ความแค้น NC

แก้วรู้สึกโล่งใจทันทีที่ได้หนีมาอยู่ในนี้ อย่างน้อยอยู่ในนี้ก็ดีกว่าอยู่ในห้องกับโทโมะ อยู่ห้องน้ำยังจะปลอดภัยกว่า
 
แก้ว : ฟู่ววววว โล่งอก รอดแล้วเรา
 
แกร๊ก แกร๊ก [ แต่หารู้ไม่ว่าห้องน้ำที่บ้านหลังนี้ก็มีหน้าต่างเหมือนกันโทโมะเลยเข้าไปอีกห้องและข้ามหน้าต่างของ
ห้องนั้นมาเข้าหน้าต่างห้องน้ำอย่างชำนาญ เพราะแฟนเก่าเขาก็เคยติดแบบนี้ สาเหตุคือกลอนเปิดไม่ได้ โทโมะเลย
มาช่วยแฟนเก่าเขาแบบนี้ พอแก้วได้ยินเสียงก็เลยรู้สึกสะใจที่เขาเข้ามาไม่ได้ เธอคงคิดว่าโทโมะพยายามไขประตูสินะ แต่จริงๆแล้วน่ะ เขากำลังเปิดหน้าต่างต่างหากล่ะ ]
 
แกร๊ก แกร๊ก
 
แก้ว : เหอะๆ คิดว่าจะเข้ามาได้รึไง
 
โทโมะ : ได้ไม่ได้ฉันก็เข้ามาแล้วน่ะ [ พูดให้แก้วได้ยิน พอได้ยินก็รีบหันหลังไปมองทันที ]
 
แก้ว : เฮ้ย นายเข้ามาได้ไง !
 
โทโมะ : นี่บ้านฉันนะ อย่าลืมสิ ฉันรู้ทุกทาง ว่าแต่เธอน่ะ เข้ามาในนี้ อยากเปลี่ยนแนวก็ไม่บอก
 
แก้ว : แนวบ้าอะไรของนายเล่า กรี๊ดดดด ออกไปนะ [ โทโมะเริ่มขยับเข้ามาใกล้ แก้วเลยรีบไปไขกลอนประตู
แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะโทโมะนั้นดึงเธอมาก่อน เธอเซเลยไปซบอยู่กับอกแข็งแกร่งของโทโมะ เธอเลยรีบผลัก
โทโมะออก และรีบวิ่งไปที่ประตู และปลดล็อคได้แล้วเหลือแต่กลอน เธอกำลังจะดึงและโทโมะก็ .. ]
 
โทโมะ : เธอนี่มันดื้อจริงๆเลยน้ะ ! [ อุ้มแก้วพาดไหล่ และเอาแก้วไปวางในอ่างอาบน้ำ ]
 
แก้ว : อ๊ากกก นายพาฉันมาในนี้ทำไมเนี่ย [ พยายามจะลุกขึ้นแต่โทโมะกดไหล่ไว้อยู่ และโทโมะก็เปิดน้ำ ]
 
ซ่า ซ่า
 
แก้ว : เฮ้ย นายทำบ้าอะไรเนี่ย ตัวฉันเปียกไปหมดแล้ว อะแฮะๆ [ สำลักน้ำ ]
 
โทโมะ : จะอาบน้ำให้ไงเล่า 
 
แก้ว : ไม่นะ ! ฉันมีมือ ฉันอาบเองได้ ออกไป ! 
 
โทโมะ : แล้วเธอมีเสื้อรึไง
 
แก้ว : [ นั่นสิ โอ้ยยยย ทำไงดีวะ ฉันต้องออกไปให้ได้ ' นึกในใจ]
 
โทโมะ : หึ ดื้อชะมัด งั้นฉันก็จะกินเธอในนี้นี่แหละ [ ลงไปในอ่างน้ำเหมือนกัน อ่างน้ำโทโมะมีขนาดใหญ่มาก
เลยทีเดียว เพราะแค่แก้วกับโทโมะลงไปก็ยังไม่เต็มด้วยซ้ำไป เป็นอ่างสำหรับนวดเพราะจะมีเครื่องพ่นน้ำนวดให้
และอาบน้ำในนั้นได้อย่างง่ายและสะอาดมากด้วย โทโมะเลยลงไปหาแก้วในนั้นและปิดน้ำ จากนั้นก็เริ่มประทับ
ริมฝีปาก ไปยังปากแก้ว ]
 
แก้ว : อื้ออ อ่อยอ้ะ !!! [ ทุบหลังโทโมะ แต่โทโมะก็ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย ทีนี้แก้วเลยคิดออกและคิดว่าควรจะ
ทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว แก้วเลยกัดปากโทโมะซะเลย ]
 
โทโมะ : โอ้ยยย ยัยบ้า ฉันเจ็บนะ
 
แก้ว : ฉันก็หนักตัวนาย เจ็บปากฉันเหมือนกันนั่นแหละ ออกไป ! 
 
โทโมะ : อ่านปากฉันนะ
 
แก้ว : ไม่
 
โทโมะ : บอกให้อ่านก็อ่านดิว่ะ ห้ามขัดใจ
 
แก้ว : ไม่ๆๆๆๆๆ Oxo [ โดนประกบปากและโดนกัดปากคืน แก้วที่รู้สึกเจ็บเลยผลัก]
 
แก้ว : โอ้ยยย ไอ่บ้า
 
โทโมะ : อ่านปากฉันได้รึยังล่ะ หึ
 
แก้ว : ไม่โว้ยยยยยยยยยยยย ออกไปจากตัวฉันเดี่ยวนี้นะโว้ยยยยยยยยยย
 
โทโมะ : เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงมาสั่งฉัน [ ไซร้คอขาวของแก้ว และก็กลับมาจูบที่ปาก ใช้ลิ้นควานหาของหวาน
ในปาก ทำแบบนี้นานแต่แก้วก็ไม่ได้จูบบตอบจนแก้วรู้สึกหายใจไม่ออก เพราะอีกฝ่ายเอาอากาศไปหมดเลยแก้ว
เลย.. ]
 
พลั่ก !  [ ผลักโทโมะและจะลุก ใช้เท้าเตะไปที่ท้องโทโมะ และลุกขึ้นจะไปไขกลอนประตูต่อแต่ โดนโทโมะรัด
เอวไว้ก่อนและโดนอุ้ทลงมาในอ่างอีกครั้ง ]
 
โทโมะ : นี่ เธอจะทำฉันช้ำในตายแล้วนะ รู้มัย !! เตะอยู่ได้โว้ยยย
 
แก้ว : นายก็หยุดดิว่ะะะะ ปล่อยฉันนนนนนนนนนนนนน
 
โทโมะ : อ่านปากฉันนนนนนนนน
 
แก้ว : จะอะไรมากมายกับอิปากบ้าปากบอนี่ล่ะว่ะะะะะะะ โว้ยยยยยยยยยย [ หงุดหงิด ]
 
โทโมะ : ไม่งั้นเธอก็จะโดนฉัน..
 
แก้ว : เออออออออออ พูดมากอยู่ได้ พูดมาดิว่ะ
 
โทโมะ : ด่าฉันพูดมาก แล้วจะให้ฉันพูด เอมันบ้าไปแล้ว
 
แก้ว : นายจะให้ฉันอ่านปากนาย หรือเตะปากนายวะะะะ
 
โทโมะ : อ่าน
 
แก้ว : งั้นก็พูดดิ โว้ยยยย
 
โทโมะ : - -
 
แก้ว : จะเงียบทำหอยไรละ พูดดด
 
โทโมะ : เธอบอกว่าอะไรนะ นี่เธอมันบ้าไปแล้ว พูดจาทุเรศ
 
แก้ว : นายคิดไปถึงไหนฮะ ฉันหมายถึงกุ้งหอยปูปลาโว้ยย ตอนนี้เราอยู่ภูเก็ตนะเว้ยยยย ลืมรึไง
 
โทโมะ  : แล้วจำเป็นต้องพูดถึงกุ้มหอยปูปลาด้วยรึไงวะ งงชิบหาย - -
 
แก้ว : นายจะให้ฉันอ่านปาก หรือเตะปากนาย เอาตรงๆ
 
โทโมะ : เออ พูดก็พูด เธอนี่มันเข้าใจยากจริงๆโว้ย 
 
แก้ว : ' ใครกันแน่ว่ะ - -' [ นึกในใจ]
 
โทโมะ : อ่านนะโว้ย
 
แก้ว : เออ
 
โทโมะ : ฉัน-จะ-กิน-เธอ-ต้อง-ได้-กิน-ด้วย !!!! 
 
แก้ว : O_O !!!!!!!!!!!!
_________________________________________________________________-
 
เอาแล้วไงงงงง จะเกิดไรขึ้นต่อไปดี? เม้นนะ >< ไม่เม้นม่ายอัพ :3