Sweet ก็น่ารักขนาดเนี๊ย...ขอรักเลยได้มั้ย

“ ไปแล้วนะค่ะ ” เสียงยัยเฟย์ตะโกนเข้าไปในบ้านในขณะที่ตัวเองกำลังใส่รองเท้านักเรียนอยู่
                “ ระวังด้วยนะ ขึ้นรถขึ้นรา ระวังให้ดี แก้วพี่ฝากเฟย์ด้วยนะ ”  พี่ฟางบอกเฟย์ด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเหมือนยัยเฟย์เป็นเด็ก แต่จริงๆพี่เขารักยัยเฟย์มาก พี่ฟางคอยทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัวตั้งแต่ที่เธอกับเฟย์แยกออกมาอยู่คนเดียว
 
                “ ค่ะ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ป่ะเฟย์ ” ฉันตอบพี่ฟางไปแล้วก็พายัยเฟย์ออกจากบ้านไปขึ้นรถเมล์ทันที
อ้อ งงกันใช่มั้ยว่าทำไมฉันถึงอยู่ที่บ้านยัยเฟย์ ก็เพราะตอนปิดเทอมฉันมักจะมานอนค้างบ่อยมากพี่ฟางเองก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังดีใจซะอีก ที่มีคนมาดูแลน้องแทนแล้วตัวเองก็ออกไปสวีทหวานแหววกับพี่ป็อบพี่ชายตัวแสบของฉัน พวกพี่เขาเป็นแฟนกันน่ะ
 
                “ เปิดเทอมเร็วจัง ไม่อยากไปเรียนเลยยยยย ” ฉันบ่นกระปอดกระแปดในขณะที่ยืนรอรถเมล์
                “ ทำไม ไม่อยากไปเจอกับ....รึไง ” ยัยเฟย์แกชอบพูดอะไรให้ฉันงงอยู่เรื่อย
                “ พูดให้ดีๆนะแก ฉันอยากเจอมันตายแหละ ” พูดถึงแล้วมันน่าโมโหมั้ยล่ะ ไอ้ผีญี่ปุ่นบ้า o//o
                “ ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลยนะแกรู้แล้วเหรอว่าคนที่ฉันพูดถึงน่ะเป็นใคร ” ยัยเฟย์พูดแล้วทำหน้ากวน
                “ เฟย์ !!!!!!! ” ฉันเรียกชื่อยัยเพื่อนตัวแสบเสียงดังเป็นเชิงว่า ถ้าไม่มีอะไรทำก็ช่วยเงียบๆปากไปจะดีที่สุด
 
                “ จ๋า~ ~ ~ >O< ” ดูดู๊ดู ดูมันขานรับหน้าตาเฉย นับวันแกยิ่งจะติดเชื้อกวนติ่ง วอนมือวอนเท้าจากไอ้บ้านั่นมากขึ้นทุกวัน
 
                “ ไม่คุยกับแกแล้ววววว ” ฉันเชิดหน้าไปอีกทางแล้วพูดเสียงติดงอนๆ
                “ อุ๊ย  ต๊ายยตายย ทอมงอน ” ยัยเฟย์พูดด้วยน้ำเสียงวี๊ดว้าย
                “ ไอ้เฟย์ยยยยยยย ” ฉันบอกไปกี่ครั้งแล้วว่าฉันไม่ใช่ทอม ฉันเป็นผู้หญิงโว้ยยยยย
                “ ฉันไม่ใช่ทอมโว้ย!!! ” คราวนี้ถ้าแกไม่รีบง้อ ฉันจะโกรธล่ะนะ
                “ โถ่ถถถถถ แก้วจ๋าาาาาา เฟย์เย่ขอโทดดดดด ” ยัยเฟย์รีบง้อยกใหญ่เมื่อเห็นว่าฉันเริ่มโกรธ
                “ ชิส์ ” ฉันสะบัดหน้าอย่างเชิดๆ
                “ แก้วววว เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วเฟย์เย่เลี้ยงไอติมก็ได้ ” ฉันไม่ได้เห็นแก่กินเหมือนแกซักหน่อย
                “ ไม่ !!!! ”
            “ งั้น เดี๋ยวเฟย์ซื้อมิกกี้เม้าส์ตัวใหญ่ให้ตัวนึง เอาป่าวๆๆๆ ”
            “ อืม งั้นหายงอนก็ได้ ” ฉันหันหน้ามาหายัยเฟย์แล้วคลี่ยิ้มออกมา
                “ ว่าแล้วพอพูดถึงมิกกี้เม้าส์ทีไร หายงอนทู๊กกกที ” ยัยเฟย์พูดแล้วยิ้มกว้างโชว์ลักยิ้มแล้วเอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ
 
                “ ยัยบ้า ผมฉันยุ่งหมดแล้ว ” ฉันบอกแล้วทำหน้ายู่พลางเอามือเซ็ตผมไปด้วย
                “ แก้วรถเมล์มาแล้วไปกันเหอะ ” เฟย์สะกิดแขนฉันแล้วก็รีบลากไปขึ้นรถ
 
โรงเรียน Kamikaze BKK High School
 
                “ ถึงซะทีแน่นเป็นบ้า ” ฉันบ่นนิดหน่อยเมื่อกระโดดลงจากรถเมล์ที่แสนจะอึดอัดชวนอ้วกนั่น
               
                “ ซุบซิบๆๆ นี่พี่แก้วหล่อขึ้นเนอะว่ามั้ย ”
            “ ซุบซิบๆ ใช่ๆหล่อมากๆเลย ”
            “ ซุบซิบๆๆ หน้าใสวิ๊งค์เลยเนอะ ฉันล่ะอิจฉาจริงๆ ”
            “ ซุบซิบๆๆๆๆๆ”
 
นี่พวกหล่อนซุบซิบอะไรอย่าคิดว่าฉันไม่ได้ยินนะ อยากจะบ้าตาย ปิดเทอมไปเป็นเดือนไม่นึกเลยว่า ฉันยังคงฮ็อตได้เหมือนเดิม ToT~ ~ ~
 
                “ นี่แกเรตติ้งยังดีอยู่นะเนี่ย ” ยัยเฟย์ไม่พูดเปล่ายังเอาแขนมามาควงแขนฉันด้วย ยัยนี่ชอบสร้างกระแสเลสเบี้ยนบ้าๆบอๆให้ฉันหนักใจอยู่ได้ทุกวี่ ทุกวัน
 
                “ กรี๊ดดดดดด นี่พวกพี่เค้าเป็นแฟนกันจริงๆใช่มั้ย ”
            “ อ๊ายยยย พี่แก้ว พี่เฟย์ ไม่ย๊อมมม ”
            “ วู้วววววว ดูเหมะสมกันดีเนอะ ”
            “ คนนึงก็หล่อ อีกคนก็น่ารักซะ ”
 
เฮ้อออออ ต่างคนต่างก็วิพากวิจารณ์กันไป นี่ฉันไม่ใช่ดารานะยะ เน็ตไอดอลก็ไม่ได้เป็น  ทำไมแฟนคลับฉันถึงเยอะแยะมากมายจนน่าปวดหัวเช่นนี้ แก้วใจคนนี้อยากจะเป็นลมมมมม~~~~ ฉันรีบเดินจ้ำอ้าวเข้าห้องเรียนทันที
 
                “ โอ้ยยยยย เบื่อพวกผิดเพศจริงโว้ยยยย ” น่านไง น่านไง เพิ่งปวดหัวกับเสียงกรี๊ดมาหยกๆต้องมาปวดตับเพราะเสียงหมาหอนอีก อุตส่าห์หลบไปนอนบ้านยัยเฟย์เป็นเดือนๆยังต้องมาเจอกันอีกจนได้ ไอ้ผีญี่ปุ่นเอ๊ยยย
 
            “ เฟย์นี่ใกล้ฮาโลว์วีนแล้วเหรอ ” ฉันหันไปพูดกับยัยเฟย์เสียงดัง
                “ ก็ใกล้แล้วอ่านะ ไมอ่ะ ” ยัยเฟย์ตอบกลับมาด้วยสีหน้างง
                “ ถึงว่า หมา แถวๆนี้มันถึงได้ออกมาเห่ามาหอนหนวกหูจริงๆ ” ฉันพูดเสียงดังพร้อมกับเน้นย้ำคำว่า หมา ไปให้อึ้งกันเล็กๆน้อยๆ
 
                “ ยัยทอมหัวเห็ดเธอด่าฉันเหรอ ” กรี๊ดดดดด ไอ้บ้าแกจะมาอะไรนักหน้ากับทรงผมของฉันห๊า!!!!
                “ นี่ ฉันไปด่านายตอนไหนไม่ทราบย่ะ ฉันก็คุยกับเฟย์อยู่ดีๆนายนั่นแหละที่มาด่าฉันก่อน ไอ้ซาบะเอ๊ยยยยยย ” ฉันไม่ยอมหรอกย่ะ ไอ้ญี่ปุ่น
 
                “ นี่ ยัยๆๆๆๆ ยัยแบนเรียบเหมือนไม้กระดาน ว่างๆขอยืมเธอไปทำฝาบ้านหน่อยสิ โอ้ยยยยย ”
อย่าได้งงว่ามันร้องทำไม ก็ฉันเอากระเป๋านักเรียนของฉันฟาดไปเต็มๆเลยน่ะสิ สมน้ำหน้า ไอ้ทุเรศ
 
                “ ไอ้ทุเรศ ไม่เป็นสุภาพบุรษ ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ ไอ้ๆๆๆ โถ่เว้ยยย ไอ้ขี้เหร่ นี่แหนะๆๆๆ ”
ฉันเหวี่ยงกระเป๋าเป้ที่ข้างในอุดมไปด้วยหนังสือนิยายรวมๆเกือบสิบเล่ม สลับกับบาทาสวยๆของฉัน
 
                “ ไอ้เขื่อนช่วยด้วยยยยยย ฉันโดนกระทำชำเรา ยัยบ้าหยุดมันเจ็บโว้ยยยย ” กรี๊ดดดดดดด
ไอ้ผีทะเล ทำยังกะฉันไปข่มขืนแกยังงั้นแหละ
 
                “ ยัยหัวหอม ไปห้ามเพื่อนเธอดิ๊ ”  เขื่อนหันไปพูดกับเฟย์
                “ เรื่องไรล่ะ ถ้าห้ามมีหวังฉันได้แผลอีกแน่ ” เฟย์บอกแล้วทำหน้าสยอง
                “ เพื่อนฉันกำลังจะตายนะ ไปช่วยห้ามหน่อยสิ เธอน่ะแรงควายอยู่ละ อุ๊บส์ ” เขื่อนแทบจะเอามืออุดปากไม่ทันเมื่อรู้ว่าตัวเองหลุดอะไรไป
 
โป๊กกกกก!!!!!!
 
                “ ไอ้กั้นน้ำแกอยากจะโดนเหมือนเพื่อนแกมั้ยห๊ะ!!! ”  เฟย์ตบหัวเขื่อนอย่างแรงจนหัวของเขื่อนกระแทกไปโดนโต๊ะเรียนแล้วเด้งขึ้นมาอีกครั้ง (แรงควายจิงด้วย)
 
เขื่อน// เห็นดาวเลยกรู ~ ~ ~
 
                “ โอ้ยยยยย ยัยหัวเน่าตบมาได้ดดดดด ถ้าฉันหมดหล่อนะฉันจะฆ่าเธอคนแรกเลย ” เขื่อนเอามือกุมหน้าผากพลางร้องโอดโอย
 
                “ ถ้าฆ่าได้ก็ลองดู ”  เฟย์บอกพร้อมกับทำหน้าโหด จนเขื่อนเสียวสันหลังวาบ
 
เขื่อน// ไม่สงสัยเลยว่าทำไมยัยสองตัวนี้ถึงเป็นเพื่อนกันได้ บรี๋ออออ ซาดิสเหมือนกันเลย
 
                “ ไอ้เขื่อน!!!! นายด่าฉันในใจใช่มั้ย ” เฟย์มองหน้าเขื่อนอย่างเดือดๆก่อนจะลุกขึ้นแล้วมองเขื่อนตาขวาง
 
                “ ใช่ เฮ้ยยยย ปะ เปล๊าาาาาาาาา ” เขื่อนปฏิเสธเสียงสูง
                “ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ”
            “ คะ ครับบบบบบ ”
 
 
 
กลับมาทางด้าน Tomo Kaew
 
                “ ยัยทอมมมมม หยุดดดด ” ไอ้ๆๆๆๆ โอ้ยยยย คิดคำด่าไม่ถูกแล้ว
               
หมับบบบบบ
 
อยู่ๆไอ้บ้านี่ก็เอื้อมมือมาจับกระเป๋าฉันที่กำลังจะฟาดลงไปแล้วดึง(กระชาก)อย่างแรงทำให้ฉันที่ถือกระเป๋าอยู่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ติดสอยห้อยตามกระเป๋าไปด้วย
 
                “ เฮ้ยยยย/เฮ้ยยยย ” เสียงของฉันกับเสียงของนายนั่นดังขึ้นพร้อมกันเมื่อตัวฉันกำลังจะล้มลง ฉันหลับตาไม่อยากรับรู้อะไร มันต้องเจ็บมากแน่ๆเลย ต้องอับอาย อ๊ายยยยย ไม่ยอมๆๆ (นางเอกบ้าแล้ว)
 
จุ๊บ
 
            “ เฮ้ยยยยยยย / กรี๊ดดดดดดดดด ”  เอ๊ะ ดูเหมือนมันจะไม่เจ็บอย่างที่คิดนะ แล้วพวกบ้าพวกนั้นมันจะร้องทำไม เอ ทำไมที่ปากมันรู้สึดนุ่มๆแปลกๆเหมือนกำลัง...(ตัดสินใจลืมตา)
 
                “ เฮ้ยยยยย ” เสียงฉันเองแหละ จะไม่ให้ร้องได้ไงเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาสิ่งแรกที่ฉันเห็นคือใบหน้าด้านข้างของไอ้นายโทโมะ (เรียกชื่อเขาสักที) แต่ไอ้สิ่งที่ทำฉันตกใจจนแทบช๊อคก็คือปากฉันมันประกบอยู่ตรงแก้มเนียนๆของนายนั่น ซึ่งนั่นมันทำให้ฉันดีดตัวลุกแทบไม่ทัน ตายๆๆๆๆหน้าฉันเหมือนถูกย่างอยู่บนเตาเลย ร้อนๆๆๆๆๆๆ
 
                “ เฟย์แกช่วย พะ พาฉันไปห้องน้ำที ” ฉันรีบลุกขึ้นแล้ว วิ่งนำไปก่อน เพราะตอนนี้คนในห้องทั้งหมดกำลังอยู่ในอาการเอ๋อรับประทาน
 
ห้องน้ำ
 
ซ่า (เสียงเปิดน้ำ)
 
                “ ตายแล้ววววว ทำไมหน้ามันแดงแจ๋แบบนี้ล่ะ ”  ฉันรีบวักน้ำมาล้างหน้าให้มันเย็นไว้ก่อนมันจะได้หายแดง แล้วสงบสติอยู่แปปนึง แล้วจึงตัดสินใจเดินกลับห้อง ยัยเฟย์นะยัยเฟย์ทำไมไม่ตามมา
 
                “ อุ๊ย อาจารย์ ” พอฉันจะก้าวเท้าเข้าห้องก็เหลือบไปเห็นอาจารย์กำลังเดินอยู่ในห้อง
                “ จริญญาทำไมมาช้า ”
            “ ฮ่าๆๆๆ ” อยู่ๆไอ้พวกเพื่อนในห้องมันก็พร้อมใจกันปล่อยเสียงหัวเราะออกมาทันที ฉันจะฆ่าพวกแก๊กกกก
 
                “ ขำอะไรกันไม่ทราบห้ะ ” อาจารย์หันไปทำหน้าโหดใส่พวกมัน สมน้ำหน้า
                “ นะ หนูไปเข้าห้องน้ำมาค่ะ ” ฉันตอบไป แอบเหลือบไปเห็นนายโทโมะมองหน้าฉันด้วยแหละหลบตาแทบไม่ทัน
            “ เข้ามาได้ ”
            “ ขอบคุณค่ะ ” ฉันเดินไปนั่งที่ แล้วนายโทโมะจะมองอะไรนักหนาว่ะเนี่ย คนมันเขินเป็นนะเว้ยยยย
แล้วฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย ฉันนั่งเรียนต่อไปด้วยสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นมือเท้าคางสัปหงกเป็นรอบที่ร้อย
 
โป๊กกกกกก
 
                “ หืมมมมม ”  ฉันรู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรลอยมาโดนหัว พอก้มดูที่โต๊ะมันเป็นก้อนกระดาษ ใครส่งมานะ ฉันคลี่ดู
 
                “ ยัยทอมหัวฟูเธอเขินฉันใช่มั้ย”
                                จาก สุดหล่อ หุหุ
 
มีอยู่ตัวเดียวแหละที่เรียกฉันด้วยชื่อที่แสนทุเรศนั่น แถมยังหลงตัวเองเป็นที่หนึ่ง หล่อตายแหละ แหวะๆๆ (ถ้าป๊าไม่หล่อผู้ชายทั้งโลกก็คงขี้เหร่หมดแหละ <<< Pear)  ฉันจัดการเขียนตอบไปทันที
 
 
            “เขินบ้านเตี่ยนายสิ รู้ไว้ซะว่าฉันขยะแขยงนายที่สุด”
                                จาก แก้วใจ (สวยที่สุดในสามโลก)
 
 
เอ มันแรงไปรึเปล่านะ ช่างเหอะ
 
โป๊กกกกก
 
ฝีมือการโยนของฉันไม่เคยพลาดจริงโดนกลางหัวเลยแหะ แล้วฉันก็ไม่สนใจนายนั่นและกลับมาตั้งใจหลับต่ออย่างมุ่งมั่น (เด็กดีมากกกก)
 
กริ๊งงงงงงงงงง
 
                “ ยัยแก้ววววว ”
                “ หืมมมม หาวววว เฟย์เรียกไมว่ะ ” ฉันเงยหน้าขึ้นมาแล้วถามยัยเฟย์ด้วยอาการงัวเงีย
                “ เที่ยงแล้วจะไปกินข้าวมั้ยเนี่ย ” ยัยเฟย์ยืนเท้าเอวแล้วบ่นฉัน
                “ เที่ยงแล้วเหรอ เวลาเดินไวเนอะ ” ฉันยิ้มแหยๆส่งไปให้เฟย์ ใช่นิ ฉันหลับทุกวิชา
                “ เหรอออออ ”
                “ รีบไปเหอะย่ะ ”
 
โรงอาหาร
 
ฉันซื้อข้าวแล้วเดินมานั่งกับยัยเฟย์สองคน ไม่ใช่ว่าฉัรเป็นพวกไม่มีคนคบหรอกนะแต่ว่า พอฉันนั่งกับพวกผู้ชายมันก็คอยหาเรื่องกวน Teen ฉันได้ตลอด พอไปนั่งกับผู้หญิงยัยพวกนั่นก็คอยแต่ส่งสายตาหวานเยิ้มชวนอ้วกให้ฉันจนกินอะไรไม่ลง คงมีแต่ยัยเฟย์ล่ะมั้งที่ไม่คิดอะไรกับฉัน เพิ่งรู้คนเราเกิดมาหน้าตาดีผิดปกติมันก็มีข้อเสียมากจนน่ารำคาญ (ผิดธรรมชาติมากกว่าม้างงงง <<<< Pear) หุบปากไปเลยนะ 
 
                “ อ้าววว นั่นยัยแก้วแตกหนิ ” นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ
                “ ฉันนั่งด้วยคนนะโว้ยยย ” ไอ้เคนตะถือจานข้าวรีบวิ่งมานั่งข้างฉันอย่างรวดเร็ว แต่ถ้ามันมาคนเดียวก็ดีสิ
 
                “ แก้วฉันนั่งด้วยนะ ” ไอ้จองเบ
            “ ยัยแก้วฉันนั่งด้วย ” ไอ้เขื่อน
                “ -_- ” ส่วนไอ้คนสุดท้าย ไอ้โทโมะ!!!!! ที่ดูเหมือนจะโดนไอ้สามตัวข้างบนลากมาด้วย ชิ ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องมาก็ได้ย่ะ
 
                “ พวกแกถามฉันสักคำยังว่าฉันอนุญาตให้นั่งรึเปล่า ” ฉันมองพวกมันด้วยสายตาเบื่อหน่าย
 
                “ อ้าว ยังไงแกก็ต้องอนุญาตอยู่แล้ว ใช่ม่ะ ไอ้แก้วเพื่อนเลิฟฟฟ~~~” ฉันไม่ยักรู้ว่าฉันไปเป็นเพื่อนรักของมันตอนไหน ใครรู้ช่วยตอบที
 
                “ -*- ” สีหน้าฉันเองแหละ
                “ โถ่ ไอ้แก้วแกอย่าเครียดดิว่ะ ทำหน้าให้มัน มันส์ๆหน่อย ” ไอ้เคนพูดแล้วเอาแขนมาคล้องคอฉันไว้แล้วตบบ่าเบาๆ
 
                “ แก้วมันไม่ได้เครียดหรอก  ฉันว่ามันกำลังเขินคนแถวนี้อยู่ ” ยัยเฟย์พูดขึ้นมาหลังจากไม่มีตัวตนอยู่นาน ยัยบ้า ไอ้พวกนี้ปากมันยิ่งอยู่ไม่สุข
 
                “ เฟย์!!!!! ” ฉันเรียกชื่อยัยเฟย์เสียงดัง
                “ อ่ะ นั่นแหนะๆเขินเค้าอยู่เหรอตัวเอ๊งงงงง >O< ” ไอ้เขื่อนดัดเสียงแล้วทำท่าตุ้งติ้ง ฉันแว๊บไปมองหน้านายโทโมะ อ๊ากกกกก มันกำลังยิ้มเยาะฉันอยู่
 
                “ ไม่ได้เขินเว้ยยยยย จะกินมั้ยข้าวอ่ะ ถ้าไม่กินจะได้ไปเทให้หมามันแ_ก !!!!!!” ฉันพูดตวาดเสียงดังแล้วก้มหน้ากินข้าวอย่างเคียดแค้น
 
                “ โด่ดดด แรงว่ะ กินคร๊าบบบบ จะกินเดี๋ยวนี้แหละคร๊าบบบ” ไอ้เขื่อนพูดแล้วทำหน้ายับๆจากนั้นก็ไม่มีหมาตัวไหนกล้าแซวฉันอีกเลย มันน่าโมโห นี่มันวันซวยของฉันจริงๆ
 
 
อัพเสร็จไปหนึ่งตอนจนได้ เม้นกันเยอะๆนะค่ะ แล้วอยากรู้มั้ยว่าทำไม แก้วกับโทโมะถึงเป็นคู่กัดกัน แล้ววววววววทำไมถึงพบเจอกันได้ เดี๋ยวได้รู้กันน้า