รักวุ่นๆของยัยตัวแสบ

5 ปีที่แล้ว

"แก้วพี่รักแก้วนะครับ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพลางโอบกอดเอวเล็กจากด้านหลัง

"คะ แก้วก็รักพี่เหมือนกัน"หญิงสาวหันหน้าไปเผชิญหน้ากับเขา ก่อนจะค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าใกล้กันขึ้นมาเรื่อยๆ จนริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน แต่ก็มีเสียงออดดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ต้องผละออกจากกัน

"เอ่อ...เดี๋ยวแก้วไปดูก่อนนะคะ"หญิงสาวเดินออกไปดูว่าใครมา และพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เจอคนเจอแต่ดอกไม้ช่อใหญ่วางไว้อยู่

"ชอบมั้ยครับคนสวย"ชายหนุ่มเดินมาด้านหลังหญิงสาวแล้วจับไหล่หญิงสาวไว้

"พี่ให้แก้วหรอคะ"เสียงเล็กถามชายหนุ่มแต่ตายังคงจับจ้องที่ดอกไม้ทีอยู่ในมือ

"ใช่ครับ ชอบมั้ย"เสียงทุ้มถามคนตัวเล็ก

"ชอบคะ ขอบคุณนะคะ"หญิงสาวยิ้มจนแก้วปริ ทำให้ชายหนุ่มยิ้มได้ รอยยิ้มของเธอมันช่างสดใสจริงๆ

"งั้น...ก็ต้องมีของตอบแทนนะ"ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ทำให้หญิงสาวเริ่มไม่วางใจ

"อะ..อะไรคะ"หญิงสาวถามชายหนุ่มเสียงตะกุกตะกัก

"นี่ๆ"ชายหนุ่มยื่นแก้วให้หญิงสาว ทำให้หญิงสาวอดยิ้มไม่ได้

"บ้าหรอ"หญิงสาวฟาดฝ่ามือลงไปที่ไหล่อย่างแรง ทำให้ชายหนุ่มร้องโอดควรญ

"โอ๊ย! พี่เจ็บนะครับ ฮึ"ชายหนุ่มลูบไหล่ตัวเองแล้วรวบเอวหญิงสาวให้มาอยู่ในอ้อมกอดของเขา

"ก็แก้วตีให้พี่เจ็บอ่ะ"หญิงสาวทำหน้าทะเล้นใส่ชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มเกิดหมั่นไส้บีบจมูกคนตัวเล็ก

"อือ~ เข็บอ่ะ"หญิงสาวทำหน้ายู่ 

"ก็พี่อยากให้คนสวยเจ็บนี่ครับ ฮะๆ"ชายหนุ่มเอาคืนบ้าง 

+

+

+

3 เดือนต่อมา

"แก้ว...พี่ว่าเราเลิกกันเถอะ"ชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวแล้วพูด

"อะไรนะคะ"หญิงสาวตกใจ อยากได้ยินอีกครั้ง

"พี่ว่าเราเลิกกันเถอะ พี่เบื่อเธอแล้ว!!"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับสะบัดมือออก  

"ฮึก...ทำไมคะ...แก้วผิดตรงไหน"หญิงสาวเขย่าชายหนุ่มอย่างแรง

"แก้ว...แก้ว...แก้วฟังพี่นะ แก้วไม่ผิดหรอก แต่พี่เบื่อแก้วแล้วได้ยินมั้ย!"ชายหนุ่มตะคอกใส่หญิงสาวแล้วผลักหญิงสาวออก

"พี่หวังว่าเราคงจะไม่เจอกันอีกนะ"ชายหนุ่มกลับหลังหันกำลังจะเดินออกไปแต่ก่อนจะเดินออกไปก็ทิ้งประโยคสุดท้ายไว้แล้วเดินออกไป สร้างความจำปวดให้กับหญิงสาวมากมาย

+

+

+

ภาพนั้นยังคงติดตามหญิงสาวมาตลอดวันที่เธอกับเขามีความสุขด้วยกัน มันยังคงอยู่ในห้วงความทรงจำของเธอตลอดมาไม่มีวันเลือน แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม 

เธอยอมรับว่าเธอยังรักเขา และรักมาก ไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว เธอจะรักแต่เขาตลอดไป  เท่านี้ที่เธอรู้...