ความแค้น NC

7.6

เขียนโดย chocobunnylove

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.38 น.

  13 chapter
  97 วิจารณ์
  39.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา 

 

พ่อโทโมะ : หนูแก้วลูก

 

แก้ว : มีอะไรหรอค่ะ

 

พ่อโทโมะ : วันนี้พ่อกับแม่จะไปเที่ยวหัวหินน่ะลูก ดูแลบ้านดีๆนะ

 

แม่แก้ว : จะหลับเดือนหน้านะลูก เพราะไปหัวหินเสร็จก็จะไปพัทยาอีก

 

แก้ว : หูวววว เที่ยวเยอะจัง

 

แม่แก้ว : นั่นน่ะสิ ฉันว่าเที่ยวเยอะไปนะค่ะคุณ

 

พ่อโทโมะ : ไม่หรอกน่าา นานๆทีจะเที่ยวด้วยกัน

 

แก้ว : ฮ่าๆ หวานกันจังเลย

 

พ่อโทโมะ : ก็มีบ้างน่ะ ฮ่าๆ

 

โทโมะ : พ่อจะไปไหน

 

พ่อโทโมะ : ออ ฉันว่าจะไปเที่ยวหัวหิน กลับเดือนหน้าน่ะ

 

แม่แก้ว : ใช่จ้ะ เพราะว่าจะไปพัทยาอีก ฮ่าๆ คุณเขาเที่ยวเยอะ

 

โทโมะ : ฉันไม่ได้ถามเธอ

 

แม่แก้ว : เอ่ออ [ หน้าเสีย ]

 

แก้ว : นี่นาย รู้บ้างได้ป่ะว่าใครเด็กใครผู้ใหญ่

 

โทโมะ : เธอนี่ยุ่งยากไม่เข้าเรื่อง นี่ ละที่พ่อจะให้ยัยทอมนี่เฝ้าบ้านพ่อไม่กลัวมันขโมยของรึไง

 

แก้ว : นี่นาย มันจะมากไปแล้วนะ 

 

พ่อโทโมะ : ไอ่โมะ ขอโทษหนูแก้วเดี่ยวนี้

 

โทโมะ : ชื่อแก้วด้วย ฮึฮึ 

 

พ่อโทโมะ : ไอ่โมะ ขอโทษเดี่ยวนี้ ! 

 

โทโมะ : ไม่

 

เพี้ยะ !

 

แม่แก้ว : เฮ้ย คุณค่ะไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้

 

แก้ว : เอ่ออ

 

โทโมะ : หึ แค่คนๆเดียวพ่อถึงกับต้องทำผมแบบนี้เลยหรอ เหอะ [ เช็ดปากตัวเองที่มีเลือด ]

 

พ่อโทโมะ : ฉันบอกให้ขอโทษหนูแก้วเขา เดี่ยวนี้

 

โทโมะ : ขอโทษ ! [ ตะวาดใส่แล้วก็รีบเดินไปชั้นบนทันที ]

 

แม่แก้ว : จริงๆแล้วคุณไม่ต้องตบหน้าโทโมะหรอกนะค่ะคุณ เรื่องแค่นี้เอง

 

พ่อโทโมะ : ไม่ได้หรอก เสียนิสัย งั้นพ่อไปก่อนน่ะ เจอกันนะลูก

 

แม่แก้ว : เดี๋ยวแม่จะซื้อของฝากมาให้นะลูก

 

แก้ว : ค่ะแม่ ^^  บ๊ายบาย [ แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากบ้านไปและขึ้นรถและออกเดินทาง ]

 

ห้องครัว

 

แก้ว : โห หอมจัง ป้านวลทำไรกินหรอค่ะ

 

ป้านวล : ทำซุปปลาให้คุณโทโมะจ้ะ

 

แก้ว : หน้าอย่างนั้นทานซุปด้วยหรอค่ะ นึกว่าวันๆกินแต่เหล้า เบียร์

 

ป้านวล : ที่จริงน่ะ คุณโทโมะเขาเป็นคนน่ารักนะ ป้าเลี้ยงเขามาแต่เด็ก เขาไม่ก้าวร้าวหรอกจ้ะ แต่ที่เขาทำแบบนี้

เพราะเขาเสียใจที่แม่เขาเสีย เลยไม่ชอบคนที่มาเป็นภรรยาคนใหม่คุณท่านน่ะ

 

แก้ว : อ่อ ค่ะ แหะๆ

 

ป้านวล : แล้วหนูแก้วจะทานด้วยกันเลยมั้ยค่ะ 

 

แก้ว : ไม่ล่ะค่ะ ไม่อยากทานร่วมโต๊ะกับเขาน่ะค่ะ ฮ่าๆ แก้วจะไปทานข้างนอกกับเพื่อนน่ะค่ะ ป้านวลเอาไรมั้ยค่ะ

 

ป้านวล : ไม่เป็นไรจ้ะ ทานให้อร่อยนะค่ะ 

 

แก้ว : ค่ะป้า ^^  [ เดินขึ้นห้องไป แต่ก็ต้องเดินสวนกับโทโมะ เพราะห้องโทโมะอยู่ตรงข้ามห้องแก้ว ]

 

โทโมะมองแก้วอย่างแค้นและโกรธมาก ก่อนจะเดินลงไปข้างล่างเพื่อไปทานข้าว

 

ในห้องแก้ว

 

แก้ว : มองหน้าทำไมว่ะ สงสัยอยากโดนถีบ [ บ่นพึมพำกับตัวเองและเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็เดินลงไปข้างล่าง]

 

ชั้นล่างของผ่าน

 

แก้ว : ป้านวลค่ะ งั้นแก้วไปก่อนน่ะค่ะ

 

โทโมะ : หึ ไปขายบริการเหมือนแม่เธอน่ะสิ 

 

แก้วได้ยินแบบนี้ทำให้โกรธจนถึงสุดขีด และเป็นครั้งแรกที่โกรธสุดๆเลย..

 

แก้ว  : นี่ ! มันจะมากไปละนะ หลายรอบแล้วน่ะ ฉันไม่ไหวแล้ว

 

เพี้ยะ ! 

 

โทโมะ : นี่ เธอกล้ามากเลยนะ หลายรอบแล้วที่ฉันต้องล้างหน้าเพราะมือของเธอมันสกปรกเกินไป !

 

แก้ว : ได้ ! [ หยิบจานข้าวสวยมาราดหัวโทโมะ ] จำไว้ด้วย ว่าแม่ฉัน และฉัน ไม่ใช่เพื่อนเล่นนาย ! ดีเท่าไหร่

แล้วที่ฉันไม่เอาซุปราดหัวโง่ๆของนายน่ะ ! 

 

โทโมะ : เธอนี่มัน .. [ จะต่อย แต่เห็นเป็นผู้หญิง ] 

 

แก้ว : หึ [ แสละยิ้มอย่างโมโห และเดินออกไป แต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะร่างสูงดึงข้อมือ ไม่สิ เรียกว่าบีบมากกว่า

ร่างสูงบีบข้อมืออย่างแรงด้วยความโกรธและลากออกจากบ้านไปที่รถ ]

 

โทโมะ : มานี่ ! 

 

แก้ว : นี่ ปล่อยนะ เอามือของนายออกไป ! ปล่อย อ้ายยย [ โดนอุ้มขึ้นไปบนรถ แต่ร่างบางไม่ยอมไปเลยรีบเปิด

ประตูออกมา แต่ร่างสูงไวกว่ารีบล็อคประตู แล้วขับรถออกไปอย่างเร็วไว ] 

 

ในรถ

 

แก้ว : นี่ นายจะพาฉันไปไหนน่ะ ! ปล่อยฉันนะ [ ทำหน้าตกใจมากที่อยู่ๆร่างสูงงก็พาไปที่ๆไม่คุ้นเลย ]

 

โทโมะ : หึ ปากดีนักนิ ! [ ขับเร็วกว่าเดิม และแล้วก็มาถึงที่หมาย ]

 

ภูเก็ต 

 

โทโมะมีบ้านพักหลังใหญ่ของตนเองอยู่ มีรั้วเป็นผนังใหญ่ และในนั้นมีบ้านหลังใหญ่มากๆ และมีสระว่ายน้ำด้วย

 

แก้ว : นี่นายพาฉันมาที่ไหนน่ะ ! พาฉันกลับเดี่ยวนี้น่ะ ปล่อยยย กรี๊ดดดดดดด [ โดนร่างสูงอุ้มแบบพาดไว้ที่ไหล่

และพาเข้าไปในบ้าน จากนั้นก็โยนร่างบางลงที่โซฟาอย่างแรง ]

 

แก้ว : โอยยยยยย ฉันเจ็บนะ นายมันบ้าไปแล้ว พาฉันกลับเดี่ยวนี้นะ !!!!!! [ ตะคอกใส่ร่างสูง ] 

 

โทโมะ : ถึงที ที่ฉันจะคิดบัญชีแม่เธอกับเธอแล้วสิ หึหึหึ !!

 

แก้ว : นายมันบ้าไปแล้ว !!! ปล่อยนะ

 

โทโมะ : ใช่ ฉันบ้า แล้วฉันก็จะเลวให้เธอดู ! [ อุ้มร่างบางขึ้นไปบนห้องนอนตน ]

 

แก้ว : กรี๊ดดดด ปล่อยนะ ปล่อยเดี่ยวนี้ [ ทุบร่างสูงแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเจ็บเลย ]

----------------------------------------------------------------------------------------------

โทโมะจะทำอะไรแก้วต่อไป ติดตามเลย เม้นด้วยถึงจะอัพ ;)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา