ความแค้น NC

ณ ผับแห่งหนึ่ง 
 
โรงแรมในตัวผับ
 
" อ๊าาาาาาาาาาาาา เร็วอีกค่ะ อ๊ะๆๆๆๆ อ๊าา สุดยอดเลยค่ะ " เสียงผู้หญิงครางออกมายาวและรู้สึกมีความสุขมากๆเธอ
กำลังมีความสุขกับผู้ชายคนนึงที่สอดแกนกลางเข้าไปในช่องรักโดยป้องกันเรียบร้อยแล้ว เขากำลังดูดดื่มกับอกสวย
ของเธอ และจู่ๆก็นึกสนุกอยากแกล้งคนที่กำลังมีความสุขอยู่ให้อารมณ์ค้าง เลยถอดแกนกลางออกและนอนหันหลัง
 
" ผมเมื่อยละ นอนดีกว่า " ร่างสูงบอก แต่จริงๆตัวเองก็ยังไม่เสร็จ แค่อยากแกล้งหญิงสาวดูเฉยๆ
 
" อ๊าาา อย่าแกล้งกันสิค่ะโทโมะ ลิซซี่ไม่ไหวแล้วนะ " หญิงสาวที่มีชื่อว่าลิซซี่โอดโอยเพราะเธอกำลังมีความสุข
กับชายหนุ่มที่มีชื่อว่า โทโมะ เขาต้องการจะแกล้งหญิงสาวแล้วให้หญิงสาวช่วยตัวเอง
 
" ถ้ายังไม่เสร็จก็ทำเองสิ ฮึฮึ " ร่างสูงยิ้มอย่างยั่วยวนทำให้หญิงสาวหน้าแดงขึ้นมาทันที
 
" อย่าท้าลิซซี่นะค่ะ ฮิฮิ " หญิงสาวลุกขึ้นและไปนั่งบนตัวร่างสูงก่อนที่จะรูดแกนกลางขึ้นๆลงๆ แล้วถอดถุงยาง
ออก เพราะเธอทานยาคุมมาแล้วเลยไม่จำเป็นต้องใช้ถุงยาง พอถอดออกเธอก็รูดขึ้นรูดลง ทำอย่างนั้นเรื่อยๆ
 
" อ๊าาาาาา อืมมมม ลิซซี่ เธอร้ายมากนะ ฮึฮึ อ๊าาา " จากนั้นลิซซี่ก็ไปนั่งบนตัวร่างสูงและค่อยๆจับแกนกลางของ
ร่างสูง และสอดมันเข้าไปในช่องรัก จากนั้นเธอก็เริ่มขยับตัวขึ้นๆลงๆไปเรื่อยๆ อย่างแรง และเร็วขึ้นๆเรื่อยๆ
 
มือของร่างสูงก็บีบเคล้นคลึงอกงามนั้น
 
" อ๊ะๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้วโทโมะ ลิซซี่ไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊าาาาาาา " หญิงสาวบอกร่างสูงเมื่อเธอไม่ไหวแล้วและเสร็จ
กันไปทั้งคู่ ทั้งคู่ต่างนอนด้วยกันและมีความสุขกันไป
 
กลับมาสู่ปัจจุบัน
 
บ้านไทยานนท์
 
พ่อโทโมะ : แกไปไหนมาไอ่โมะ ทำไมเมื่อคืนไม่กลับบ้าน
 
โทโมะ : เรื่องของผม
 
พ่อโทโมะ : แกชักจะเอาใหญ่แล้วนะไอ่โมะ
 
โทโมะ : หึ ผมเป็นอย่างนั้นตั้งแต่ที่พ่อทิ้งแม่ไปไงล่ะ ไหนละเมียใหม่พ่อ ขอดูหน้าหน่อยได้มั้ย หึ
 
พ่อโทโมะ : พูดให้ดีๆนะไอ่โมะ ฉันเลี้ยงแกมาแต่เล็ก อีกอย่าง ฉันไม่ได้..
 
โทโมะ : พ่อกำลังจะบอกใช่ไหมว่าพ่อไม่ได้ทิ้งแม่ไป แต่แม่ทิ้งพ่อไป หึ ผมไม่เคยเชื่อเลยพ่อ เป็นไปไม่ได้แน่
พ่อนั่นแหละที่ทิ้งแม่ไปหาเมียใหม่ !
 
เพี้ยะ ! [ เขาตบหน้าโทโมะอย่างแรงพี่เขาพูดด้วยคำพูดที่ไม่สุภาพแบบนั้น ]
 
โทโมะ : หึ ผมเกลียดพ่อ ! [ วิ่งขึ้นไปบนห้อง ]
 
พ่อโทโมะ : ซักวันแกจะรู้เองว่าใครที่ทิ้งพ่อไป.....
 
บ้านศิริมงคลสกุล [ ครอบครัวแก้วก็เป็นครอบครัวที่ใหญ่เลยทีเดียว แต่พ่อของแก้วได้จากแก้วไปแล้วจึงทำให้
แม่ของแก้วได้พอกับคนๆหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตแม่ของแก้ว และทำให้เขามีความสุข ซึ่งท่านก็รักและเอ็นดูแก้ว
เหมือนลูกตัวเองแท้ๆเลยทีเดียว ]
 
แม่แก้ว : ลูก เดี๋ยววันนี้เราจะย้ายไปอยู่บ้านเขานะลูก
 
แก้ว : คุณอาหรอค่ะแม่ แล้วบ้านหลังนี้ล่ะ
 
แม่แก้ว : หลังนี้ก็ไว้ให้แก้วอีกไงลูก เผื่อมีสามี ฮึฮึ
 
แก้ว : ไม่มีหรอกแม่ ฮ่าๆๆๆ 
 
แม่แก้ว : เก็บของเร็วลูก เดี๋ยวเขาจะมารับแล้ว
 
แก้ว : ค่ะแม่ แต่แก้วอยากอยู่หลังนี้มากกว่า
 
แม่แก้ว : ลองไปอยู่เถอะลูก [ ยิ้มให้แก้ว แก้วเลยใจอ่อนเพราะรักแม่มาก ]
 
แก้ว : แม่ไม่กลัวลูกชายคุณอาหรอ
 
แม่แก้ว : ไม่หรอกลูก เดี๋ยวก็เข้ากันได้ดี
 
แก้ว : จ้ะ