไม่รู้สึกอะไรเลย โทโมะก็ไซร้คอขาวต่อ
และจูบไล่ลงมาเรื่องๆถึงสะดือ แก้วก็ทุบไปเรื่อยๆ ไม่ยอมให้เขาทำแบบนั้นแน่ เลยดิ้นไปหมด ดิ้นสุดแรง]
 
โทโมะ : ถ้าเธอดิ้น ฉันจะไม่ปราณีเธอเลย [ พูดจบเขาก็ถอดกางเกงแก้วออก เหลือแต่กางเกงตัวจิ๋วอย่างเดียว
เขาไม่รีบร้อนเพราะยังไงวันนี้เขาก็ต้องได้กินเธอ เขาจูบไล่ลงมาเรื่อยๆ ส่วนแก้วก็ดิ้นสุดๆ ไม่ยอมให้เขาลุกล้ำอีก
แน่นอน แต่เธอก็ทำไม่ได้ หมดเรี่ยวหมดแรงจริงๆ น้ำตาลูกผู้หญิงก็ไหลลงมา เมื่อโทโมะเห็นว่าแก้วร้องไห้ เขา
ก็.. ]
 
โทโมะ : หึ แค่นี้ร้องแล้วหรอ เมื่อกี้ยังต่อล้อต่อเถียงกับฉันอยู่เลยนิ
 
แก้ว : นาย.... มันเลว ฮึก
 
โทโมะ : ใช่ ฉันเลว ! [ เขาดึงกางเกงในตัวจิ๋วออก และปลดเสื้อผ้าตัวเองออกหมด ตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีเสื้อผ้าเลย
โทโมะย้อนกลับไปจูบแก้วอีกรอบ แต่ไม่มีการจูบตอบอีกแล้ว พอโทโมะเงยหน้าขึ้นมา เห็นแก้วสลบไป อาจจะ
เพราะความเหนื่อยเพียรที่ทุบตีเขาสุดแรง และที่เธอร้องไห้ เขานึกได้อย่างนั้นเขาเลยจัดการอาบน้ำให้เธอแล้ว
เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ โดยใช้เสื้อผ้าของเขาแทน อาจจะไม่มีชุดชั้นในให้ใส่แต่อย่างน้อย ใส่เสื้อกับกางเกงขายาว
ก่อนก็คงจะดีกว่า จากนั้นเขาก็พาเธอไปวางบนเตียง ] 
 
โทโมะ : อ่อนแอชะมัด แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้กินเธอเนี่ยยย [ บ่นพึมพำกับตัวเอง แล้วรู้สึกงงตัวเองว่าทำไมต้อง
อาบน้ำให้ ห่มผ้าให้ อุ้มเธอให้มานอนด้วย เขาตั้งใจจะมาทำให้เธอทรมานนะ ! ]
 
โทโมะ : โว้ยยยย [ อารมเสียตัวเอง ] 
 
ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ
 
โทโมะ : ฮะโหล
 
[ ป๊อป : ฉันถึงโรงเรียนแล้วนะเว้ย ]
 
โทโมะ  : เดี๋ยวๆ โรงเรียน?
 
[ ป๊อป : เฮ้ยย โรงแรมๆ ]
 
โทโมะ : อ๋อ ทำไมเร็วจังว่ะ
 
[ ป๊อป : ไม่ได้ช้าวะ ]
 
โทโมะ : ไอ่ห่านี่วอน
 
[ ป๊อป : 55555 เดี๋ยวฉันไปหาที่บ้านนะเว้ย ]
 
โทโมะ : จะมาทำไมที่บ้าน ไม่เว้ยยยย ไม่ๆๆๆๆๆ นัดกันไปกินร้านอาหารดีกว่า
 
[ ป๊อป : งกบ้านอีกละว่ะ ]
 
โทโมะ : เออน่าาาา 
 
[ ป๊อป : ก็ได้ว่ะๆ ] 
 
พอวางสายเสร็จ โทโมะก็หันไปมองแก้ว ก่อนจะลงไปนอนบนเตียงและหันหลังให้ แต่โทโมะเป็นคนที่ติดหมอน
ข้าง และชอบกอดหมอนข้าง ไม่มีอะไรให้กอดเพราะหมอนข้างไม่ได้อยู่ในห้องนี้ โทโมะเลยขอฉวยโอกาส
กอดแก้วไปก่อน....
 
เช้าวันต่อมา..
 
________________________________________________________________
 
เม้น+ โหวตด้วยน้ะ :) ไม่งั้นไม่อัพน้าา ><