So no sweet นายวายร้ายกับยัยตัวดี

"นายจะ ทำบ้าอะไร ไม่นะ" ฟางพูดแบบกลัวๆ
 
"ก็ทำในสิ่งที่ สามี ภรรยาเค้าทำกันไง" ป๊อปปี้พูด (ถึงคราว หื่นขึ้นมาเชียวนะ : ไรเตอร์)
 
"ไม่นะนายป๊อป ฉันกับนายไม่ได้รักกันสักหน่อย " (ที่ฉันยอมแต่งกับนาย เพราะ เรื่องของ พิมพ๋์ ตังหาก) ฟางคิดในใจ (อยากรู้ว่าเกี่ยวอะไรกับพิมต้องติดตามนะจร๊ : ไรเตอร์)
 
"ก็แล้วทำไม เทอก็รู้จักคนอย่างฉันอยู่แล้วนิ เทอสืบมาหมด แล้ว เพื่อไม่ให้ฉันเสียแรงที่ยอมแต่งงานกับเทอ !!" 
ป๊อปปี้ไม่ยอมให้ฟางพูดต่อไป 
 
       ประะกบปากร่างบางทันที ร่างบางน้ำตาก็ไหลออกมาและดิ้นสุดแรงทุบตีร่างสูงเพื่อที่จะขัดขืนแต่ก็สู้ไหมไหวจนทำให้เทอต้องปล่อยตามที่ร่างสูงต้องการ ร่างสูงพอรู้ตัวว่าร่างบางหมดทางสู้ก็อุ้มร่างบางไปที่เตียงไม่หยุดเปล่าปลดชุดของตัวเอง และ ของ คนที่กำลังจะเป็น ภรรยา อย่าง เต็มตัว ออกอย่างรวดเร็ว มือหนาใหญ่ของป๊อปปี้ บีบเคล้นลูบไล้ไปตามหน้าอกหน้าออกของร่างบางอย่างเมามัน ปากหนาไม่อยู่ เฉย เลื่อนมาพรมจูบ ไปตามซอกคอ ให้เกิดลอยแดง  เร้าอารมณ์ของทั้งสองฝ่าย
 
"อะ ... อือ " ฟางร้องครางออกมาอย่างลืมตัว
 
"อุ๊ย !" ฟางร้องออกมาเพราะเซง กับการหยุดการกระทำนั้น
 
"ไหนเทอลองบอกฉันหน่อยสิ ว่าเทออยากเป้น ภรรยาของฉัน" ป๊อปปี้พูดขึ้นเพื่ออยากเอาชนะฟาง ในขนาดที่ตัวเองใช้มือไปจับที่จุดออ่นของร่างบาง แล้วใช้นิ้ว เข้าออกไปด้านในตัวร่างบาง
 
"ว่าไงจะบอกฉันไหม" ป๊อปปี้พูดขึ้นอีก
 
"ก็ได้ฉัน ฉันอยากเป็น ภรรยาของนาย" ฟางตอบไปอย่างลืมตัว ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ป๊อปปี้ชักนิ้วที่เข้าไปเร็วขึ้น
 
"นายจะทำอะไรรีบทำสักทีสิ"  ป๊อปปี้ไม่รอช้า เอาแกนกลางความเป็นชายของเค้าเข้าไปในตัวหญิงสาว
 
"โอ๊ย เจ็บ เบาๆ สิ" ป๊อปปี้ จึงเบาลง แล้วพอเข้าไปจนมิด จึงขยับ เข้าออกเป็นจังหวะ และเพิ่มความเร็วขึ้น เลื่อยๆ 
 
หลังจากที่เสร็จ กิจ 2 ครั้ง
ป๊อปปี้จึงปล่อยให้ร่างบางที่นอนกอดอยู่หลับไปเพราะคงเหนื่อยมาทั้งวันแล้วถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป๊อปปี้จึงนึกถึงคนๆนึงซึ่่่งเค้าไม่เคยลืม เทอได้เลย เพราะเทอคือรักแรกของเค้า แต่ตอนนี้เค้าคือ ผู้ชายคนแรกของ ฟาง และเค้าเองก็รู้สึกรักผู้หญิงคนนี้เข้าแล้วด้วย เค้าสัณญากับตัวเองจากนี้และตลอดไป เค้าจะดูแลคนที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดขนาดนี้ จะไม่มีวันทำให้เทอต้องเสียใจเพราะ เค้า  !!!
 
"ฉันรักเธอนะ ยัยตัวร้าย " ป๊อปปี้พูดพร้อมหลับตาลงนอนกอดคนที่อยู่ข้างกาย
 
 

 
 
เช้าวันต่อมา
" ฮึก ๆ" ฟางนอนร้องให้ออกมาเพราะที่เทอยอมแต่งงานกับป๊อปปี้นั้นเพราะ พิมพ์ แย่งคนรักของเทอไปนั้นเอง ที่พิมพ์ ไปแต่งงานเพราะเงินของทีเจ เพราะเพื่อนกับคนรักทั้งสองคนหักหลังเทอ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้เทอไม่คบกันจริงจัง แต่งเพราะความแก้แค้น แต่ตอนนี้ฟางรู้สึหลงรักคนที่อยู่ข้างกายของเทออย่างไม่หน้าเชื่อ
 
"เป็นอะไรของเทอ" เมื่อได้ยินเสียงร้องให้ของ ป๊อปปี้จึงทำให้เค้าตื่นขึ้นมา
 
"เปล่า นายปล่อยฉันได้แล้ว  " ฟางพูดออกไป
 
"ทำไมต้องปล่อยฉันอยากนอนกอด เมียฉันนานๆๆ" ป๊อปปี้พูดแบบไม่อาย
 
"ฉันจะไปอาบน้ำ " ฟางพูดเพราะไม่อยากทะเลาะกัน
 
"ปล่อยก็ได้ แต่เทอต้องหันมาฟังฉันพูดก่อน" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับจับร่างฟาง หันมาเผชิญหน้ากับเค้า
 
"ฉันเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง นะแต่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั่งแต่เมื่อรัย แต่ฉัน จะบอกกับเทอว่า 'ฉันรักเธอ ' "
 
"ฮึก ๆ ฉันก็รักนาย เหมื่อนกันแหระ" ฟางพูด แล้วทั้งสองก็กอดกัน
 
 

 
 
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฟางกับ ป๊อปก็เดินลงมาพร้อมกัน
 
"หนูฟางตาป๊อป ลงมาแล้วหรอลูก นั่งเลยๆ"  แม่ป๊อปพูด
 
"ค่ะ ครับ" ฟาง ป๊อปปี้ขานรับ พร้อมกัน
 
"เออ นี่พ่อจะบอกว่า บ้านใหม่ของเราสองคนเสร็จแล้วนะ หนูฟาง พร้อมเข้าอยู่ได้เลยเพราะพ่อซื้อของฟอนิเจอร์ไปหมดแล้ว เด่วพ่อให้ตาป๊อปย้ายไปวันนี้เลย ว่าไงหนูฟาง" พ่อป๊อปพูดต่่อ
 
"ฟางยังไงก็ได้ค่ะแล้วแต่ป๊อปเลยก็ได้ค่ะ" 
 
"งั้นผมย้ายไปเลยนะครับ"



ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ !! มีอะไร ติชมได้นะค่ะ ถ้าไม่สนุกก็ขอ อภัยด้วยนะค่ะ