สุดที่รัก รักที่สุด

เริ่มบทรัก ^^

“ตื่นหรือยังยัยแก้ว”เสียงใสๆของสาวคนนึงพร้อมกับแรงเขย่าให้ร่างบางที่นอนหลับตาเป็นตายใต้ผ้าห่มรู้สึกตัว

“แกจะรีบปลุกไปไหนเนี้ยยัยฟาง”ร่างบางที่มีนามว่าแก้วลุกขึ้นนั่งและเกาหัวแกร่กๆ

“นี่ แกดูเวลาหน่อยสิ วันนี้มีรับน้องนะ เร็วๆ”ฟางที่ดูจะกะตือรือล้นเป็นพิเศษปลุกสาวร่างบางมาดเท่ห์อย่างแก้วที่นอนห้องเดียวกันที่หอหลังมหาลัย แก้วลุกขึ้นอย่างมึนๆแล้วเข้าห้องน้ำไป

ณ มหาวิทยาลัย

“น้องๆเชิญด้านนี้เลยนะ นี่คือรุ่นพี่แต่ละคนที่จะมาแนะนำทางซุ้มของเรานะคะ จากการแบ่งกลุ่มกันไปแล้ว นี่คือน้องทีมสีชมพูอ่อน ชาย10หญิง10 โปรดฟังพี่คนสวยพูดนะคะ”ยัยฟางยิ้มและสร้างเสียงหัวเราะให้กับน้องๆ

“นี่พี่ฟางนะคะ”ฟางหันมือชี้มาที่ตัวเอง

“ส่วนนี่พี่แก้ว นี่พี่บราวน์ นี่พี่มีโซ นี่พี่โทโมะ นี่พี่อั้ม นี่พี่ป๊อปปี้ และนี่พี่ฟาร์ว มีทั้งหมด8คนนะคะที่จะพาพวกเราไปเจอด่านแต่ละด่านที่แสนน่ากลัวทั้งหลาย ด่านแรกจะนำไปโดยพี่แก้วและพี่โทโมะนะคะ”ฟางยิ้มให้กับแก้วและโทโมะ โทโมะยังคงยืนเก๊กและแก้วยังคงยิ้มเพื่อโชว์ความสวย

“พี่แก้วเป็นทอมหรอคับ”ชายหนุ่มที่ดูซนเป็นลิงและค่อนข้างเป็นตัวแสบของรุ่นน้องในกลุ่มถามขึ้น คำถามนี้ทำให้หลายๆคนหัวเราะรวมทั้งโทโมะที่หัวเราะจนตัวงอ

“นี่!!”แก้วหันไปตวาดใส่น้องๆจนเงียบอึ้งและหันมาตวาดใส่รุ่นพี่บ้าง ทุกคนหยุดหัวเราะเหลือก็แต่ โทโมะที่หัวเราะเป็นคนบ้า

“ขำอะไร”แก้วมองหน้าโทโมะอย่างแค้นแล้วถาม

“ขำทอม ฮ่าๆๆๆๆ”โทโมะหัวเราะร่วน

“ทอมใช่ไหม นาย......”ผลั่ว!! แก้วคว้าถาดเสริฟน้ำที่ไม่มีน้ำฟาดใส่หัวโทโมะเต็มสตรีมอย่างรุนแรงและทารุนจนโทโมะหัวสั่นตาแทบกลับ

“นี่ ยัยทอมหัวฟู กล้าดียังไงมาตบชั้นว่ะ”โทโมะคลึงหัวตัวเองไปมาแล้วพูดขึ้นอย่างหัวเสีย

“แล้วนายมาว่าชั้นก่อนทำไมหละ ไอขี้เก๊กเอ้ย”แก้วโต้วาทีกับโทโมะไปนานกว่า10นาที

“เอ่อ...กะ...แก้ว”ฟางเริ่มเรียกแล้วสะกิด

“แกไม่ต้อง โธ่เว้ย ไอขี้เก๊กคิดว่าตัวเองหล่อแล้วจะเก๊กได้งั้นหรอ โห่ หน้านายถ้าไม่ได้ใช้ครีมหน้าเด้งไม่ได้เข้าคลีนิกก็คงโซมเป็นซอมบี้ผีดิบขอบตาเป็นหมีแพนด้าไม่มีอะไรหล่อสักกะอย่าง ลองมาจนบ้างสิ จะดูสิว่าหน้าอย่างนายจะเป็นแบบไหน ไอขี้เก๊กโรคจิต”แก้วด่าทอไม่ย้อท้อ

“โอ้โห ยัยทอมหัวฟู ทำอย่างกับแกหล่อตาย หน้าตาไม่ได้ครึ่งชั้นหละสิเลยอิจฉา เป็นผู้หญิงดีๆอยากเป็นผู้ชาย ก็ปกติหละนะที่แกจะอิจฉาคนที่หล่อกว่า ยัยหัวฟูเอ้ย”โทโมะขึ้นเสียง

“บอกว่าไม่ใช่ทอมไงว่ะ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ชั้นอยากสวยชั้นไม่ได้อยากหล่อ ได้ ชั้นต้องแรง ต้องเร่ ต้องแรดแบบคนอื่นๆใช่ไหมถึงจะเหมือนผู้หญิง จัดให้”แก้วเดินไปหยิบกรรไกรตัดผ้าที่วางอยู่บนโต๊ะซุ้มด้านหลังเอาไว้ตัดผ้าขึงฉากของฐานมาแล้วตัดกระโปรงตัวเองให้สันขึ้นมายันขาอ่อนสั่นกว่าคนอื่นๆด้วยซ้ำ แบบว่า ก้มไม่ได้นั่นแหละ ก้มที่ก็.....เห็นอ่านะ แก้วเดินไปหยิบกระเป๋าของพี่อั้มรุ่นพี่ปีสี่ที่สนิทกันเพราะอยู่หอเดียวกันและห้องข้างๆกันมา หยิบลิปสติกสีแดงมาทา ทุกคนพากันอึ้งในความขาวของขาแต่รับไม่ได้กับใบหน้า

“ทีนี้ชั้นเป็นผู้หญิงหรือยัง”แก้วจ้องหน้าโทโมะ

“ปุ ปุ ปุ วะฮ่าๆๆๆๆๆ”โทโมะพ่นลมปุปุแล้วขำออกมาเต็มที่ยิ่งกว่าเก่า

“ขำบ้าอะไรว่ะ”ปึ่ก แก้วส่องกระจกแล้วเช็ดปากตัวเองออก

“ทอม ท๊อม ทอม ฮ่าๆๆๆๆ”โทโมะหัวเราะเยาะเย้ย

“ไอโมะ มึงสงสารน้องบ้างดิว่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามามองไปทางกลุ่มน้องปี1ที่นั่งแก่วรอโทโมะกับแก้วทะเลาะกันจบ

“เอ่อ...นี่คือการแสดงนะคะ เอาเป็นว่าเราไปพบกับด่านคืนผีสิงกันเถอะ”แก้วและโทโมะมองกันอย่างอาฆาตไปจนถึงฐานที่เค้าสองคนสร้างกันขึ้นมาเอง สร้างไปทะเลาะไปจนเสร็จ

“เอาหละ ให้ทุกคนนั่งลงนะคะ”แก้วเริ่มพูด

“พูดคะเป็นด้วยหรอ นึกว่าพูดเป็นแต่ครับ ฮ่าๆๆๆ”โทโมะเริ่มสะกิดต่อมโมโห

“หุบปาก!!”แก้วกระแทกเสียงจนโทโมะหยุดชะงักและขำในคอ

“อย่าไปสนใจคนปัญญาอ่อนเลยนะคะ ฟังทางนี้ น้องนั่งกันเป็นวงกลมแล้วเอามือข้างขวาวางทับมือข้างซ้ายเพื่อนแล้วเอามือข้างซ้ายให้เพื่อนทับ ไม่ใช่จับนะคะ แค่ทับกันไว้”แก้วพูดแล้วยิ้ม

“เรียบร้อยแล้วนะครับ ให้น้องๆยิ้ม ฮ่าๆๆๆ เชื่ออีก”โทโมะพูดมั่วแต่น้องๆพากันฉีกยิ้ม

“นี่ อย่าพาน้องมั่วสิ เอานะ และทุกคนก็หลับตา ใครลืมตาขอให้โดนผีหลอก”แก้วพูดขึ้น น้องๆทุกคนเริ่มหลับตา

“พี่จะเริ่มเล่าเรื่องชวนขนหัวลุก พี่จะเริ่มให้แล้วถ้าพี่สะกิดใครให้คนนั้นลืมตาขึ้นแล้วเล่าเรื่องต่อจากพี่โดยการเล่าแบบกระซิบใส่หูเพื่อนข้างๆต้องป็นคนด้านขวาของเราเท่านั้นนะคะ”แก้วพูดแล้วหันไปมองโทโมะ เพราะโทโมะเป็นคนเล่าเริ่มเรื่อง

“กาลครั้งหนึ่ง ณ มหาวิทยาลัย ค่ำคืนหนึ่งมีหญิงสาวร่างบางหน้าหวานเดินกลับหอพักคนเดียวหลังจากเพิ่งทำงานที่มหาวิทยาลัยเสร็จ”แก้วเดินไปสะกิดสาวน้อยผมบ็อบ สาวน้อยลืมตาแล้วไปกระซิบกับคนฝั่งขวาได้สักพักก็สะกิดกันต่อ แก้วกระซิบหูน้องผมบ็อบว่า

“ถ้าคนด้านซ้ายกระซิบเราเมื่อไหร่ให้บอกมานะว่าตัวเองเริ่มต้นอย่างไรเสียงดังๆ”แก้วพูดเสร็จก็หันไปกระซิบน้องที่อยู่ข้างซ้ายของน้องผมบ็อบ

“ถ้ามีคนเล่าให้หนูฟังแล้วหนูต้องจบเรื่องให้ได้ และต้องจบที่หนูพร้อมกับจำให้ได้”แก้วกระซิบจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วรอน้องๆเล่าจนจบ

“ไปริมทางระหว่างกลับบ้านมืดทึบมีเพียงหลอดนีออนตามทางที่พอจะให้แสงสว่างได้บ้าง”สาวผมบ็อบพูดขึ้นเสียงดัง

“ลืมตา และคนต่อจากน้องผมบ็อบเล่าต่อเลยว่าเราเล่าว่าอะไร”แก้วพูดขึ้น

“ท้องฟ้าดูไม่เป็นใจฝนเลยตกลงมาระหว่างทางกลับทำให้สาวน้อยต้องเข้าไปหลบที่มุมตึกมืดสนิทพร้อมเสียงฟ้าที่แสนจะน่ากลัว”น้องผมยาวขาวจีนพูดขึ้น

“แกร่กๆ สาวน้อยได้ยินเสียงปริศนาดังมาจากด้านหลังพอหันไปก็พบว่าห้องนี้คือห้องวิทยาศาสตร์ที่เอาไว้เรียน มีทั้งโครงกระดูกจริงและเด็กดอง สัตว์ต่างๆนานาที่น่ากลัว”ทุกคนผลัดกันเล่าจนจบเรื่อง

ด่านแป้ง

เวลาผ่านไปจนถึงด่านแป้งที่ป๊อปปี้และฟางจัดแต่งงานอย่างดูสวย

“ให้น้องๆเลือกรุ่นพี่สองคนไปเป็นพวกด้วยนะคะ ผู้ชายเลือกผู้ชาย ผู้หญิงเลือกผู้หญิง”ฟางพูดขึ้น

“แกๆๆ เอาพี่แก้วๆๆ”เสียงสาวผมบ็อบที่น่ารักพูดขึ้น สาวๆพากันรุมเข้าหาแก้มแล้วดึง

“เอ่อ...แฮะๆๆ”แก้วยิ้มแล้วเดินไปยืนกับน้องๆ

“กูรู้แล้ว เอาพี่โทโมะเว้ยๆๆ คู่กัด สนุกดีฮ่าๆๆ”หนุ่มที่ซนเป็นลิงพูดขึ้น ชายหนุ่มทำท่าเชิญชวนโทโมะ โทโมะค่อยๆเดินเข้าไปในวงล้อมและยิ้มอย่างท้าทายให้แก้ว

“เอาละ ทีนี้เรามาดูกันดีกว่าว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ ให้หัวหน้าทีมเป่ายิงชุบแล้วถ้าหัวหน้าทีมไหนเป่าแพ้น้องๆคนใดคนที่อยู่ท้ายแถวของฝ่ายหนึ่งไปปะให้คนที่อยู่ท้ายแถวของอีกฝ่ายหนึ่ง สมมุติว่าแก้วเป่าชนะโทโมะ น้องคนซ้ายสุด เอ่อ...น้องเกมส์ก็ต้องโดนน้องเอ่อ...วิกกี้ปะแป้งและพากันออกไปทั้งคู่แต่น้องวิสกี้จะไม่โดนแป้ง ok นะคะ งั้นมาเริ่มกันเลย”ฟางชะเง้อมองป้ายชื่อน้องคนสุดท้ายแต่ละแถวก่อนที่จะเป่าสัญญาณนกหวีดเพื่อเริ่ม รอบแรกโทโมะเป่าชนะแก้วน้องวิกกี้เลยโดนอาบแป้งเต็มหน้า เป่าไปเรื่อยๆจนเหลือแค่หัวหน้า

“ทีนี้ถ้าหัวหน้าทีมใดเป่าแพ้นะคะให้หัวหน้าอีกทีมปะแป้งแล้วก็ให้น้องๆฝ่ายที่เป่าชนะมารุมปะแป้งผู้แพ้ตามสบายกันเลย”ฟางยิ้มกระหยิ่มแต่แก้วดูจะกังวลและคิดมาก โทโมะง้างมือและแล้ว ฟิ้งงงง......!! ผลคะแนนออกมาปรากฎว่า แก้วเป็นฝ่ายแพ้ตามคาด

“ม้ายยยยย”แก้วสะบัดหัวตัวเองไปมา โทโมะยิ้มแล้วเอามือล้วงถังดินสอพองสีชมพูขึ้นมาเต็มมือแล้วค่อยๆย่องไปหาแก้ว ปั่ป... โทโมะง้างมือแล้วฟาดมือเบาๆทั้งสองข้างลงบนแก้มแก้วแล้วลากลงมายันเสื้อให้เปื้อนแล้วหัวเราะ

“ฮ่าๆๆๆ แบบนี้ผู้หญิงกว่าเยอะเลยยัยทอม มาๆๆพวกเราผู้ชายผู้แกร่งกล้ามารุมปะแป้งยัยนี่เร็ว”โทโมะออกเสียงเรียกน้องๆผู้ชายให้ลุกขึ้นมาปะแป้งกันอย่างสนุกจนหน้าแก้วเละเทะไปหมด ชักไม่ไหวแล้วนะว้อยยยย แก้วนึกในใจก่อนจะเดินสะบัดหน้าออกแล้วเอาถังดินสอพองสาดใส่หน้าโทโมะจนชมพูไปทั้งหน้าแล้วหัวเราะเป็นคนบ้าพร้อมกับเพื่อนๆและน้องๆ

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”โทโมะใช้นิ้วปาดแป้งบริเวณตาออกแล้วค่อยๆลืมตามามองค้อนอย่างแค้นใส่แก้ว

“แก ยัยทอมเอ้ย”โทโมะลูบดินสอพองที่ยังไม่แห้งจากหน้าของตัวเองแล้วป้ายแปะหน้าแก้ว แก้ววิ่งหนีแล้วก็…..

“เฮ้ย...!!”(สตรีเค้าอุทานว่า..เฮ้ยกันหรอ)

“เฮือก...”ทุกคนพากันตาค้างเมื่อเห็นแก้วที่ล้มลงไปกองกับพื้นตอนนี้กระโปรงที่แสนจะสั้นและยังไม่เท่ากันเปิดออกมาเห็นกางเกงซับในสีดำรัดแน่นติดขาอ่อนยาวกว่ากางเกงชั้นในนิดเดียว ขาขาวถูกเปิดออกจนแทบหมดเปลือก โทโมะถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดัง เอื๊อก ดูดีจัง...>< ทุกคนเกิดอาการค้างขึ้นทันที แก้วที่หน้าทิ่มลงไปในกองใบไม้เงยหน้าขึ้นดินสอพองสีชมพูที่ยังไม่แห้งดีติดใบไม้จนเป็นมนุษย์หน้าใบไม้ไปซะได้ แต่ไม่มีใครสนใจหน้าแก้วในตอนนี้ ทุกสายตาข้ามซุ้มเลยก็ว่าได้ เกือบทั้งมหาลัยที่รับน้องอยู่พากันจับจ้องขาขาวๆอย่างอยากคาบไปกิน

“เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!!”แก้วรู้ตัวก็รีบดันกระโปรงให้ปิดขาอ่อน

“เอ่อ....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”โทโมะอึ้งสักพักเมื่อเลื่อนสายตาขึ้นไปมองหน้าแก้วก็ฮาทันที

“โอ๊ย”แก้วลุกขึ้นช้าๆแล้วเดินเชิดไปล้างหน้า

เย็น

“น้องฟาง พี่เลี้ยงไอติมเอาไหม”หลังจากเสร็จงานป๊อปปี้ก็ยื่นข้อเสนอให้ฟางเพราะทั้ง4คนเดินกลับหอด้วยกันประจำ ฟาง ป๊อปปี้ แก้ว และ...ใช่ โทโมะนั่นเอง

“พี่ป๊อปก็เลี้ยงแต่ฟาง เชอะ”แก้วทำสะบัดหน้า ชั้นแอบชอบอยู่ตั้งนาน น้อยใจนะ แก้วนึกขึ้น แก้วแอบชอบป๊อปปี้ตั้งแต่เข้ามหาลัยมาวันแรกที่เจอหน้าก็ตกหลุมจนขาแทบหัก ปัจจุบันยังปีนขึ้นไม่ได้

“โอ๋...ๆ ก็ไปด้วยกันไงครับน้องชาย”ป๊อปปี้โอบไหล่แก้วแล้วมองหน้าเป็นการปลอบ

“พี่ป๊อป ออกไปเลย ไม่ต้องมายุ่ง บอกว่าผู้หญิงก็ผู้หญิงสิ เออใช่ ชั้นไม่ได้สวยไม่ได้ยั่วยวน ชิชะ”แก้วฟึดฟัดแล้วปัดมือป๊อปออก พี่คงมองว่าชั้นเป็นแค่น้องเสมอเลยสินะ แก้วนึกในใจแล้วก็สลด

“ซะงั้น ล้อเล่นน่าๆๆ ^^”ป๊อปปี้พูดปลอบ

“ยัยทอมหัวฟู ฮ่าๆๆๆ”โทโมะนึกคึกอยากมีส่วนร่วมขึ้นมา

“ไม่มีบท อยู่เฉยๆ”แก้วพูดอย่างฉุนเฉียว (ชั้นสร้างบทให้โทโมะพูดเองย่ะ)

“ไปๆๆ อย่าทะเลาะกัน กินไอติมดีกว่า”ป๊อปปี้เป็นเจ้ามือพาไปร้านไอศกรีมหรู

“เอาช็อกโกแลตชิพลาวาที่นึง คะ/ครับ”ป๊อปปี้กับฟางสั่งพร้อมกัน

“เอาวนิลาชิพลาวา”โทโมะกับแก้วดันพูดพร้อมกันอีก

“ไม่ๆๆชั้นสั่งก่อน”แก้วหันมาตะคอกใส่โทโมะ…..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

อัพแล้วววว หลังจากที่ห่างหายจากวงการนิยายไปนาน 555+

วันนี้กลับมาอีกครั้งกับเรื่องใหม่ สุดที่รัก รักที่สุด 

หวังว่ารีดเดอร์ที่รักทุกคนจะชื่นชอบผลงานชิ้นนี้นะคะ

ขอโทดที่ห่างหายไปนาน เพราะเรียนหนักไปนิด หักโหมมากไป^^

ฝากผลงานชิ้นใหม่ด้วยนะคะ Love you muah!!